2,926 matches
-
la un individ o adevărată configurație sau constelație motivațională, care este atât de dinamică, de mobilă, încât este aproape imposibil de a fi surprinsă într-un chip într-adevăr autentic. La faptul de mai sus se adaugă și un altul: constelația motivațională a unui individ este atât de proprie, încât acesta se diferențiază nu numai de alții (care au alte constelații și configurații motivaționale), dar chiar și de sine însuși (dacă este raportat la situații și momente diferite). În al treilea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
de a fi surprinsă într-un chip într-adevăr autentic. La faptul de mai sus se adaugă și un altul: constelația motivațională a unui individ este atât de proprie, încât acesta se diferențiază nu numai de alții (care au alte constelații și configurații motivaționale), dar chiar și de sine însuși (dacă este raportat la situații și momente diferite). În al treilea rând, complexitatea fenomenelor motivaționale provine și din diferențele enorme ce există între indivizi nu numai pe direcția naturii și structurii
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
încă de la început cercetătorii au conștientizat că stresul organizațional nu poate fi descris − cu atât mai puțin explicat − ca o variabilă singulară, ci ca una multiplă sau, mai bine zis, ca un sistem de variabile interdependente care cuprinde în el constelații și cofigurații de variabile singulare bine articulate între ele. Desigur, este vorba de variabile cu mare potențial de risc pentru sănătatea individului. Cum identificarea și înlăturarea acestor variabile diferă de la autor la autor, este și firesc ca și paleta modelelor
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
excesivă; există o preocupare permanentă de a atrage atenția asupra sa; narcisism; dorința de stimulare, de acțiune; oscilații între idealizare și devalorizarea altora; incapacitate de concentrare. Specifice acestui stil sunt tendința de a atrage atenția altora și tendința către grandiozitate. Constelația personațității narcisice este trăsătura-cheie a acestor indivizi, alături de patternuri histrionice și ciclotimice. Aceste persoane exagerează talentele și realizările lor, manifestând o emoționalitate expresivă. Datorită impulsurilor unei nevoi de impresionare și stimulare, frecvent, acestea manifestă o slabă autodisciplină, slabă capacitate de
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Creierul continuă să activeze în somn ca în veghe, dar fenomenele de consolidare a memoriei, de schimbări de sinapse și de sincronizare a neuronilor și biochimie se schimbă. Schimbarea este însă atât de dinamică încât, la orice trezire din somn, constelația biochimică de veghe se instalează instantaneu, pentru a reveni la constelația de somn cu readormirea. Instalarea stării de somn este concomitentă cu închiderea porților talamusului (centrul "percepției"), unde se concentrează toate informațiile primite pe calea simțurilor noastre. Închiderea porților talamusului
[Corola-publishinghouse/Science/84988_a_85773]
-
de consolidare a memoriei, de schimbări de sinapse și de sincronizare a neuronilor și biochimie se schimbă. Schimbarea este însă atât de dinamică încât, la orice trezire din somn, constelația biochimică de veghe se instalează instantaneu, pentru a reveni la constelația de somn cu readormirea. Instalarea stării de somn este concomitentă cu închiderea porților talamusului (centrul "percepției"), unde se concentrează toate informațiile primite pe calea simțurilor noastre. Închiderea porților talamusului abolește stimulii proveniți de la talamus la creier (calea talamo-corticală). Vârful săgeții
[Corola-publishinghouse/Science/84988_a_85773]
-
parte versantur). Întreaga argumentație a lui Macrobius se fondează pe un amestec de raționamente a priori și demonstrații experimentale, astfel verificarea experimentală a primei ipoteze este următoarea: dacă erau fixe, s-ar fi găsit mereu în același loc ca și constelațiile, prin urmare se mișcă fapt demonstrat de observație (I, 18, 5-6). Concluzia lui Macrobius este că planetele se mișcă în sens contrar mișcării stelelor fixe de vreme ce ajung în semnele zodiacului în ordine inversă a apariției lor nocturne (Comm. I, 18
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
latinesc: circumflexio, competentia, contrarietas, globositas, incorporalitas, interstitium, omniapotentia, profunditas, etc.; adjective foarte rare, post-clasice: actualis, incorporeus, iugabilis, mundanus, silvestris, sphaeralis. 3.4.5. Gustul manifest pentru precizia vocabularului și justețea definițiilor se regăsește în distincțiile realizate de autor între sidera (constelații) și stellae (stele izolate), între orbis (rotunjimea unei stele) și circus (drumul circular parcurs de un astru) I, 14, 21; I, 14, 24-25; între animus și anima (diferențiându-se astfel de Cicero), distincție esențială în cadrul metafizicii neoplatoniciene, întrucât definesc două ipostaze
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
Odis. XIII, 109-112). 47 Construirea Sufletului Universal cf. 35a. 48 Doctrina anamnezei cf. Plat. Phaed. 72E, 76D; Phaedr. 249c, Men. 81d-86a et passim. 49 Pentru atracția materiei cf. Plot. I, 6, 5; IV, 8, 1; Synesios V. 50 De fapt constelația Crater este localizată între Corvus și Hydra, cf. Aratos Phaenomena 448. 51 Doctrina neoplatoniciană devenită foarte populară în Evul Mediu cf. Servius II, 482-483; Proclos 260a-b, 348a, Isidor din Sevilla V, 30, 8. 52 Pentru reîntoarcerea sufletelor cf. Plotin I
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
în luptă... Împușcat de inamic... Împușcat de ai săi... ALFRED FABRE-LUCE, Jurnal din Europa l946-l947 I Am trăit mereu cu certitudinea că acea casă care le adăpostise dragostea, iar mai târziu nașterea mea, era mult mai aproape de noapte și de constelațiile ei decât de viața acelei imense țări de care izbutiseră să fugă, fără a-i părăsi teritoriul. Țara aceea îi înconjura, îi încercuia, însă ei erau în altă parte. Și, dacă ea a sfârșit prin a-i descoperi în străfundurile
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
în spatele ruinelor casei (un câine vagabond? un lup?) - și teama, și umilința de a se simți cuprins de teamă. Aici. În acest moment. Dar adevăratul chin era cerul cu stelele ușor aburite din pricina căldurii, care prindeau privirea în capcana geometriei constelațiilor învățate la școală, rămase de atunci în chip obtuz neschimbate. Era, în lumina lor mată, un soi de liniștită impostură, o făgăduială tocită de miliarde și miliarde de rugăciuni niciodată împlinite. Chiar dacă-și strângea pleoapele, nu scăpa de acele traiectorii
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
unde se oprise, Pavel auzea șopotul apei, foșnetul suplu și sonor care, noaptea, le umplea casa, topindu-se în zgomotele pădurii, în trosnetul focului. Sub stâncă, în fața casei, apa era netedă și foarte neagră. Cerul arunca în apă imaginea unei constelații care se unduia încet, schimbându-și conturul. Se mira de cât de puține lucruri avea omul nevoie ca să trăiască și să fie fericit. Și se mai mira că în lumea de care fugiseră, acele puține lucruri se pierdeau în nenumărate
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
întâlnesc mai frecvent în demersurile monografistului și în notele informate ale editorului. Fidel strategiei sale de revenire în spirală asupra unui autor, istoricul literar își îmbogățește necontenit sintezele. Cazul cel mai relevant este acela al preocupării pentru Paul Zarifopol. În Constelații literare (1998) se oferă, între altele, suma unei exegeze întinse pe câteva decenii. Sunt explorate teza de doctorat a lui Zarifopol - pe care S. o descoperă - și dosarul examenului, se comentează formația filosofico-literară germană a eseistului etc. Sub raportul editării
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289469_a_290798]
-
literare, București, 1982; Istoriografia literară românească. 1944-1984 (în colaborare), București, 1984; Duiliu Zamfirescu și marele său roman epistolar, București, 1986; Pe urmele lui Duiliu Zamfirescu, București, 1989; ed. 2 (Viața lui Duiliu Zamfirescu), Focșani, 2002; Efectele dosarului „dalmațian”, București, 1995; Constelații literare, București, 1998; Operație pe cord deschis, București, 2002; „Pădurea spânzuraților” de Liviu Rebreanu, Cluj-Napoca, 2002; Memorialiști români, București, 2003. Ediții: G. Topîrceanu, Opere, I-II, pref. edit., București, 1955, Scrieri alese, I-II, pref. edit., București, 1970-1971, Scrieri, I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289469_a_290798]
-
RL, 1987, 31; Nicolae Manolescu, Locul lui Zarifopol, RL, 1988, 38; Mircea Anghelescu, Obiect de studiu: omul, T, 1988, 10; Mircea Iorgulescu, Tot despre „locul lui Paul Zarifopol”, RL, 1988, 48; Al. Dobrescu, Pentru Zarifopol, CL, 1988, 11; Nicolae Mecu, Constelațiile istoricului literar, VR, 1989, 3-4; George Muntean, Istoricul literar și editorul, RL, 1989, 25; Mircea Iorgulescu, La răspântia dintre secole, RL, 1989, 28; Cornelia Ștefănescu, Colegul de lângă mine, RITL, 1989, 1-2; Liviu Petrescu, Moment Duiliu Zamfirescu, ST, 1990, 2; Alex.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289469_a_290798]
-
sustragă, cade finalmente în voluptatea negarii de sine, prin care încearcă să se salveze. Este crud cu el însuși, cu specia umană, în general: "Singurătate a urii. Impresia de zeu pus pe distrugere, călcând în picioare sferele, îmbăloșând azurul și constelațiile... zeu frenetic, slinos și bolnav; demiurgie ejectând prin spațiu raiuri și latrine; cosmogonie de delirium tremens, apoteoza convulsiva în care fierea încununează elementele... creaturile se avânta spre un arhetip de slutenie și suspina după un ideal de monstruozitate. Univers al
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
acesta din urmă are în comun cu Sábato lupta contra puterilor râului, teoria să asupra diavolului și viselor, credința să în spiritism și magie. De cealaltă parte, sunt Bruno Bassán și Martín el Castillo, care, împreună cu María, formează o întreagă constelație de tineri; alături de Nacho Izaguirre, Marcelo Carranzas și Jorge Ledesma, sunt tineri timizi și nesiguri, care luptă ca sa-si afle rostul în lumea asta, să se salveze de rău și frica, suferă pentru că sunt autentici, lupta ca să fie iubiți și
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
fenomenul religios ca obiect care poate fi descris, catalogat și etichetat potrivit unor trăsături deduse exterior din texte, teologii, doctrine, rituri, practici etc. Studii recente care problematizează înțelesurile și utilizarea termenului „monoteism“ cu privire la cele trei religii abrahamice simt nevoia lărgirii constelației semantice a conceptului, astfel încât el să poată fi aplicat, liber și adecvat, cu privire la contexte religioase diverse: „Monoteism, politeism și henoteism sunt constructe ale tradiției iudeo creștine. Ele exprimă o configurație mentală destul de diferită de cea a omului vechi. Aceste concepte
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
este oare firesc și necesar ca (re)instituirea legăturii cu Unul și utilizarea atributului de „monoteism“ să se decidă tot la nivel subiectiv? în consecință, termeni precum „sacru“, „ierarhie“, „mono teism“ (la care se pot adăuga alți termeni din aceeași constelație semantică: „divin“, „revelație“, „experiență reli gioasă“ etc.) se individualizează în funcție de context, ne având un conținut prestabilit, clar delimitat ori delimi tabil. „Contururile“ și „conținuturile“ unui asemenea ter men se vor redefini altfel cu fiecare caz în parte (fie că este
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
inovarea și creativitatea sunt sufocate prin studii care reiau infertil moștenirile supraevaluate, orice contribuție fiind posibilă numai ca derivare secundă și „riguros argumentată“ din țesătura „științifică“ a descoperirilor trecute. Atâta vreme cât știința se bazează pe memorie și pe duplicarea ori multiplicarea constelațiilor de legături (ca decupaje parțiale, muti lante ale multiplului), legătura cu Unul și transgresarea viziunii fragmentare sunt imposibile. 2. Mana în deșert. Cum se învață legătura cu Unul? Pedagogia este simplă: fără acumulări, fără frica de a pierde, fără grija
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
zării acesteia, în funcție de modul în care accentul cade pe comunicarea dintre sistemele religioase sau pe comunicarea dintre oameni prin intermediul sistemelor religioase asu mate (sau nu), pentru a ținti (sau nu) spre relația cu prin cipiul ultim. Schematic, aș reprezenta această constelație a legăturilor posibile astfel: Repere Autoritate spirituală Autoritate politică om maestru/lider spiritual/ lider politic mijlocitor valoare liturgică valoare ideologică sistem intermediere manipulare prezența principiului obnubilarea principiului autenticitate deviere, substituție principiu non-sistem inversare principiusistem Categoria „religiosului“ poate fi așezată între
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
narativă, o "istorie" (o sumă de fapte); când ia forma poveștii, devine o diegeză (un mod subiectiv de a relata întâmplările); pe plan semantic, printr-o referință la probleme fundamentale ale existenței (prin intermediul schemelor și al arhetipurilor, care constituie o "constelație" sau un "bazin semantic", după Gilbert Durand, în lucrarea citată); pe planul expresiei, prin simbolizare, proces posibil datorită caracterului plural al semnului și datorită unei "fracturi" de sens care se petrece în interiorul narațiunii, de descifrat hermeneutic - ni se precizează: "după
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
anul 330. Reflexul de ritualizare pe care îl are gândirea socială a lumii romane se schimbă, în mod substanțial, în reflex de simbolizare, devenit o caracteristică a gândirii colective creștine. Mutația nu se face "în pierdere", pentru că se păstrează întreaga constelație semantico-simbolică din utilizările originare (doliu colectiv, comemorare, omagiere, dar și creare de noi amintiri comune). Îmbogățită datorită afluenților ce provin din alte bazine semantice, constelația se amplifică și găsește în spiritualitatea creștinismului cutia de rezonanță ideală, până acolo încât devine
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
caracteristică a gândirii colective creștine. Mutația nu se face "în pierdere", pentru că se păstrează întreaga constelație semantico-simbolică din utilizările originare (doliu colectiv, comemorare, omagiere, dar și creare de noi amintiri comune). Îmbogățită datorită afluenților ce provin din alte bazine semantice, constelația se amplifică și găsește în spiritualitatea creștinismului cutia de rezonanță ideală, până acolo încât devine o forma mentis, o paradigmă în care se înscrie grija doliului colectiv; el este resimțit la nivelul comunității creștine ca o obligație față de trecut (amplificată
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
sau filosofia cetății). Pe de o parte, imaginarul creștin moștenește de la cel "păgân" numeroase "formațiuni ideatice" legate de politic (pe unele le discut aici); pe de alta, el preia din realitatea contemporană a imperiului reprezentarea unei "economii [organizări, n.n.] a constelației discursive" (Foucault, Arheologia cunoașterii 81), respectiv a noului sistem de putere creat de basilëìa. De altfel, acesta din urmă este responsabil în mare parte de desprinderea treptată a orientului creștin de teritoriile occidentale ale imperiului, până spre schisma
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]