5,330 matches
-
ce era acest moment pentru el? Probabil ceva între cele două, la modul în care mă privea în timp ce o linișteam. Invidia pe care poate o resimțise în primul moment, gândind că eram iubitul ei, se topise acum complet. Ei, oricum habar n-avea de nimic. Dar Mimi se hotărâse și nu mai dădea înapoi; aceste lacrimi nu însemnau așa ceva. I-a dat brațul și el a înfipt acul în el; lichidul acela cu aspect solid a coborât în braț. I-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ar fi fost în stare să-mi plătească ar fi putut să-i trimită și lui Mimi. Iar ea nu voia să-i ceară nimic. Încă strângea bani pentru divorț. În plus, era în stilul lui Frazer să n-aibă habar de genul ăsta de lucruri. Întotdeauna se găsea ceva superior care să se întâmple imediat în apropierea lui, ceva eminent. Și asta era de fapt o parte din el către care se îndrepta sarcasmul lui Mimi, și cu toate astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și fuste imense și pantofiori de piele neagră, mulați pe picior, ce călăreau cu șaua pusă pe o parte, m-au impresionat. Credeam că lumea e mult mai imensă decât îmi închipuisem eu. I-am spus Theei: — Nu prea am habar de multe, încep să îmi dau și eu seama de asta. Ea a râs și mi-a răspuns: Ești binevenit să întrebi orice lucru pe care ți-l pot eu explica. Dar cât de mult vrei de fapt să afli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și mândri de tunicile lor, pe care imediat și le-au netezit; dar gărzile de corp erau europene sau americane, îmbrăcate cu haine și jambiere de piele. Își țineau mâna pe patul armei și arătau tracasați; mi se părea că habar n-aveau să-și facă slujba. Așa m-am gândit eu, căci în Chicago avusesem din când în când ocazia să văd cum arată niște gărzi autentice. Era o zi răcoroasă. Purtam jacheta aceea groasă cu multe buzunare pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mă uitam să văd cine o să iasă din limuzina din centru acum că aranjamentele erau complete. Un aghiotant a făcut un semn cu capul și una din gărzile de corp a pus mâna pe mânerul portierei, dar se vedea că habar n-are cum să o deschidă, și toți au rămas acolo, neputincioși și morți de jenă, până când ușa de vis-à-vis a fost nerăbdător trântită, cu un scrâșnet metalic al tapițeriei vechi, iar capetele cu pieptănături străine, cu ochelari și bărbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
lăfăindu-se, clămpănind și celebrând notorietatea. Pentru că nu era un secret că Oliver era căutat de autorități și că asta era ultima extravaganță pe care și-o mai permitea. Probabil că Thea era ultima persoană din oraș care n-avea habar de ce se întâmpla. O parte din oaspeți zăceau împrăștiați în grădină cu sticle în mâini, gata să dea ochii peste cap sau deja duși de mult; florile japoneze fuseseră călcate în picioare, iar în iazul cu pești pluteau sticle de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
din mașină și nici nu și-a schimbat poziția în spatele geamului pătat și prăfuit. Și te-ai găsit tu s-o ajuți? m-a întrebat Thea supărată, ironică și întristată. Crezi ce vrei, i-am spus, dar să știi că habar n-ai cât de urgentă e treaba și în ce pericol se află. Eram scos din răbdări de dorința frenetică de a pleca de acolo și mă simțeam încolțit. Iar Thea, înfășurată în rebozo, mi-a aruncat o privire - pătrunzătoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
poți spune una ca asta! Chiar nu mă vezi în ce hal sunt? Atunci de ce ai plecat cu tipa aia? Nu știu, a fost un fel de revoltă. De unde să știu eu! Doar n-am inventat eu ființele omenești, Iggy. Habar n-ai care-i treaba încă, Boling. Îmi pare rău pentru tine, îmi spunea el de lângă peretele lui. Zău că da. Dar trebuie să ți se întâmple așa ceva până să înveți cum stau lucrurile. Prea le-ai primit pe toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
păreți femeie, nu bărbat.“ Și a plecat. Toată lumea murea de frica lui. Asta e o poveste bună, dar cum se leagă cu faptul că încă n-am văzut nimic? Vreau să spun că ai fost dezamăgit în amor, dar că habar n-ai cât de multe alte lucruri există în afară de amor de care să fii dezamăgit. Ești norocos să fii dezamăgit în amor. Mai încolo s-ar putea s-o pățești mult mai rău. Nu te gândești că probabil unchiu-meu trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
avea să afle detaliile a doua zi. De dimineață a plecat la nouă și s-a întors la unsprezece. Îi spuseseră ce are de făcut, însă înainte să înceapă voia să scrie un capitol important despre Kierkegaard - parcă am eu habar despre lucrurile astea... Deci s-a dus din nou a doua zi la opt și jumătate și s-a întors pe la prânz, concediat, pentru că responsabilul de etaj i-a spus să ia de jos o bucată de hârtie, iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
împiedică nimic să facem asta legal. Nu vreau să îți stric cheful, i-am spus, încă pătruns de propriile mele experiențe amare. Dar cum ai să faci rost de clientelă? A, nici o problemă. Ți se pare cumva că oamenii au habar de ce vor? Aproape că te roagă să le spui tu ce să facă. Iar noi o să fim experții la care vor apela. Oh, nu, Clem. Nu o să fim. Augie, țin neapărat să te bagi și tu. Nu vreau să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nefericitului de soț chiar și o poză, ca să vadă și el cum arată ipochimenul. Nas ca o pătlăgea, perciuni lungi. Știi genul. Ei bine, nenorocitul înnebunește. Și acum descoperă că în întreaga suburbie în care locuiește, el e singurul care habar n-avea de asta. Căci cei doi fuseseră văzuți în mașină, pe care o parcau prin toate locurile din vecini. Și în pădure, și în tufișuri. Și adevărul îl lovește în moalele capului. „Cine dintre voi a văzut această casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
spectaculos asupra zonelor erogene, mi-a explicat el pe un ton profesoral. Dar ea te iubea? Tipele cu temperatură de-asta mare au și o viață emoțională mai intensă. Îmi dau seama din felul în care vorbești despre dragoste că habar n-ai de psihologie sau biologie. Avea nevoie de mine și prin urmare mă iubea. Dacă ar fi fost altul prin jur, l-ar fi iubit pe el. Să presupunem că nu m-aș fi născut niciodată, înseamnă asta că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
roșii cu alb, abur dintr-un filtru uriaș de cafea cu mii de șmecherii electrice, prăjituri învelite în celofan, și tot felul de lucruri de astea. După ce puneam în funcțiune sobele cu cărbune - camerista noastră, Jacqueline, era tare drăguță, dar habar n-avea despre cum să facă foc la sobele astea; eu în schimb eram expert, învățasem asta pe vremuri - mă duceam să-mi iau micul dejun. Și astfel, într-o dimineață, tocmai îmi comandam cafea în cafeneaua Roseraie. Pe stradă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
gura baldachinului, ajutând oamenii să se urce în mașini. Cum de-am fost tocmai eu ales să îndeplinesc această misiune merită câteva speculații. Din câte știu, domnul energic, de vârstă mijlocie, care m-a desemnat pentru onorabila îndeletnicire, nu avea habar că sunt fratele mirelui absent. De aceea, e logic că am fost ales din alte rațiuni, mult mai puțin poetice. Era anul 1942. Aveam douăzeci și trei de ani și fusesem de curând recrutat în armată. Am certitudinea că numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
adevărul adevărat. Charlotte nu se mulțumea să-l calce pe picior, pur și simplu i-l strivea. El nu se sinchisea. Îi plăceau oamenii care-l călcau pe bătătură. Îi plăceau fetele gălăgioase. — Vai, ce interesant! a exclamat doamna Silsburn. Habar n-am avut că a fost în copilărie la radio. — Totuși Seymour a fost mai tare ca ea, am intervenit eu. Charlotte era fiica unui medic osteopat care locuia în aceeași clădire cu noi, pe Riverside Drive. Mi-am așezat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
cititorul, oricât de ciudată sau de îngrozitoare ar fi aceasta; în cazul meu, maestrul a fost conștient de la bun început de o astfel de necesitate. Întrebarea este însă cum poate un scriitor să-și atragă bunăvoința cititorului când n-are habar cum e acesta? Și reversul situației se aplică, fără îndoială, la fel de bine, dar când oare e întrebat un autor cum crede că arată cititorul său? Din fericire, ca să stărui asupra acestui punct - deși nu cred că ar suporta o interminabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
adăugă câteva frunze și vreascuri... Aiurea, mi-am spus! Ce, nu vede că plouă?! E clar că nu-s de pe-aici, dar oare la ei, de unde-or fi fiind, nu plouă, nu se face focul, oare cum trăiesc de habar n-au că focul nu poate să ardă pe ploaie! Și cum mă uitam așa, înciudat de neștiința lui, deodată au izbucnit... limbi de flăcări. Din jarul stins! Pe ploaia care cădea, rece și deasă! Nu mi-a venit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
adormit. La un timp, m-am trezit. Cel care mă vindecase stătea drept, în mijlocul camerei. L-am văzut în lumina lunii. Se uita. Când a văzut c-am deschis ochii, mi-a șoptit: Îți amintești ce ai făcut ieri dimineață? Habar n-am! i-am zis. Am stat pe lângă casă, m-am gândit că, dacă nu plouă de atâtea luni, n-o să mai avem apă și o să murim de sete și noi, și animalele, pe urmă ați venit voi. Și... ?! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
propusese chiar să se ia amprente de pe sticlă, să se depisteze... Noroc de mine c-am avut intuiția să preiau comanda, să pot spăla sticla, să nu se mai ia amprente. Ba a mai fost și declarația ta vehementă că habar n-ai de pocher, că sticla ai cumpărat-o de la un student arab... Cît pe ce să te cred, să aplanez totul. Dar le-am spus ălora, ca chestie, să știe. Să leșine toți, nu alta. Îți dai seama în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
deși nu-mi place să mi-o mai amintesc; prea m-a ironizat într-o iarnă cînd am mers la hora din sat de Crăciun. Ea era o jucăușă, m-a ironizat neșei Zînica: "stătea ca un mototol pe margine; habar n-are să miște picioarele", iar nașa i-a spus mamei. "Nu-i lumea ta, Mihăiță, m-a consolat mama n-ai ce căuta la horele din sat. Hora ta e-acolo, sus..." Atunci am început s-o urăsc pe Violeta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ce-o am, tu îmi promiți că mă iei de nevastă? Surprins de întrebare, Mihai se uită cruciș spre telefonul din mîna sa. Vezi ? continuă Cristina cred că ai ales greșit exemplul. Eu știu, de la bătrînii mei, care n-aveau habar de curse rapide, că nu-i bine să fugi după doi iepuri. Clipele de nebunie sînt una, orînduirea vieții e alta, cere rațiune. Și-apoi, să fii sigur, cel cu care mă căsătoresc nu-i nici prea bătrîn și nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
în lumina gălbuie sinistră. Nu purta pălărie și pe părul ei negru scurt se formaseră deja picături de la umezeala din aer. —Doamna doctor Klein? am spus. S-a întors spre mine și m-a privit. Era clar că n-avea habar cine sunt. — Sunt Martin Lynch-Gibbon, am spus. Ne-am cunoscut mai de mult, dar poate ați uitat. Palmer m-a rugat să vă aștept la gară. Pot să vă ajut la bagaje? Am observat că strângea la piept mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
o fi ostenit să vină după tine și să te facă să mărturisești? — Oricine ar fi putut să își închipuie tocmai asta, zise Georgie. Probabil ne-a auzit vorbind pe șoptite. Cât despre motivul pentru care a venit după mine, habar n-am. — N-ai întrebat-o? Sigur că nu, răspunse Georgie râzând sec, gutural. Așa cum ți-am mai spus, artileria ei grea mă depășește. Și oricum, după ce am spus tot și am tăcut împreună de fiecare dată când ai dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
era subordonat generalului Topor XE "Topor, Ion (general)" , a sosit cu ordine clare, dirijând de fapt - Împreună cu colonelul Bădescu XE "Bădescu, Gheorghe (colonel)" și cu trimișii Serviciului Special de Informații XE "SSI" - desfășurarea pogromului. Dar după spusele lui, nu are habar cine a hotărît să-i evacueze pe evrei, iar el n-a văzut vreun soldat care să fi jefuit evrei. Președintele Comunității evreiești, Iacob Iosef XE "Iosef, Iacob" , care a avertizat Înainte de pogrom că se pregătește ceva Împotriva Comunității, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]