4,042 matches
-
apare frica: dacă n-o să reușești să faci față, îți spui, dacă de data asta se va întîmpla ceva și mai rău, și mai supărător, și mai grav ca pînă acum, ceva poate ireparabil ce o să te nimicească, o să te doboare, o să te facă de rîsul tuturor... Dacă ți-ar fi egal ce se petrece în jurul tău, dacă nu ți-ar păsa de ce cred alții despre tine, de ceea ce tu însuți consideri că ai de spus, de dat și de primit
Angoase by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/15644_a_16969]
-
spre seară, când bezna timpurie a împiedicat să se perceapă întinderea șuvoaielor. La căderea nopții ploaia măruntă lovită de rafale de vânt a smuls din rădăcină copaci mari pe care curenții îi târau apoi spre podurile de piatră, curând distruse, doborând totul în jur, grajduri și vite, care și căruțe. Chiar și vreo doi, trei bătrâni, luați de torent, au dispărut fără urmă. Colosalele butoaie de lemn de la Crama Regională, deși pline și bine priponite, au fost zvârlite de ape în
Almeida Faria - Conchistadorul by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/9951_a_11276]
-
și butoaiele s-au rostogolit peste câmp, au rămas îngropate în arealul Plajei Merilor, în mijlocul grămezilor de trunchiuri sfărâmate, scânduri, pământ de la Munte și gunoaie. Toată noaptea mugetul cavernos al exploziei talazurilor înăbușise avertismentele regulate ale sirenelor. Apele umflate au doborât zidurile de pietre suprapuse dintre ogoare și grădini. Deși cele mai multe dintre imensele șuvoaie fuseseră azvârlite în mare, câteva au format zăgazuri și bălți pe care fascicolul albicios al semnalelor farului le lumina oarecum. Tatăl meu își făcea în noaptea aceea
Almeida Faria - Conchistadorul by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/9951_a_11276]
-
După două noi recorduri doborâte în acest sezon, Steaua vrea mai mult: trasferă jucători de peste tot. În acest moment a pus ochii și pe Ferfelea de la Sportul. Autor: Andreea Vladan Au reușit ce-a de-a noua calificare în Europa League,o nouă performanță, au
Steaua face transferuri pe bandă rulantă.Vrea un dinamovist acum () [Corola-journal/Journalistic/75558_a_76883]
-
Lașul Ofuku păli. — Se ascunde în barca aceea, arătă el spre o bărcuță trasă la mal. Când tatăl său vitreg o luă la fugă într-acolo, Hiyoshi sări afară ca un drăcușor al apelor. Chikuami se repezi înainte și-l doborî. În cădere, Hiyoshi se lovi cu gura de o piatră. Printre dinți începu să-i curgă sângele. — Au! Mă doare! — Așa-ți trebuie! — Iartă-mă! După ce-l cârpi de vreo două, trei ori, Chikuami îl săltă pe umăr și porni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
lui Matsushita. Gorokuro, care purta o banderolă pe cap, străpungea saci de orez greu de câte o sută de kilograme și-i arunca în sus, demonstrând o putere aparent supraomenească. — Cu o asemenea dibăcie, trebuie să fie foarte ușor să dobori un om pe câmpul de luptă. Are o forță uluitoare! spuse unul dintre spectatori. Gorokuro îl corectă: — Dacă voi credeți că asta-i o tehnică a forței, vă înșelați amarnic. Când îți pui forțele în tehnica asta, coada lăncii se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
zări și arătă spre el: — Generalul armatei de la răsărit e acolo! Înconjurați-l și prindeți-l viu! Stârnind spumă și stropi, pedestrașii se repeziră direct către Nobunaga. Cu o lance de bambus, Nobunaga dădu o lovitură în coiful unul soldat, doborându-l; apoi, azvârli lancea spre următorul. — Nu-i lăsați să se apropie! Un grup de oameni de-ai săi sosiră să-l izoleze de forțele adverse. Nobunaga alergă în susul malului, țipând cu glas ascuțit: — Dați-mi un arc! Doi paji
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ce veți avea de suferit. Dacă doriți să scoateți adevărate profituri, n-ar trebui ca mai întâi să vă faceți provincia puternică? — Ba da, încuviințară ei. — Ca taxă și pedeapsă pentru lăcomia voastră, de-acum încolo, de fiecare dată când doborâți o mie de copaci, va trebui fără greș să plantați cinci mii de pipeți. E un ordin strict. Sunteți de acord? — Vă suntem foarte recunoscători. Dacă ne dați drumul în acești termeni, jurăm că puieții vor fi sădiți. Atunci, cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
alte provincii în ultimii câțiva ani - spre deosebire de vremurile lui Nobuhide - înseamnă că și-au făcut ordine în casă, spuse Ieyasu. — Nu conta dacă oamenii aflați împotriva lui erau rubedenii sau servitori, Nobunaga s-a resemnat complet cu sarcina asta. A doborât oamenii pe care trebuia să-i doboare și i-a alungat pe cei pe care trebuia să-i alunge. A curățit Kiyosu de ei aproape complet. — Cei din Imagawa au râs un timp de Nobunaga, și se zvonea că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
vremurile lui Nobuhide - înseamnă că și-au făcut ordine în casă, spuse Ieyasu. — Nu conta dacă oamenii aflați împotriva lui erau rubedenii sau servitori, Nobunaga s-a resemnat complet cu sarcina asta. A doborât oamenii pe care trebuia să-i doboare și i-a alungat pe cei pe care trebuia să-i alunge. A curățit Kiyosu de ei aproape complet. — Cei din Imagawa au râs un timp de Nobunaga, și se zvonea că nu era decât un puștan prost și răsfățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
vorba în repetate rânduri tot despre Oda. Așa că am comandat aceste rapoarte. Dar ce vor face trei sau patru mii de oameni în fața forțelor mele militare? Ce ne va împiedica să-i hărțuim din loc în loc și apoi să-i doborâm dintr-o singură lovitură? Sessai nu spuse nimic; ceilalți își ținură și ei gura. Știau că Yoshimoto nu avea să se răzgândească. Planul data de mai mulți ani și scopul tuturor pregătirilor lor militare și al administrării domeniului Imagawa fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
armatei clanului Imagawa îndemna lumea întreagă să se uite cu ochi mari de uimire. Iar proclamația lui Yoshimoto făcea provinciile mici și slabe să tremure de frică. Mesajul era simplu și clar: Cei care obstrucționează înaintarea armatei mele vor fi doborâți. Cei care o întâmpină civilizat vor fi bine tratați. După festivalul Băieților, moștenitorul lui Yoshimoto, Ujizane, a fost lăsat la cârma orașului Sumpu și, în cea de-a douăsprezecea zi din Luna a Cincea, armata principală a pornit aliniată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
lui Sakuma Daigaku, care scăpase din Marune. Adus în fața lui Nobunaga, răsuflând greu din cauza rănilor, se adună și dădu raportul: — Seniorul Sakuma a pierit de moarte bărbătească, în flăcările aprinse din toate părțile de către dușman, iar Seniorul Iio a fost doborât glorios în timpul bătăliei de la Washizu. Mi-e rușine că sunt ultimul rămas în viață, dar am fugit la ordinul Seniorului Sakuma în scopul de a vă informa ce s-a întâmplat. Fugind, auzeam strigătele de victorie ale inamicului, destul de tari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ajungem la sediul lui Yoshimoto și să-i luăm capul. E mai bine să vă deplasați fără greutăți. Nu luați nici un fel de bagaje! Intrați doar în rândurile dușmanilor și căsăpiți-i. Nu pierdeți vremea tăind capul fiecărui inamic învins. Doborâți-l și treceți la următorul, câtă vreme mai aveți viață-n voi. Nu e nevoie de fapte eroice. Isprăvile spectaculare n-au nici un preț. Luptați cu spirit d sacrificiu, în fața mea, și veți fi niște adevărați războinici Oda! Soldații ascultau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dușmanul năvălise neînfrânat, chiar în fața ochilor lui Yoshimoto și ai generalilor. De la bun început, Nobunaga evitase taberele avangărzii. Trecând prin Taishigadake, drept spr Dengakuhazama, Nobunaga însuși mânuia o lance, înfruntându-i pe soldații lui Yoshimoto. Era foarte probabil ca ostașii doborâți de Nobunaga nici să nu fi avut habar cine fusese adversarul lor. Rănind grav câțiva oameni în timp ce înainta, Nobunaga galopa spre îngrăditura cu perdele. — Arborele de camfor! răcni el, când un om de-al său alergă pe-alături. Nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să facă, deodată zări niște tămâie pentru alungarea țânțarilor, care fusese lăsată aprinsă. O luă și intră, timidă. — Aici dormi? Trebuie să fie o mulțime de țânțari. Tokichiro se culcase pe podea. Își privi picioarele. — A, țânțarii... Cred că ești doborât. — Și tu, răspunse el, înțelegător. Rudele au refuzat cu hotărâre, dar pur și simplu nu i-am putut lăsa pe bătrâni să se culce în odăile servitorilor, în timp ce noi dormeam într-o cameră cu paravan auriu. — Dar să te culci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
am nici o obiecție. Fu urmat de alții, care dădură același răspuns, și toate glasurile din încăpere se ridicată a încuviințare. Știau că-și riscau viețile supunându-se clanului Oda, iar în ochi le ardea o hotărâre aprigă. Sunetul unei securi doborând un copac... apoi, un plescăit, când copacul cade în râul Kiso. O plută e legată la un loc și împinsă în curent, unde plutește spre aval pentru a întâlni apele râurilor Ibi și Yabu care curg din nord și din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dispus. — Odată cu căderea acestui unic castel, nu va însemna neapărat că Echizen va fi fost învinsă. Prin capturarea acestui castel, stăpâne, puterea dumneavoastră militară nu va spori în chip obligatoriu. Nobunaga îl întrerupse: — Dar cum am putea înainta, fără să doborâm Castelul Kanegasaki? Deodată, Hideyoshi se întoarse într-o parte. Ieyasu tocmai intrase și stătea alături. Văzându-l pe Ieyasu, Hideyoshi se retrase grăbit, cu o plecăciune. Apoi, aduse niște rogojini și-i oferi seniorului din Mikawa un loc lângă Nobunaga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
se ordona să atace inamicul, de cele mai multe ori se puneau în calea oamenilor lui Hideyoshi. Astfel, linia lui Hideyoshi fu învinsă, iar liniile a cincea și a șasea ale armatei Oda fură și ele snopite în bătaie. În total, Tamba doborî unsprezece dintre cele treisprezece linii ale clanului Oda. În acel moment, forțele lui Tokugawa din amonte trecură râul, cotropind inamicul pe malul opus, și începură să coboare treptat spre aval. Privind înapoi, însă, văzur că soldații lui Tamba se strângeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de dușmani. Lupta devenise un haos total. La fel cum peștele nu poate vedea râul în care înoată, nimeni nu putea cuprinde situația de ansamblu. Nici un soldat nu făcea altceva decât să lupte pentru propria lui viață. Imediat ce un om dobora un adversar, ridica privirea pentru a vedea numaidecât chipul altuia. De sus, s-ar fi părut că ambele armate, împinse în apele râului Ane, intraseră într-un vârtej gigantic. Și, așa cum era de așteptat, Nobunaga observa calm situația exact în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
putea muta gândul. Porni în galop spre Kyoto, schimbând caii de mai multe ori. — Stăpâne! Ce tragedie! Plângând amarnic, câțiva servitori se adunară în fața calului său. — Fratele dumneavoastră mai tânăr, Seniorul Nobuharu, și Mori Yoshinari, au murit eroic la Uji, doborâți după două zile și două nopți de lupte înverșunate. Primul om nu mai putu continua, așa că urmă unul dintre însoțitorii lui, cu glas tremurător: — Clanurile Asai și Asakura, cu aliați lor, călugării, aveau o armată mare, de peste douăzeci de mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
care le ascunsese înainte într-un mănunchi de iarbă și îl urmă. Ecoul detunăturii de pușcă se auzi răsunând prin munți. Imediat, Sanpei aruncă arma în lături și porni sărind în josul pantei ca un cerb, hotărât să-i aplice inamicului doborât lovitura de grație. Watanabe Tenzo căzuse pe spate, într-un desiș de buruieni de la marginea drumului. Dar, în momentul când Sanpei se opri lângă el și-ți ținti pieptul cu vârful spadei, Tenzo îl apucă de picioare și i le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
învolburată cu valuri de sânge, lănci și armuri ciocnindu-se între ele. Călcat sub picioarele propriilor săi camarazi și copitele cailor, Genjiro urla după fratele său. Oricum, târându-se în patru labe, reuși să prind de picior un soldat inamic, doborându-l. Îi tăie imediat capul și-l aruncă. După aceea, nimeni nu l-a mai văzut vreodată. Bătălia erupsese într-o învălmășeală totală. Dar ciocnirea dintre aripa dreaptă a clanului Tokugawa și cea stângă a armatei Takeda nu atinsese punctul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
mică provocare și să dea poruncă să vi se taie capul. Yoshiaki plecă grăbit și ajunse în Kii, unde încercă să-i incite pe călugării-războinici din Kumano și Saiga să se revolte, promițându-le în schimb favoruri grandioase, dacă-l doborau pe Nobunaga. Folosinduse de numele și demnitatea rangului să, nu reuși decât să atragă asupra lui disprețul și râsetele oamenilor. Se zvonea că nu stătuse mult timp în Kii ci, curând, trecuse în Bizen, devenind întreținut al clanului Ukita. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
asupra inamicilor, care fugeau acum din Yanagase, urmărindu-i și înnegrind cu sânge frunzele uscate de la începutul toamnei. Războinicii din Echizen se lamentau cu slăbiciunea propriei lor armate. Dar aprigii generali și luptătorii curajoși care se întorceau să lupte erau doborâți în bătălie. De ce erau atât de slabi? Și de ce nu puteau lovi clanul Oda? Pentru căderea oricui, contribuie un cumul de factori, iar prăbușirea firească se produce într-o clipă. Dar, când sosește acea clipă anume, atât inamicul cât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]