16,255 matches
-
cărți din limba română dintre care A 25-a oră, a lui Constantin Virgil Gheorghiu care Înregistrează un real succes de public, În ciuda neînțelegerilor ulterioare dintre autor și traducătoare. Mai mult decît atît, Monica Lovinescu și-a asumat, alături de alți intelectuali din exil, responsabilitatea informării opiniei publice din România asupra realităților din propria țară. Astfel, consecventă promovării valorilor absolute de adevăr și crezînd deopotrivă În funcția etică și estetică a operei de artă, Monica Lovinescu a transmis prin intermediul undelor vreme de
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
de opinie și ca purtător de cuvînt al unei societăți care se vede Încorsetată de ideologia de stînga fie sub forma grosieră a unui regim impus cu forța, ca În cazul țărilor comuniste, fie ca tipar de gîndire asumată de intelectuali Într-o societate democratică precum Franța. O primă observație care se impune este că Monica Lovinescu folosește ca sinonime noțiunile de „destalinizare” și „liberalizare”, Însă sesizează un decalaj Între momentul declanșării destalinizării la Moscova În 1956 și liberalizarea survenită În
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
almanah popular” (p. 225). Cea de-a treia temă majoră a articolelor care alcătuiesc volumul Monicăi Lovinescu se referă la scena culturală franceză, surprinzînd de cele mai multe ori evenimentele publicistice care marcau Într-un fel sau altul fie momentul desolidarizării unor intelectuali de ideologia comunistă, fie mărturiile venite dinspre blocul comunist. După cum se știe, conformismul stîngist domina În Franța În perioada aflată În atenția autoarei. Cu toate acestea, au existat glasuri solitare precum cel a lui Raymond Aron care consideră că „În
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
și stările sociale ale zilelor noastre” (p. 36). Totuși, Monica Lovinescu insistă mai mult pe dezbaterile legate de renunțările spectaculoase la comunism. În acest sens, evocă o dezbatere inițiată În 1961 de revista Arguments care pune În discuție noțiunea de intelectual, căci „adeziunea la comunism dinamitează Însăși noțiunea de intelectual”. Căci adeziunea la comunism În Occident a luat forma unei convertiri religioase, așa cum afirmă Edgar Morin; „pentru intelectualii occidentali, epoca misticismului comunist s-a Încheiat după revoluția maghiară”. După revoluția din
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
Monica Lovinescu insistă mai mult pe dezbaterile legate de renunțările spectaculoase la comunism. În acest sens, evocă o dezbatere inițiată În 1961 de revista Arguments care pune În discuție noțiunea de intelectual, căci „adeziunea la comunism dinamitează Însăși noțiunea de intelectual”. Căci adeziunea la comunism În Occident a luat forma unei convertiri religioase, așa cum afirmă Edgar Morin; „pentru intelectualii occidentali, epoca misticismului comunist s-a Încheiat după revoluția maghiară”. După revoluția din Ungaria, intelectualul trebuie să devină contemporan cu problemele timpului
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
dezbatere inițiată În 1961 de revista Arguments care pune În discuție noțiunea de intelectual, căci „adeziunea la comunism dinamitează Însăși noțiunea de intelectual”. Căci adeziunea la comunism În Occident a luat forma unei convertiri religioase, așa cum afirmă Edgar Morin; „pentru intelectualii occidentali, epoca misticismului comunist s-a Încheiat după revoluția maghiară”. După revoluția din Ungaria, intelectualul trebuie să devină contemporan cu problemele timpului său... să reînvețe a Întreba, În loc să se mulțumească cu răspunsurile pe care le-a moștenit... Adică să revizuiască
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
adeziunea la comunism dinamitează Însăși noțiunea de intelectual”. Căci adeziunea la comunism În Occident a luat forma unei convertiri religioase, așa cum afirmă Edgar Morin; „pentru intelectualii occidentali, epoca misticismului comunist s-a Încheiat după revoluția maghiară”. După revoluția din Ungaria, intelectualul trebuie să devină contemporan cu problemele timpului său... să reînvețe a Întreba, În loc să se mulțumească cu răspunsurile pe care le-a moștenit... Adică să revizuiască toate pozițiile și pretențiile anterioare, mărturisind Însă, mai departe despre puterea negativă, antifetișistă, radical critică
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
pe care le-a moștenit... Adică să revizuiască toate pozițiile și pretențiile anterioare, mărturisind Însă, mai departe despre puterea negativă, antifetișistă, radical critică a spiritului, dar renunțînd la orice ideologie optimistă a salvării” (p. 22). Monica Lovinescu amintește cîțiva dintre intelectualii francezi care au inițiat și susținut efortul de revizuire: Edgar Morin, Pierre Fougeyrollas, Jean Duvingaud și Henri Lefebvre, și În acest context este prezentat opiniei publice din România Ștefan Lupașcu, una dintre personalitățile marcante ale exilului românesc care „a devenit
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
marcante ale exilului românesc care „a devenit pentru revizioniștii de la Arguments, un fel de busolă În Încercarea nu numai de a depăși marxismul, ci și modurile de gîndire moștenite din secolul trecut” (p. 23). Exemplar pentru modul În care unii intelectuali francezi au renunțat la opțiunile comuniste este cazul lui Louis de Villefosse, care, În urma unei călătorii În URSS În 1952, cînd Îi sînt arătate miracolele comunismului, vede Într-o gară o țărancă bătrînă care ține În mînă un ou pe
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
prin alegerea lui Rezsö Nyers ca președinte al partidului, redenumit Partidul Socialist Ungar. Era și momentul să aibă loc o asemenea schimbare a numelui, mai ales că, așa cum notează scrupulos ambasadorul român la Budapesta, dintre delegații la congres „72% sînt intelectuali și numai 3,3% muncitori”. Analizînd dintr-o perspectivă leninistă, renunțarea la proletariat ca purtător al stindardului comunist Îi intrigă pe diplomații români, iar nemulțumirile membrilor de partid care nu doresc reforma sînt citate pe larg: la același congres PMSU
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
membrilor de partid care nu doresc reforma sînt citate pe larg: la același congres PMSU, „mulți vorbitori s-au pronunțat Împotriva instaurării capitalismului liberal În Ungaria, arătînd că nu susțin ideile care duc la vînzarea țării. Partidul este saturat de intelectuali” (p. 229). Pe aceeași temă, ambasadorul român la Moscova atrage atenția asupra noii definiri a rolului PCUS: acesta nu mai este avangarda politică a clasei muncitoare, ci a Întregii societăți, fapt afirmat pentru prima dată În „chemarea” adresată de CC
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
considerate un factor de destabilizare majoră. Aceasta nu e doar opinia reprezentanților români: la 29 noiembrie, atașatul militar al Cehoslovaciei la Belgrad afirmă că „În manifestările antisocialiste din RSCS sînt implicate forțe ale minorității ungare din această țară, În principal intelectuali și studenți. În cadrul manifestațiilor, ungurii au cerut sprijinul financiar și propagandistic al Budapestei și Occidentului, constituirea unei provincii autonome maghiare În RSCS”. Se oferă și un avertisment: „Atașatul militar cehoslovac a afirmat că Ungaria va iniția și provoca demonstrații ale
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
Mihai Pelin, op. cit. Cafés littéraires, În 1999, Encyclopaedia Universalis France S.A. (database on-line) accesată la 12 aprilie 2001. Monica Lovinescu, interviu cu autorul, Înregistrare audio, 3 aprilie 2001, Paris. „Corona” a fost una dintre cafenelele literare ale Parisului frecventate de intelectualii români. Vezi Monica Lovinescu, La apa Vavilonului 1960 - 1989, Editura Humanitas, București, 2001, p. 79. RFE, Radio Paris Special nr. 0042/16, martie 1954. Vezi și Item nr. 9317/54. Lovinescu, op.cit., p. 80. Ierunca, Trecut-au anii..., p. 30
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
Victor Buescu, Constantin Ghidel, Ștefan Teodorescu, Anghel Rugină, Virgil Mihăilescu, Mircea Eliade, Octavian BÎrlea, George Racoveanu ș.a. Neagu Djuvara, art.cit., p. 17. Virgil Ierunca, Trecut-au Anii..., p. 23. Vezi Monica Lovinescu, op.cit., 2001, p. 161. Schimbarea În atitudinea intelectualilor francezi s-a produs ca urmare a consolidării așa-numitei Noua Stîngă, care a renunțat la dimensiunea marxistă radicală la mijlocul anilor ’70. Vezi Richard William Johnson, The Long March of the French Left, St. Martin’s Press, New York, 1981, și
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
să accepte o funcție în guvern. La insistența fraților Alecu și Gheorghe Hurmuzachi, renunță la hotărârea sa și primește să îl suplinească la gimnaziul din Cernăuți pe fostul său profesor Aron Pumnul, care se îmbolnăvise. În 1862 se află între intelectualii care organizează Reuniunea română de leptură, devenită, după trei ani, Societatea pentru Cultura și Literatura Română în Bucovina. Se numără, de asemenea, printre întemeietorii și principalii colaboratori la „Foaia Soțietății pentru Literatura și Cultura Română în Bucovina”, pe care a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289526_a_290855]
-
programatică, editorialul lui Petru Comarnescu, Dezacordul dintre adevărurile spirituale și fenomenele prezentului, o profesiune de credință patetic antitotalitară și umanist universalistă. Descriind psihologia socială tulbure și profund manipulată de mituri a momentului, el deplânge conflictul, de o „tristă grandoare” pentru intelectualul responsabil, între idealitatea adevărurilor universale ale umanismului și forțele obscure active în lumea contemporană. Sub axioma că numai „criteriile și idealurile spiritului” girează un rost „înalt și vrednic al vieții”, Comarnescu expune drama intelectualului devotat eticii și adevărului: „Pentru milioanele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
conflictul, de o „tristă grandoare” pentru intelectualul responsabil, între idealitatea adevărurilor universale ale umanismului și forțele obscure active în lumea contemporană. Sub axioma că numai „criteriile și idealurile spiritului” girează un rost „înalt și vrednic al vieții”, Comarnescu expune drama intelectualului devotat eticii și adevărului: „Pentru milioanele de oameni ai miturilor și fervorilor naturale, «telurice», cum spune Keyserling, intelectualii intransigenți apar un fel de oportuniști sau negativiști dăunători și primejdioși. Oportuniști când, sub veghea unicului criteriu al binelui etern și universal
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
în lumea contemporană. Sub axioma că numai „criteriile și idealurile spiritului” girează un rost „înalt și vrednic al vieții”, Comarnescu expune drama intelectualului devotat eticii și adevărului: „Pentru milioanele de oameni ai miturilor și fervorilor naturale, «telurice», cum spune Keyserling, intelectualii intransigenți apar un fel de oportuniști sau negativiști dăunători și primejdioși. Oportuniști când, sub veghea unicului criteriu al binelui etern și universal, ei despart elementele valoroase de cele nevrednice sau absurde din ansamblul unei mișcări puse în lucru. Negativiști, când
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
îndoială. La o răscruce de drumuri: spre o țărănie, o mitocănie și un stil „național”, semnat de H.H. Stahl (2/1934), preocupat de dilema conștiinței intelectuale „în lupta de moarte care începe” între civilizația urbană și cea sătească; în Situația intelectualilor români (5/1935), Anton Golopenția contrazice de la dreapta afirmațiile lui Petru Comarnescu despre conflictul tragic între intelectuali și contemporaneitate, susținând, prin comparație cu Germania și URSS, că, în România, unde vocația activă a elitelor are încă mult de înfăptuit, e
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
H.H. Stahl (2/1934), preocupat de dilema conștiinței intelectuale „în lupta de moarte care începe” între civilizația urbană și cea sătească; în Situația intelectualilor români (5/1935), Anton Golopenția contrazice de la dreapta afirmațiile lui Petru Comarnescu despre conflictul tragic între intelectuali și contemporaneitate, susținând, prin comparație cu Germania și URSS, că, în România, unde vocația activă a elitelor are încă mult de înfăptuit, e prematur a invoca o atare condiție-limită, lăsându-ne „copleșiți de complicații străine”; în Reabilitarea spiritualității (6-7/1935
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
sunt texte indispensabile corectei înțelegeri a orientărilor tinerei elite intelectuale din deceniile al treilea și al patrulea. Alte eseuri demne de remarcă: Tirania formelor-capcană (Petru Comarnescu), În jurul filosofiei lui Blaga (Mircea Vulcănescu), Moartea omului de mâine (C. Noica), De ce sunt intelectualii lași? (Mircea Eliade), Viața omului de azi (Al. Cristian Tell). Singurii colaboratori din afara redacției sunt Dan Botta, Octav Șuluțiu (cu amplul text Limba românească în Ardeal) și Anton Golopenția. Rubrica de final, de fapt genericul ultimei file din revistă, „...și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286515_a_287844]
-
problematica foucauldiană în analiza puterii, a relațiilor sociale și a cunoașterii a deschis o posibilitate de problematizări și de discursuri; 2) altfel de percepții despre disciplinele socio-umane și despre funcționalitatea lor în cadrul societății moderne și în raport cu puterea-cunoaștere; 3) redefinirea statutului intelectualilor într-o societate disciplinară, bazată pe inovație și cunoaștere; 4) punerea sub semnul interogației a parteneriatului cărturari-politicieni; 5) reorganizarea instituțiilor și a societății moderne pe alte fundamente teoretice și practice; 6) o altfel de filosofie politică și implicit o altfel
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
global și național; 7) gânduri pentru o societate civilă transnațională, unde puterea civililor să aibă drept de veto în raport cu Politicul. În zilele noastre birocratizarea și tehnologizarea Umanului și, implicit, a Discursurilor sunt probleme deschise ale umanismului nostru. Foucault era un intelectual tehnologizat; un intelectual abstract și abscons, iar scrisul său "codificat" e un Document despre raporturile cunoaștere-putere (social-politică) din Franța zilelor sale! Ori de câte ori l-am citit pe Foucault nu am fost preocupat de mitologia din jurul acestui gânditor complex, original și imprevizibil
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
7) gânduri pentru o societate civilă transnațională, unde puterea civililor să aibă drept de veto în raport cu Politicul. În zilele noastre birocratizarea și tehnologizarea Umanului și, implicit, a Discursurilor sunt probleme deschise ale umanismului nostru. Foucault era un intelectual tehnologizat; un intelectual abstract și abscons, iar scrisul său "codificat" e un Document despre raporturile cunoaștere-putere (social-politică) din Franța zilelor sale! Ori de câte ori l-am citit pe Foucault nu am fost preocupat de mitologia din jurul acestui gânditor complex, original și imprevizibil. Astfel că nu
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
neîntâlnite până în prezent... Cel puțin aceasta e una dintre exigențele impuse de Foucault, iar moartea autorului poate fi echivalentă cu proliferarea stereotipă și reverbativă a unor discursuri non-originale și non-esențiale, care prin funcția lor non-creativă sterilizează imaginația și gândirea. Oricum intelectualii și autorii sunt în situația unor... producții de serie într-o societate care transformă orice activitate spirituală într-o afacere. Spiritul afacerist al capitalistului de ieri și de azi tinde să modifice într-un mod radical ideea de cultură scrisă
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]