20,324 matches
-
acesta fiind reprezentat de campaniile antisovietice ale unor organizații de extremă dreaptă din România, susținute “din umbră” de ambasadele Poloniei, Germaniei și Italiei 82. Titulescu s-a întors în țară și la cererea acestuia la 15 iulie 1936 s-a redactat un document prin care se hotăra „ încetarea atacurilor în presă contra U.R.S.S. și combaterea numai a comunismului intern al cărui partizan nici unul dintre membrii guvernului nu sînt; articole de presă favorabile apropierii cu U.R.S.S. din punct de vedere
De la dispute la reconciliere: relaţiile româno – sovietice (1932 – 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1604_a_3072]
-
spaniol prin trimiterea în sprijinul republicanilor a unei comenzi de armament pe care România o făcuse la o serie de uzine franceze. La 21 iulie 1936, la Montreaux, Titulescu și Litvinov au parafat un Protocol, ale cărui clauze au fost redactate de Titulescu cu acordul lui Litvinov, care trebuia să stea la baza viitorului Tratat de asistență mutuală între România și Uniunea Sovietică. În baza acestui document, Titulescu a fost acuzat, în special de către Gh. Brătianu și legionari, că ar fi
De la dispute la reconciliere: relaţiile româno – sovietice (1932 – 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1604_a_3072]
-
Facultății de Drept și ale Facultății de Litere, obținând licență în ambele specializări. Din toamnă lui 1925 devine, pentru doi ani, corespondentul la Paris al ziarului bucureștean „Politică”, trimițând regulat corespondențe, interviuri, însemnări legate de aspecte din viața culturală pariziana, redactate cu real talent literar. În anul 1926 începe să colaboreze la redacția artistică a ziarului parizian „Le Soir”. În 1928 traduce în franceză (în colaborare cu René Jolivet) piesa lui Victor Eftimiu Fantomă celei care va veni, în vederea reprezentării ei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287673_a_289002]
-
premiată ca fiind cea mai bună carte pentru tineret a anului. Va mai publică, între altele, La Sculpture moderne en France depuis 1950 (1982) și, împreună cu Gabriela Carp, Ana Maria Covrig și Lionel Scantéyé, Leș Artistes roumains en Occident (1986). Redactează, în această perioadă, articole depre artiștii români pentru o serie de dicționare și enciclopedii de artă și colaborează constant la publicații ale exilului românesc, între care „Revista scriitorilor români”, „Apoziția”, „Destin”, „Viața noastră”, „Limite”, „Journal of the American Romanian Academy
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287673_a_289002]
-
la „Învățătoriul poporului”, unde publică Viața năciunei române, dulceața limbei și a simțemântelor ei (1848). La evenimentele din timpul revoluției de la 1848 a participat intens, influențând și acțiunile tinerilor intelectuali români din Blaj, al căror îndrumător spiritual era. El a redactat proclamația în vederea adunării populare de la Blaj și a fost ales membru al Comitetului Permanent de la Sibiu. Pus sub urmărire de către autoritățile maghiare, fuge la București. Aici Guvernul Provizoriu îl numește comisar de propagandă. Din București, după înăbușirea revoluției, se refugiază
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289063_a_290392]
-
de cercurile socialiste, colaborează, în 1902, la „România muncitoare”, participă la declanșarea grevei lucrătorilor din port. Pe urma „generoșilor”, aderă între timp la Partidul Liberal, devine un factotum la „Tribuna liberală”, oficiosul local al PNL. Între 1906 și 1908, va redacta, cu M. Pastia și D. A Țăranu, „Votul universal”. Sprijină reformismul liberal și „poporanismul luminat” promovat de Spiru Haret în cultură, pledând pentru rolul moral, dar și pentru rostul pragmatic al intelectualului în „renașterea țării”; el însuși regăsindu-se părtaș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
din prima cantică (I-III, XXIV), cunoscute antum, încercarea lui B., meritorie, e curând și nedrept ignorată, după moartea poetului. Cornelia și I. Hașeganu reușesc să reia tipărirea poemei, după manuscrisul complet revăzut de traducător, în revista pe care o redactau la Brașov în anii războiului („România tânără”, 1942-1943), avansând, în circumstanțe ostile din nou, doar până la cântul VIII din Infernul. SCRIERI: Singurătate, București, 1897; Hori ostășești, Tecuci, 1916; Cântări de luptă și de biruință, București, 1919. Traduceri: Poezii, traduse din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
lui Șerban Cioculescu la volumul Poarta neagră al lui Tudor Arghezi, în care criticul surprinde astfel esența artei argheziene: „Universul arghezian e făcut din miracole, proiectate de cristalul, cu o mie de fețe, al ochiului său”. La rubrica „De toate”, redactată de Dan Smântânescu și Augustin Popescu, ca și în alte însemnări, sunt prezente accente polemice, chiar pamfletare. Sunt avute în vedere și unele periodice cu secțiuni dedicate literaturii, precum „Universul literar”, „Duminica Universului” ș.a. În notațiile eseistice intitulate Europa în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289624_a_290953]
-
, almanah literar apărut la Arad în 1859. Subtitlul acestei publicații a elevilor de gimnaziu și a tinerilor intelectuali români era „Almanah pe anul 1859 prin conlucrarea junimei clericale și studioase a claselor gimnaziale superioare”. Redactat de Mircea V. Stănescu-Arădanul, M. înscrie în sumar încercările poetice ale lui I. Goldiș, N. Christian, G. Crăciunescu, August Russu, Vincențiu și Iulian Grozescu, G. Popovici, N. Costa, M. Șerban, Paul Draga, At. M. Marienescu, I. Puticiu și Moise Bota
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288273_a_289602]
-
Aceasta era aprofundată prin glosare, manuale de gramatică și texte religioase creștine, mai mult sau mai puțin autentice. În secolul al XV-lea, în Italia mai întâi, are loc adoptarea unui conținut „clasic” pentru predarea latinei, prin care textele creștine, redactate într-o latină populară, au fost înlocuite cu opere din literatura epocii romane clasice aparținând lui Cicero, Caesar, Virgiliu, Quintilian sau Terențiu (Grendler, 2001), chiar dacă tendința s-a lovit de o oarecare opoziție (Gehl, 1993). Umaniștii Renașterii considerau că textele
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
Date statistice comparative internaționale" 5.2.1. Date pentru țările OECDtc "5.2.1. Date pentru țările OECD" Comparațiile sunt adeseori greu de realizat din cauza diferențelor existente în structurile sistemelor de învățământ din diverse țări. Raportul de bază nr. 4 redactat de Charles Nam cu ocazia Conferinței de la Paris (1970) privitoare la politicile de expansiune a sistemelor de învățământ conține totuși câteva indicații referitoare la disparitățile de acces în învățământul secundar și cel superior în țările OECD: 1. Se poate calcula
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
Sprijinitorii paternității lui N.B. asupra Învățăturilor... formează și ei o echipă numeroasă: N. Bălcescu, B. P. Hasdeu (versiunea primă a cărții a fost scrisă în română de domnul muntean - un Marc Aureliu al Răsăritului european), M. Gaster (originalul a fost redactat în slavonă), P. A. Lavrov (descoperă la Sofia fragmente păstrate din textul slavon, autorul - adică voievodul - fiind un om învățat și un scriitor cu har), Spiridon Lampros (descoperă o versiune grecească), Polihron Sârcu (textul slavon este cel primordial), A. I. Iațimirski (textul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288381_a_289710]
-
dezbateri (de felul celei organizate de Al. Piru la Institutul de Istorie, Teorie Literară și Folclor „G. Călinescu”, cu un „actor” - Dan Zamfirescu - ce va deveni o figură proeminentă a acestei ofensive și cu o încheiere ce va elimina capitolul redactat de P. P. Panaitescu pentru tratatul academic de istorie a literaturii române și înlocuirea lui cu un text scris de Al. Piru și revăzut de G. Mihăilă, ce proclama paternitatea lui N.B. asupra Învățăturilor...), comunicări științifice, publicații ce au găzduit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288381_a_289710]
-
bursă de studii la Arhivele Vaticanului. Colaborează cu cronici literare, eseuri, note de călătorie la „Iașul literar”, „Convorbiri literare”, „România literară”, „Steaua”, „Tribuna”, „Astra”, „Ateneu”, „Dacoromania” (Freiburg), „Apostrof”, „Orizont” „Literatorul”, „Caiete critice”, „Viața românească”, „Minerva” (Bistrița), „Telegraful român” (Sibiu) ș.a. Redactează studii introductive, prefețe, postfețe pentru ediții din scrierile lui Al. Vlahuță, Tudor Arghezi, Octav Botez, George Lesnea ș.a. Debutează editorial în 1972, cu antologia de texte critice Zaharia Stancu interpretat de..., iar cu un volum propriu, Mihail Sadoveanu. Teme fundamentale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289470_a_290799]
-
independentă de aceea a scriitorilor, începe să se configureze la începutul celui de-al doilea deceniu al secolului al XX-lea. O primă inițiativă este lansată în 1911 de George Diamandy, în jurul căruia s-au strâns zece autori dramatici. Se redactează - textul aparținându-i probabil lui G. Ranetti - un proiect de statut și se țin mai multe șezători la Teatrul Comedia din București. Altă inițiativă, eșuată și ea, îl are ca promotor pe Al. Davila. Mai bine pregătită va fi încercarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289746_a_291075]
-
București. Altă inițiativă, eșuată și ea, îl are ca promotor pe Al. Davila. Mai bine pregătită va fi încercarea de coagulare a societății la 9 septembrie 1915, sub președinția lui Ion C. Bacalbașa, când Caton Theodorian primește sarcina de a redacta proiectul de statut și de a recolta adeziunile. Demersurile nu s-au finalizat însă până la intrarea României în războiul mondial, fiind reluate în 1919 și continuate în anii următori. La adunarea de constituire din 1923 cei douăzeci și patru de dramaturgi prezenți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289746_a_291075]
-
și articolele sale consacrate literaturii române apar în limba franceză în periodicele „Preuve”, „L’Alternative”, „Les Cahiers de l’Est”, „Témoignages”, „La France catholique”, iar în limba rusă, în revista „Kontinent”. Colaborează, de asemenea, la revista „East Europe” din Statele Unite. Redactează capitolul despre dramaturgia românească din volumul L’Histoire du spectacle, în seria „Encyclopédies de la Pléïade” (1965). Revistele românești din exil o numără printre colaboratorii consecvenți („Luceafărul”, „Limite”, „Caete de dor”, „Ethos”, „Cuvântul românesc”, „Ființa românească”, „Dialog”, „Agora”, „Lumea liberă”, „Contrapunct
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287853_a_289182]
-
evidente ale unei recitiri. L. și-a revăzut textele, le-a regrupat atașându-le câte unui reper contextual esențial și țintuindu-le sub titluri sugestive: Seismograme (1993), Posteritatea contemporană (1994), Estetice (1994), Pragul (1995) și Insula Șerpilor (1996). Citite, textele redactate din mers și difuzate ritmic sub un voltaj emoțional înalt, își revelează valoarea documentară inalterabilă. Privite în ansamblu, ele reconstituie panorama culturală a aniilor ’70-’90, cu tropismele, obsesiile, personajele și lexicul lor inconfundabil. Dacă se poate vorbi de un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287853_a_289182]
-
în procesul receptării patrimoniului greco-latin. Comentariile privitoare la Visul lui Scipio, scrise de Macrobius, nu pot fi înțelese fără să avem în față textul lui Cicero, Visul lui Scipio, obiect al comentariului enciclopedic al eruditului latin. Precizăm că Cicero a redactat un tratat, De republica, după modelul lui Platon, și la sfârșitul acestei lucrări a inclus Visul lui Scipio. Tratatul lui Cicero s-a piedut în Evul Mediu, dar partea finală, cu Visul lui Scipio, a fost păstrată și comentată de
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
T. a efectuat transliterația ediției Istoria ieroglifică de Dimitrie Cantemir, sub îndrumarea lui J. Byck. S-a dedicat în continuare studierii textelor vechi românești, transcriind, în alfabetul latin, lucrări de mare întindere. În calitate de editor, stabilește textul și alcătuiește glosarul ori redactează aparatul critic la Dimitrie Cantemir, Opere complete (IV, t. I, 1973), realizează antologia Hronicul vechimei a romano-moldo-vlahilor (1981), reluată în 1999-2000 și distinsă cu Premiul Național al Ministerului Culturii și Cultelor, altă contribuție fiind ediția Coresi, Psaltirea slavo-română (1577), în comparație cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290216_a_291545]
-
Tecuci servea în vremurile din vechime drept loc de veghe). Iar Vodă Lăpușneanu era întâmpinat înspre pădurea Drăgăneștilor de boierii lui Moțoc încercând să-l convingă să se întoarcă, pentru că “țara nu-l vrea”. La Tigănești, “logofătul poeziei”, Costachi Conachi, redacta Regulamentul Organic și drept răsplată i se încredințează logofeția cea mare, adică Ministerul Justiției. Acesta s-a căsătorit la 50 de ani cu Smaranda Donici, văduva lui Petrache Negri, mama lui Costache și a Elenei Negri. Cocuța, fiica lui, se
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
al acelui regim, seamănă extrem de bine cu acțiunea de condamnare a comunismului de către Traian Băsescu, un profitor al regimului comunist. Dacă în acea comisie a lui Ceaușescu se afla viitorul șef al securității Iulian Vlad, în comisia care a redactat forma oficială a documentului privind condamnarea comunismului se afla Vladimir Tismăneanu, de asemenea un discipol al regimului comunist. Astfel în 1958, în lagărele de exterminare sunt adunați toți cei care prezentau un pericol pentru comuniști. Inchisoarea în lagăre de muncă
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
de regulă specii acvatice, dar există și un număr redus de forme terestre. În fauna noastră considerăm certă existența a 6 familii cu un total de 26 genuri, 130 specii, 5 subspecii și 18 varietăți. Din totalul acestora au fost redactate chei de determinare pentru un număr de 119 specii, fiind prezentate suplimentar încă 5 specii probabile pentru fauna României: Helophorus arvernicus, H. villosus, H. asperatus și Enochrus fuscipennis. Coleopterele din Suprafamilia Histeroidea conțin 2 familii, cu un număr de 29
Coleoptera Romaniae by Paul Gîdei () [Corola-publishinghouse/Science/706_a_1343]
-
acțiuni, despre anumite decizii importante luate de către conducerea sistemului, despre schimbări majore de personal, despre accidente de muncă, despre schimbarea programului de audiențe a membrilor conducerii sistemului etc. Se lucrează, de regulă, pe un format A4 sau A5, textele fiind redactate pe computer, pentru a putea fi multiplicate cu ușurință. Ca titluri ale acestor fluturași se pot recomanda următoarele: Informare rapidă; X vă informează; Info Expres; Ați auzit că...; Conducerea X vă aduce la cunoștință etc. O caracteristică foarte importantă a
by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Science/1035_a_2543]
-
ideea de pictură în sensul ei tradițional, fără a forța o modernitate pe care o acceptă conceptual, dar la care nu aderă prin mimetism, Costel Bogatu se înscrie pe o linie a duratei și perseverenței tocmai prin calități de fond, redactându-și propriul ghid după modele mentale autoritare, mizând pe valoarea imaginii ca reflex al existenței și ca pretext pentru trainice și tainice bucurii umane.” (Virgil Mocanu - România Literară, 1986) „Evocarea în griuri patinate și subtil colorate, amintind de Cezanne și
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]