1,867 matches
-
Tibetul pe care nu-l vei călca niciodată, cu mereu schimbătoarea formă a norilor pe cer, cu acești nori, suflete rătăcitoare de păduri. Tovarășul Nicolae Ceaușescu, secretar general al Partidului Comunist Român, președintele Republicii Socialiste România a primit, În cadrul unei solemnități care a avut loc la stațiunea Neptun, Înalta distincție „Om al anului 1981”. Prestigioasa distincție a fost conferită de un juriu al Adunării pentru Integrare Națională din India - organizație internațională pentru pacea mondială -, pentru serviciile aduse omenirii și securității internaționale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Mitropolitul își șterse ochii cu dosul mâinii în același moment cu domnitorul. Se îmbrățișară cu dragoste sinceră. Boierii bătrâni din cele două șiruri, ca să nu li se citească emoția pe fețe, începură să cânte popește mnogoeletie. Peste vocile lor, mărind solemnitatea, dominau glasurile puternice și școlite ale diaconilor. Beizadea Constantin, care între timp descălecase, se aplecă să sărute mâna celui ce primise de la sultan firmanul de domnie pe viață. — Să trăiești, măria ta, spuse beizadeaua înălțând capul spre tatăl său. — Să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
lauda sa a biv vel spătarului Mihai Cantacuzino sin vel postelnicului Constantin, ci spre slava lui Dumnezeu și a Unului Născutului Său Fiu Domnul Iisus Hristos și a Maicii Sale”. Se îndreptă de spate și cu mers încet, cuprins de solemnitatea momentului, păși spre strana din stânga, strana sa, a ctitorilor. Jupâneasa Theodora, urmată de jupânițe și de bărbații acestora sărutau pe rând mâna înalt prea sfințitului Atanasie. O căldură plăcută umplu inima biv vel spătarului Mihai. I se părea că prin
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
exact emoția credincioșilor. L-au condus pe Brâncoveanu la jilțul domnesc și l-au așezat de ca și cum ar mai fi fost vodă. Încă pentru bisericile țării el era singurul voievod uns în viață. Se așeză și se lăsă pătruns de solemnitatea momentului, încercând din răsputeri să-și unească rugăciunea sa cu a celorlalți: — „Cămara Ta, Mântuitorul meu, o văd împodobită, și îmbrăcăminte nu am ca să intru într însa. Luminează haina sufletului meu, Dătătorule de lumină, și mă mântuiește.“ Era atâta fericire
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
n-a durat prea mult! (Toarnă ceaiul) CHARLES (lasă ziarul): Ce zici de balet? EMMA: Ce să zic... CHARLES: Frumos și plin de substanță. EMMA: Da, iubitule... CHARLES: Regele a fost în rol, păcat că tinerii aceia au cam stricat solemnitatea scenei finale. EMMA: Așa este. CHARLES: În schimb, orchestra a fost sărăcăcioasă. Ar trebui să vorbesc la comitet, să deschidem o subscripție. Să luăm mai multe instrumente, să mai angajăm niște cîntăreți... EMMA: Neapărat. CHARLES: Nu prea se lasă dumnealor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
lui Marius că este Sâmbăta Paștilor, ultima zi a postului. Din păcate, atunci când preotul a chemat pe cei din spital la slujba de Înviere în sala de mese, acolo unde improvizase un mic altar, în aer nu plutește emoția și solemnitatea momentului ci avioanele de bombardament. Către București, negreala cerului este sfâșiată de văpaia incendiilor uriașe, iar văzduhul fierbe ca un cazan din iad tocmai în noaptea ce trebuie să aducă sărbătoarea luminii răsărită prin Hristos-Domnul din întunericul mormântului. Printre cântările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
niște săraci care au înghețat într-o iarnă, pe un drum. Savin mi-a făcut critica și, la sfârșit, ca să mă laude, spunea: Un cuvânt mai mult sau mai puțin și totul ar fi fost stricat". Deci mă lăuda, dar solemnitatea frazei lui m-a făcut să-l iau în râs, și scump a plătit el această laudă! Odată, Moscu (care era cam poet și era și amorezat) a făcut o poezie în care vorbea de un trandafir la un geam
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
el. O duse sus, În dormitor, și făcură dragoste Încă o dată, și Încă o dată, și Încă o dată. Când apuse soarele, erau Încă În patul lui supradimensionat, răvășit. — În seara asta mergem la un restaurant italienesc, o anunță el cu o solemnitate prefăcută. Nu crezi că a venit momentul să avem și noi o Întâlnire adevărată? Chicotiră amândoi. — Nu! Urăsc Întâlnirile, zise ea râzând. Nu ți-am zis? — Nu, nu mi-ai spus prea multe despre tine. — Nici tu. De exemplu, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
canavaua preludiilor amoroase: adolescenții aruncîndu-și o primă privire sfioasă, apoi el oferindu-i o floare (și zece pagini în continuare despre limbajul florilor, cu citate abundente din Goethe), în fine, cererea în căsătorie și cununia propriu-zisă, înconjurate de o asemenea solemnitate, încît îți dădeai seama că biata doctoriță nu avusese parte de voal și lămâiță decât în reveriile ei glamoroase. După prima sută de pagini de ocoluri și aluzii criptice, în ultimele zece era lichidată partea tehnică. O singură frază cuprindea
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
și prin străinătate. Angajară și un inginer constructor, planurile erau deja întocmite și aprobate și un contabil, pentru supravegherea cheltuielilor și ținerea actelor. Erau amândoi din Bucura, oameni pricepuți și cinstiți, membri ai "Cooperativei". Luni, Petre și Ana participară la solemnitatea punerii "pietrei de temelie", părintele Haralambie binecuvântă șantierul, nu se știe cine anunțase și "presa", așa că erau prezenți ziariști și fotoreporteri. Au fost scoși bani și au apărut camioane cu cărămizi, cherestea, ciment, betoniere, tablă pentru acoperiș. S-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
după ce iese cu avânt în arenă, gata să mănânce pământul, suferă pe neașteptate și cu excesivă cruzime o cumplită înțepătură, în repriza a treia, dată de sulița unui implacabil picador. Chiar de la distanța aceea se putea vedea că hotărârea și solemnitatea cu care mărșăluiseră cu o noapte înainte fuseseră înlocuite de o vădită dezordine și delăsare, dat fiind că picioarele păreau că le atârnă de parcă ar fi avut ghiulele de fier legate de glezne. Principalul aliat al tuaregilor din timpuri îndepărtate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
să te menții. Și să rămâi și cu zâmbetul pe buze, dincolo de invidiile și orgoliile artiștilor, dincoace de jocurile politice și răsucelile propriei biografii. Seara de Gală a fost concepută nu chiar pe gustul nostru și nici, poate, binevenită, pentru solemnitatea cuvenită momentului inaugural. Ca o suită de momente muzicale - arii din opere - unde, așa a fost gândit scenariul, să se prezinte câteva dintre personalitățile scenei lirice românești, care s-au afirmat mai mult prin lume, decât acasă. În fine, un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
într-ale sale și-i vorbi astfel: - Felix, ești destul de mare și de cuminte ca să-ți spun o imensă veste tristă: mama ta n-are să mai vie niciodată acasă, mama ta s-a prăpădit. Doctorul îngălbeni și mai tare la solemnitatea propriilor lui cuvinte și strânse puternic mâinile copilului, spre a-i ocroti izbucnirea. Dar vestea era prea tare pentru experiența sufletească a lui Felix. El înțelese doar atât, că ceva foarte neobișnuit se petrece în casă, și lăsă capul în
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
care, spunea el, aparținuse G. Călinescu mamei sale și rămânea mereu nelocuită. O cameră spre un capăt al coridorului fu destinată lui Felix, alta, la capătul opus, Otiliei. Amândouă erau mobilate cam în același chip, sumbru, masiv și cu o solemnitate rustică, pe care o accentuau grinzile de lemn. Cei trei se întoarseră în sală. Otilia, care o luase înainte, deschisese dulapul cu puști și pusese mâna pe cea mai plină de arabescuri. Într-o clipă, Pascalopol fu lângă ea, cuprinzîndu-i
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
însă nu poate să facă fericit pe nimeni. Mama a murit de supărare. Pascalopol aduse de la București știri neprevăzute. Stănică se căsătorise de două săptămâni, adică numaidecât după plecarea Otiliei. Toate formalitățile le avea de mult îndeplinite, amânase doar sistematic solemnitatea, pentru a constrânge pe G. Călinescu Simion să-i acorde zestrea cerută. Lucrul se putuse deci face repede și într-un "cerc intim". Dar pe dată ce formalitatea civilă fu îndeplinită (aceea religioasă fu respinsă ca prejudecată învechită), Stănică și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
RAȚIU (Relișor) în vârstă de două luni răpus de o îngrozitoare boală, care a istovit trupușorul lui mic, lăsând pe tăticu și mămica lui fără nici un sens în viață. În curând vor fi și ei lângă tine, îngeraș scump! Trista solemnitate a înmormîntării va avea loc etc., etc. Toți cei care l-au cunoscut și prețuit sunt implorați să asiste. Otilia zâmbi puțin, apoi, devenind serioasă, zise: - De Stănică ăsta am avut repulsie chiar de la început. Îlcred capabil de orice și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
se îndoia din ce în ce mai mult, dar că el iubea pe Otilia și că era drept s-o iubească, orice s-ar fi întîmplat, după zece-douăzeci de ani în virtutea degenerării caracterului feminin, n-avea nici o îndoială. De aceea, ca să-și ateste sieși solemnitatea sentimentului, luă tocul și scrise în caietul lui: "Iubesc pe Otilia." Apoi începu să se plimbe prin odaie. Aruncîndu-și ochii pe fereastra care dădea în curtea vecină, văzu o scenă care-l intrigă. Aglae, îmbrăcată, ieși pe ușă cu multă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ca un sceptru de abanos și îmbrăcat într-un greu chimono de mătase albastră, brodată cu balauri. Era impresionant. Moșierul vorbi de una, de alta și se vedea că voia să ajungă undeva fără să se bage de seamă, fără solemnitate. Zise, în cele din urmă, că pentru Otilia călătoria fusese o necesitate, că în mentalitatea ei observase, în lunile din urmă, schimbări îngrijorătoare. Călătoria îi liniștise spiritul, îi redase încrederea în viață. "Chiar" el, Felix, trebuia să fie milțumit de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
putea fi puși în coșciug, spuse, cu toată gingășia de care fu în stare, Otiliei, cum stă cazul. Aceasta se ridică de pe sofaua ei, decisă, calmă, chemă pe Marina și, cu ajutorul ei, gătiră pe moș Costache și-l așezară cu solemnitate pe pat. Aglae se trânti întîi pe canapea și rugă lumea să facă liniște, fiindcă vrea să închidă puțin ochii. Dormi un ceas, sforăind bine, apoi se sculă și se plânse că-i e foame: - M-am zăpăcit de tot
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
formă de cuviință și înduplecare a vieții? O formă de viață pe care omul o poate admite ca superioară, întrucât vaca e maiestuoasă prin natură, prin simpla ei prezență, și nu așa ca omul care, ca să pară maiestuos, recurge la solemnitate și ceremonie? Oare când batem mătănii, cu ochii în pământ, nu putem oare da dreptate și celui care se oprește în fața vacii, ca să recunoască în suflarea ei suflul care o hrănește, în fața căruia merită să te pleci, cu înțelepciune și
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
în aparența artei ca artă, dar care nu pot trece dincolo de supremația artificiului. În cea de a treia vârstă, cea a academismului, „textul“ care inspiră opera reface atitudinea clasică, echilibrul între formă și fond, ceea ce duce la un caracter de solemnitate - numai că, aici, rețeta se face simțită, astfel că stilul apare ca o conduită adaptată, care mizează pe efectul ei, în loc să fie liberă față de orice intenție de efect. De altfel, tendința de a produce efect este prezentă în toate cele
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Ceea ce este grosolan și urât, în cazul omului care-și arogă o dimensiune ce nu-i poate aparține la scară umană, ne apare brusc într-o perspectivă inversă, răsturnată: este barbar pentru om, dar nu este deloc barbar pentru zeitate. Solemnitatea gestului religios este liturgică, pentru că se adresează în mod natural unei puteri cu care omul nu se poate măsura decât prin supunere față de ea; acesta este și sensul „socratic“ al oracolului de la Delphi: cunoaște-te pe tine însuți - drept cel
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
presupune interdicția brutală pentru om: tu singur, numai ca om, n-ai cum să-ți acorzi singur un exces de putere, căci este grosolan să te crezi capabil de așa ceva! Excesul de aparență, omul nu-l poate avea decât în numele solemnității, adică al acelor acte rare, care nu se petrec zilnic, când omul se știe depășit de dimensiunea unei investiții care nu-i aparține lui decât sub forma în care i se supune, ca slujbă de supunere; supunere la o cadență
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
mental ca o lume plină de sensuri, ca o înmulțire a sensurilor care țes împreună o rețea, o încrucișare, un țesut conținut în noi sub termenul de „lume“. Femeia este maiestuoasă prin feminitate. Bărbatul, ca să apară măreț, are nevoie de solemnitate. Bărbatul, ca să conducă, are nevoie de efort și de sprijinul unei formule, rituale sau nu. Femeia nu are nevoie să conducă, ea guvernează prin simpla ei prezență. Este mult mai matură prin naștere, adică este biologic superioară bărbatului. Bărbatul se
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
piept și se ia pe sine drept martor pentru onoarea pe care o apără este capabil de josnicii, fără să fie constrâns la ele. Relația cu infinitul - o locuțiune care apare des și care, spusă pe un ton de mare solemnitate, nu spune nimic în fond. Se poate tot atât de bine spune: relația cu o muscă, sau: relația cu publicul, sau... Există proprietăți definitorii: pentru lucruri, pentru indivizi, pentru epoci, pentru țări. Faptul că, dintr-un mănunchi de proprietăți și atribute, una
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]