2,524 matches
-
Vlad Țepeș, sârbul Constantin Mihalovicz de Ostrovița, aflat în București, mărturisea că opinia generală în Balcani era că "oricine s-ar război cu românii, chiar să-i învingă, numai pagubă are. Aceasta-i foarte natural, pentru că românii nu sunt popor cuceritor, de aceea și apără ce-i al lor cu îndărătnicie, pentru că ce au cu drept au și al lor este."112 Turcii înșiși îi sfătuiau pe sultani să nu facă război cu românii, dat fiind că războaiele cu ei n-
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
aflat la intersecția intereselor dintre suedezi și ruși. Nu există însă izvoare scrise până la acest secol și pe parcursul lui. Practic istoria propriu-zisă începe abia acum, după cucerirea suedeză. În cazul finlandezilor, creștinismul, ajuns târziu, a fost impus prin forță de cuceritori. În secolele XII-XIII, suedezii au organizat chiar cruciade pentru creștinarea acestui teritoriu. Timp de 600 de ani, Finlanda a făcut parte din regatul Suediei, fără o delimitare precisă. Biserica catolică a atras Finlanda în zona civilizației vest-europene, formându-se în
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
orașul de tip grădină 212, iar apoi prim-planul este luat de orașul Turku (Åbo). Inițial, numele de Finlanda a desemnat concentrarea populației din această zonă. A fost supus și el unor incendii succesive, o dată la 30 de ani, datorate cuceritorilor, dar și neglijenței oamenilor. Incendiul din 1827 a nimicit orașul aproape în întregime 213. Una dintre clădirile care l-au impresionat în Turku a fost muzeul închinat compozitorului Sibelius 214. 3.2.2.1. Scriitori români la Lahti Orașul finlandez
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
care și filmul finlandez. Anca Georgescu, în articolul Spectatorii români și cinematografia nordică vorbește despre Festivalul filmului nordic care a avut loc între 27 octombrie - 4 noiembrie 1995, la București. La acest festival s-au proiectat filme din Danemarca (Pelle cuceritorul, Băieții din St. Petri) și din Finlanda (Moștenirea, în regia lui Pekka Parikka și Mai presus de lege, Ville Mäkelä). Lista a mai fost completată de două filme norvegiene și două suedeze. Acest festival de film a fost un bun
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
de orașe, în sânul acestei mari naturi pe care cei din familia Wied o iubeau și o înțelegeau. Carmen Sylva a avut un adevărat cult pentru Leconte de Lisle, ale cărui peisaje din Anzi o încântau până la extaz pe nepoata cuceritorului pădurilor virgine, Maximilian, iar recitind Somnul condorului își amintea de frumoasele colecții din Anzi și Cordilieri pe care unchiul le adusese și le așezase într-o sală a castelului din Neuwied. O simpatie plină de încredere îi unea pe Leconte
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
mai solidari, mai productivi. Dorind să fructifice impresiile călătoriei în Japonia și SUA, P. le dă o formă romanescă. Americana îndrăgostită (1920) e o poveste oarecum insolită, făcând loc mai ales ideilor și atitudinilor feministe. Celelalte două volume ale ciclului - Cuceritorul de inimi (1921), Vândută de propria-i mamă (1922) - sunt însăilări de peripeții ale unor personaje care de care mai ieșite din comun, autorul abandonând orice intenție documentară și păstrând din specificul mediilor și moravurilor americane doar imaginea unui teribilism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288894_a_290223]
-
tare ca iubirea, București, 1909; Fericirea se cucerește, București, 1909; Iubirea e biruitoare, București, 1911; Cuza-Vodă, București, [1912]; Ah, cât ești de frumoasă!, București, 1915; O dragoste din ochi, București, 1915; Regina noastră Maria, București, 1919; Americana îndrăgostită, București, 1920; Cuceritorul de inimi, București, 1921; Vândută de propria-i mamă, București, 1922; Ce pățește omul bun, București, 1922; Sărutul de binefacere, București, [1922]; Ruga unei mame, București, 1923; Amice, ești un prost!, București, 1923; Din viața speluncelor, București, 1923; Înconjurul lumii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288894_a_290223]
-
prins), era însărcinată (mai născuse un fiu, mort de mic, în anul 326 î.Hr.). Cea despre care știm că și-a însoțit bărbatul în campania din India, va cunoaște prizonieratul, va merge în Macedonia (într-un Apus pe care marele cuceritor voise să-l unească, în felul lui, cu Orientul, poruncindu-le generalilor să se însoare cu femei persane - „nunțile de la Susa”52) și va fi omorâtă împreună cu fiul ei, tot un Alexandru 53. La Roma, o statuie, plasată lângă arcul
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
de doi metri și-mi pune mâna pe fund și mi-l strânge. Eu am țipat. Ăștia ai mei au sărit: "Ce faci, bă, popo?". Eu m-am speriat foarte tare. Am luat-o la pas, ăla după mine. Ce cuceritor eram eu... S. B.: Ați scăpat cu fuga. D. T.: Revenind la interdicțiile patronului, nici pe a treia nu am respectat-o și aici s-a supărat pe noi. Noaptea ne uitam la fetele de pe stradă, fierbea sângele în noi
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
interesantă pentru ideea umanistă a necesității cunoașterii istoriei. Graiul solului tătărăsc cătră Alexandru Machidon este traducerea unui fragment din cartea lui Quintus Curtius, De rebus Alexandri regis Macedonum. Noima fragmentului, care motivează traducerea, e confruntarea între cucerit (un înțelept) și cuceritor (forța). Îi mai sunt atribuite lui C. trei discursuri în limba latină. Apelul la mitologie, la sensurile ei alegorice utile retoricii confirmă orientarea umanistă a cărturarului. Opera lui prefigurează direcțiile durabile ale culturii române, impune un stil narativ reflexiv, continuat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286444_a_287773]
-
viitor (2); voinic (2); Adam; afecțiune; albastru; a alerga; Alex; ambiție; amic; amintire; aparține; aranjat; arătos; arătoși; atent; băiețel; bărbătos; bărbăție; blînd; blugi; brațe; brav; bucurie; burlac; capricios; capul familiei; casă; cavaler; cămașă; centură; concurență; conducere; copii; copilărie; costum; credincios; cuceritor; cunoștință; curaj; curajos; curiozitate; cuțit; decent; demn; dezinteres; dispreț; domn; dor; dormitoare; drag; entuziasm; etern; exemplar; facere; fain; fata; față; făt; Făt-Frumos; ființă ciudată; flirt; floare; fost; fotbal; fotbalist; fraier; frumusețe; gagicar; gaj; galant; gay; Gigel; greu; greutăți; harnic; hotărît
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
sălbăticie (2); unu (2); urs (2); admirație; ager; agresiv; ambiție; animal fioros; animal sălbatic; animale; antilopă; argint; aristocrație; Aslan; autoritar; balanță; bancnote; bărbăție; berbec; biliard; bine; blană; blînd; bogat; cal; carnivor; cec; cerb; de cinci; ciocolată; circ; cîine; coamă frumoasă; cuceritor; cunoștință; curg; dictator; dictatură; dominare; domnitor; dur; dușman; elefant; falnic; fecioară; flămînd; flocos; foc; fratele; frumos; furie; galben; gălăgios; gheară; gîndaci; gras; grav; hîrtie; Iisus; imens; impunere; inimă; înfricoșător; înțelepciune; lege; leu; leuț; mamifer; măreție; de o mie; moldovenesc; mulți
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
avea; babă; bani; baron; bazat; bărbat; Băsescu se crede; bătrîn; băț; biruință; boală; bogătan; bogăție; cap; capabil; carne; casei; castel; cățel; cel de sus; cel mai bun; pe cineva; de cîine; cîini; cîrmă; comandant; comandă; conducere; constrîngere; control; convins; coroană; cuceritor; cumsecade; curent; demn; dependență; despot; deștept; deținător; dispreț; dominant; dominus; Domn; domnie; drastic; drepturi; educat; el; nu există asta; fia cel mai mare; forță; frică; genunchi; grijuliu; guvernator; harnic; hotărăște; hotărîre; iluzie; imperiu; impunător; inele; inexistent; infidel; ingenios; iubitor; înalt
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
pentru a-l desemna pe șeful statului, a expresiei de "bătrînul", chiar precedată de un epitet binevoitor precum "ilustrul" sau "valorosul". Trebuie de asemeni să uzităm cît mai puțin posibil termeni care amintesc de trecutul său militar, de felul "ilustrul cuceritor", "valorosul soldat"; există totuși circumstanțe în care îi vom folosi la fel ca în cazul expresiei "învingătorul de la Verdun". În schimb, este bine să fie pus în evidență tot ce arată vigoarea psihică și morală a Mareșalului, bunăvoința naturală a
by Pierre Albert [Corola-publishinghouse/Science/969_a_2477]
-
unicat, de un sincretism remarcabil. Ucrainenii sunt malo-ruși, veniți ceva mai devreme, în secolul al XI-lea erau deja creștinați în masă de cneazul Vladimir și mama sa, după succesul delegației bizantine. Sunt mai blînzi, deși naționaliști, au trădat toți cuceritorii Rusiei de pînă acum: Gustav al II-lea, Napoleon, Hitler ș.a. Sunt alunecoși, petrecăreți, se ocupă preponderent cu agricultura și cu contrabanda, deși au moștenit și ceva industrie. Sistemul lor e tot unul oligarhic, politicienii fiind doar niște marionete. S-
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
determină pe Steinhardt să conștientizeze că " Efectul, desigur, bate înspre artificial", "artificial" însemnând, în context, opusul realului, al realității, ceea ce afectează, fără îndoială, exactitatea reproducerii, dar sporește, cu certitudine, farmecul literar-artistic al Jurnalului, atunci când acest "artificial" este rodul unui spirit cuceritor precum Nicolae Steinhardt. Este, de altfel, greu de crezut că la începutul redactării Jurnalului, Steinhardt nu urmărea o intenționalitate literară a cărții sale, cunoscută fiind preocuparea, pasiunea lui pentru literatură. De altfel, în momentul scrierii Jurnalului fericirii, Steinhardt era un
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
vei dobândi (1992), Primejdia mărturisirii (1993) etc. Așadar, abia după căderea regimului comunist, din motive lesne de înțeles pentru cel ce a citit Jurnalul, literatura română s-a putut îmbogăți cu o carte tulburătoare, carte care este rodul unui spirit cuceritor, este rezultatul frământărilor și al experiențelor unui adevărat model de moralitate într-o societate bolnavă la toate nivelele ei. Argumentele în favoarea literaritații capodoperei lui Steinhardt fiind oferite în al doilea capitol al lucrării, Literarizarea experienței convertirii, mai exact în subcapitolul
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Deși Tratatele din Westfalia au consemnat în mod legal statul ca fiind unicul actor al relațiilor internaționale, totuși, în acele momente, statul există din punct de vedere teritorial și prin monarhul său - puterea se transmitea pe cale dinastică, ereditară, iar „dreptul cuceritorului” (în sensul de stăpânire absolută) încă mai există și avea să mai existe o bună perioadă de vreme. Statele erau într-adevăr angajate într-o competiție pentru putere și resurse, însă rămâneau ancorate în structurile fundamental feudale. În plus, o
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
și dreptul de intervenție al acestora în cazul în care balanța sau fundamentele sistemului internațional sunt amenințate de doctrine și politici revoluționare. Din acest punct de vedere, se produce o schimbare fundamentală a politicii internaționale, și anume, odată cu 1815, dreptul cuceritorului este înlocuit în practica politică de dreptul internațional, acționând alături de echilibrul de putere. Astfel se explică faptul că deși Franța este exclusă inițial din Concertul Europei, în 1818, ea este primită la congrese, cu statutul de mare putere. Acest lucru
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
amintită în capitolul precedent - o eventuală înfrângere militară a unui stat se poate solda cu efecte dintre cele mai dezastruoase, de la amputări teritoriale sau schimbarea regimului politic până la dispariția de pe hartă, societatea unui stat înfrânt devenind extrem de vulnerabilă în fața voinței cuceritorului. În sectorul militar al securității se iau în considerare măsuri precum amenințarea cu folosirea forței de către oponent, blocada, bombardamentele limitate sau războiul total; manifestarea amenințărilor din acest domeniu este foarte variată, statele pregătind strategii speciale pentru a le răspunde în
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
hindusă, sau Marele an pitagoreic, sfîrșit care recapitulează, readuce la nivel manifest toate caracteristicile și evenimentele definitorii ale întregului ciclu, o perioadă în care extremele se întîlnesc, conflictele exacerbează, pregătind terenul pentru trecerea la o nouă eră. F. Schuon vorbește cuceritor despre unitatea profundă și veșnică a tuturor religiilor, a tuturor formelor spiritului. Aceasta, deși imposibilă în plan exoteric, al formelor cultice exteri-oare, este perfect posibilă și dezirabilă la nivel ezoteric, al formelor revelate ale Cuvîntului di-vin. Prin urmare, unitatea transcendentă
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
Este vorba de un regal eseistic de mare combustie intelectuală, un discurs paralel între memorial și diagnoza prezentului și a societății noastre postdecembriste. Construit în genul tezelor și antitezelor unui savant contrapunct, eseul se derulează ca un spectacol de idei, cuceritor prin fervoare, vervă și acuratețe a dicțiunii. Galileo Galilei (chinuit de întrebarea dacă merită să mori pentru adevăr) și Don Quijote (menit să se bată solitar pentru ideile lui înalt morale într-o lume scufundată în promiscuitate și care nu mai
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
cât și la Dante, carnea ca principiu al căderii este totodată și un principiu al înălțării atunci când este percepută în lumina frumuseții, devenind orbitoare, translucidă, transfigurată. Toate aceste considerații, expuse silogistic și de multe ori paradoxal, deci cu atât mai cuceritor, nu fac altceva decât să ducă la concluzia că Iisus este cel mai mare seducător din istoria omenirii. Căci ce altceva înseamnă să-i iei pe oameni din "lumea aceasta" pentru a-i duce într-un loc pe care nimeni
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
pentru populație. Zăcămintele minerale erau exploatate încă de pe vremea romanilor, dar nu la fel de intensiv ca în zilele noastre. Harta 1. Harta reliefului Balcanilor Situată strategic la convergența Asiei, Africii și Europei, Peninsula Balcanică a constituit atît un obiectiv tentant pentru cuceritori cît și o cale de trecere spre alte regiuni. Cu toate că munții au contribuit la caracterul aparte și la izolarea locuitorilor Balcanilor, ei nu au fost un scut împotriva invaziilor din afară. Întreaga peninsulă este străbătută de coridoare largi, care urmează
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
începînd cu domnia lui Filip al Macedoniei (359-336 î.e.n.). Macedonenii erau probabil iliri ca origine etnică, cu toate că în perioada respectivă clasa conducătoare era puternic influențată de cultura grecească. Fiul lui Filip, Alexandru cel Mare (336-323 î.e.n.), poate cel mai faimos cuceritor al antichității, a extins granițele regatului pînă în India. Cînd a murit, tînăr încă, imensul lui imperiu s-a destrămat. Macedonia a rămas un stat important, dar nu a putut domina nici măcar peninsula. Între timp, o altă putere imperială se
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]