17,249 matches
-
unor contraargumente sau soluții, care să determine recâștigarea încrederii în sine și reducerea tensiunii afective specifice tendinței agresive. Desigur, trebuie menționat faptul că această observație de ordin general nu se verifică în cazul tuturor tipologiilor umane: dacă la unele persoane, inteligența analitică diminuează sau chiar anulează sentimentul de nesiguranță, — ca de exemplu la acei vorbitori în public, echilibrați și versați, care se întreabă mereu ce impresie fac, și la care recepția atitudinii auditorilor este privită ca un lucru natural, ca un
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ce impresie fac, și la care recepția atitudinii auditorilor este privită ca un lucru natural, ca un mod tacit de comunicare cu sala, ca un mijloc de adaptare a „sinelui” la reacțiile și stările sufletești ale publicului, — la alte persoane, inteligența analitică nu anulează intimidarea ei, dimpotrivă, o amplifică. La aceste persoane hipersensibile și susceptibile, emoția domină inteligența, spiritul lor critic concentrându-se în mod exagerat asupra motivului intimidării, căruia îi exagerează importanța. Este știut astfel că pe omul foarte impresionabil
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
mod tacit de comunicare cu sala, ca un mijloc de adaptare a „sinelui” la reacțiile și stările sufletești ale publicului, — la alte persoane, inteligența analitică nu anulează intimidarea ei, dimpotrivă, o amplifică. La aceste persoane hipersensibile și susceptibile, emoția domină inteligența, spiritul lor critic concentrându-se în mod exagerat asupra motivului intimidării, căruia îi exagerează importanța. Este știut astfel că pe omul foarte impresionabil și sugestibil, dialogul mut cu publicul îl înspăimântă, deoarece, indiferent de situația reală, el își reprezintă cu
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
însă că e o copilărie. De altfel, am certitudinea că el nu va veni la ea”. (op. cit., 1975, Editura Minerva, București, p. 158). Drama sufletească a lui Șt. Gheorghidiu rezultă tocmai din această permanentă luptă interioară pentru a cunoaște adevărul: inteligența lui caută semnificații și explicații convingătoare, care să aducă mult așteptata clarificare. Gesturile Ellei, care la început i se păreau lui Șt. Gheorghidiu naturale, firești, capătă acum, în conștiința sa tensionată, semnificația unor dovezi sigure de infidelitate: „În zilele noastre
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
prilejuit studierea minciunii infantile: „La un moment dat, copilul consideră că minciuna este urâtă în sine și că nu ar trebui să spună minciuni‚ chiar dacă nu ar fi pedepsit pentru ele. Ne aflăm aici cu siguranță în fața unui efect al inteligenței, care lucrează cu ajutorul regulilor morale, ca și al tuturor datelor, generalizându-le și diferențiindu-le. Dar dacă tindem astfel spre autonomia conștiinței, ea nu este deocamdată decât o semiautonomie: există mereu o regulă care se impune din afară, fără a
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și abisuri ale personalității, 1974, Editura enciclopedică română, București; Problema conștiinței individuale, a nivelurilor și oscilațiilor ei, în Anal. șt. ale Univ. „Al.I. Cuza”, Iași, Tom VIII, 1962. Palmade, Guy, Metodele pedagogice, trad. 1975, E.D.P., București. Piaget, J., Psihologia inteligenței, trad., 1965, Editura științifică, București. Piéron, H., Vocabulaire de la Psychologie, 1953, P.U.F., Paris. Popescu-Neveanu, P., Problemele psihologiei personalității, sub red. Al. Roșca, „Psihologia generală”, 1966, Editura didactică și pedagogică, București. Ralea, Mihai, Schița unui sistem de psihologie, în
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
viziunea lui P. Janet, conflictul se relevă ca fiind, în același timp, interior și exterior, deoarece acțiunea socială este totdeauna dublă: cuprinde conștiința intenției unui eu și imaginea de altul (care urmează a suporta acțiunea). În general, arată P. Janet, inteligența reușește să rezolve conflictul între două forțe exterioare, să găsească o a treia cale, adică o soluție de compromis. („Les débuts de l’intelligence, 1935, Flammarion, Paris). K. Lewin definește conflictul motivațional ca onoziția câmpurilor de forțe aproximativ egale. („A
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Tratat de psihologie experimentală (în colab.), 1963, Editura Academiei, București, p. 13. Existență și conștiință, l960, Editura {tiințică, București, p. 213. P. Brânzei, Gh. Scripcaru, T.T. Pirozynski, Comportamentul aberant în relațiile cu mediul, l970, Editura Junimea, Iași, p. 10. Psihologia inteligenței, 1965, Editura științifică, București, p. 62. Frustration, 1949, McGraw-Hill, New-York. Frustration and agresion. An experimental with Young Children, în „Child Behavior”, l943, New-York. Frustration and agression, 1939, New Haven, Coon. Yale Univ. - retipărită `n 1961 pentru considerentul că reprezintă o
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
acea personalitate, nemaivorbind de cântărirea modului în care fiecare din aceste atribute "ar trebui" să se îmbine pentru a produce un lider "echilibrat" și "puternic". Se pot sugera mai multe elemente care par a fi importante, precum energia, curajul sau inteligența, dar cu greu putem trece de faza de enumerare a acestora. Psihologii, mai ales cei preocupați de psihologia socială, au încercat să deter-mine un număr de trăsături, dar multitudinea studiilor conduse într-un număr mare de organizații a dus la
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
conduse într-un număr mare de organizații a dus la concluzii foarte diferite între ele. Specialiștii au identificat în jur de 40 de elemente relevante cu privire la conducere, incluzând aici prezența fizică (cum ar fi vârsta, dar și energia), trecutul social, inteligența, "personalitatea" în sensul restrâns (adaptabilitatea, entuziasmul, ingeniozitatea, încrederea în sine), caracteristici privind îndeplinirea sarcinilor și caracteristici sociale (abilitatea administrativă, popularitatea și tactul). Deși s-a descoperit că aceste elemente nu joacă același rol peste tot, inteligența, stăpânirea, încrederea în sine
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
și energia), trecutul social, inteligența, "personalitatea" în sensul restrâns (adaptabilitatea, entuziasmul, ingeniozitatea, încrederea în sine), caracteristici privind îndeplinirea sarcinilor și caracteristici sociale (abilitatea administrativă, popularitatea și tactul). Deși s-a descoperit că aceste elemente nu joacă același rol peste tot, inteligența, stăpânirea, încrederea în sine, sentimentul realizării, impulsul, sociabilitatea și energia par a fi corelate pozitiv cu conducerea într-un număr semnificativ de studii întreprinse de psihologi experimentali (Bass, 1981: 43-96). În ansamblu, așadar, conducerea pare să fie asociată cu aproape
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
și eternitatea Eonei (Editura Paralela 45, Pitești, 2007). În ceva mai mult de două sute de pagini, cartea oferă imaginea completă a unei creații lirice solide, perfect consecvente cu ea însăși, care își recunoaște de la început atuurile și le conservă cu inteligență poietică în texte care uneori circulă, nestingherit, în forme aproape identice, în volume distincte. Mai mult decât această circulație să spunem formală, este cât se poate de evidentă păstrarea liniilor tematico-structurale definitorii de la primul până la ultimul volum de poezii al
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
pe orologiul căreia se învârt figurine aflate în extaz... La fiecare interval de-o oră, figurinele parcurg un întreg zodiac carnal. A fi și a avea. A poseda. Iată suprema artă a deșertăciunii"). Subsecventă acestei purificări prin subtilul joc al inteligenței permanent biciuite este tentativa de spiritualizare a cărnii: Feofan execută lungi acte purificatoare, alunecând nu de puține ori spre un fel de bizară autoflagelare, cu funcția de anulare a maculării trupului și spiritului. În Cu mult timp înainte, de pildă
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
este liber să le resusciteze. Fără grija de a-și pune astfel în pericol propria identitate lirică, ci cu certitudinea că prin acest recurs poate să și-o revalorizeze. În miturile vechii Elade, mai ales, un scriitor cu disponibilitățile și inteligența scripturală a Carmeliei Leonte poate descoperi irizări vizionare, spasme existențiale, revelații și alegorii sublime ale destinului etern. Din această incredibilă fervoare existențială și meditativă, el nu trebuie să ezite a împrumuta, dar numai pentru a le interpreta din nou, deci
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
întreg spectacol al umanului (de la protola post-istoria lui chinuită de tot felul de demoni), ci și o eboșă a spectacolului literaturii sacre și profane. Viziunea proprie asupra ambelor forme de reprezentare este condensată într-o scriitură ce se recomandă prin inteligență, rafinament stilistic și o ironie fină, ce nu face însă decât să intensifice unda de tragism subteran. Referințe critice (selectiv): Nicolae Busuioc și Florentin Busuioc, în Scriitori și publiciști ieșeni contemporani. Dicționar 1945-2008, ediția a III-a, 2009; Emanuela Ilie
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ignoranții l-ar mai putea astăzi considera minor) solicită de la parodist nu atât o ușurință a versificării pe tipare date ușurință care nu e decât aparentă, din moment ce, singur, talentul nativ nu o poate produce, în lipsa unui exercițiu îndelungat cât o inteligență ascuțită, pliată pe o empatie nu numai literară. Cum am mai afirmat și cu alte prilejuri, parodia nu este doar o simplă rescriere a modelului parodiat (rescriere, ea însăși, foarte dificilă), ci și o meditație asupra felului în care autorul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
nu e vorba nici de ignorarea, nici de negarea importanței adeseori decisive a impactului istoric al unor mari scrieri politice: dacă Locke, Rousseau, Montesquieu, Marx nu ar fi scris, dacă operele lor n-ar fi strălucit, n-ar fi sedus inteligențele, n-ar fi suscitat adeziuni, e puțin probabil ca societățile de la sfîrșitul secolului al XX-lea să se înfățișeze privirii noastre așa cum sînt ele acum. Paginile care urmează nu atestă în nici un fel dorința de punere în cauză, în realitate
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Așa cum Freud se sprijină în interpretarea visului pe "angrenajele speciale" descoperite în procesul său, pe "relațiile intime" stabilite între elementele aparent incoerente care compun visul, tot așa experiența recunoscută a unei logici a imaginarului reprezintă șansa unei prime achiziții oferite inteligenței critice, a unei prime posibilități de lectură oferite voinței de înțelegere obiectivă. Celui care a avut curajul să pătrundă în acest labirint deconcertant pe care îl constituie realitatea mitică, aceasta îi oferă fie și numai promisiunea unui fir conducător. Problema
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
mă stăpînește o admirație care aproape mă înspăimîntă atunci cînd realizez că înainte de a fi al nostru, omul gîndește, vede, crede, acționează cum vrea el..., iar atunci cînd este al nostru, în cîteva luni nu mai este decît o aparență; inteligența, spiritul, rațiunea, conștiința, liberul arbitru, totul la el e paralizat, slăbit, atrofiat de practica unei obediențe tăcute, teribile, de practica unor exerciții ascunse care afectează și nimicesc tot ceea ce este liber și spontan în gîndirea omului. Atunci, acestor trupuri fără
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
noastră, sau pe aceea care ne convine nouă. Își vor imagina că fac ceea ce spune organul partidului lor, în realitate ei vor acționa sub drapelul pe care îl arborăm noi..." Pe scurt, acel vis de demult al aservirii totale a inteligențelor și sufletelor este astăzi realizabil. Există toate mijloacele de înfăptuire și de utilizare a lui. Tot atît de semnificative sînt acele practici, preconizate de aceleași texte, care nu au alt obiectiv decît acapararea integrală a averii publice. În acest caz
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
corupției, a degradării moravurilor, a dezagregării sistematice a tradițiilor sociale și a valorilor morale. Copilul, mai ales atunci cînd aparține categoriilor dominante ale corpului social, constituie, în mod evident, obiectivul privilegiat. Se va încerca nu numai să se acționeze asupra inteligenței sale, asupra lecturilor, a modului său de a gîndi și de a simți. Pentru a-i face mai sigură fidelitatea și docilitatea, nu se va evita, în unele cazuri, o acțiune deliberată de disoluție morală. "Agenții" plasați în apropierea sa
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
toate plăcerile încuviințate... De ce nu facem ca bucuria să cuprindă toate straturile nației atunci cînd aceasta trăiește sentimente fericite? Oamenii satelor trebuie să cunoască doar truda și mizeria. Ah, ce lesne ar fi ca prin satisfacții necostisitoare, dar protejate de inteligență, să-i facem pe oameni să fie interesați de propășirea nației. În fiecare sat, izbînda, pacea glorioasă, nașterea urmașului la tron ar trebui să fie celebrate prin sărbători vesele și emoționante care să unească dansul, spectacolul, o stare de spirit
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
caracterisitce stării de natură, văzută ca ultimă performanță a dezvoltării științei: Va fi [noua Vîrsta de aur] atunci cînd cunoștințele omului vor ajunge tot atît de departe pe cît le vor putea duce organele sale, cînd va vedea clar limitele inteligenței sale în forțele Universului pe care-1 poate cunoaște, atunci cînd va percepe disproporția absurdă dintre dorințele sale și ceea ce-i oferă viața pe pămînt, și cînd, înțelegînd consecințele ciudate ale acestei disproporții, se va întoarce înapoi și va regăsi un
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
nu mai este un stăpîn.") Preoteasă suverană, asociată Pontifului-rege, și ea va avea misiunea de a conduce umanitatea pe calea Progresului și a Iubirii, cuplul sacerdotal întruchipmd astfel "individul social complet", acela în care se întîlnesc și se armonizează harul inteligenței, al voinței și al sensibilității, care este, potrivit lui Saint-Simon, "activ și înțelegător, pe de o parte", "afectiv și productiv", pe de alta... Trecerea de la condamnarea căsătoriei burgheze la punerea sub semnul mîntuirii a Cuplului preot-îndrumător spiritual al unei umanități primenite
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
din Nürembergul nazist, catedralele sale luminate, cîntecele, torțele și flamurile, nopțile Sorbonei, din mai 1968, beția de cuvinte și simulacrul zadarnic al unei revoluții imposibile. Fără îndoială, trebuie să credem însuși autorul acestui eseu este convins în superioritatea creativă a inteligenței, în extraordinara ei capacitate de invenție și de înnoire. Dar Dionysos rămîne un zeu sperios. In cele din urmă, e mai înțelept, să ne fie permis să spunem e mai rezonabil să-i recunoaștem rolul rolul adevărat pe care-1 are
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]