158,516 matches
-
din Parlament, trecînd la o atitudine pozitivă, exprimată tranșant în forumul legislativ, pe motivul că este în interesul și al Ungariei și al minorității maghiare de la noi, ca România să intre simultan cu vecina ei în NATO. Mare lucru! vor zice cîrtitorii de profesie. Păi, da! Să nu uităm că Olanda asigură anul acesta președinția Uniunii Europene și cuvîntul ei atîrnă greu. E anul summit-ului de la Madrid, nu? Cît rău au făcut țării, atîția ani, tromboanele coclite, naționalist-comuniste, ale vadimilor
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
îndeplinite sarcinile rezultate din programul de măsuri Eterul". Ce distins, dar și ce eficace! Pentru că băieții cu ochi albaștri se dădeau peste cap, de ani de zile, să pună mîna pe: Somnorosul de la poalele Tîmpei, Alba Lux, Cocoșelul, Lordul, Bondi zis Bondarul, Intoxicatul, care, jucîndu-se parcă de-a hoții și vardiștii, corespondau în draci cu Europa Liberă. 14 mai Hăituit de autoritățile comuniste instalate de armata roșie, Nichifor Crainic se mută din casă în casă, în Țara Moților. Cea în care
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a îmbătrîni trebuie să rămîi tînăr". Clar? 26 iunie N-am mai intrat într-o frizerie de la... Tezele din '71. Oricum, în momentul ăla eram toți gata rași, tunși, frezați, dar, mă rog, intrasem acum așa, să văd ce mai zic tovarășii frizeri și, hai, treacă, să-mi fac și-o frecție. De-atunci, ăhă! frizeria s-a micșorat, acum e numai jumate din spațiu, deservesc doar două frizerițe. Clienți, ioc. Mă așez în scaun și frizerița, dolofănică, îmi pune prosopul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
frecție. De-atunci, ăhă! frizeria s-a micșorat, acum e numai jumate din spațiu, deservesc doar două frizerițe. Clienți, ioc. Mă așez în scaun și frizerița, dolofănică, îmi pune prosopul. Și-ncepe: scumpirile, ăștia de la putere (nu i-am votat!, zice lovind pieptenele de foarfece), pensionarii, bieții mineri, guvernul, țărăniștii, legionarii... Pîn' aici, îmi zic, și-mi sare, vorba aia, muștarul, stimată doamnă, zic, pardon?, zice, stimată doamnă, oricum, fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
deservesc doar două frizerițe. Clienți, ioc. Mă așez în scaun și frizerița, dolofănică, îmi pune prosopul. Și-ncepe: scumpirile, ăștia de la putere (nu i-am votat!, zice lovind pieptenele de foarfece), pensionarii, bieții mineri, guvernul, țărăniștii, legionarii... Pîn' aici, îmi zic, și-mi sare, vorba aia, muștarul, stimată doamnă, zic, pardon?, zice, stimată doamnă, oricum, fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd vor veni legionarii la putere, dar... și fac o pauză cu totul retorică, nici
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
scaun și frizerița, dolofănică, îmi pune prosopul. Și-ncepe: scumpirile, ăștia de la putere (nu i-am votat!, zice lovind pieptenele de foarfece), pensionarii, bieții mineri, guvernul, țărăniștii, legionarii... Pîn' aici, îmi zic, și-mi sare, vorba aia, muștarul, stimată doamnă, zic, pardon?, zice, stimată doamnă, oricum, fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd vor veni legionarii la putere, dar... și fac o pauză cu totul retorică, nici comuniștii dumneavoastră, pardon? zice dolofănica, s-o crezi dumneata
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
frizerița, dolofănică, îmi pune prosopul. Și-ncepe: scumpirile, ăștia de la putere (nu i-am votat!, zice lovind pieptenele de foarfece), pensionarii, bieții mineri, guvernul, țărăniștii, legionarii... Pîn' aici, îmi zic, și-mi sare, vorba aia, muștarul, stimată doamnă, zic, pardon?, zice, stimată doamnă, oricum, fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd vor veni legionarii la putere, dar... și fac o pauză cu totul retorică, nici comuniștii dumneavoastră, pardon? zice dolofănica, s-o crezi dumneata, uite-acuș, acuș
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
vorba aia, muștarul, stimată doamnă, zic, pardon?, zice, stimată doamnă, oricum, fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd vor veni legionarii la putere, dar... și fac o pauză cu totul retorică, nici comuniștii dumneavoastră, pardon? zice dolofănica, s-o crezi dumneata, uite-acuș, acuș, mîine, poimîine, pardon? zic și eu, molipsit, și reiau vulgar, la paștele cailor! Bine că n-a trebuit să mă bărbierească: cine știe... cînd ajungea la carotidă... Îmi scoate prosopul, mă perie nervos
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fiți sigură că, așa cum arătați, fragedă, fragedă, nu veți apuca zilele cînd vor veni legionarii la putere, dar... și fac o pauză cu totul retorică, nici comuniștii dumneavoastră, pardon? zice dolofănica, s-o crezi dumneata, uite-acuș, acuș, mîine, poimîine, pardon? zic și eu, molipsit, și reiau vulgar, la paștele cailor! Bine că n-a trebuit să mă bărbierească: cine știe... cînd ajungea la carotidă... Îmi scoate prosopul, mă perie nervos pe urechi și pe ceafă, fac plata, aștept restul, de unde!, comunistă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a trebuit să mă bărbierească: cine știe... cînd ajungea la carotidă... Îmi scoate prosopul, mă perie nervos pe urechi și pe ceafă, fac plata, aștept restul, de unde!, comunistă, comunistă, dar aici, la porțile Orientului și preacinstitele fețe comuniste... Săru' mîna! zic așa, scîrț, și mă ridic. Noroc! zice botos dolofănica lui Verdeț. 1 iulie Președintele Clinton, în Piața Universității, lîngă Balconul demnității noastre! Moment de neimaginat. Șapte ani. De juxtapus, pentru expresivitatea contrastului, două Jurnale care se situează la cota liminară
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cînd ajungea la carotidă... Îmi scoate prosopul, mă perie nervos pe urechi și pe ceafă, fac plata, aștept restul, de unde!, comunistă, comunistă, dar aici, la porțile Orientului și preacinstitele fețe comuniste... Săru' mîna! zic așa, scîrț, și mă ridic. Noroc! zice botos dolofănica lui Verdeț. 1 iulie Președintele Clinton, în Piața Universității, lîngă Balconul demnității noastre! Moment de neimaginat. Șapte ani. De juxtapus, pentru expresivitatea contrastului, două Jurnale care se situează la cota liminară a momentului: cel al lui Mihail Sebastian
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
menită să îndrume, să traseze, să indice. Să ferească pe ceilalți de greșeli. Cum să nu-și fi dat cu părerea și despre "Madrid"? Cu fața lui de babacă grijuliu, voia parcă, într-o secvență tv, să spună: v-am zis să fiți cuminți, să nu vă obrăzniciți și să mergeți tot cu mămuca Marusia. Într-o scenă mută, Chirac și Clinton, la summit, pe un culoar, în semiobscur, o secundă, dincolo de lumea dezlănțuită a NATO. Dincolo de ea, dar marcați, cum
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și împrumutau zidurilor, scaunelor, scenelor ceva din tristețea plecării lor lente, fără întoarcere, le părăseam contaminat de același marasm, aceeași dezordine care acaparaseră întreaga societate, după euforia descătușării. Ce miracol! Teatrul Național, Filarmonica, Opera, vernisajele freamătă acum de, i-aș zice... lume nouă, dacă nu mi-ar fi frică de arhibătuta sintagmă, realmente de o lume cu care mă întîlnesc, fascinat, pentru prima oară. Pentru că sălile acestea celebre sînt, pur și simplu, înțesate acum de exponenții, aș vrea să-i cred
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ajunge, stă deasupra ei, pune-un picior pe pletele ei negre, rare, o ține sub talpă ca pe-un vînat proaspăt, cald. Gata! Nu mai suport. O iau spre Teatru. Să scap de scîrboșenia asta. La colț, mă ajung. Hei! zice bruta șoptit, o țigară, please! Dintr-un salt sînt în Parcul Teatrului. Teatrul! Să-l ocolesc? Nu. Intru. Ce inspirat! Ce desprindere! Aici, pe bătrîna scenă, se consumă, în lumina de torță a Renașterii, drama celor mai puri și mai
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în care, mă rog, și homosexualitatea are... drepturi și îndatoriri, iar televiziunea (de stat) se aliniază, și ea, normelor internaționale în materie, deci dacă t.v. a contat pe naivitatea noastră, a eșuat. Pentru că filmul, de o calitate excepțională, fie zis, numai cîștig de cauză homosexualității nu acordă. Buun. Totuși comparația. Cunosc un pictor de indubitabil talent, care, prin anii '80, nemaiputînd rezista cîntecului de... matroz (era să spun de sirenă) al puterii, a părăsit arta viguroasă, distinctă, cu multe prezențe
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
transformă imediat într-o invitație, într-o rugă felină: meștere, te rugăm să nu ne refuzi, vino sub bradul cu sigla Dialog, din Ștefan cel Mare, cel mai frumos brad din tîrg, vino, vei avea o surpriză! Bine, vin, dar zi-mi, cine ești. Pip-Narcisa, nu știu dacă-ți mai spune ceva numele meu, dar dac-ai uitat, uite, îți spun eu, meștere, tu mi l-ai dat. Pip-Narcisa! mă extaziez, ce-i cu tine la ora asta? Nu-mi lasă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Pip-Narcisa, nu știu dacă-ți mai spune ceva numele meu, dar dac-ai uitat, uite, îți spun eu, meștere, tu mi l-ai dat. Pip-Narcisa! mă extaziez, ce-i cu tine la ora asta? Nu-mi lasă mirarea întreagă, vino, zice alintat Pip-Narcisa și vei vedea, vino! În zece minute sînt sub feericul brad. Ce văd? Un fel de sabat, dar nu unul sumbru, ci bucuros, ferice, bun, întremător. Cine-s? Mă prind și pe mine în... jocul lor cel straniu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și, maniacal, își fotografiază locu-i rămas gol, pe care odihnește-un ziar cu scandalul Truțulescu. Ronțăie delicat și calm niște biscuiți care par din dotarea unei nave cosmice. Privindu-ne hipnotic, lung, cu ochii lui mari, nocturni. Un soni, îmi zic. Nu. E chiar un olandez normal, un păsăroi jovial, mereu pe avioane, pe trenuri. Legăm discuții. A-nvățat bine româna, doar cît a stat pe-aici de cîteva ori. Știe tot despre România. Spion? Și ce? La rîndu-ne, dăm tot
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
noi, spune fiecare ce știe despre Olanda. Cînd îi pomenesc de Butelia de Leida, rîde amuzat: în orașul Leida domină proștii. Și o fixează pe doamna de vizavi, o momîie smochinită, foarte elegantă, care nu intră-n vorbă. Mută. Cineva zice, în replică: la noi, la Caracal s-a răsturnat căruța cu proști. Relațiile româno-olandeze, par, iată, perfecte. S-apropie Gara de Nord. Ne luăm, fiecare, rămas bun de la... Fifi Zburătoru'. Numai momîia nu. Ba da! Brusc, i se adresează: drum bun și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
la sculptură: monștrii cu seceri și ciocane, cu răngi și picamere. Deschide ușa, scîrțîit, corpolentul sculptor T.G. Importanții jurați, cu ochi mirați pe el: ce e, tov. T.G.? Speriat, sculptorul întreabă: se mai pot aduce lucrări? Generoși nevoie mare, jurații zic: fugi repede și ad-o! Sculptorul: nu, o am aici. Și scoate sculptura din buzunarul raglanului jerpelit. "Casa de oaspeți" din Bucium. Ce buncăr misterios, ascuns în verdeață luxuriantă! Să nu fi văzut proletarul de rînd, lumpenul, în ce cuibușor trag
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
mai îndrituit gest indignat decît în tatăl înzestratului scriitor nomenclaturist care, spun gurile rele, și-a scuipat, pur și simplu, fiul blasfemator în momentul apariției cărții. Dar Bietul Ioanide al magicianului Călinescu, atît de subtil tezist și el? Asta să zicem că se întîmpla în agresivele decenii de bolșevizare a țării. Cum să judecăm însă opere, indubitabil sclipitoare, care, produse chiar azi, sînt roase de morbul unui comunism rezidual, insinuîndu-se perfid în perceperea noastră corectă? Trecînd peste Dimineața pierdută a Gabrielei
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
desenator la singurul "organ" local. Vă dați seama al cui era "organul". Ei bine, îmi revenea, prin destin pictoricesc, să fac și retuș de fotografie. Și, slavă Domnului, era ce retușa! Se-ntorceau frații de la "agrară" din teren (cum se zicea) cu imagini de un tragism incredibil. Oameni nenorociți, în opinci, cu căciuli, trudeau... cu entuziasm pe tarlalele înfrățite. Imaginile destinate paginii întîi a "organului" nu puteau, evident, apărea așa. Deci: retuș. Îi descălțam pe aliații clasei muncitoare de opinci și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Craiu avea două "măști de urît" (de Tîrpești, măi Val! se extazia de fiecare dată, cu fața lui de faun tuciuriu), care atîrnau între ferestre, în odaia cu chirie, din capătul Sărăriei, sus, unde, în zilele cu promoroacă, dacă voiai, zicea el, puteai schimba o vorbă, două, cu bunul Dumnezeu, atît era de special locul acela! În dimineața de după Revelion, îi băteam la ușă, el își ștergea mîinile de vopsele și de ulei (lucra cu ulei de bucătărie: măi Val, tu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
este mai la îndemînă să-și lingă rănile decît să și le arate medicului. Cauzele ar trebui căutate, nu e nici un secret, și în fondul ancestral, marcat de situarea noastră aici, în vecinătatea unui no man's land, să-i zicem balcanic, dar cea mai lesne explicație o găsim în tarele criminal-programatice ale jumătății de veac comuniste. Sub dictatură, mizeria morală și materială era poleită în felul mincinos al unui Răsărit primitiv și imoral. Aproape că absolvim această populație, ținută atîta
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
este un fel de buletin zilnic al Poliției, în care agresivitatea mizeriei și violenței nu numai că ne strepezește spiritul, dar se și instituie în permanent model emulativ pentru cei ce au de gînd să-și înceapă cariera delincventă. Să zicem că asta ar fi lingurița cu sare amară pe care zeloșii răscolitori de vintre o administrează zilnic unei populații năuce, crezînd că tratamentul oricum face bine, dar zone mai depărtate de fojgăiala diurnă, cele de dorit a se îngriji de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]