1,630 matches
-
de lei... și ăștia impozabili...! Obiectiv nr.: Mă, iadul o să te mănînce... cum spune Trimisul... Trimisul lui Dumnezeu: (cu toată forța) Lăsați-l în pace! (cu iconița într-o mînă și Biblia în cealaltă) Lăsați-l în pace! Nu-l izgoniți pe cel ce se mărturisește! (cu fața la cameră) Eu am cunoscut mila cerească... și de aceea privesc cu limpezime sufletul omului... (vine spre Plutonier) Și în sufletul tău privesc..., și am văzut că te căiești, și de asta îți meriți iertarea
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
acestora. "Poate iar ne-ntoarcem gârbovi de zăpadă.../ Pasărea pe umăr va dormi visând". Un anume echilibru clasic, meditația impulsionată de nostalgia după satul natal prilejuiește deschideri spre o lume de trăiri pline de remușcare. Teiul casa mi-o binecuvântă/ Izgonindu-mă de pe pământ". Orașul nu-i dă satisfacții, Câmpul părinților, străbunicul trezit sub verde coviltir îl judecă, pentru că nu a atins certitudinea unei existențe adevărate și puternice. Urc ani cu ani și tot nu mai ajung/ Spre-mplinire". Ion Brad
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
spus pe "mituri întoarse". El îmbină elementele biblice și profane, livrești în chip laic ("Adam", "Pace", "Licar", "Vine"). Dumnezeu a observat "această creație deșănțată a lui Adam/ L-a chemat la el și l-a sictirit Dumnezeiește,/ Și l-a izgonit din rai/ Pentru suprarealism." ("Adam"). Atâta vreme cât Marin Sorescu se vrea singurul public al gândurilor lui, poezia este un act de sinceritate. Dar să-l credem? Poetul își ia o anumită libertate în interpretarea miturilor, creând o noua simbolistică, cu deschideri
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
cu atât ne repezim mai lesne la sentințe. Dumnezeu nu i-a interzis lui Adam să muște din fructul cunoașterii, ci din cel al cunoașterii binelui și răului, adică al judecății. Pentru că s-a făcut singur judecător, a fost Adam izgonit din Rai. Dovada: la capătul vieții pe om îl așteaptă Judecata, o judecată ce-l judecă pentru toate judecățile sale, devenind astfel judecătorul judecat. Câtă moderație în a judeca ar trebui să ne impună acest ultim proces! Și câte prilejuri
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
muzică - era numit „barbar”. Texte diverse o demonstrează. într-o dezbatere despre limba lite rară, de pildă, cineva se opune modernizărilor și își apără moldovenismele din propria operă, întrebînd: „Pentru ce să tratăm de patois [jargon n. m.] și să izgonim forma mai armonioasă, mai dulce în auz, mai civilizată prin acea mai urîtă și mai barbară?”6) într-un poem al unui autor simpatizat atunci dăm peste versul: „Orchestra încetase barbara rapsodie”7). O compoziție nouă, fără îndoială! Și exemplele
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
tradiția le atribuie ca valoare atemporală, fiind vorba, mai presus de orice, de aprecierea unora în raport cu celelalte, de explicații, de comentarii, de interpretări. Tot ceea ce scapă formulărilor demonstrative, tot ceea ce vine din admcurile secrete ale puterilor onirice este, de fapt, izgonit într-o zonă de umbră în care foarte puțini se hotărăsc să pătrundă. Visul nu e luat în considerare decît atunci cînd se exprimă în forma tradițională a ceea ce numim utopie, adică a unui gen literar bine determinat, cu finalități
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
preistoria cea mai înde-părtată, ea nu intrase încă în Istorie la momentul cînd a început decăderea Imperiului Roman. Avea să fie antrenată în iureșul invaziilor barbare care s-au revărsat dinspre est spre vest, dinspre nord spre sud, s-au izgonit, s-au îmbulzit, s-au războit, s-au încălecat și s-au amestecat, provocînd în cele din urmă dezintegrarea Imperiului Roman de Apus (476). Cu excepția Imperiului de Răsărit, între secolele al V-lea și al VIII-lea avea să domine
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
a impus în numele unei doctrine ce se voia definitivă și infailibilă. Orgoliul puterii l-a făcut nesimțitor la nevoile celor de jos și opac față de evenimentele în curs pe plan mondial. Stafia evocată de Marx acum un secol și jumătate, izgonită din alte regiuni, părea să afle adăpost sigur la noi, într-o societate căreia dictatura îi distrusese parcă orice mijloc defensiv, atomizând-o, subminându-i resursele de solidarizare. Numai că societatea românească s-a trezit și ea din somnul letal
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
se alimenta totuși, în secret, din izvoarele unei rezistențe ce nu contenise cu totul nicicând. În forme subtile și diverse, această rezistență actualiza în fond îndemnul lui Bălcesu de a se face din slujirea ideii naționale un mijloc de a izgoni despotismul și a garanta "sfințenia vieții sociale". Vicisitudinile istoriei, chiar, deveneau în contextul amintit o sursă de energie. "Nu vă disperați de suferință, căci suferința, știți, e condiția esențială a dezvoltării morale", spunea același istoric, convins de rostul ei soteriologic
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Xilinhaote, 116E,43.9N? 8.2.Dacă vremea este bună,când suprafața va fi simultan și în mod hotrât văzută ca mai sus data viitoare? 8. Nebuloasa planetară. O nebuloasă planetară este o extinsă carcasă gazoasă care a fost anterior izgonită de pe steaua centrală. O nebuloasă planetară circulară IC 418. A fost observată de un spectograf deschis, care a fost localizat la jumatate de razele nebuloasei, cum este arătat în figura 2(flux vs. lungime de undă) arată ca linia de
ASTRONOMIE. DICTIONAR ASTRONOMIE. OLIMPIADELE DE ASTRONOMIE by Tit Tihon () [Corola-publishinghouse/Science/336_a_865]
-
Economiei, în felul simplu că aici să se contureze sensurile pe care le imprimă viziunea - ca expresie a conștienței în siajul căreia individul înțelege, se implică și explică tiparul realității. Într-un fel natural, omul reintră în Economie după ce fusese izgonit de regimul de ocupație fizicalist. Economia, și ca știință și ca tip de acțiune, pornește și revine la om. Adevărata circularitate a Economiei se întâmplă în legătură cu omul ca ființă socială. Omul redevine măsura tuturor lucrurilor Economiei. Semnificațiile conceptelor și ale
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
de exemplu, pun în relație directă cartea cu Dumnezeu și atotcunoașterea. Ele prezintă tentativa diavolului de a accede la cunoașterea absolută. Potrivit acestora, întreaga înțelepciune a lui Dumnezeu ar fi fost scrisă într-o carte, iar diavolul ar fi fost izgonit din cer tocmai pentru că încercase să pătrundă secretul divin citind din cartea atotcunoașterii. Violarea atotcunoașterii este deci posibilă (la nivelul imaginarului) fie prin mijloace necurate (adică magice), fie prin descifrarea semnelor divine. "Orice carte religioasă scrie Frédéric Barbier -, inclusiv Biblia
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
oarbă: "Așadar, fiind emancipat de sub autoritatea adulților, copilul nu a fost eliberat, ci a fost supus unei autorități mult mai înspăimântătoare și cu adevărat tiranică, tirania majorității. În orice caz, rezultatul este că acești copii au fost, ca să spunem așa, izgoniți din lumea oamenilor mari. Ei sunt fie aruncați înapoi, fie predați tiraniei propriului lor grup împotriva căruia, din cauza superiorității lui numerice, nu se pot răzvrăti, cu care, pentru că sunt copii, nu pot discuta și din care nu pot fugi în
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
păcate: "Așadar, fiind emancipat de sub autoritatea adulților, copilul nu a fost eliberat, ci a fost supus unei autorități mult mai înspăimântătoare și cu adevărat tiranică, tirania majorității. În orice caz, rezultatul este că acești copii au fost, ca să spunem așa, izgoniți din lumea oamenilor mari. Ei sunt fie aruncați înapoi, fie predați tiraniei propriului lor grup împotriva căruia, din cauza superiorității lui numerice, nu se pot răzvrăti, cu care, pentru că sunt copii, nu pot discuta și din care nu pot fugi în
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
exactă, ci numai sentimentul cel mai profund care poate anima ființa umană: teama metafizică. Ca să se elibereze de teama aceasta care amenință să cufunde lumea într-un haos mortal, practic ireversibil, omul (în măsura în care se intelectualizează) poate fi incitat să o izgonească din imaginația lui. Supraintelectualizarea îl va face să piardă evidența esențială a insondabilei profunzimi a vieții, pierdere care constituie cauza esențială a tuturor deformărilor nesănătoase ale vieții. Dar ființa umană poate învinge spaima esențială sublimînd-o, încorprînd-o în fantezie, ceea nu
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
să vrea să elimine principiul suprem al vieții, spaima sacră față de mister. Conform mitului Genezei, forța motivantă a vanității este cauza esențială a tuturor eșecurilor: spiritul decăzut. Ipostaziat în idol (vrînd să se substituie forței motivante asupra conștiinței), Satan este izgonit din sfera sublimă. El devine seducătorul omului, forța subconștient motivantă care duce la ignorarea chemării "spiritului" (dorința esențială) și la exaltarea dorințelor multiple și pămîntești (reprezentate de măr, simbol al pămîn-tului). Satan-șarpele (simbol al seductibilității vanitoase a omului și al
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
de termeni medicali) și în mod deosebit în cunoscuta lucrare “Descriptio Moldaviae”, apărută la cererea Academiei din Berlin, în anul 1717, în limba latină. În această monografie a Moldovei menționează: “Norodul ieste crezător a pune pe seama călușarilor puterea de a izgoni boli îndelungate. Vindecarea o fac în acest chip: bolnavul îl culcă la pământ, iar călușarii încep să sară și, la un loc știut al cântecului îl calcă, unul după altul, pe cel lungit la pământ începând de la cap și până la
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
pe adepții superstițiilor egiptene să-și ardă hai-nele și obiectele sacre. A răspîndit în provinciile cu climă aspră neamul iudeu sub pretextul serviciului militar iar pe ceilalți membri ai neamului acesta pe cei care aveau un cult similar i-a izgonit din Roma sub amenințarea unei servituți perpetue dacă nu se supuneau”. Informația are o importanță covîrșitoare pentru demasca- rea minciunii iudeo-creștinismului, fiindcă dovedește faptul că după asasinarea lui Ili, iudeii farisei au început să-și arate ,,revelațiile” și pe la Roma
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
și pe romani, chiar dacă aceștia nu dădeau o para chioară pe toate poveștile mozaicilor iar cînd se obrăzniceau prea tare îi puneau în ascultare numai cu sabia. Hermippos, un autor din secolul l al e.n. povestește că Falereus, a fost izgonit de către Filadelful, pentru că a încercat să-i împiedice succesiunea la tron. Această afirmație discreditează în tot aserțiunile lui Aristobul. Dar cum numai pentru ei, istoria este revelată prin ciripeală la urechea surdă sau viu grai, fără parai de către Iahwiță cel
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
era Dumnezeul cel vechi împreună cu șarpele vechi și îngerii lui pe care el îl numește Satana. Și Elohimul lui Ioan plin de viclenie și violență, dorind să fie el noul și unicul stăpîn al cerurilor, după lupte crîncene l-a izgonit pe Dumnezeul cel vechi, simbolizat prin șarpele cel vechi și îngerii lui. Dacă eliminăm alegoria lui Ioan găsim unele indicii istorice din secolele l-lV, iar scrierile mandeenilor susțin că religia lor este de la începuturile lumii cînd a apărut Adam
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
O plimbare la Căldărușani îi dă prilejul să observe cu răutăcioasă bucurie că "fizionomia marginilor Bucureștilor și a satelor e foarte originală", adică "miroase a hoit și sînge stătut la soare" în timp ce satele murdare sunt locuite de bulgari și țigani; izgonit din București unde nici repausul duminical nu-i priește căci, după o noapte de petrecere, dimineața "ne oprim puțin, să aspirăm pînă-n adînc praful sănătos ridicat spre firmament de tîrnul municipal" îl regăsim în gara Pașcani ("Trei ceasuri și jumătate
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
cuvintele sale, îndată s-a dus la împărat, la Constantinopol și, stând înaintea lui, i-a zis: «Cinstea împăratului stă în judecata sa. Iar înțelepciunea zice: Dreptatea împăratului la judecată se vede. Deci pentru ce, împărate, ai făcut judecată nedreaptă, izgonind pe dreptcredincioși din Sfânta Biserică și dând-o răucredincioșilor?» Zis-a lui împăratul: «Tot la învinuiri te întorci, Vasile? Nu ți se cuvine ție să fii așa». Răspuns-a Vasile: «Se cuvine mie, pentru dreptate a muri». Și înfruntându-se
Adversus haereses. Filosofie creştină şi dialog cultural (III) by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/178_a_154]
-
judeci, ca să nu judeci cu părtinire poporului de-o credință cu tine». Iar Sfântul a răspuns: «De voi judeca cu nedreptate, apoi și pe mine la surghiun să mă trimiți și pe cei de o credință cu mine să-i izgonești și Biserica să o dai arienilor». Și, luând Sfântul scrisoarea de la împărat, s-a întors la Niceea. Și, chemând pe arieni, lea zis lor: «Iată, împăratul mi-a dat mie putere ca să fac judecată între voi și între dreptcredincioși pentru
Adversus haereses. Filosofie creştină şi dialog cultural (III) by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/178_a_154]
-
în tușe groase, cu băgarea degetului în ochi pentru a pătrunde, așa cum teoretiza Adolf Hitler, până la nivelul cel mai de jos al audienței. Mai întâi apare intertitlul : „Ziua alegerilor. Toți negrii primesc buletine de vot, în vreme ce albii de seamă sunt izgoniți din fața urnei”. Urmează imaginile : un alegător negru pune un buletin în urnă cu stânga și, privind teatral hoțește în jur, mai pune unul cu dreapta, în vreme ce paznicul negru al urnei râde complice. Un alb onorabil, cu pălărie, mustață pe oală
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
aici în opinia lui J.J. Rousseau. Ca un corolar al despotismului, statul va avea sub control și conștiințele, pentru că opiniile cetățenilor trebuie să fie în conformitate cu cele ale statului, iar în baza convenției civile (profesiune de credință) orice individ poate fi izgonit, nu ca necredincios ci ca nesociabil, iar pedeapsa să fie cu moartea dacă după abjurarea convingerilor sale se comportă la fel. Marele istoric și critic al Revoluției franceze Henri Taine definește din această perspectivă statul ca fiind facțiunea sau individul
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]