17,249 matches
-
Bila de biliard / 30 1. Primul principiu / 30 2. Al doilea principiu / 31 3. Al treilea principiu / 31 4. O mașină semiotică / 32 5. Subiectul persistă / 33 6. Teoria informației / 33 7. Entropia / 35 II. Dezbaterea Descartes-La Mettrie / 37 III. Inteligența artificială / 39 1. Izvoare de inspirație: Chomsky și Turing / 39 2.Inteligența profund artificială a lui Simon și Newell/41 3. Derapajele Simon / 45 4. Delirul Minsky / 47 IV. Psihiatria robotică / 48 V. Concepțiile mecaniste și mass media / 51 1
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
31 3. Al treilea principiu / 31 4. O mașină semiotică / 32 5. Subiectul persistă / 33 6. Teoria informației / 33 7. Entropia / 35 II. Dezbaterea Descartes-La Mettrie / 37 III. Inteligența artificială / 39 1. Izvoare de inspirație: Chomsky și Turing / 39 2.Inteligența profund artificială a lui Simon și Newell/41 3. Derapajele Simon / 45 4. Delirul Minsky / 47 IV. Psihiatria robotică / 48 V. Concepțiile mecaniste și mass media / 51 1. Primele analize: dominația emițătorului / 51 2.Emițătorul pierde aici puterea: rolul intermediarilor
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
II. Școala de la Palo Alto / 68 1. De la individ la orchestră / 69 2. De la teorie la experiență / 72 III. Auto-organizarea: demarcație și remedii / 75 1. Trei postulate / 75 2. Delimitarea Varela / 77 3. Atlan circumscrie problema / 79 IV. Conexionism sau inteligență artificială expresivă / 81 V. Mass-media expresive / 84 1. Modelul lui Barnlund / 84 2. Modelul lui Thayer / 84 3. Factorii socioculturali / 85 4. "Coer-seducția" lui Ravault / 86 5. Aculturația după Gerbner / 87 VI. Comunicarea expresivă în noua știință a organizațiilor / 88
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
propune o soluție existențială, sau o formulă... literară."3 Eugen Simion, în "Scriitorii români de azi", prețuiește efortul poetului de a se exprima direct, în contextul unei poezii care își caută o formulă cât mai alambicată, apreciind ca "semn de inteligență" faptul că "simplifică versul și-i descrețește fruntea." Marin Sorescu parodiază în permanență de la volumul "Singur printre poeți" la volumul "La lilieci". Parodia lui înseamnă de fapt un anumit fel de a privi lumea, cu bunăvoință, cu ironie, înveselindu-se
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
partea viabilă a operei lui, este un "sensibil schimonosit",cum spunea G. Călinescu despre Urmuz, și nu-l putem vedea altfel pe Sorescu și-n viitor, decât caricaturizând tragicul și dând gravitate și importanță banalului. Poezia lui este "spectacol de inteligență".7 În primul volum, "Singur printre poeți", Marin Sorescu parodiază spiritual ceea ce este formal și exterior; ceea ce a devenit manieră în creația unui poet sau a unei generații, descoperind-o în partea ei facilă; formalismul, expresia directă cu orice risc
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
aprilie", în "Tulburele de mai", în "Tulburele de etern". Fără cenzuri interioare, poemul "Infernul" se desfășoară patetic, într-o aglomerare de strofe alambicate. Infernul îl descoperim la nivelul contingentului și mai ales ancorat în "nordul lucrurilor", în aventura existențială a inteligenței, pentru că: "Egal, în fiecare e-o sete de eroare la o pășune ascunsă și rumegată-n ea/ Aceste echilibre visează cald și veșnic/ dezechilibru care le-ar evidenția". În acest context apare și "Bătrâna tixită de ceasuri", ea simbolizează timpul
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
înseși. Din acest punct de vedere, bioetica suferă o fundamentare în imanență, existența viului (viața ca atare) fiind datul fundamental. Orice încercare de întemeiere a vieții în altceva nu ține de bioetică. * Corectitudinea politică a pătruns și în sfera evaluării inteligenței: prostul nu mai este prost, ci diferit. Dreptul la diferență a suferit astfel o nepermisă extindere, afectând funcționalitatea unei ierarhii. Cum spuneam în altă parte, tot ce ar putea ține de elite devine acuzabil, ceea ce justifică ideile lui Nietzsche privind
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ratând unul din sensurile esențiale ale comunității. Cât timp ne va durea tot ceea ce face bine altul, căutând sa-l coborâm la nivelul nostru, nu vom avea motivația necesară pentru a fi și noi altfel. Abordările reducționiste spun ceva despre inteligența celor care le practică. Bună parte din contextul nostru cultural, din atmosfera de lume în care trăim, intră în constituția eului, devenind sine. De aici asprimea cu care judecăm alte epoci, modurile de-a fi specifice altor timpuri, fiind solidari
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
ci în limbă, țara rămânând mult prea aproape de ideal. * Faptul că toți proștii conviețuiesc cu o dulce mulțumire de sine nu înseamnă că toți nemulțumiții sunt neapărat inteligenți. (Uit aici scurtele accese de prostie cu care este nevoită să coabiteze inteligența.) Ar trebui să-mi amintesc că prostia este un apelativ interzis de corectitudinea politică. Iată până unde au ajuns aspirațiile egalitare! Următorul pas va fi sa inculpe geniul ca fiind a-normal. Noroc că știința este încă la modă și
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
memoria colectivă. * O idee îndrăzneață a lui M. Foucault: "autorul este o funcție a discursului". Îmi permite să văd "locul din limbă" ce-l așteaptă pe autor într-un mod dedicat, scriitorul fiind mai curând o creație a acelui "loc". Inteligența adaugă trăirii erotice un surplus de semnificație derivat dintr-o bună contextualizare. Doar că excesul de raționalitate s-ar putea să rateze ceva din această trăire. * Eșecul politicii de a deveni știință este marcat de finalul tragic al experimentelor secolului
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
mod eficient un eu orgolios, ne duce uneori în vecinătatea ridicolului. Ea poartă inevitabil cu sine vârsta la care s-a născut, fiind deseori chipul pe care-l ia dorința noastră de a ne cantona în propria tinerețe. Cred că inteligența trebuie să aducă cu ea schimbările de atitudine pe care vârsta pe care-o avem le cere. Altminteri, riscăm să fim efigia "morții" noastre la vârsta propriei tinereți, fiind dominați de nostalgia după chipul pe care dispoziția noastră din acele
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
manifestată în viața cotidiană, sau la evenimente cruciale (nunti, botezuri, înmormantări). Toate acțiunile ei poartă pecetea ceremonialului, au un caracter solemn, sacru: Vitoria își lasă fata la mânăstire, se mărturisește preotului, ia sfânta împărtășanie, “sfințește” baltagul pentru feciorul ei. Înțelepciunea, inteligența și luciditatea îi dirijează comportamentul: cere bani marunti negustorului, să-i aibă “la îndemână”, îi leagă într-un colț de năframă. Cuvintele cheie în jurul cărora se concentrează discursul narativ al romanului au valoare simbolică, definind eroina: rânduiala, semn, întuneric, lumina
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
negre [...] fără hrană, fără apă, fără cuvânt, cu broboada cernită peste gură". Hotărâtă să afle adevărul și să răzbune moartea bărbatului ei, Vitoria reconstituie cu luciditate drumul făcut de Nechifor labirintul exterior , se amestecă printre oameni întrebând cu discreție și inteligență din loc în loc, din han în han despre omul cu căciulă brumărie și călare pe un cal țintat. Tenace, dârză și aprigă, punând cap la cap cele aflate cu o logică impecabilă, ia urma oilor și a ciobanilor. Cu o
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
nu se poate să scape de pedeapsa dumnezeiască". Odată împlinită datoria și înfăptuită dreptatea, viața reintră în normal, "ne-om întoarce iar Ia Măgura ca să luăm de coadă toate câte le am lăsat". În acțiunea sa, Vitoria dovedește spirit justițiar, inteligență, luciditate, stăpânire de sine, devotament și neclintire în împlinirea tradițiilor și datinilor străvechi. 2. Gheorghiță * “Era flăcău sprâncenat ș-avea ochii Vitoriei” * “De-acu trebuie să te arăți bărbat. Eu n-am alt sprijin și am nevoie de brațul tău
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
bine și frumos (kalos kai agathosă. Este tipul creator artistic și intelectual prin excelență, cel care a creat ordinea spirituală și morală. El reunește două tipuri: apolinicul și dionisiacul. Tipul latin Caracteristice pentru acest tip uman sunt atitudinea de deschidere, inteligența superioară, expansivitatea și creativitatea. Raționalist, iubește ordinea și gândirea clară, exactă. Manifestă o mare nevoie de libertate, de dominanță, iubește puterea, este activ și caută să impună celorlalți propriile sale legi. Esența acestui tip a fost surprinsă de către Virgiliu, În
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și „limbaj”, În asemenea măsură, Încât, după cum vom vedea, se poate vorbi chiar despre un limbaj al mâinii, după cum se poate vorbi despre un limbaj al privirii. Se face permanent o trimitere directă la relațiile care există Între „mână” și „inteligență”. Pentru Anaxagoras, omul este cel mai inteligent dintre viețuitoare pentru că posedă mâini. Aristotel face legătura Între inteligență și activitatea mâinilor la om. Pentru el mâna este un „organ al uneltelor” (organon pro organonă. Astfel, mâna este considerată un organ sau
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
mâinii, după cum se poate vorbi despre un limbaj al privirii. Se face permanent o trimitere directă la relațiile care există Între „mână” și „inteligență”. Pentru Anaxagoras, omul este cel mai inteligent dintre viețuitoare pentru că posedă mâini. Aristotel face legătura Între inteligență și activitatea mâinilor la om. Pentru el mâna este un „organ al uneltelor” (organon pro organonă. Astfel, mâna este considerată un organ sau o „unealtă” a intelectului (nousă, o formă a formelor (eidos eidonă și a sensibilității sau forma sensibilului
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
și mai puțin pe copil. În loc să fie centrați pe copil, ei ajung să se centreze pe dorința lor de a fi părinte buni, chiar perfecți, și pe dorința ca propriul copil să fie lăudat cu orice ocazie pentru comportamentul și inteligența lui. Cu cât se străduiesc mai mult în această privință, cu atât copilul începe să-și dezvolte mecanisme de apărare împotriva îngrijirilor sufocante și inadecvate ale părinților, sporindu-le și mai mult frustrarea. Acest lucru se soldează cu folosirea forței
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Universitatea de Nord-Vest și Departamentul de Psihiatrie al Universității din Illinois, Colegiul de Medicină. El a dezvoltat modelul sistemic intern al familiei și este autorul Introducerii în modelul sistemic intern al familiei și Terapia sistemică internă de familie, coautor al Inteligenței mozaice și metacadrele: transcedența modelelor terapiei de familie și coeditor al Manualului de formare și supervizare în terapia de familie. FILENAME \p D:\Carti operare\Revista de asistenta sociala 1 2 2005\ Revista de asistenta sociala 1 2 2005.doc PAGE 185
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
da, pot s-o afirm cu multă siguranță”. Convingerea sa era că eliminarea metodelor de predare în care „dascălul e totul” și (idee fără îndoială modernă - n. m.) acordarea unui cîmp liber de gîndire copilului, pentru „a-și dezvolta singur inteligența”, vor avea ca rezultat dobîndirea acelei inițiative ce momentan lipsea. N. I. Bibiri voia ca școala să ridice cetățeni activi, utili țării, un deziderat major, pentru care a mai pledat în cîteva conferințe și „broșuri patriotice”. El însuși a dat exemple
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Dacă s-ar fi schimbat, mai devreme sau mai tîrziu, ar fi încetat să intereseze ca scriitor. Contrar acelora care consideră că monotonia e o dovadă a neputinței, eu văd în ea semnul unei voințe și, cum am spus, al inteligenței. în loc să se disperseze (lasă că pentru asta ar fi trebuit să scrie mai mult), s-a concentrat: e cel mai dens dintre poeții romîni. Cînd am scris introducerea la primul volum al Dosarului, mi-ar fi plăcut să spun, referindu
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
fel de pîclă. Nu pot citi nimic. Și cînd mă violentez totuși s-o fac, nu reușesc decît un act mecanic. Citesc, dar totul rămîne la suprafața creierului. Nimic nu mișcă în mine, în adînc. Un fel de moarte a inteligenței. în momente dintr-astea nu vibrează decît sentimentele”. (p. 300-301) Și: „Cel mai îngrozitor lucru în viață: singurătatea. Blestem. Seamănă a moarte sau mai bine zis seamănă a ceea ce credem că ar putea fi moarte”. (p. 387) Similarități se găsesc
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Germaniei până la mănăstirile ascunse în crevasele montane și peșterile nevăzute. Scria o parte din zi, iar cealaltă jumătate din zi o petrecea descoperind oameni și priveliști. Câteodată norocul o punea în contact cu alții care, ca și ea, trăiau din inteligență și imaginație, așa cum a fost momentul când l-a întâlnit la Viena pe un alt adept al călătoriilor, filosoful austriac Rudolf Kassner (1873-1959). Întoarcerile ei la Paris însemnau nopți târzii, frecventarea cartierelor de prostituate și destrăbălare, ea însăși numind-o
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
în determinismul integrării „personalității”. Procesul adaptării înregistrează, la acest nivel, maximum de complexitate psihologică, deoarece el implică acum „diferențierea în raport ceu diferite roluri și statuturi sociale”, deci un grad ridicat de „conștiință de sine”, un rol mai important al „inteligenței” (de conducere și control al conduitei), al „maturității” afective, axiologice etc. Alături de condițiile social-economice, culturalell și educative, un roll hotărâtor în dezvoltarea personalității și, implicit, în transformarea calitativă a conținutului „fenomenului de frustrație”, îl au la acest nivel, „procesul de
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
față de sine constă în acea că îndepărtează persoana în cauză de ceilalți semeni, o face să se rupă de realitatea exterioară, închizându-se într-un proces de introspectare (de autoanaliză), ca într-un „turn de fildeș”. Este adevărat însă că „inteligența analitică” de care dau dovadă, de obicei, aceste persoane introvertite joacă, în general, un rol important în adaptare, deoarece este știut că, de exemplu, analiza lucidă a unei tendințe distructive de moment, sau a uneia de autodepreciere în activitate, poate
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]