2,777 matches
-
of Agreement in Natural Language: TLS 5 Proceedings, Texas Linguistic Forum, 53, p. 167-180. Avram, Larisa, 2003, English Syntax. The Structure of Root Clauses, București, Oscar Print. Avram, Mioara, 2001, Gramatica pentru toți, ediția a III-a, București, Humanitas. Avram, Mioara (coord.), 2007, Sintaxa limbii române în secolele al XVI-lea - al XVIII-lea, București, Editura Academiei Române. Badecker, William, 2007, "A feature principle for partial agreement", în Lingua, 117, p. 1541-1565. Barbu, Ana-Maria, 2004, Sintaxa determinatorilor. Analiză lingvistică și aplicație computațională
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Doctorow, E.L., Cartea lui Daniel, traducere, postfață și note de Virgil Stanciu, Editura Univers, București, 2000. Eco, Umberto, Numele trandafirului, traducere și postfață de Florin Chirițescu, Editura Hyperion, Chișinău, 1992. Saramago, José, Evanghelia după Isus Cristos, traducere și prefață de Mioara Caragea, Editura Univers, București, 1999. Seneca, Petroniu, Apokolokyntosis, Satyricon, traducere și prefață de Eugen Cizek, Editura pentru literatură, București, 1967. Thackeray, William Makepeace, Rebecca și Rowena, traducere de Constanța Avădanei, postfață de Dumitru Dorobăț, Editura Institutul European, Iași, 1993. Tournier
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Paris, Minuit, 1979. 335 Linda Hutcheon, Poetica postmodernismului, traducere de Dan Popescu, Editura Univers, București, 2002. 336 William H. Gass, Habitations of the Word: Essays, Sirnon and Schuster, 1985, apud Linda Hutcheon, op. cit., p. 202. 337 Traducere și prefață de Mioara Caragea, la Editura Univers, București, 1999. 338 Pentru completări, vezi Mircea Doru Lesovici, Ironia, Editura Institutul European, Iași, 1999. 339 "ÎN FELUL EI, această carte înseamnă multe cărți, dar mai ales două cărți. Cititorul este invitat să aleagă una din
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Cioran. Vitalitatea renunțării, Emil Stan Contemplatorul solitar, Dan Stanca Convorbiri euharistice (vol. 1), Dorin Popa Cu garda deschisă, Gheorghe Crăciun Cucerirea Americii, Tzvetan Todorov Cultura faliei și modernitatea românească, Angelo Mitchievici Cuvintele puterii. Literatură, intelectuali și ideologie în România comunistă, Mioara Anton, Bogdan Crețu & Daniel Șandru (coord.) Datoria împlinită, Mihai Pricop Drama expresionistă. De la Strindberg la Zografi, Miruna Bostan De la presa studențească în comunism la presa postcomunistă, Sorin Bocancea (coord.) Evadări în lumea liberă, Adrian Marino Gînduri despre Nae Ionescu, Dan
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Specificul activității instructiv-educative în învățământul special pentru deficienții de auz profesor psihopedagog Ioana Cherciu profesor lb. română Mioara Sandu Centrul Școlar pt. Educație Incluzivă „Elena Doamna” Focșani - Vrancea În literatura de specialitate surdopsihopedagogia este tratată de cei mai mulți specialiști, ca știință cu obiective și sarcini proprii. Surdopsihopedagogia, ca știință independentă, studiază particularitățile dezvoltării psiho-fizice a copiilor cu disfuncție auditivă
Specificul activit??ii instructiv-educative ?n ?nv???m?ntul special pentru deficien?ii de auz by Ioana Cherciu, Mioara Sandu [Corola-publishinghouse/Science/84004_a_85329]
-
dimensiunea spațială a imaginarului poetic: Din cerurile albastre; pe lac; Trec nourii pe ceri 7. Metafora din sintagma turme călătoare sugerează ideea că norii albi, cu formele lor schimbătoare, se mișcă lent și imprevizibil pe cer, asemeni unui cârd de mioare. Imaginea dinamică creată prin această metaforă armonizează teluricul și cosmicul sub semnul „marii treceri“, al devenirii universale. O altă figură de stil semnificativă din strofa a doua este epitetul din structura Duioaselor dureri. Evidențiat prin inversiune poetică, acest epitet semnifică
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
formal al limbii; pe de altă parte, se admite că stilistica (lingvistică) nu trebuie separată de gramatică, pentru că nu i se opune, existînd o identitate de profunzime a faptelor investigate, dotate cu formă, cu structură și cu expresivitate (G. Ivănescu, Mioara Avram). Prin urmare, se admite că stilistica poate fi asimilată gramaticii, reprezentînd componenta afectivă a acesteia. O lucrare reprezentativă pentru perspectiva lingvistică asupra stilisticii este cea semnată de Iorgu Iordan, apărută în 1973 (Stilistica limbii române); versiunea clasică a stilisticii
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
din al cărei consiliu de conducere face parte, coordonând secțiunea dedicată României. Alături de povestirile din Surâs interzis, S. este autoare a romanului Mersul pe ape (1996), a unei incitante cărți-document - Dosarul „Marin Preda” (1999), a unui volum de interviuri cu Mioara Cremene - La ce folosește Parisul? (2000), precum și a unor traduceri. Se poate spune că încă de la început scriitoarea își dovedește calitățile ce o vor impune: dezinvoltură stilistică, coerență ideatică, finețe a analizei, capacitate de a descoperi în gesturi aparent banale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289703_a_291032]
-
pune S. nu avansează un răspuns decis asupra cauzelor morții scriitorului (comă alcoolică, asasinat, sinucidere), ci readuce în discuție, după aproape două decenii, cauzele dispariției lui Marin Preda, încă neelucidate. Textul din La ce folosește Parisul? e o convorbire cu Mioara Cremene, în care partenerele se definesc, în cele mai multe cazuri, ca participante egale la discuție. O calitate esențială a cărții vine din aceea că intervievata a fost martora sau protagonista multor evenimente. Stabilindu-se în Franța la sfârșitul anilor ’60 ai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289703_a_291032]
-
care partenerele se definesc, în cele mai multe cazuri, ca participante egale la discuție. O calitate esențială a cărții vine din aceea că intervievata a fost martora sau protagonista multor evenimente. Stabilindu-se în Franța la sfârșitul anilor ’60 ai secolului trecut, Mioara Cremene a avut șansa ca până la plecarea din țară să cunoască îndeaproape scriitori de marcă ai epocii, pe care S. o stimulează cu pricepere să îi evoce, fie cu nostalgie, fie cu unele resentimente, în funcție de subiectivele „afinități elective”, dar și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289703_a_291032]
-
în funcție de subiectivele „afinități elective”, dar și de comportamentul moral și social al unora. SCRIERI: Surâs interzis, București, 1982; Mersul pe ape, București, 1996; Dosarul „Marin Preda”, Timișoara, 1999; La ce folosește Parisul? Evocări și dileme din exil (în colaborare cu Mioara Cremene), București, 2000. Traduceri: Maria Zambrano, Confesiunea - gen literar, Timișoara, 2001; Mario Vargas Llosa, Sărbătoarea țapului, București, 2002 (în colaborare cu Luminița Răuț); J.[uan] J.[esús] Armas Marcelo, Precum în cer, așa și la Havana, București, 2003. Repere bibliografice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289703_a_291032]
-
cruzime. Însă, în general, a proliferat elementul diversionist, „scriitorul incomod” cu voie de la poliția politică, personaj care „submina” cu program, scriind pagini extrem de „curajoase” despre niște bătrâni care beau vin la umbra nucului, numără cornuții din blana blândelor și înțeleptelor mioare și se încălzesc la un foc cu tizic. Cazul lui Ion Druță, care și-a developat adevărata identitate după dezmembrarea Uniunii Sovietice, este emblematic în acest sens. Nimeni n-a pus în chestiune regimul. Dimpotrivă, intelectualii noștri au preamărit cu
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
noapte de război (1930); Patul lui Procust (1933); Bălcescu (1948); Caragiale în vremea lui (1957); Un om între oameni (1957); Teze și antiteze (1936); Modalitatea estetică a teatrului (1937); Husserl. O introducere în filosofia fenomenologică (1938); Turnul de fildeș (1950); Mioara (1929); Danton (1933); Transcendentalia (1931). Creația lui Camil Petrescu reprezintă o nouă viziune asupra universului uman, asupra dramei intelectualului, o viziune de tip autenticist și un apel la tehnicile de analiză psihologică. În romanele sale încearcă o sincronizare a literaturii
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
izvurlu, șcretlu, / Suschiră și-nviseadză cupii picurărești...” (Bană astimtă). Și într-o transpunere liberă: „Pustiul doarme pe munții aromânilor / Și încărcate de vremi, dorm și pădurile de pini, / Prin întunecoase pripoare doar șipotul biet / suspină visând și el la turme de mioare...” (Viață stinsă). Alte poeme, cele mai multe studii politice sau cu caracter istoric, amintirile și câteva texte eseistice au fost încredințate fratelui său, Carol Papanace, care le-a publicat în țară, după 1989. SCRIERI: Mihai Eminescu, un mare precursor al legionarismului românesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288675_a_290004]
-
a lăsat poporului său lucrări de mare valoare critică și poetică.”1 Banalitățile rostite pe ton grav, volutele sentimentale și considerațiile liricoide subminează în cazul lui Virgil Carianopol bunele intenții. În foarte doctul studiu monografic dedicat „Revistei Fundațiilor Regale”2, Mioara Apolzan consacră lui Vladimir Streinu câteva pagini substanțiale. Criticul a fost un colaborator fervent al periodicului amintit, semnând cronici literare, studii, eseuri începând cu anul 1935 și până în 1947, anul dispariției prestigioasei reviste, cu întreruperea inerentă din perioada 1941-1945, când
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
din perioada 1941-1945, când la cârma revistei s-a aflat nefastul Dimitrie Caracostea. Pentru Vladimir Streinu este cea mai fertilă perioadă creatoare, când practic își scrie opera: unele studii au intrat în volumele Pagini de 1 idem, p. 55 2 Mioara Apolzan - Aspecte de istorie literară, București, Editura Minerva, 1983 111 critică literară (1938Ă și Clasicii noștri (1943Ă, altele au reprezentat nucleul unor cărți tipărite ulterior (Versificația modernă, 1966, Calistrat Hogaș, 1968, Ion Creangă, 1971, Studii de literatură universală, 1973Ă sau
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
a fiecărei epoci, dar reprezintă o îndepărtare de la esența artei și nu pot da răspunsuri satisfăcătoare privitor la ceea ce este ciudat, nou, unic, excepțional în opera de artă. Criticul trebuie să aibă în vedere individualitățile și diferențierile și nu asemănările. Mioara Apolzan concluzionează apodictic: „Eșuarea criticii în „contemplarea misterului”, șocantă la unul din autorii manifestului intelectualist și raționalist de la „Kalende”, este tributul plătit de critic teoriilor iraționaliste, la modă în epocă.”1 Conceptul de perfecțiune este înlocuit de critic cu binecunoscuta
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
la unul din autorii manifestului intelectualist și raționalist de la „Kalende”, este tributul plătit de critic teoriilor iraționaliste, la modă în epocă.”1 Conceptul de perfecțiune este înlocuit de critic cu binecunoscuta sintagmă dublete artistice, ca modalitate de aproximare a unicității. Mioarei 1 idem, p. 174 112 Apolzan îi apare insuficientă și schematică. Dealtfel, criticul însuși a renunțat la ea înainte de a o desăvârși și aplica sistematic. În a doua perioadă, delimitată cu o anumită doză de convenționalism (1937-1945Ă, Vladimir Streinu cultivă
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
idem, p. 174 112 Apolzan îi apare insuficientă și schematică. Dealtfel, criticul însuși a renunțat la ea înainte de a o desăvârși și aplica sistematic. În a doua perioadă, delimitată cu o anumită doză de convenționalism (1937-1945Ă, Vladimir Streinu cultivă ceea ce Mioara Apolzan a numit critica de exegeză, stăruind îndeosebi asupra scriitorilor clasici. Fiecare generație - observă criticul - își stabilește „distanța” optimă față de valorile clasice consacrate. Paradoxul este de a observa cum Vladimir Streinu apelează la metodele „obiective”, științifice, la informația riguroasă în
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
1979, p. 265 Muzeul Literaturii Române - Biblioteca Manuscriptum, Alte 13 Rotunde 13, prefață de Edgar Papu, București, 1981, pp. 155-182 Vladimir Streinu interpretat de..., antologie, studiu introductiv, tabel cronologic și bibliografie de Emil Vasilescu, București, Editura Eminescu, 1984 x Apolzan, Mioara - Aspecte de istorie literară (Destinul unei publicații: R. F. R.Ă, București, Editura Minerva, 1983, pp. 169-177 Baconsky, Leon - Marginalii critice și istorico-literare, București, Editura pentru literatură, 1968, pp. 78-87 Barbu, Eugen - O istorie polemică și antologică a literaturii române de la
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
despre orbire" (1995), "Toate numele" (1997), "Caverna" (2000). În anul 2002 vede lumina tiparului romanul "Omul duplicat". Anul morții lui Ricardo Reis (Editura Polirom, 2003, 529 p.), pare-se capodopera lui Saramago, apare în limba română în impecabil-performanta traducere a Mioarei Caragea, autoare și a unui rafinat studiu introductiv despre "această biografie fictivă care narează viața unui personaj inexistent în relație cu autorul său (Fernando Pessoa, n.n.), la fel de existent/inexistent în spațiul romanului, într-un joc stratigrafic de nonidentități speculare". Teza
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de Saramago este atât de penetrant și contagios, încât lectura însăși este o probă de rezistență față de un vis rău personal care poate deveni oricând universal. Cu acest vis rău, exorcizat de Saramago într-o capodoperă, a avut de furcă Mioara Caragea, reușind să dea la rândul ei, o capodoperă, adică versiunea românească a romanului. Capitolul VI Eros, delict, parabole S.F. Iubirea și patimile Hannei Bernhard Schlink (n. 1944, Bielefeld) este profesor din 1982 la Universitatea din Bonn, iar din 1990
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
67, 68, 69, 70 Copistul (2008): 68 traducere de Doina Derer Condrea: 22, 68 José SARAMAGO (Portugalia): 6, 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 195, 274, 291, 292 Anul morții lui Ricardo Reis (2003): 186, 187, 190 traducere de Mioara Caragea: 187, 195 Eseu despre orbire (2005): 186, 191, 195 traducere de Mioara Caragea: 187, 195 Bernhard SCHLINK (Germania): 6, 199, 200, 202, 204, 292 Cititorul (2002): 199, 203 traducere de Ana Mureșan: 203 Michel SCHNEIDER (Franța): 6, 142, 143
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
68 José SARAMAGO (Portugalia): 6, 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 195, 274, 291, 292 Anul morții lui Ricardo Reis (2003): 186, 187, 190 traducere de Mioara Caragea: 187, 195 Eseu despre orbire (2005): 186, 191, 195 traducere de Mioara Caragea: 187, 195 Bernhard SCHLINK (Germania): 6, 199, 200, 202, 204, 292 Cititorul (2002): 199, 203 traducere de Ana Mureșan: 203 Michel SCHNEIDER (Franța): 6, 142, 143, 144, 145 Marilyn pe divan (2007): 142 traducere de Doru Mareș: 142 Patrick
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
, publicație care apare la București din 1990 de trei ori pe an, apoi din 1991 anual, cu subtitlul „Revistă de interferențe culturale româno-japoneze”. Redactor-șef este Florin Vasiliu, secretar responsabil de redacție - Gabriel Stănescu, redactori - Angela Hondru, Mioara Gheorghe și Silvia Mărgineanu. Din redacție au făcut parte ulterior Lucia Vasiliu, Rodica Ștefănescu și Vasile Moldovan. Revista are inițial un colegiu de redacție alcătuit din Ion Acsan, Mihail Diaconescu, Ștefan Aug. Doinaș, Aurel Rău, Marin Sorescu, cărora, de la al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287397_a_288726]