18,324 matches
-
limbajul obișnuit. Absența acestui exercițiu, bazat pe reguli de sintaxă, morfologie, stilistică duce la incapacitatea unor vorbitori de a organiza și constitui un discurs necesar pentru a comunica. În literatura de specialitate, comunicarea este definită prin apelul la diverse orientări lingvistice, evocându- se componente care vizează competența și performanța. Competența este abilitatea de a aplica reguli gramaticale, de a structura expresii corecte din punct de vedere gramatical și de a le folosi corect în context adecvat. Competența poate fi percepută atât
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
vizează competența și performanța. Competența este abilitatea de a aplica reguli gramaticale, de a structura expresii corecte din punct de vedere gramatical și de a le folosi corect în context adecvat. Competența poate fi percepută atât din punct de vedere lingvistic, cât și pedagogic. Componenta pedagogică stă la baza teoriei învățării limbajului și a copmunicării; componenta lingvistică reprezintă cunoașterea abstractă a unei limbi, prin achiziții despre formele limbii, despre evoluția acestora, corelând semnificatul cu semnificantul în procesul semnificării, al producerii de
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
corecte din punct de vedere gramatical și de a le folosi corect în context adecvat. Competența poate fi percepută atât din punct de vedere lingvistic, cât și pedagogic. Componenta pedagogică stă la baza teoriei învățării limbajului și a copmunicării; componenta lingvistică reprezintă cunoașterea abstractă a unei limbi, prin achiziții despre formele limbii, despre evoluția acestora, corelând semnificatul cu semnificantul în procesul semnificării, al producerii de sens. Competența de comunicare impune individului aplicarea competenței lingvistice proprii în actul comunicării personale și interactive
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
teoriei învățării limbajului și a copmunicării; componenta lingvistică reprezintă cunoașterea abstractă a unei limbi, prin achiziții despre formele limbii, despre evoluția acestora, corelând semnificatul cu semnificantul în procesul semnificării, al producerii de sens. Competența de comunicare impune individului aplicarea competenței lingvistice proprii în actul comunicării personale și interactive. Competența lingvistică asigură suportul pentru comunicarea personală, deci nu constituie scop în sine al educației comunicării, ci instrumentul acesteia. În cadrul procesului instructiv-educativ, competența se poate forma prin activități de integrare, prin care elevul
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
cunoașterea abstractă a unei limbi, prin achiziții despre formele limbii, despre evoluția acestora, corelând semnificatul cu semnificantul în procesul semnificării, al producerii de sens. Competența de comunicare impune individului aplicarea competenței lingvistice proprii în actul comunicării personale și interactive. Competența lingvistică asigură suportul pentru comunicarea personală, deci nu constituie scop în sine al educației comunicării, ci instrumentul acesteia. În cadrul procesului instructiv-educativ, competența se poate forma prin activități de integrare, prin care elevul integrează cunoștințele, priceperile, atitudinile. Unii cercetători consideră competența o
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
capacităților, relaționarea între ele și corelarea cu alte resurse, în categoria cărora specialiștii așază, alături de capacități, cunoștințele. - Capacitatea, definită prin: necontextualizare; categorie integrată în resurse. - Competența, definită prin: contextualizare; categorie supraordonată. În acest sens, Luminița Iacob susține că, depășind capacitatea lingvistică, limitată la cunoașterea limbii, competența de comunicare reprezintă aptitudinile, în care cunoștințele lingvistice și socio- culturale sunt indispensabile, incluzând atât stăpânirea materialului verbal, para- și nonverbal, cât și stăpânirea regulilor de plasament contextual al interacțiunii, al principiilor de politețe și
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
așază, alături de capacități, cunoștințele. - Capacitatea, definită prin: necontextualizare; categorie integrată în resurse. - Competența, definită prin: contextualizare; categorie supraordonată. În acest sens, Luminița Iacob susține că, depășind capacitatea lingvistică, limitată la cunoașterea limbii, competența de comunicare reprezintă aptitudinile, în care cunoștințele lingvistice și socio- culturale sunt indispensabile, incluzând atât stăpânirea materialului verbal, para- și nonverbal, cât și stăpânirea regulilor de plasament contextual al interacțiunii, al principiilor de politețe și de ritualizare comunicațională. Sinonimia capacități - cunoștințe procedurale se explică prin modalitățile de reprezentare
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
înțelegerea exigențelor pentru memorizarea procedurilor și a strategiilor; - faza executării rapide și a diminuării erorilor; - definitivarea competențelor, când activitatea devine automată și mai puțin dependentă de controlul cognitiv permanent; Pentru formarea a cunoștințelor metalingvistice, ca o latură a educării comunicării lingvistice, V. Goia (1995), formulează un model, pornind de la R. M. Gagné și H. Klausmeister. Aplicarea modelului înseamnă parcurgerea următoarelor trepte ale învățării: - faza familiarizării propriu- zise cu fenomenul grammatical - intuirea fenomenului gramatical printro serie de exemple concrete, care facilitează conturarea
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
cumulează întregul ansamblu de abilități personale: a ști, a ști să faci, a ști să fii, a ști să devii. De aceea implică toate formele de comunicare și de manifestare, în general.” Cercetătorul delimitează două categorii de competențe: - directe: competențe lingvistice, discursive, situaționale, paralingvistice; - indirecte: psiholingvistice, intelectuale, sociale, culturale, informaționale; Competența de comunicare este o rezultantă a cunoștințelor, priceperilor, deprinderilor, aptitudinilor, a trăsăturilor temperamentale și de caracter cu care individul este înzestrat în vederea îndeplinirii rolului său social. După cum subliniază L.
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
că cele care se formează pe baza limbii sunt deprinderi verbale; elevul poate și singur să-și ridice nivelul normativ, dar să-și ridice nivelul vorbirii poate numai în contactul cu partenerul de comunicare. Deprinderea verbală este caracterizată de corespondența lingvistică și verbală a exprimării, viteza realizării operațiilor verbale, caracterul logic, eliminarea efortului în alegerea formei verbale și a operațiilor intermediare. Deprinderea verbală se dezvoltă prin exerciții, care trebuie să corespundă unor cerințe: - sarcina verbală care asigură motivarea acțiunii verbale. - situativitatea
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
perioada școlarității, a învățării, numai atunci când se învață în vederea îndeplinirii unei sarcini, a unei obligații. Aptitudinile sunt importante în faza învățării până când sarcinile pot fi îndeplinite automat. Contextul cultural și educațional, diferit de la o societate la alta, exercită influențe lingvistice și modele de comportament interacțional. Repertoriul individului se dezvoltă, cantitativ și calitativ, pe măsură ce se maturizează, de la primele comportamente nonverbale și ajungând la cele mai complexe reguli lingvistice. Pornind de la criteriul disponibilităților de comunicare ale elevilor, L. Ezechil enumeră factorii determinanți
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
automat. Contextul cultural și educațional, diferit de la o societate la alta, exercită influențe lingvistice și modele de comportament interacțional. Repertoriul individului se dezvoltă, cantitativ și calitativ, pe măsură ce se maturizează, de la primele comportamente nonverbale și ajungând la cele mai complexe reguli lingvistice. Pornind de la criteriul disponibilităților de comunicare ale elevilor, L. Ezechil enumeră factorii determinanți în dezvoltarea competenței de comunicare: - tatăl sau mama, prin interesul sau dezinteresul față de dezvoltarea comportamentului verbal-comunicativ al copilului; - structura familiei, știut fiind că în familiile mai numeroase
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
față de dezvoltarea comportamentului verbal-comunicativ al copilului; - structura familiei, știut fiind că în familiile mai numeroase copiii sunt mai comunicativi; - frecventarea sau nu a grădiniței, deoarece în acest context contactele sociale sunt mai diversificate și mai intense decât în familie; - particularitățile lingvistice și educaționale ale mediului familial; - grupurile sociale de aparteneneță; - starea de funcționalitate a aparatului verbo-motor; Un rol important în formarea competenței de comunicare îl au capacitatea perceptivă - observarea și priceperea, agerimea, perspicacitatea, capacitatea de ascultare, motivația și capacitatea de prelucrare
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
studiul integrat al limbii, al textului literar și al comunicării, deschide o altă perspectivă pedagogică prin deplasarea accentului de pe acumularea de cunoștințe, pe dobândirea de competențe. Competența de comunicare, însumând un sistem de strategii creative care facilitează înțelegerea valorii elementelor lingvistice în context și dezvoltarea capacității de a aplica informațiile despre limbă, nu este echivalentă cu volumul acestor informații, ci cu valoarea lor funcțională. științele comunicării definesc competența de comunicare în primul rând prin capacitatea de a activa cunoștințe pentru a
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
limbii ca instrument de comunicare, noile programe adaptate la orientările moderne în materie de curriculum tratează complementar problematica limbajului și a comunicării, insistând pe latura pragmatică a învățării limbii române. Modelul anterior de predare a limbii române, accentuând pe aspectul lingvistic al competenței, asimila performanța cu nivelul academic al informațiilor de limbă. Având în vedere rolul predării limbii române în perspectiva construirii la elevi a competenței de comunicare și a performanței lor comunicative, cercetările actuale de didactica limbii române impun o
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
jos: Conform Cadrului Comun European, competențele generale individuale ale elevului se bazează pe cunoștințele (savoirs; knowledge), deprinderile (savoir-faire; skills), competența existențială (savoir-être; existențial competence) și pe capacitatea de a învăța (savoir-apprendre; ability to learn). În acest context, competența de comunicare lingvistică se definește prin relația a trei componente specifice: componenta lingvistică, componenta sociolingvistică și componenta pragmatică, realizând o sinteză între cunoștințe, aptitudini și deprinderi. Componenta lingvistică urmărește formarea deprinderilor lexicale, fonetice, sintactice; componenta sociolingvistică valorifică parametrii socioculturali ai utilizatorului limbii, iar
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
se bazează pe cunoștințele (savoirs; knowledge), deprinderile (savoir-faire; skills), competența existențială (savoir-être; existențial competence) și pe capacitatea de a învăța (savoir-apprendre; ability to learn). În acest context, competența de comunicare lingvistică se definește prin relația a trei componente specifice: componenta lingvistică, componenta sociolingvistică și componenta pragmatică, realizând o sinteză între cunoștințe, aptitudini și deprinderi. Componenta lingvistică urmărește formarea deprinderilor lexicale, fonetice, sintactice; componenta sociolingvistică valorifică parametrii socioculturali ai utilizatorului limbii, iar componenta pragmatică se realizează în utilizarea funcțională a resurselor lingvistice
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
pe capacitatea de a învăța (savoir-apprendre; ability to learn). În acest context, competența de comunicare lingvistică se definește prin relația a trei componente specifice: componenta lingvistică, componenta sociolingvistică și componenta pragmatică, realizând o sinteză între cunoștințe, aptitudini și deprinderi. Componenta lingvistică urmărește formarea deprinderilor lexicale, fonetice, sintactice; componenta sociolingvistică valorifică parametrii socioculturali ai utilizatorului limbii, iar componenta pragmatică se realizează în utilizarea funcțională a resurselor lingvistice. Competența de comunicare lingvistică se concretizează în actele comunicative, care implică: receptarea, producerea, interacțiunea, realizate
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
lingvistică, componenta sociolingvistică și componenta pragmatică, realizând o sinteză între cunoștințe, aptitudini și deprinderi. Componenta lingvistică urmărește formarea deprinderilor lexicale, fonetice, sintactice; componenta sociolingvistică valorifică parametrii socioculturali ai utilizatorului limbii, iar componenta pragmatică se realizează în utilizarea funcțională a resurselor lingvistice. Competența de comunicare lingvistică se concretizează în actele comunicative, care implică: receptarea, producerea, interacțiunea, realizate fie în formă orală, fie în forma scrisă, fie în ambele forme. Producerea de mesaje scrise și orale presupune competențe procedurale care să poată fi
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
componenta pragmatică, realizând o sinteză între cunoștințe, aptitudini și deprinderi. Componenta lingvistică urmărește formarea deprinderilor lexicale, fonetice, sintactice; componenta sociolingvistică valorifică parametrii socioculturali ai utilizatorului limbii, iar componenta pragmatică se realizează în utilizarea funcțională a resurselor lingvistice. Competența de comunicare lingvistică se concretizează în actele comunicative, care implică: receptarea, producerea, interacțiunea, realizate fie în formă orală, fie în forma scrisă, fie în ambele forme. Producerea de mesaje scrise și orale presupune competențe procedurale care să poată fi contextualizate - rezumare, analiză, comparare
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
producerea, interacțiunea, realizate fie în formă orală, fie în forma scrisă, fie în ambele forme. Producerea de mesaje scrise și orale presupune competențe procedurale care să poată fi contextualizate - rezumare, analiză, comparare, argumentare, descriere etc. Competența pragmatică implică funcționalitatea resurselor lingvistice, prin realizarea funcțiilor comunicative, a actelor de vorbire și vizează coeziunea și coerența discursului, selectarea adecvată a tipurilor de texte în raport cu intenția comunicativă. Producerea de mesaje scrise și orale presupune competențe procedurale care să poată fi contextualizate - rezumare, analiză, comparare
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
cultural, decisiv pentru obținerea performanței comunicative. Performanța este un indice calitativ al funcționalității și al randamentului social, având ca principal indicator funcția comunicativă, de relaționare și se definește prin gradul de integrare socială a individului, prin valorificarea competenței de comunicare lingvistică, socială și culturală. Prin dobândirea competențelor de comunicare lingvistică, individul instruit dovedește competențe de înțelegere și vorbire reflectate în ascultare, citire, participare la conversație, discurs oral și scriere. La nivelul comunicării scrise deține abilități care vizează: - scrierea de texte clare
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
indice calitativ al funcționalității și al randamentului social, având ca principal indicator funcția comunicativă, de relaționare și se definește prin gradul de integrare socială a individului, prin valorificarea competenței de comunicare lingvistică, socială și culturală. Prin dobândirea competențelor de comunicare lingvistică, individul instruit dovedește competențe de înțelegere și vorbire reflectate în ascultare, citire, participare la conversație, discurs oral și scriere. La nivelul comunicării scrise deține abilități care vizează: - scrierea de texte clare, cursive, adaptate stilistic contextului; - redactarea de scrisori, rapoarte sau
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
scrisori, cereri, descrieri, exerciții de ascultare activă, exerciții de citire rapidă etc.) sau pot fi complinite prin acțiuni în care actele de comunicare vizează extinderea cunoștințelor și mediază aprofundarea unor texte literare și non-literare sau facilitează învățarea unor noi concepte lingvistice, textuale sau de teorie literară. - a comunica pentru a învăța, atunci când comunicarea depășește stadiul de obiect al învățării și devine mijloc și mediu al proceselor de asimilare și rafinare a înțelegerii. Realizarea competențelor-cheie în perioada școlarității, așa cum sunt stabilite de
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]
-
existența unor condiții variate de desfășurarea exercițiului asigură suplețea deprinderii dobândite; - asigurarea alternanței tipurilor de exerciții, chiar în decursul aceleiași lecții și integrarea acțiunilor simple în acțiuni tot mai complexe; - corelarea limbii cu gândirea; evitarea izolării arbitrare a studiului mijloacelor lingvistice de conținutul exprimat prin acestea; „Se tinde la îmbogățirea bagajului lexical, dar se neglijează urmărirea neîncetată a semnificației cuvintelor odată intrate în vocabularul activ al copiilor. Se întăresc și se automatizează diferite legături sintagmatice, dar se pierde din vedere necesitatea
Reprezentativitatea exerciţiilor de limbă pentru formarea competenţelor de comunicare by Carcea Mariana, Haraga Ana, Luchian Didiţa () [Corola-publishinghouse/Science/91830_a_92362]