2,847 matches
-
regizor și un scenograf e decisivă. Pentru amîndoi dar și pentru... teatru cu atît mai mult cînd se regăsesc mereu în cadrul aceleiași instituții. Apoi Adriana Leonescu, a cărei intransigență pentru detaliul just era o adevărată școală de respect al adevărului scenic. Nu mă interesează scenograful ca artizan ce propune un spațiu. Eu am nevoie de o atitudine proprie, de o implicare a lui. De exemplu, Florica Mălureanu nu intervenea ca să mă servească, ci ca să-mi pună probleme pe care trebuia să
Radu Penciulescu în dialog cu George Banu - Pentru un teatru la înălțimea omului – mărturisiri și convingeri – () [Corola-journal/Journalistic/5321_a_6646]
-
Cenaclului. M. Horescu Manechine l Și fotomodele În 20 ianuarie, ora 19, Cercul Militar va găzdui deschiderea festivă a unui nou curs de manechine și fotomodele, organizat de Agenția „Top Models” din Timișoara. Cursul este structurat pe diverse domenii: regie scenică, igienă, cosmetică, etică, design, foto, noțiuni de modelling, istoria parfumurilor și aerobic. Pentru înscriere nu se impun condiții specifice, cursul adresându-se atât tinerilor (fete și băieți), cât și copiilor de minimum 5 ani - pentru care se vor organiza grupe
Agenda2006-02-06-general6 () [Corola-journal/Journalistic/284617_a_285946]
-
alt nivel decât personajele, monologând în zadar și doar oboseala și moartea îi aduc pe pământul unde se petrec atâtea lucruri oribile. Arta nu poate îmbunătăți viața și această sugestie funcționează în spectacol, dar articulațiile ei sunt confuze și trecerea scenică a artiștilor ambulanți se irosește în timpi lipsiți de intensitate. Dominate de soluțiile simple sugerate de instincte, personajele își trăiesc monomaniile, în afara moralei, nesocotind obstacolele concrete, într-o hipertrofie a pasiunii însoțită de o stare abulică a gândirii. E o
Un vechi fapt divers by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/14044_a_15369]
-
însuși pe vremuri "zgomotul și furia", a convertit șocul teatralității violente și arborescente practicate în tinerețe ( prin care și-a atras atâția admiratori fanatici, acum maturi esteți exigenți) în caligrafia subtilă a tristeții: idiotul și-a aruncat masca. Discursul lui scenic are ambiția totalității și ezitările lui pot fi judecate doar în raport cu aceasta.
Un vechi fapt divers by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/14044_a_15369]
-
transformi cârciuma în "fast food" sau să aduci echipa de știri de la televiziune pe scenă la deznodământ. Cât despre cunoștințele muzicale ale regizoarei, o dată în plus e evident că, actualmente, majoritatea regizorilor de operă caută orice altceva decât legătura dramaturgiei scenice cu muzica! Mai clar spus, habar n-au de muzică! În cazul de față, există lungimi în unele scene la Puccini (aflat pe un drum al căutărilor, după ce scrisese capodoperele Boema, Tosca, Madame Butterfly); nu aria e în prim plan
Jurnal muzical berlinez (redeschis) by Valentina Sandu-Dediu () [Corola-journal/Journalistic/10207_a_11532]
-
Ambele spectacole sunt produse de Casa de Cultură a Municipiului Arad, sub bagheta regizorală a lui Radu Dinulescu, fiind invitate la Teatrul Alibi din Corsica, la Festivalul De Coye-La-Foret și la Festivalul de Teatru „Parole en liberte”. După acest succes scenic al Casei de Cultură arădene, Agenția Interguvernamentală a Francofoniei va continua să sprijine financiar instituția în următorii trei ani. ( M. H.) Presiune scăzută Pentru finalizarea lucrării de înlocuire a unor rețele de distribuție a gazelor naturale din zona Calea Șagului
Agenda2005-32-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/284058_a_285387]
-
semnate de Philip Glass, Rahmaninov, Lou Red și piese mai cunoscute din repertoriul lejer; așa cum a fost interpretat de soliști, de toți membrii companiei - toți soliști, și toți profesioniști desăvârșiți - mi-a relevat opera a doi artiști cu o viziune scenică de excepție, cu o cunoaștere de mare cultură în domeniul muzicii și de o capacitate artistică, în multe momente uimitoare. Se spune că la ceva ce n-ai fost de față, nu știi ce ai pierdut. Există întotdeauna o reușită
Bravo, Dans Vortice! by Doina Moga () [Corola-journal/Journalistic/83431_a_84756]
-
reluată opera enesciană "Oedipe". în regia atât de complicată, uimitoare, spectaculos paradoxală a lui Petrika Ionescu. Sub bagheta dirijorală a octogenarului Cornel Trăilescu a fost asigurată o bună susținere muzical-dramatică. în rolul titular a reapărut bas-baritonul Ștefan Ignat, o evoluție scenică impunătoare, o prezență vocală robustă, de impresionantă rezistență pe durata întregii seri. Au fost două spectacole îndelung pregătite. Iar rezultatul a justificat susținerea efortului. A fost aniversată înplinirea unei jumătăți de veac de la premiera bucureșteană a spectacolului. Prilejul? Prima ediție
Debutul stagiunii muzicale by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7961_a_9286]
-
de vedere muzical, din păcate nu scenic!, un organism omogen, s-a dovedit a fi Corul Operei bucureștene. în rolul titular, tenorul Marius Vlad Budoiu a realizat un rol dificil, construit la dimensiune statuară, bine împlinit în plan vocal și scenic. Excelent realizat, tabloul muncilor la roata teascului de ulei îți rămâne întipărit atât vizual-scenic, cât și la nivelul performanțelor muzicale. Celălalt important eveniment îl reprezintă inaugurarea, în cadrul actualei stagiuni, a ciclului Opera Rara, cu spectacolul "I Capuleti e i Montecchi
Debutul stagiunii muzicale by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7961_a_9286]
-
reprezintă inaugurarea, în cadrul actualei stagiuni, a ciclului Opera Rara, cu spectacolul "I Capuleti e i Montecchi" de Vincenzo Bellini. Spectacolul a fost realizat de această dată în Salonul Galben, special amenajat, al teatrului, în versiune de concert, cu sumară mișcare scenică. Se deschide astfel calea conceperii producțiilor destinate unui număr restrâns de spectacole, creații ce depășesc în mod obișnuit zona perioadei romantice atât de iubită de marele public. Mă refer la marele tezaur al muzicii baroce, la spectacolele de secol XVII
Debutul stagiunii muzicale by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7961_a_9286]
-
total diferite ale carierei lor, anume - în rolul Mefisto - basul Pompeiu Hărășteanu, personalitate aflată la capătul unei cariere impresionante, și - în rolul Valentin - baritonul Bogdan Zaharia, un tânăr artist aflat la început de drum. își așează în mod fericit debutul scenic sub directa îndrumare profesională a maestrului Corneliu Murgu. Soprana Leontina Văduva și tenorul Robert Nagy au susținut rolurile tinerilor îndrăgostiți învederând experiența vocală și scenică a unei bogate cariere lirice. Debutul sezonului liric a fost marcat de revenirea la București
Debutul stagiunii muzicale by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7961_a_9286]
-
Zaharia, un tânăr artist aflat la început de drum. își așează în mod fericit debutul scenic sub directa îndrumare profesională a maestrului Corneliu Murgu. Soprana Leontina Văduva și tenorul Robert Nagy au susținut rolurile tinerilor îndrăgostiți învederând experiența vocală și scenică a unei bogate cariere lirice. Debutul sezonului liric a fost marcat de revenirea la București - de această dată la Sala Palatului - a minunatului artist, a tenorului liric José Carreras, în compania Filarmonicii bucureștene, a dirijorului David Gimenez, a celor doi
Debutul stagiunii muzicale by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/7961_a_9286]
-
acasă, cei treizeci de ani de activitate profesională. Experiență marilor scene lirice ale lumii, exigențele unei dinamici necruțătoare a vietii muzicale internaționale, ași spune cuvântul. Elocventa frazării, a susținerii vocale, devine sculpturala la Tumageanian. Da consistentă umană și dramatism evoluției scenice ămplinite spectaculos; iar aceasta an baza unei construcții coerențe, grandios structurate, a rolului titular; subtilitățile timbrale ale glasului dau adâncime și relief uman unui personaj, unui rol ce devine credibil doar datorită virtuților artistului performer. Alte aniversări... cu tristeți, cu
Început de stagiune by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/17488_a_18813]
-
ne-o apropie pe Pînă Bausch și modelul ei creativ într-un mod inspirat și original, prin patru piese ale unor artiști români, gândite în spiritul Pinei, creatoarea conceptului de teatru - dans și cea mai prestigioasă reprezentanta a acestei forme scenice. Alegerea a fost fericită, căci cel mai frumos fel de a evocă memoria unui creator - a Pinei Bausch în acest caz - este acela de a crea în spiritul lui, dovedind că a deschis un drum viabil, pe care pot merge
Pina Bausch redivivus by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5488_a_6813]
-
expresiei culturale”. Dincolo însă de încadrarea ambelor spectacole în tendințele generale ale acestui început de secol 21, punctul complet opus al creațiilor companiei StopGap, față de realizările tehnic iluzioniste ale lui Billy Cowie constă într-o maximă concretețe a configurării expresiei scenice, plecând de la o intensă punere în valoare a fizicalității interpreților săi - dansatoarele Lucy Bennett, Sophie Brown și Laura Jones și dansatorii Chris Pavia și David Willdridge. Spectacolul Trespass a cuprins lucrările a doi coregrafi. Pentru piesa sa Within/Înăuntru, coregraful
Dansul – între iluzie tehnologică și concretețe by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5893_a_7218]
-
atât de bine făcută încât uitai pur și simplu pe parcursul desfășurării partiturilor de dans, atât în duete cât și în scenele de grup, că dansatoarea are acest handicap. Costumele inspirate contribuiau și ele la desenul vioi și armonios al imaginii scenice, în ansamblul ei. Dar caracteristica principală a piesei - și se pare a genului de dans practicat în general în această companie - este exploatarea limitelor propriei corporalități a fiecăruia dintre dansatori, limite situate și ele, ca și arta stradală, într-o
Dansul – între iluzie tehnologică și concretețe by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5893_a_7218]
-
de Sabin Drăgoi, cu numele de „Kir Ianulea” (după nuvela lui Caragiale), o lucrare plină de pietre nestimate românești cu un balet formidabil de stil faustic. Necesar mi s-a părut înscenarea unei asemenea opere plină de dificultăți tehnice și scenice, un regizor de primul rang, care din nenorocire nu s-a găsit până în prezent ca să însceneze perfect această operă grandioasă. Interpreții au fost însă destul de bine, având în vedere grelele probleme puse cântăreților (de exemplu rolul domniței nebune) cântat de
Amintiri(III) by Aurelia Cionca () [Corola-journal/Journalistic/83673_a_84998]
-
un prim contact, să citești piesă în original sau să beneficiezi de traducerea nuanțata și poetica, pe alocuri, a Ancăi și a lui Lucian Giurchescu (nu cunosc dacă mai exista și alte variante), pe care o folosește, în versiunea să scenica, regizorul Theodor-Cristian Popescu. Personal nu am înțeles care este interpretarea acestuia din urmă asupra piesei și mai ales de ce anume a fost interesat să o monteze. Pe scena se succed momente și situații trenante, adesea fără fior, fără emoție sau
Cui prodest? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18154_a_19479]
-
nejustificată, a stroboscoapelor și de o muzică de fond neteatrală. Unii actori se străduiesc, fie și episodic, să-și construiască un traseu al personajelor - Alexandru Jitea, George Alexandru, Mihaela Rădescu - dar prea puțin din efortul lor se materializează în prezența scenica. Costumele Ioanei Alboiu pot fi remarcate doar în sîrguința exagerată cu care pune în valoare elegantă ce se vrea fină a unuia dintre personajele principale, Prior Walter (George Alexandru), homosexualul contaminat de SIDA. Spațiul lui Marius Alexandru Dumitrescu, conceput că
Cui prodest? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18154_a_19479]
-
mare lucru, decît o modestă schimbare de amplasamente. O singură excepție, un singur actor care se salvează: Dan Astilean-Louis Ironson. Cu condiția să stai în primele rînduri ca să poți auzi și ce spune. Personajul sau are cu adevărat un drum scenic, coerent, are dramatism în continuă sondare interioară, în istovitoarea lupta de dinafară a lașului cu maladia incurabilă a iubitului, este măcinat de propriile limite, vinovații și neputințe. Cu o economie de mijloace folosite în a marca traiectul neliniștit a lui
Cui prodest? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18154_a_19479]
-
ca Oedip?). Este, fără îndoială, o idee originală și, personal, nu-mi amintesc să fi întâlnit, cel puțin în literatura muzicologică, o asemenea carte-document. Ea adună în paginile ei toate datele existente, inclusiv textele integrale ale cronicilor de la toate versiunile scenice sau concertante ale capodoperei enesciene, pe parcursul a peste 70 de decenii, timp în care treptat ea și-a cucerit locul cuvenit în recunoașterea lumii muzicale internaționale. în prefața care demonstrează că Oedip a marcat destinul artistic al lui George Enescu
Totul despre George Enescu by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/12838_a_14163]
-
imaginea și cuvîntul se nasc armonios una din cealaltă, se conduc, se susțin, intră în competiție, își zîmbesc tandru, animă interiorul unor actori bogați, dăruiți, îi ajută să ajungă la sens, la joc, la rafinament, la un soi de noblețe scenică. Pare un lucru fără chin. Căutările autorului, retorica lui și frămîntarea de a găsi identități, de a le crea din haos, umorul nebun, salvator, alcătuirea cinematografică a discursului, a tăieturii sînt minunat purtate, revelate în citirea regizorului Alexandru Dabija. Urmăresc
Tristeți și caniculă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6187_a_7512]
-
gen și formulă de spectacol și s-a gîndit să-l populeze. La început a fost Pantonimia. A urmat poate cel mai împlinit, rotund și rafinat dintre proiecte, Toujours l'amour, la Teatrul Național din București (sala Atelier). O construcție scenică non-verbală în care armonia dintre idei, expresivitatea și culorile ei, materializarea în substanța poantei, a gag-ului spumos și inteligent, frumusețea gestului și a compunerii lui, spectaculosul ritm al pașilor de step, comentariul muzical, atmosfera filmului mut, poezia luminilor, cheia
Made in România by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15611_a_16936]
-
evoluției, al unei etape a celor doi artiști. "Un adevărat scenograf de teatru își va considera schițele ca fiind mereu în mișcare, în acțiune, în relație cu ceea ce actorul aduce unei scene în timpul desfășurării ei. El vede, deci, nu imaginea scenică, ci imaginea scenică în mișcare", spune, într-o operă fundamentală, Peter Brook. Aceasta a fost și demonstrația Costumelor în care Dan Puric a rămas pe scaunul regizorului. În jurul unui mic nucleu, al cărui magnet a fost Carmen Ungureanu, Puric a
Made in România by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15611_a_16936]
-
etape a celor doi artiști. "Un adevărat scenograf de teatru își va considera schițele ca fiind mereu în mișcare, în acțiune, în relație cu ceea ce actorul aduce unei scene în timpul desfășurării ei. El vede, deci, nu imaginea scenică, ci imaginea scenică în mișcare", spune, într-o operă fundamentală, Peter Brook. Aceasta a fost și demonstrația Costumelor în care Dan Puric a rămas pe scaunul regizorului. În jurul unui mic nucleu, al cărui magnet a fost Carmen Ungureanu, Puric a coagulat o trupă
Made in România by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/15611_a_16936]