1,948 matches
-
devenise o temă fierbinte a stângii - pentru a-și dovedi încrederea în Coleman. Reynolds i-a spus lui Coleman să păstreze tăcerea în privința bărbatului cu voce de scoțian,fiindcă nimeni nu-l crede, iar cel mai important lucru era eliberarea sărmanilor puștani nedreptățiți. I-a spus că Voce de Scoțian nu va fi prins niciodată, dar că, probabil, omul ăla rău continua să-l caute pe Coleman, așa că avea nevoie de ceva machiaj protector pentru a fi în siguranță. Reynolds l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
ruinării Turnului Babel, privi legiul folosirii limbii paradiziace a rămas la îndemâna câtorva inițiați, a câtorva poeți, a câtorva nebuni. Într-un poem al lui Tudor Arghezi (Sfântul, 1931), un infirm surdo-mut, o pocitanie de om, atinge gradul de sfințenie pentru că, „sărman cu duhul” fiind, are acces la „limba originară”, la Cuvântul care „se purta pe deasupra apelor” (Facerea, I, 2) : Auzi-l, trece. Gâtlejurile sale Tărăgănează geamătul agale. În glasul lui de mut Bombăne Cuvântul dintru început Ce se purta chiorâș pe
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Yozō și se duse călare la castelul Stăpânului pentru că seniorul Shiraishi avea să le dea porunci tuturor celor aleși să fie soli. Din vale până la castel era cale de o zi și jumătate. Cei doi trecură prin câteva sate la fel de sărmane ca ale lor și ieșiră într-o câmpie întinsă. Se vedeau deja semnele primăverii. Câmpia era scăldată de un soare cald, în crânguri magnoliile erau presărate cu flori albe, iar pe câmpurile încă nearate copii se jucau împletind coronițe din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
l-ar putea închipui. — Credeți că El Și-a dorit toate astea? clătină din cap supărat fostul călugăr. Credeți că El se află în biserici împodobite? Nicidecum. El sălășluiește... în altfel de așezări. Eu socotesc că El sălășluiește în casele sărmane ale indienilor. — Cum așa? — Așa... a fost viața Lui, răspunse fostul călugăr cu un glas plin de încredere adâncă. Apoi își coborî privirile în pământ și repetă ca pentru sine: — Așa a fost viața Lui. El n-a călcat niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
țară, acuma nu. Câte zile mi-a mai rămas!” ( Mereu spunea aceste cuvinte triste.) Ne luăm rămas bun, ne conduce până la portiță și rămâne acolo, deși era de-acum viscol și tare frig. A rămas să ne conducă cu privirea, sărmana mamă de erou! A rămas în urma noastră, doar cu o mică bucurie în sufletul ei atât de zbuciumat, chinuit de soartă, că totuși nu-i uitată și cineva mai deschide ușa casei înghețate. Mi-a spus-o de mai multe
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
dl. Vadim Pirogan am mers într-un grup mare la cimitirul refăcut de la Țiganca. Cimitirul a fost refăcut cu sacrificiul neobositului român cu suflet mare din SUA, dl. Nicolae Popa, cel care a cules de pe câmp o sacoșă cu oasele sărmanilor ostași români, morți în cel de al doilea război mondial, uciși de ciuma roșie rusească și risipite în cimitirul devastat de către cotropitorii Sf. pământ românesc. Cu sacoșa plină cu oasele culese de pe câmp, dl. Nicu Popa a mers la toate
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
plină cu oasele culese de pe câmp, dl. Nicu Popa a mers la toate autoritățile spre ai sensibiliza, să facă ceva, să se șteargă de pe obrazul țării această pată de rușine. Așa s-a ajuns la refacerea cimitirului , spre redarea liniștii sărmanilor copii morți la datorie pentru apărarea gliei strămoșești. Bunul Dumnezeu să-i odihnească în pace și să ne ierte că n-am fost și din păcate nu suntem la înălțimea jertfei lor... Tot în acele zile am vizitat muzeul „Memoria
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
impune aici. Acest demers poate fi întîlnit în proiectele privind sănătatea publică sau apărarea națională: primul caz este considerat, de exemplu, ilustrarea principiului rowlsian al justiției sociale, dacă nu ar fi acceptate proiecte ce reduc calitatea îngrijirii acordate celor mai sărmani; în al doilea caz, se refuză un proiect care ar pune în cauză securitatea țării, chiar dacă el este mai avantajos din punct de vedere financiar. Acest ultim exemplu ne conduce la o abordare multicriterială, unde raționamentul în termeni de maximizare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
națiuni. 6.3. Statul și sistemele economice De la celebrul "Statul sunt eu" (Ludovic al XIV-lea) la Revoluția franceză, lucrurile au evoluat mult. În Declarația drepturilor omului și ale cetățeanului se precizează că Statul este obligat să asigure subzistența celor sărmani, fie oferindu-le locuri de muncă, fie indemnizîndu-i pe cei care nu pot să muncească. Această cale a dus treptat către celebrul Stat-Providență, care se angaja, după Marea Depresiune din 1929-1933 și după al Doilea Război Mondial, să protejeze individul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
apă limpede, intră, se scufundă, scrie, bea, mănâncă și fumează, timp de 5 minute. Care era „trucul“ acestui scufundător care a izbutit să fumeze în apă, nimeni nu a putut afla. La teatrul de vară Guichard joacă Pascaly în drama Sărmanul artist. îndată după formarea noului minister, Mihail Kogălniceanu trimite prefecților o foarte lungă circulară, în care începe prin a le spune că ministerul cel nou nu este un minister de coalițiune, ci un minister obținut din fuziunea mai multor elemente
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
lacrimile îi curg din ochi, balele îi curg din gură. Aiurită, sufocată, iese pe ușă, urmată de râsul zgomotos care țâșnește de sub toate plapomele! Cititorul a înțeles despre ce e vorba. Cititorul ghicește cu ce fel de lichid fusese adăpată sărmana bătrână lacomă. în urma războiului din 1877-1878, studențimea trăia bine în societatea tuturor femeilor pe care invazia rusă le înțolise. Îmi amintesc de o oarecare tinerețe castanie care se întorsese în Capitală după o lungă peregrinație prin Rusia și prin Bulgaria
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
parte a întrebării: tocmai că da, așa-zisul demon al prozei mi-e mereu în preajmă, altfel cum de atâtea texte ale mele se numesc Scurtă proză, atâta doar că exigențele prozei "lungi" mi se pari atât de severe în raport cu sărmanele mele înzestrări, încât nu sunt în stare să devin prozator, și pace. Așadar, am luat deja premiul Nobel, sunt primul scriitor român care pățește așa ceva și trebuie să țin un discurs, așa e protocolul, ce, te pui cu academicienii și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
roua lacrimilor și înseninați dimineața de soarele cel blând al vârstei. O însoțim pe Mura în încercările ei, mult prea grele pentru un copil așa de mic, la câmp, înfruntând soarele, oboseala, dar și zgârcenia mătușii care-și umilește rudele sărmane. Sintetizată în câteva pagini, povestea Murei este educativă pentru copiii de astăzi, care au tot ce visează dar care nu depun nici un efort pentru asta, considerând că totul li se cuvine. Numai întorcându-ne cu gândul la vremurile când copiii
Mura by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1734_a_92272]
-
cei care nu se puteau întreține decât cu sudoarea propriilor brațe. Și dacă mai adăugăm și faptul că mulți părinți au pierit în război, lăsând orfani și văduve acasă, putem să completăm tabloul acelor vremuri tulburi. Mura este prototipul copilului sărman, dar harnic și generos, care-și ajută frații și pe bunica și luptă pentru a-și clădi o viață mai bună, cu propriile mâini, cu propria pricepere și cu o neasemuită bunătate sufletească. Cezarina Adamescu Început de poveste Pe vremea
Mura by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1734_a_92272]
-
veacului al XIX-lea: Dr. Iancu Flondor, Dr. George Popovici și Dr. Valeriu Braniște”. TEODOR COTLARCIUC FOST CANTOR BISERICESC NĂSC. 7 FEBR. 1825 MURIT 6 JULIE 1902. VEȘNICĂ POMENIRE ȘI RECUNOȘTINȚĂ DELA FIUL MITROPOLIT NECTARIE. „Pilduitor pentru orice student român, sărman și ridicat prin proprie hărnicie din năcăjita lume a satelor noastre, cu o sârguință de fier”, Nicolae Cotlarciuc își termină studiile teologice în 1899, luându-și licența și obținând doctoratul în Teologie și Filosofie, pentru disciplinele istorie, filosofie și filologie
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
reda câteva aspecte și fraze memorabile din această cuvântare: „În veci rămân adevărate cuvintele Sfintei Scripturi: iubirea zidește, ura distruge. Iubirea domnea în timpul clasic al creștinismului [...]. Cât de frumos era când...cei bogați și puternici ai țării se alăturau celor sărmani și se ajutau reciproc! Ce înălțător era când împărații puneau să se poarte crucea în fruntea oștirilor, având credința că în acest semn vor învinge! Atunci se spunea că bisericile și uneltele bisericești sunt de lemn, credința însă de aur
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
sa, nervoasă, mânioasă, dar hotărâtă, Sampath fu sigur că trebuia să se aștepte la și mai multe necazuri. Și știa din experiențele trecute că, atunci când te temi de ceva atât de mult, adesea se întâmplă. Bietele maimuțe, își zise. Bietele, sărmanele maimuțe... Și bietul, sărmanul de mine... Ce-o să se-ntâmple acum? Jos, Pinky căuta stilou și hârtie ca să compună un bilet. Deși se bucura că-l mușcase pe Hungry Hop, era dezolată de faptul că asta părea să semnalizeze finalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
fiindcă cele două părți nu reușiseră să ajungă la o Înțelegere În privința folosirii sălilor de operație În ture. Sau indiferența față de suferința șomerilor, a noilor imigranți, a femeilor maltratate. Sau umilințele impuse bătrânilor fără locuință, handicapaților mintal, celor singuri și sărmani. Dar mai presus de toate, animalitatea noastră se manifestă prin grosolănia agresivă de care ne lovim zi de zi În birouri, pe stradă, la rând la autobuz și probabil și În intimitatea dormitoarelor noastre. În Beer Yaakov, un bolnav de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ridicat și am dus mâncarea pentru bebeluși înapoi în frigider. — Am crezut că era sirop de mere. Încă se mai uita la mine când m-am întors de la frigider, chipul ei frumos și plin de iubire având o expresie îngrijorată. Sărmana mea soție începea să bănuiască ceea ce eu știam de mult. Nu nimerise un loz chiar așa de norocos. „șPeterț mi-a spus că i-ar fi fost mult mai ușor dacă ar fi fost creștin sau că s-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
cadrilate, cu șepcile cu cozoroc. Michael și Robert. Nume americane adevărate. Michael și Robert Rosenberg zâmbesc în poză. Avocatul apărării îi conduce afară din închisoarea Sing Sing, este probabil ultima dată când îi vor mai vedea pe părinții lor și sărmanii băieți care nu bănuiesc nimic zâmbesc. Nu au nici o idee despre ce îi așteaptă. Îi văd mergând împreună în acea poză, cel mare cu un braț pe umărul fratelui său, și pot să prevăd totul. Simt lâna aspră a jachetei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
din film, domnul Stevens nu lovea camera ca să o facă să tremure, cum făceau majoritatea regizorilor. În schimb, el construise un decor special, așezat pe piloni și arcuri. La momentul potrivit, muncitorii mișcau construcția și îi speriau de moarte pe sărmanii actori. Eram interesat de detaliile construcției. La urma urmei, eram constructor. Dar nu eram convins că va avea același efect ca RAF. Domnul Stevens a mai insistat ca domnișoara Shelley Winters, actrița care o interpreta pe doamna van Daan, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
asudate, mușchii întinși, viața brutală și în plin aer. Pe când ceilalți își cheltuiau acolo energiile sau își consumau lenea, Maxențiu trăia ceasurile unui efort tragic pentru ca resorturile 168 lui, toate, să stea la postul lor de funcționare; ca nu cumva sărmanul corp, tot mai deznodat, să se desfacă din toate niturile așa cum avea senzația permanentă. Prințul Maxențiu se plimba pe pistă corect sau sta pe sprint rigid, cu ochii dilatați, cu privirea ștearsă, manechin îmbrăcat în ținuta de sportsman, fără o
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
Marcian nu vorbise niciodată limpede cu doctorul lui de boală, nici chiar în faza când Maxențiu făcea cu ostentație pe ofticosul. Se jucase de copii împreună, erau rude de aproape, și lui Mar-cian îi tremura ceva în pieptul sănătos, pentru sărmanul băiat. În accepția lui era și egoism. Nu se temea de ceva consanguin, dar își zicea: dacă, din doi, ar fi fost el bolnavul! Totuși, împreună cu Ada, preaslăvise confortul și poziția frumoasă de la Leysins unde - zicea el - concertase cândva. Maxențiu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
reciprocitate. Punînd pînă la urmă cap la cap relatările ei cu consemnările din arhivele americane, socot că cel mai probabil an al venirii Floarei pe lume este 1886, poate ’87, În satul Giungi, pe Crasna, cîteva așezări În amonte. Casă sărmană cu patru fete, toate frumoase, dar nu oricum, să furi clopotul bisericii de dragul lor, nu alta. Bal În sat la care iese și Floare, cea mai mică dintre ele. Ca obrajii să-i fie mai În rîndul lumii, și-i
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Roma care se va ridica din nou Într-o bună zi, că Sfînta Fecioară Își căutase un lăcaș aproape de Întîlnirea a trei granițe roșii - a României, a Ungariei și a Sovietelor -, că, tocmai Întrucît satul era mărunt, harnic, credincios și sărman, aproape neștiut pe fața lumii, se bucurase de alegerea Cerului. Eu Însă am un cu totul alt răspuns: la Pișcari, trăia singură În 1953 și Floarea Pomeanului, fostă a Nodului, adică mama Floare. Bărbatul Îi murise. Se Întorseseră Împreună cu bani
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]