1,918 matches
-
Ucraina, Republica Moldova, Bulgaria, România - și patru capitale - Viena, Bratislava, Budapesta și Belgrad - adăpând popoare, lanuri și animale. Istrul a primit, mai târziu, de la romani, numele Danubius. Apoi, În limba fiecărei țări riverane a devenit Donau la nemți, Dunaj la slovaci, Duna la maghiari, Dunav la bulgari și sârbocroați, Dunai la ucraineni, Tuna la turci... Românii l-au botezat simplu, după romani, Dunărea, iar englezii Danube, ca și francezii. Privesc o hartă veche cu zonele geografice pe care le reprezenta fostul regat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
tâlhărie - 2; cazuri de suicid - 3; furturi - 30; tentativă la trecerea ilegală a frontierei, fals privind identitatea - 1; loviri și alte violențe - 2. din agenda poliției La sârșitul săptămânii trecute, în Piața Libertății din Timișoara, doi cetățeni maghiari, reporteri ai Duna TV, care voiau să viziteze centrul și să facă un reportaj despre clădirile istorice, au fost opriți de trei bărbați de vreo 25 de ani, îmbrăcați în haine negre, care spuneau că sunt polițiști. Aceștia i-au controlat de droguri
Agenda2006-12-06-1-politie () [Corola-journal/Journalistic/284883_a_286212]
-
mai ales, ce înseamnă trădare în viziunea d-lui Timofte? De pildă, a colabora la un post de radio străin, precum "Vocea Americii", "France International", "BBC", "Deutsche Welle", "Europa liberă", e un act de trădare? Dar la canalul de televiziune "Duna"? Pun aceste întrebări pentru că prea mulți dintre oamenii care se ocupă de siguranța noastră s-au blocat în mentalitatea din vremea războiului rece. Câtă vreme dl Timofte rămâne în zona insinuărilor, putem crede orice. Chiar dacă Europa spre care ne îndreptăm
Pompierul însetat de medalii by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12039_a_13364]
-
FEBRUARIE Alb Nevåzutul se încrețea dinspre orizont Valuri de spumå apropiindu-se în stop-cadruri regizate de umbrele îmbråțișate gri desenând coapse mângâiate de priviri sau gânduri vânturate peste dunele håituite de ger Albinele pufoase cårau din cer cu osârdie nectar alb și înghețau în fagurele nesfârșirii de alb
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1597]
-
ÎMPLINIRE Mi-am închis încet ochii încet Am început så te våd printre dunele timpului alergai Orizonturi fluide tremurau sub aripa sufletului Urmele tale îmi adunam în privire så le pot atinge cu inima încet cum o geanå de soare peste obrazul tåu fericitå ca și-a atins destinul
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1608]
-
Dumnezeu și de acum încolo. Sănătoși să fim, că ne vom descurca noi - a adăugat tatăl Vasile. Era o iarnă geroasă, cu zăpadă multă. Din când în când, se stârnea câte o vântoasă, care prefăcea ninsoarea în viscol și clădea dune cât omul de înalte, acoperind și gardurile. Bucuria copiilor... Pe nou venita pe lume, cei doi părinți au botezat-o Ecaterina, inspirați de numele sfintei din calendar. Copila era sănătoasă, nu era deloc plângăcioasă, așa cum sunt de regulă sugarii. Timpul
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92337]
-
ca un oraș. Acest front capricios e-n mișcare; îmi lipesc fruntea de geam și rămân așa, privind departe. Toate lucrurile din casă sunt stăpânite de un detaliu, ceva rece și demn se strânge în jurul lor; patul ăsta e o dună de nisip ce se prăbușește sub propria greutate - ăsta-i un detaliu. Am impresia că din când în când vine cineva la fereastră să vadă dacă mai sunt aici, dacă sunt bine. Epik Aerul poartă frigul; grația lui molcomă străbătând
Destulã pace pentru un rãzboi by Laurenþiu Ion () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1355_a_2884]
-
amplificând insolitul și farmecul trist al fotografiei. A patra casetă conținea un carnețel învelit în hârtie albastră decolorată, pe care scria: JURNAL DE VISE. Bătrânul îl deschise la întâmplare și citi: "Visul al 37-lea Deșert. Cât văd cu ochii dune de nisip. Soarele foarte coborât îmi usucă trupul și gâtlejul. Nisipul încins îmi arde tălpile. Fug în neștire. Hămăit îngrozitor de câini. îmi schimb mereu direcția, părându-mi-se că mă apropii de ei. Mă împiedic și cad. Mă târăsc extenuat
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
din nou. Lătratul câinilor crește în intensitate. Mă întorc și fug în direcție opusă. Sudoarea îmi curge șiroaie pe trup. E roșie. Nu e sudoare. Cercul câinilor se strânge. Îi aud din ce în ce mai aproape. Nu-i văd. Mi-i închipui pe după dune. Trupuri constelive și alungite, capete mari cât bostanul, gura băloasă, priviri turbate și tăioase ca cioburile de sticlă. Alerg. Cad. Mă târăsc. Mi-e frică. Mă ridic. Alerg. Mă împiedic. Nu mai pot. Soarele alb ca o roată cu spițe
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
parcă a pierdut ceva în valea de spumă albă... gerul a pus stăpânire pe întregul tărâm și s-a lăsat o liniște apăsătoare. Deasupra lumii flutură flori albe, așezânduse când obosesc pe crengile copacilor, dar și pe nesfârșitul alb al dunelor albe de gheață. Copiii se bucură nespus de acest anotimp care deschide sufletul oamenilor într-un an mai bun! Haliga Bianca - Margareta Clasa a IX-a Lacul Bicaz A fost o zi toropitoare de vară. Cerul era înzestrat cu un
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
adăugită, 2012. Scrierile sale au fost comentate de: Al. Protopopescu, Mircea Iorgulescu, Ion Marcoș, Olimpia Șerban, N. Turtureanu, Teohar Mihadaș, Valentin Tașcu, Ioan Holban, I. Apetroaie, Al. Piru, D. Țiganiuc, Nicoleta Sălcudeanu, Radu Pavel Gheo, Emil Nicolae, Al. Călinescu, Ioan Dună, Const. Miu, Maria Baciu, Const. Blănaru, Al. Sfârlea, Ligia Cristea, Vasile Iancu, Ioan Dănilă și alții. MOTTO Ioana (7ani) - Dacă eu sparg televizorul, iese afară băiatul acela frumos? Irina (11 ani) - Nu, pentru că la televizor vedem fotografii care se mișcă
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
lui, ca să ne depărtăm cât mai mult de aceste căsuțe frumoase. Ne putem așeza aici. Ce părere aveți? Nu găsiți că-i una din cele mai minunate priveliști negative? Vedeți la stânga noastră acel morman de cenușă numit de cei din dună, digul cenușiu, la dreapta, plaja vânătă la picioarele noastre și, in față, marea de culoare leșiatică și cerul nemărginit în care se răsfrâng apele palide? Un adevărat infern, dar un infern nu prea fierbinte. Numai linii orizontale, nici o strălucire, spațiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
de sus. Îmi amintesc un episod care m-a impresionat În mod deosebit, mai ales pentru că punea În evidență felul de a fi al căpitanului Alatriste. Juan Vicuña, care fusese sergent cavalerist În momentul dezastrului unităților noastre los tercios la dunele din Nieuport - vai de mamele care au avut fii acolo! -, a descris de mai multe ori, ajutându-se cu bucăți de pâine și cu căni de vin de pe masa Tavernei Turcului, Înfrângerea suferită de spanioli. El, tatăl meu și Diego
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
semănat cu cadavre, prin mulțimea dușmanilor care Îl secerau cu focuri de archebuză, muschetă și artilerie. Erau acolo morți, oameni În agonie și fugari cât vedeai cu ochii, povestea Vicuña. Și În plin dezastru, sub soarele orbitor care scăpăra pe dunele de nisip, luptând cu vântul puternic și cu trâmbele de fum și de colb, companiile bătrânului Tercio, Împănate de sulițe, Înaintând În careu În jurul flamurilor sfârtecate de mitralii, scuipând foc pe toate cele patru laturi, se retrăgeau foarte Încet, mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
de debut al lui Dan Sociu, Borcane bine legate, bani pentru încă o săptămână. A meritat oare efortul? Fără îndoială că da. Cu toate că nu este unul dintre cele mai puternice debuturi din ultimii ani (volumele scoase de Ruxandra Novac, Teodor Dună, Marius Ianuș sau Claudiu Komartin având o mai mare pregnanță artistică), e unul dintre cele care contează; cel puțin, pe o anumită linie și într-un anume registru din scara de sunete milenariste. Poezia anilor 2000 mizează, de regulă, pe
Minimalism by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11674_a_12999]
-
Din această perspectivă privind lucrurile, volumul de debut al lui Dan Coman, Anul cârtiței galbene, ar fi trebuit, ca și o bună parte a liricii ,milenariste" create de componenții ultimei generații (de la Ruxandra Novac la Marius Ianuș și de la Teodor Dună la Zvera Ion), să-mi smulgă accente de entuziasm critic. Lumea poeziei lui Dan Coman este una grea, densă, opacă la razele soarelui și ale bucuriei, refractară la elemente străine de viziunile întunecate, neoexpresioniste ale autorului. Luate în sine, poemele
Poeme de noapte by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11299_a_12624]
-
Dan Stanciu, Timișoara, Editura Brumar, 2012, 96 pag Despre debutul, cu poezie, al lui Marius Chivu, n-ar fi, critic, multe de spus. O dovedește chiar prima reacție la carte, apărută în numărul trecut al „României literare“ sub semnătura Ralucăi Dună: o recenzie mai curând amabilă decât favorabilă (aici e chestiune de gust.) O observație demnă de interes e de factură tipologică: „autoînvestirea existențială în actul de a scrie, nemediată de imaginație, necosmetizată estetic, poate genera în unele cazuri (similar, cel
Pe vremea când nu mă gândeam la moarte by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4564_a_5889]
-
pe de altă parte) frisonantă? Sigur, mai adânc de boala cu consecințe mortificante și de moarte ca atare nu se poate, ca experiență, fora. Dar de ce ar deveni simplul accident biografic argument literar, nu-mi dau seama. Și nici Raluca Dună nu precizează atunci când propune, en passant, în chip de concluzie, rediscutarea criteriului poeticului. În plus, „similar” e un cuvânt nepotrivit. Cuvânt care amestecă merele cu perele. Nu există asemănare între ultimele cărți ale lui Ion Zubașcu și aceasta, prima, a
Pe vremea când nu mă gândeam la moarte by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4564_a_5889]
-
epică, dificultatea era aceea de a o face să se reverse peste propria temă. De a transforma o poveste despre boală și despre covârșitoarea aventură a recuperării postoperatorii într-una despre viață și atât. După părerea, implicit formulată, a Ralucăi Dună, încercarea se soldează cu un eșec. Aceasta nu vede aici decât un jurnal de convalescență. (În genul pașoptistului C.A. Rosetti, în definitiv.) Pe care-l supraevaluează tale quale. Ar fi, totuși, mult prea puțin. Spre norocul cărții, există contraargumente
Pe vremea când nu mă gândeam la moarte by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4564_a_5889]
-
Raluca Dună N. Steinhardt în evocări, ediție îngrijită de Florian Roatiș, Iași, Editura Polirom, 2012 Citind volumul de evocări dedicat lui Nicolae Steinhardt ai o senzație contrariantă: cum era, cine era de fapt Nicu Steinhardt? Evreul botezat din interes social, din snobism
„Călugărul paradoxal” by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/4745_a_6070]
-
avea să mi se dea coerență și demnitate într-o lume, fie ea și cea mai iluzorie dintre lumi. Căci realitatea ți-o dă povestea, nu substanța. Poți fi cioplit în piatră și să nu exiști, pierdut undeva între nesfârșite dune, dar dacă ești o fantomă-ntr-un vis, tocmai lumina mare a visului te justifică, te clădește. Și acolo, în povestea-ncîlcită din mintea vreunui adormit, ești mai adevărat decât un miliard de lumi locuite. Și când, într-o seară de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o față de bătrân mustrător, o pată pe fundul chiuvetei de la bucătărie avea conturul unei țări asiatice... În timpul așa-zisului somn de după-amia-ză, Mircea pierdea multă vreme privind cutele cearceafului rozaliu cu care era învelit. De foarte aproape semănau cu niște dune de nisip dintr-un deșert. Dar aveau în vârf un pufușor, al inului din care era făcut cearceaful. Se uita minute-n șir la câte un singur firișor din sutele, miile de pe creasta unei singure cute. Își imagina cât de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se ducea să observe păsările cu el - o metodă de a rămâne întreagă la cap. În după-amiezile în care Mark tuna și fulgera împotriva ei și ea avea nevoie să evadeze undeva, se ducea cu păsărarul ei în nord-vest, printre dune, în nord-est, printre rocile loess, în est sau în vest de-a lungul panglicilor șerpuitoare ale râului. Oscila între exaltare și vinovăția că-și abandonase fratele, fie și numai pentru o după-amiază. Se simțea la fel cum se simțise la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ăsta se golește. Se întoarce la sălbăticie. De unde știi astfel de lucruri? El știe deja de unde știe ea. Ea ocolește răspunsul. În zona asta? Rămân doar muribunzii. Cumpără apă, fructe și pâine și le duc pe dealuri. Mănâncă pe o dună care se mișcă, luată de vânt, chiar în timp ce stau pe ea. Părți din ei se ating tot timpul. Pământul e părăsit - o molimă globală. Nu prea departe, modulațiile corzilor minore ale unui marfar nesfârșit. Uimită, ea îi atinge urechea. Tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Dincă, Emil Drăgănescu, Janos Fazekaș, Ion Ioniță, Petre Lupu, Paul Niculescu, Gheorghe Oprea, Gheorghe Pană, Ion Pățan, Dumitru Popescu, Gheorghe Rădulescu, Leonte Răutu, Iosif Banc, Ion Coman, Mihai Dalea, Miu Dobrescu, Mihai Gore, Nicolae Giosan, Ion Ursu, Constantin Dăscălescu, Aurel Dune, George Macovescu, membri ai C.C. al P.C.R și ai guvernului. La ceremonie n-ați participat nici Tu și nici Oacă pentru că nu v-a invitat nimeni, În afară de asta voi nu sunteți În conducerea de partid și de stat, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]