17,196 matches
-
nu anulează, în nici un moment, apetitul sangvinar și mesianic. Confruntarea dintre aparatul de represiune țarist și organizațiile subterane ruse alimentează violența ce colorează revoluția și războiul civil rus. Amoralismul marxist al leninismului este soluția pe care socialdemocrația rusă o dă provocării re pre zentate de urgența revoluției. Centralismul democratic, fetișizarea unității de partid, predilecția pentru demonizarea adversarului sunt mărcile identitare ale acestui nou fanatism ce contaminează societatea rusă. Intelighenția este patul germinativ al utopismului. Îi va fi dat acestui socialism rus
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
dascăli și de câțiva mari negustori. Pentru toți aceștia, principiile marii revoluții franceze nu puteau însemna decât ca fiecare să poată ajunge la cele mai înalte funcții. Junimismul se va contura, doctrinar, în epoca de după 1866, ca un răspuns la provocarea ridicată de supraviețuirea acestui tip antropologic al revoluționarului în mediul românesc. Adaptând, ca urmare a unui proces de aculturație, ipotezele liberal conservatoare europene, junimiștii au rezistat cântecului de sirenă al radicalismului iacobin. Stigmatizarea formelor fără fond derivă, organic, din această
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
principiile occidentale. Sincroni zarea este proiectul junimist, cu condiția ca aceasta să treacă de nivelul epidermic pe care îl instituie formele fără fond. De aici, o reformulare a politicii și rezerva față de ela nurile prometeice. Guvernarea se cere adaptată la provocările unei naturi sociale și mentalitare concrete, neputânduse sprijini decât pe un regim al realităților. Inteligența omului politic este de a ști să îmbine gustul pentru inovație cu valorizarea energiilor profunde ale societății. Din această conlucrare între organic și organizat se
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
UNIVERSITATEA DIN BACĂU FACULTATEA DE ȘTIINȚE ALE MIȘCĂRII, SPORTULUI ȘI SĂNĂTĂȚII Conf. univ. dr. Ababei Cătălina Editura PIM IAȘI, 2007 Abordarea „Tehnologiei informației în atletism” este o provocare prin ea însăși, pe care autoarea conf. univ.dr. Cătălina Ababei nu s-a sfiit numai să o accepte ci să o și depășească cu succes, cu atât mai mult cu cât aceste note de curs se adresează masteranzilor de la informatizare
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
eroilor, caractere puternice, ia aspecte cvasiepopeice. Tonul este calm, obiectiv, povestirea păstrează o cadență vie, neobosită. Monumental în negativitatea sa, dar perfect veridic, Onufrie Gânj e un autocrat primitiv și brutal care, învins, ajunge în pragul demenței, răzbunându-se prin provocarea unei inundații, în care el însuși piere. Adversarul său, Simeon Armașu, aparține galeriei eroilor tenaci și răzbătători, dar, în final, el cunoaște o transformare - insuficient motivată epic -, ce-l face să ia chipul „chiaburului”. Reușind să transpună în dialoguri firea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285868_a_287197]
-
Cristos, înțelegem că acesta a fost și momentul controverselor din interiorul grupului etnic iudaic la Roma, numită de Suetonius agitație. Necunoscând și nedescriind profunzimea religioasă a iudeilor sau a creștinilor, autorul constată pur și simplu tulburarea ivită între dânșii și provocarea unei reacției decisive a autorității imperiale. Expresia autorului despre evrei care se agitau, nu se referă la un mod generic de a vorbi. Conceptul de tumultus (agitație) - căruia îi corespunde cel de turba și seditio, posedă mai degrabă un cumul
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
statului roman, altele de simplii guvernatori de provincii, iar altele au fost provocate de mulțimile ostile. Unele persecuții îi vizau pe toți creștinii, altele o anumită categorie a acestora - uneori obiectul denunțării era cineva anume, ori aceia care au determinat provocările datorită exprimării lor religioase etc. Cea mai mare parte a persecuțiilor nu a durat decât puțină vreme, fiind cauzate de o mișcare a poporului ori de un eveniment care au atras atenția asupra creștinilor, unele prigoniri au rămas în vigoare
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
fost supuși creștinii, sunt cele aplicate pentru incendiatori: O anume „lex Cornelia“ a poruncit ca incendiatorilor să li se interzică apa și focul (să fie exilați): dar au fost pedepsiți în diferite moduri. Căci cei care s-au ocupat de provocarea incendiului în cetate, dacă sunt de origine foarte umilă, sunt aruncați de obicei la fiare; dacă cei care săvârșesc acestea au un oarecare rang, trebuie pedepsiți cu pedeapsa capitală, chiar dacă se comută pedeapsa, oricum să fie condamnați. În furia sa
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
și întărâtați de discursurile montaniștilor. În acest sens, sinodul de la Elvira (Spania), care a avut loc în anul 300, cu participarea a 19 episcopi, 26 de preoți și mulți diaconi, refuza recunoașterea martiriului creștinilor uciși, dacă aceasta se datora unor provocării religioase: Dacă cineva a doborât idolii și a murit acolo, de vreme ce nu e scris în Evanghelie și nici Apostolii nu au precizat, să nu fie primit în rândul martirilor (canonul 60). Prin acest articol al conciliului, părinții Bisericii au intenționat
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
care s-ar fi împotrivit, să fie îndepărtați din serviciul militar, sau, că, cezarul Galerius, fiul unei preotese păgâne fanatice, l-ar împins pe Dioclețian la declanșarea persecuției, de fapt, motivele reale ale persecuției au fost diferite și determinate de provocarea anumitor comportamente militare (aruncarea armelor de către soldați și ofițeri creștini, care au refuzat categoric să aducă jertfe idolilor). Primele epurări din armată au început în 295. Deși au existat diferite cazuri, cel al legiunii tebane din sudul Elveției rămâne tipic
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
au preferat, fără ezitare și fără să mai discute, mărturisirea lui Cristos în schimbul măririi aparente și bunăstării avute înainte. Consecința acestor acțiuni imperiale a fost deosebită. Spre sfârșitul secolului III, creștinii erau destul de numeroși; de teama mulțimii lor, persecutorii evitau provocarea deodată a unui război împotriva tuturor. În anumite regiuni, precum cele dunărene, unde creștinii nu erau majoritari, persecuția împotriva soldaților creștini a fost cumplită. Astfel, din dorința evitării izbucnirii vreunei revolte necontrolate, epurările au vizat palatul de la Nicomedia, apoi Fenicia
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
creștinilor erau semnificative. Persecuția dioclețiană (298) nu viza neapărat oprirea unei răspândiri excesive a creștinismului în armata romană, pentru că nici un împărat, conștient de soarta Imperiului, nu putea să-și elimine o parte consistentă a propriilor trupe fără a se expune provocării unei revolte de proporții și eventual a unei detronări sau morți umilitoare. Plecând de la unele aluzii eusebiene, s-a crezut că măsurile autorității imperiale contra militarilor creștini i-ar fi vizat îndeosebi pe ofițerii creștini, realitate contestată de prigoana care
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
la adresa de la Coatesville a lui John Jay Chapman, cu scopul de a atrage atenția asupra întregului contribuției lui Edwin Black la configurarea noului profil al criticismului retoric și asupra implicațiilor viziunii sale asupra cercetării pe domeniul Științelor comunicării, în general. Provocarea mea, în aceste rânduri, care se concentrează asupra marelui critic retoric al secolului XX, Edwin Black, a constat în proiectul de a expune, într-o manieră concisă, dar, în același timp, rațională și revelatoare, periplul personal al criticului prin meandrele
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
exprimă. În afara textului, cu alte cuvinte, suntem pe teren șubred, necunoscut, și nu putem face decât speculații lipsite de semnificație, din punctul de vedere al creșterii cunoașterii pe domeniul Științelor comunicării, acolo unde suntem profund implicați și interesați. Prin urmare, provocarea pe care și-o asumă Campbell, în acest caz particular, pare una imensă. Nu doresc să adaug mai mult, pentru a prefața această lectură fără să îmi impun ci doar propun propriile vederi în ce privește întreprinderea critică a lui Campbell, decât
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
să identifice nici mai mult, nici mai puțin decât sensul dramei conducătorului fascist, așa cum transpare acesta în textul propriu-zis al cărții pe care a scris-o și pornind de la realitatea limbajului în care Hitler se exprimă. Prin urmare, metodologic vorbind, provocarea studiului lui Burke constă în asumarea, de către noi, publicul său, fie și provizoriu, a perspectivei din care criticul vorbește. Este vorba de perspectiva celui care a analizat, deja, drama, cu toate cele cinci componente ale sale, și care, în momentul
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
retorică prealabilă afirmând: "Dacă e să ne debarasăm de influența trivializantă a abordărilor universaliste, sarcina nu constă în reabilitarea retoricii, ci în anunțarea sa în termenii unei practici critice"645. Studiul lui McKerrow, potrivit criticului însuși, constituie un răspuns la provocarea de mai sus. Astfel, criticul propune conceptul de retorică critică pentru a desemna "o perspectivă asupra retoricii care explorează, în termeni teoretici și practici, implicațiile unei teorii care divorțează de constrângerile concepției platoniciene"646. Din punct de vedere teoretic, retorica
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
lui Foucault, apreciază McKerrow, se află convingerea că "puterea care se exercită în termeni de lege și drept suveran transformă sau [...] naturalizează relația socială: ea devine norma, în timp ce discursul corelat cu menținerea sa va fi "normal""731. Prin urmare, orice provocare la adresa sa devine anormală și irațională, de unde rezultă un adevărat "stigmat" ce planează asupra agenților schimbării, chiar dacă aceștia acționează în contextul limitelor "ordinii puterii"732. Puterea, prin urmare, nu poate fi calificată drept "posesiune sau conținut"733, ci, pur și
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
de adaptare. În esență, schimbările astfel de paradigmă atrag atenția asupra rolului unui ansamblu de norme, reguli, privind realitatea problemei abordate, a cum să fie organizate elementele acestuia în interiorul său, pentru a rezista în timp și a face față noilor provocări. În caz contrar, sunt necesare modificări, introduceri de noi caracteristici, noi instrumente, conturându-se o fază de tranziție spre o altă structură și funcționalitate internă a ansamblului reconstruit, adaptat. Astfel o paradigmă conturată din interiorul domeniului, problematicii poate influența viziunea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
-și aleagă sarcinile potrivite lor date în activități, deși sunt ajutați aici să rezolve scopuri realiste, să coopereze în rezolvarea acestora, educatorul stimulând, moderând grupurile de discuții pentru afirmare și verificare a fiecăruia sau microparadigma educației facilitatoare (care exprimă o provocare a elevilor, prin oferirea de condiții, de oportunități, cu sprijinirea exprimării ideilor proprii și încurajarea interacțiunilor, a dialogului, a autoevaluării) sau educația experiențială. ► Sau în formarea abilităților de învățare, se face apel la microparadigme centrate pe modele specifice: învățare prin
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
învățare activă prin colaborare. Asigurarea instrumentelor pentru învățarea independentă. Roluri Acțiuni, strategii și competențe ale educatorului • Organizarea de acțiuni diferențiate, sarcini, strategii. Promovează, incită • Formularea de întrebări-problemă, ipoteze. • Prezentarea de sarcini, conflicte cognitive, cazuri. • Utilizarea de erori, dificultăți ca noi provocări. Sugerarea construcției de soluții, proceduri, modele. Căutarea de date în mai multe surse, compară, interpretează. • Motivarea educaților prin propunerea de scopuri, avantaje. • Valorificarea curiozității epistemice, a așteptărilor cognitive. • Stimularea verbalizării modului de argumentare logică. • Prezentarea de sarcini ca situații problematice
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
utilizării modelelor. • Efectuarea conștientă a procesărilor mentale, a autoevaluării. • Sesizarea obstacolelor, limitelor, cu sprijinul metacogniției. • Sugerarea de operații, instrumente, modele, scheme, procedee fără a explica, a demonstra. Desfășurarea relațiilor de comunicare și colaborare, dezbatere, negociere, ajungerea la consens. Comunică, moderează • Provocarea dialogului în procesul cunoașterii, rezolvării situațiilor problematice. • Utilizarea diferitelor tipuri de limbaje pentru alternare. • Prezentarea propriilor opinii, ipoteze, întrebări, soluții. • Acceptarea diversității răspunsurilor, exemplelor, ideilor. • Alăturarea proprie în căutare, analiză, procesare, rezolvare. • Participarea la dezbateri cu propria interpretare, argumentare, fără
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
răspunsurilor, exemplelor, ideilor. • Alăturarea proprie în căutare, analiză, procesare, rezolvare. • Participarea la dezbateri cu propria interpretare, argumentare, fără manipulare, fără impunere. Formularea de așteptări, rezultate, moduri de acțiune. • Afirmarea rolului de consilier, îndrumător, ghid, stimulator. • Influențarea prin modul de formulare, provocare, audiere. • Integrarea noilor tehnologii de informare în cunoaștere. • Coordonarea afirmării ideilor, întrebărilor, soluțiilor afișate. • Focalizarea pe moduri de cunoaștere, participare alternative. Aplică leadershipul prin • Proiectarea condițiilor contextului, acțiunilor, procedurilor, rolurilor, instrumentelor, oportunităților. • Organizarea resurselor, proceselor, etapelor, strategiilor. • Gestionarea obiectivelor, conținuturilor
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
Neparticiparea, neimplicarea devine regulă apoi, apărând și alte fenomene: indisciplina, oboseala, monotonia, absenteismul, conflictele, falsul interes pentru lecție, recurgerea la autoritatea formală a educatorului. De aceea, opinează R. Bean (2004), educatorul are nevoie aici de capacități, competențe specific manageriale pentru provocare, ascultare, receptare, stimulare, negociere, aprobare-valorizare, ameliorare, recunoaștere, dacă dorește participarea și implicarea reală, progresivă a educaților, în conducerea activității. Doar pentru menținerea atenției, de pildă (nu doar captarea ei inițială), a interesului, acesta poate recurge la tehnici manageriale în organizare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
generare de soluții (brainstromingul și unele din variantele sale, metoda "6-3-5"; metoda "Philips 6-6"; Sinectica; vizualizarea creativă; cercetări analogice; metoda matricială); metode de evaluare (confruntarea selectivă, evaluarea creativă, etc.). Se utilizează și strategii primare de creativitate: capturarea, depășirea frontierelor, învăluirea, provocarea. Normele grupului creativ de formare După realizarea procedurii de formare a grupului creativ primul pas pe care îl face liderul, facilitatorul sau mentorul, este să emită normele grupului care sunt de regulă normele brainstormingului și unele norme ale grupurilor de
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]
-
unele norme ale grupurilor de formare: * acceptați, nu criticați ideile altora (critica ideilor, opiniilor care se exprimă în grup este interzisă); * dați frâu liber imaginației; * metafora este binevenită; * aici și acum începe schimbarea; * bun venit gândului pozitiv; * eșecul este o provocare la creativitate și schimbare; * preluați idei/e altora și le dezvoltați; * emiteți un număr cât mai mare de idei; * opriți autocenzura gândurilor și ideilor. Normele cer și induc: * acceptarea ideilor și opiniilor altora; * ascultare activă; * toleranță la ambiguitate; * dezvoltarea transformarea
COMPORTAMENTE CREATIVE ÎN ȘCOALĂ by Adriana Apostol, Iuliana Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/720_a_1436]