20,251 matches
-
speță de tont superior care afecta bruschețea tinerilor de origine țărănească sau burgheză. Se recomandă Hangerliu. Saferian închise ochii molatic, spre a-și consulta memoria, care îi spuse că această familie, în parte scăpătată și cu multe vechi relații, în sânul căreia prin căsătorii intraseră și armeni, se ilustra în surdină prin participarea unor membri ai ei la mișcări politice subversive. Hangerliu era un nume care în anunțurile mortuare ședea alături de acela al lui Gaittany. Manigomian arătă lui Ioanide monedele puse
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și-o amintea Ioanide. În general, Ioana avea ceva planturos și leneș și o mare capacitate de tăcere ardentă. Vocea-i era de contralto, făcuse studii la Conservator și chiar cântase la Operă, bustul îi era excepțional de atletic, cu sâni ca de piatră și spărgând bluza, fără a se revărsa. Aci părea focoasă și tăcut spirituală, aci somnolentă. Din această cauză era poreclită "Indolenta". Într-un anume moment, Ioana căzu între două atacuri vizuale concentrice din partea lui Pomponescu și a
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Reich-ului să întemeiem o ordine nouă el ne consideră trădători. Deși noi punem pe planul întîi națiunea, nu mai avem concepția răsuflată a egoismului. Ca și indivizii sănătoși, națiile sănătoase trăiesc in corpore. Zic "sănătoase" pentru că noua ordine exclude din sânul ei G. Călinescu popoarele inferioare. Acestea vor trebui să fie conduse. Lectura pedantă a cărților produce fixațiunea. £Italia e un stat recent și pentru mulți napolitani ideea uniunii cu restul statelor din peninsulă constituia o trădare a regatului celor două
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
Tata va construi atunci în voia fanteziei sale, creând o lume nouă fără a se depărta de ideea patriei lui. O va proiecta pe ocean. (Ioanide: "Ce curiozități! Și Sultana, și Tudorel vor să mă deporteze!") Cum am ajuns în sânul Mișcării? Cred că prima cauză a fost liceul. Acolo am avut profesori de o mare mediocritate, mai ales morală, oameni lamentabili, recrutați parcă printre sclavi. Nu vorbesc de pregătirea lor intelectuală. Unii din noi, cu bibliotecă acasă, râdeam din toată
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
o încercare timidă de a aplauda a unui individ a fost strivită de tăcerea semnificativă și disprețuitoare a publicului.) Astăzi simțământul de nație a scăzut atât de mult la unii politicieni, încît fenomenul îngrijorării din partea spiritelor profunde, mai ales din sânul tineretului, care totdeauna a fost însuflețit de idei generoase, e foarte firesc, și nu eu aș reprima expresia liberă a spiritualității acestui tineret. (Gazeta favorabilă semnala iarăși "aplauze furtunoase", în vreme ce Ioanide remarcă uzul și abuzul ideii de "spiritualitate".) Nu vreau
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cabana ostentativ, ca o hieroglifă politică. Curiozitatea atrase pe unii membri ai Mișcării, care începură a trece în grupuri de câte doi-trei pe strada lui Ioanide. De asemenea se perindară prin fața casei un număr cu totul anormal de preoți. În sânul clerului se determinară două atitudini. Unii afirmau că a pune o icoană pe casă e o profanare, întrucît într-o locuință privată se petrec lucruri contrare vieții evanghelice. Alții, dimpotrivă, afirmară că Ioanide a recreștinat casa românească, punînd-o sub scutul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
omului, nu superioritatea sa intelectuală, cum pare a crede autorul, căci faptul de a i se adresa cu "madam Ioanide" nu e decât o dovadă de ipocrizie, e o simplă formă rece și protocolară, denunțând artificialitatea relațiilor ce domnește în sânul familiei Ioanide și chiar o formă de prețiozitate și de snobism, surprinzătoare la un om care pozează într-un artist emancipat, plutind deasupra lucrurilor mărunte și convenționale.În concluzie, nici o clipă, Ioanide nu ne inspiră sentimentul unui omsuperior și cu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
aveau carapace asemenea țestoaselor, unii aveau solzi ca peștii și crocodilii. Majoritatea aveau ghimpi, spini sau țepușe, unii aveau coarne uriașe ca de cerb, dar toți erau monstruoși prin prezența unui detaliu, un picior uman sau o ureche, sau un sîn ieșind din armura de dinozaur. Un doctor stătea pe marginea unei mese și studia o tablă de șah pusă în echilibru pe un stomac dragonesc. El e McWham, care e afon, zise Ozenfant. Tratează doar cazurile strict raționale; îi învață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
feței îi erau drepte și frumoase, ca ale unei statui grecești, deși avea bărbia solidă și proeminentă. Umerii nu erau drepți, ci cocîrjați, împinși în față. Părul castaniu îi era împletit lejer într-o coadă groasă, care-i atîrna pe sînul stîng. își plimba degetele peste ea, mîngîindu-o. Și tu detești locul ăsta? îl întrebă ea din senin. — Da. — Ce detești cel mai mult? Lanark se gîndi. — Manierele personalului. Știu că trebuie să se comporte ca niște profesioniști, să mențină limitele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
se plimbă mult timp prin salon, apoi reveni în pat, se întinse obosit cu spatele la ea și-i zise: — Nu-ți face griji, o să mănînc. Puțin mai tîrziu, brațul ei îi lunecă în jurul taliei. îl sărută alinător între omoplați, își apăsă sînii de spatele lui, stomacul de fund și genunchii de dosul genunchilor lui. Rămaseră așa pînă dimineață, lipiți ca două linguri într-un sertar. Au fost treziți de asistenta care făcu patul și o ajută pe Rima să se spele. Lanark
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Sub talie se schimba mereu, fiind deseori gravidă. îmi amintesc că-i vedeam bustul ridicîndu-se deasupra curbei stomacului asemeni unei uriașe pe jumătate ascunse de orizontul unei mări calme. îmi amintesc cum stăteam în curba aceea cu spatele sprijinit între sînii ei, știind că fața ei era undeva deasupra și simțindu-mă foarte sigur pe mine. Nu-mi amintesc deloc trăsăturile ei. Emanau lumină sau întuneric, după starea în care se afla, și sînt sigur că nu era doar fantezie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
mă urmați, vă rog? Merse în urma ei, traversînd holul gol, și urcă niște trepte metalice largi. Ea o luă înainte în grabă, pe coridoare de sticlă și metal vopsit în crem, zîmbind cu capul plecat, de parcă i-ar fi împărtășit sînului ei delicat un secret, și-l lăsă la o ușă pe care scria SALĂ DE AȘTEPTARE. înăuntru erau patru bărbați în jurul unei mese, iar unul spunea în dialectul Midland: Da, dar ce nu înțeleg eu e... — Ați putea să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
zei și zeițe. O ușă aflată printre toate acestea se deschise și un mic grup dezodonat de fete păși și-l înconjură o clipă, cu fuste și plete vălurinde, parfum, pălăvrăgeală, coapse strînse în pantaloni colorați și revărsarea dulce-străină de sîni. — ... cărbune, cărbune, cărbune, mereu cărbune. .... — Ai văzut cum a pus modelul?... — ...Micuțul Davie mă oripilează... Alergă pe o scară în jos, apoi trecu de intrare și ajunse în stradă. Prea transpus pentru a mai aștepta tramvaiul, merse pe jos spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
de tensiunile de la școala de artă, dar locul încă îl bîntuia. Făcuse parte din viața studenților, o voce printre vocile auzite de fete atrăgătoare, o față printre fețele care le înconjurau. Scrise: De sub puloverele lor lejere și bluzele lor strîmte, sînii lor îmi amenință independența ca vîrfurile rachetelor atomice. Regine canibale privighetori carnivore de ce să simt că valoarea mea depinde de faptul de a fi evaluat de femei, ce anume le face să fie cele care conferă valoare? O vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
companie bună nici pentru om și nici pentru fiară. Triumful sosirii se risipi. Se așeză la marginea sălii de dans, rînjind nefericit spre cuplurile carnavalului, care treceau frecîndu-se de genunchii lui; ochii lui absorbeau imagini de coapse și șolduri, de sîni tremurători, gîturi și priviri. Molly Tierney, îmbrăcată ca o dansatoare orientală, se învîrtea plină de voioșie în brațele unui arab în costum alb, care era McAlpin, și-l salută pe Thaw cu arătătorul ridicat. Deodată, două fete îl salutară și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
nu pică anul doi, adăugă el. — Credeam că ești în grupa ei, spuse profesorul, cu o vagă notă ostilă. — Nu, deloc, răspunse Thaw cu răceală. Marjory intră cu mama ei. Era îmbrăcată într-o rochie înflorată și cercei lungi, iar sînii îi păreau mai proeminenți decît de obicei. Papagalul fîlfîi și se așeză pe umărul ei ciripind: „Grăbește-te, grăbește-te, Marjory! Bătrînul domn Churchill!. Ea se roși și zîmbi. — Joey cel rău care ne trădează secretele, zise doamna Laidlaw. — îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
se trînti la picioarele lor cu pisoiul ghemuit lîngă burtă. — Acum m-aș da jos din pat, dacă... zise Thaw somnoros. Brusc fu izbit de o imagine, nu de a lui June Haig, ci a lui Marjory. își imagină cum sînii ei tremură sub mîngîieri pricepute, și întrebă: — Janet! Tu ești prietena lui Marjory. E cuplată cu altcineva? — Nu cred, Duncan. Atunci ce-i cu ea? Ce-i cu ea? Cred că se simte prea bine acasă, Duncan. E foarte fericită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
scene grandioase. — Mă aștept la o seară de muncă sănătoasă. M-aș bucura să obțin mai mult, dar nu sper, și-așa nu mă voi simți dezamăgit. îmi place la nebunie ușoara ei stîngăcie. Nu pare să simtă că are sîni, și asta îi scoate în evidență. E drăguță, nu-i așa? — Da. Atenție, s-ar putea îmbrăca astfel încît să arate ceva mai mult. — Ce vrei să spui? — Nu crezi că se îmbracă ușor cam școlărește? — Nu, nu cred. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
scurt și buze ca ale lui June Haig. Era în picioarele goale, cu brățări și pantaloni din voal negru, despicați de la gleznă pînă în talie. Pieptul îi era acoperit cu o bluză de voal fără mîneci, lăsînd gol spațiul dintre sîni, gîtul și stomacul. Imaginația lui sexuală începu să se infiltreze încet și pe furiș, iar el o dezbrăcă jucîndu-se cu ea, dar repede mototoli ziarul și-l aruncă, zicîndu-și: „Femeile nu sînt niciodată așa. Sau par a fi, și apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Sludden țopăind în vîrf, cu o coroană pe cap și rîzînd tot timpul. Apoi copilul se mișca în mine, mă calmam imediat și mă simțea împlinită. Atunci îmi părea rău de Sludden. Părea un copil lacom și zănatec, alergînd după sîni și mame care-l să-l hrănească, un copil care nu se sătura niciodată. Și tu ai simțit asta, Rima? — Nu, răspunse Rima scurt. — De ce-l plăceai atît de mult? — Era genul deștept și amuzant. Era singurul dintre noi fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
caldă în care poți respira. Fiecare părticică a mea era susținută. încă mai simt chinurile nașterii, dar n-au fost dureroase, păreau explozii intermitente de muzică. Am simțit cum fetița s-a eliberat și a plutit pînă a ajuns la sînul meu și s-a agățat de el. Nu, probabil că s-a dus jos, pentru că am ieșit cu capul înainte. Am simțit tot felul de mizerii ieșind din mine și dispărînd în întuneric. întunecimea aceea mă îndrăgea. Doar în momentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
energie neurală de pe continent, Noua Alabamă devine al cincilea stat cu reprezentare deplină în consiliu. Inevitabil, acest lucru va întări puterea lui Multan din Zimbabwe, conducătorul blocului negru din consiliu. întrebat aseară dacă acest lucru nu va crește fricțiunile din sînul conferințelor deja dificile, președintele, lordul Monboddo, a declarat: „Orice fel de mișcare creează fricțiune, dacă nu se produce în gol“. Mai jos pe pagină, ochii îi surprinseră un nume deja cunoscut. OZENFANT DEZLĂNȚUIT în timpul prezentării auditului cincinal al departamentului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
mai pot merge. Mă doare spatele, mi s-a umflat stomacul, iar haina e prea strîmtă. își desfăcu nasturii înnebunită și Lanark o privi surprins. Rochia îi stătuse înainte lejeră pe corp, dar acum stomacul îi era umflat, ajungîndu-i aproape de sîni, iar catifeaua de culoarea chihlimbarului era întinsă ca un balon. Ea se uită în jos, de parcă o izbise ceva și zise slab: — Dă-mi mîna. îi apăsă mîna de partea de jos a stomacului, privindu-l drept în față cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
fu deconcertat, cînd auzi un păcănit care venea din capul ei. — Arată-i profilul, îi spuse Gilchrist. Lanark îl privi lung și auzi un alt clic. Domnișoara Maheen își strecură două degete în buzunarul bluzei ei albe și apretate, deasupra sînului stîng, și scoase un card din plastic. Apoi i-l dădu lui Lanark. Pe el erau două poze clare și micuțe ale lui la un capăt, o față deconcertată și un profil perplex. Restul era acoperit cu linii paralele, fine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
pilangii sînt aici? zise Macfee. Lanark rămase în picioare și se uită lung. S-ar fi răsucit și ar fi plecat dacă nu ar fi văzut femeile de-acolo. Umpleau localul cu fețele lor rîzătoare, atente și tinere, cu gîturile, sînii, abdomenele acoperite cu tot felul de haine. Avu impresia că nu mai văzuse în viața lui atîtea fete. Cînd privi mai atent, observă că sînt la fel de mulți bărbați, dar aceștia nu lăsau o impresie deosebită. Rămase pierdut, între fascinație și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]