18,324 matches
-
tinde către un nivel superior, devenind operă ("limbajul poetic: o limbă pe cale de a deveni operă."43), deplasându-se de la nivelul universal spre cel individual poetic. Punând în centru textul, ca procesualitate, Ioana Em. Petrescu abordează manifestarea deconstructivismului la nivel lingvistic, încercând să ofere o definiție a textului 44 deconstructivist sau, mai degrabă, o nouă definiție a textului, din perspectivă deconstructivistă. Găsind drept o particularitate a textului deconstructivist fragmentarismul, autoarea leagă această problematică de ideea de postmodernitate. Totodată, Ioana Em. Petrescu
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
proclamă eliberarea limbajului figurat de necesitatea de a exprima un adevăr și deschide posibilități nelimitate interpretării, care nu mai este obligată să țină cont de intenția autorului sau de alte determinări exterioare textului ca surse ale semnificației". Dincolo de manifestarea textuală, lingvistică, fenomenul deconstructivismului are, însă, o altă manifestare extinsă, la nivel artistic. Astfel, deconstructivismul își începe manifestarea în arhitectură, fiind numit uneori chiar și deconstrucție. Deconstructivismul constituie o direcție de dezvoltare a arhitecturii postmoderne, începută la sfârșitul anilor 1980. Este caracterizat
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
perspectivă mai puțin obișnuită, în anii 1985-1989, când autoarea începe să proiecteze o carte fără șanse de publicare, o carte despre deconstrucția descoperită de ea în SUA, în 1981-1983"65. Punând, în centru, textul, autoarea abordează manifestarea deconstructivismului, la nivel lingvistic "prin reconstituirea sumară a reperelor fundamentale, din gândirea lui Derrida."66 Astfel, autoarea îl încadrează pe Derrida, preluând propriul crez al acestuia, ca aparținând momentului "închiderii" unei epoci, ceea ce înseamnă "închiderea metafizicii" sau a modelului gândirii europene, de la filosofia lui
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
conceptul de originalitate, nu numai că anulează existența (și) în plan teoretic a unor coordonate spațiale, dar are repercusiuni și asupra perceperii uneia sau a alteia dintre operele de mare importanță ale acestei epoci"21. Jocul formei și al expresiei lingvistice, retrasarea unor noi elemente de prozodie, care să sugereze ideea, nu să o impună, toate acestea sunt caracteristici inițiate de modernitate, dar preluate și cultivate, cu grijă, prin eforturile neomoderniștilor. Nu sunt de neglijat însă grupurile literare, care lansează și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
a italienilor, care îi cercetează opera autoarei. Totuși, Liliana Armașu face următoarea precizare, într-un scurt studiu eseistic al poeziei Anei Blandiana: "Poeta caută să exprime nu numai gândul, dar și frumusețea lui, având grijă să-i dea o formă lingvistică sobră, bine definită, cu toate (în)semnele unei poezii clasice (urmărind modele mari, ca Eminescu și Blaga)101 Cu o imensă forță de sugestie, poezia Blandianei pur și simplu te răvășește prin larghețea și profunzimea ideilor, prin puterea cuvântului poetic
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
în poezia Anei Blandiana, poezia pe care o pune, permanent, în legătură cu o anumită biografie interioară acesteia, precum și cu specificul "celui de-al doilea val al generației '60"142, în care Alexandru Piru o încadrează. Fără să omită, însă, nici analiza lingvistică a textelor, ea acordă atenție, de asemenea, expresivității și originalității limbajului poetic, urmărind, în analiza sa, nivelul fonematic (particularități fonetice, rima, organizarea strofei), nivelul lexico-semantic ( particularități lexicale arhaisme, regionalisem și termeni populari, neologisme, derivarea cu prefixe și sufixe), particularități semantice
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
uitare, Capitolul II. Vârstele creației Repere teoretice, Ipostaze ale eului: eul senzorial, eul inocență, eul jubilare, eul meditativ maturizat, eul suprimat, eul tainic, eul străfulgerat și Realitatea între simbol și construct, Capitolul III. În căutarea unui limbaj poetic original Paliere lingvistice: expresivitatea sunetelor, între avatarurile sinelui și câmpurile semantice, expresivitatea modurilor și timpurilor verbale și Constructe metaforice ale creației), lucrarea își propune să identifice acele principii supraordonatoare specifice Anei Blandiana, dispuse "într-o serie de criterii originale, personale și exclusive de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
ajungă la substratul identitar constitutiv al creației artistice originale al poetei, care, conform acesteia, ține, în primul rând, "de selectarea si de permanenta construire de sensuri noi integrate în interiorul nivelurilor fonetice, lexicale, semantice, stilistice care la rândul lor permit mecanismelor lingvistice stratificarea sonoră, structura combinatorie, denotație și conotație"145. Totodată, metafora specifică îi conferă o notă de originalitate poeziei Anei Blandiana, în permanenta regăsire și redobândire a identității, pe care doctoranda i-o atribuie interiorului poeticii acesteia. Analiza complexă, abordată din
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
analiză mai profundă a acestuia. Și, cum poetica este intim legată de orientările din lingvistică, "atât sub aspect metodologic, cât și sub aspect doctrinar"1, considerăm absolut legitim și necesar să îmbinăm analiza de ordin stilistic,cu cea de ordin lingvistic, având la bază considerentul că aceasta din urmă, în concretețea sa, poate oferi "coordonatele stabile pe care să se proiecteze cercetarea poetică, în calitate de studiu al textului literar, în specificitatea lui"2. Este necesar să precizăm că analiza noastră va fi
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
constituie unitatea de măsură care intervine în stabilirea unei anumite relații dintre text și operă. Desigur, procesul devenirii limbajului obișnuit în limbaj poetic este unul istovitor, fabricat în laborator și frământat cu migală de iscusința mâinii de artist: "Convertirea materialului lingvistic în obiect estetic reprezintă o activitate transformatoare, un proces în cadrul căruia se constituie și se anulează limbajul poetic, a cărui unică modalitate de a fi este cea procesuală"12. Limbajul poetic devine, în consecință, rezultatul utilizării particularizate a tuturor resurselor
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
formulează păreri, nici nu rezolvă probleme, ci evocă o lume într-o plenitudine obiectuală. Deoarece nu se referă, ca orice alt limbaj, la o obiectualitate existentă în afara limbii, ci mai degraba abia o creează el însuși, va folosi toate mijloacele lingvistice care îi pot fi de folos în acest scop"13. Mai exact, într-o pagină eseistică din cartea mai recent tradusă a lui Pascal Quignard 14 se relevă această condiție a scrisului, care "nu este un mod de a fi
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
19. Iar identitatea limbaj poezie este dovedită prin câteva particularități de bază: "Atât poezia cât și limbajul reprezintă acte de cunoaștere intuitivă, de înțelegere intuitivă a ființei, de descoperire a universalului în individual. Semnificatele captează și delimitează, creând astfel conținuturi lingvistice, esențe ale unor moduri de a fi (de exemplu, modul-general-de-a-fi-arbore, modul-general-de-a-fi-om etc.). Regăsim în individualitatea semnificatului un model de universalitate. Și poezia și limbajul sunt creații prin care se realizează obiectivări ale conținuturilor intuitive ale conștiinței"20. Dacă limbajul este
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cititorilor, învelindu-se, totodată, de criticile unei societăți și a unei ideologii nedrepte, cu armura poeziei. Permanenta căutare și valorizare a limbajului, specifică generației '60, inițiată de către moderniști, care încep să pună accentul pe fond, în detrimentul formei, sau pe instrumentul lingvistic, prin intermediul căruia se transmite acest conținut, își găsește, astfel, continuitate la neo și postmodeniști.26 Regăsind un nou Nichita Stănescu, care, din disperarea de a nu găsi cuvintele potrivite, în cele deja existente, inventează jocul necuvintelor, luăm afirmația Anei Blandiana
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Anei Blandiana, care capătă conotații distincte tocmai printr-o încercare de atribuire a ei cu semnificații metafizice. Modul nou de a traduce ploaia în termini personali, așa cum deconstrucția impune, este la Ana Blandiana un mod de redefinire a sinelui. Învelișul lingvistic al termenului, alcătuit din diftongi ascendenți, deschiși, semn al luminozității unui spirit înalt este legat de grupul consonantic surd pl, care creează o splendid imagine auditivă ce pare că redă sunetul ploii. Legătura indisolubilă între tinerețe și ploaie se realizează
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
poezia devin un spațiu ideal pentru consumarea iubirii, în sensul că alcătuiesc un mediu de perfectă securitate corporală. (...) Trăind atât de mult prin poezie și ca poezie, negându-și astfel obârșiile frenetice și menirea eficientă, iubirea intră în acea ambianță lingvistică în care amânarea este o șansă"102: "Oh, numai noi cunoaștem dorul/ De-a ne putea privi în ochi/ Și-a înțelege astfel totul,/ Dar stăm spate în spate,/ Crescuți ca două crengi/ Și dacă unul dintre noi s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Munca intelectivă a cititorului, în receptarea unei opere literare, este cercetată în amănunt de profesorul Jesús Martínez del Castillo 129, care se sprijină, în studiile sale, "pe două versante teoretice fundamentale: perspectiva filosofică a lui Ortega y Gasset și teoria lingvistică a lui Eugeniu Coșeriu"130. Autorul cercetează un fapt cunoscut deja, acela că "ființa umană nu se mulțumește cu trăirea sensibilă a intuițiilor sale (esteză sau complex de esteze 131), ci ea realizează senzațiile și le traduce într-un limbaj
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
teoretic comun, ci își propune să confirme asemănări (dar și deosebiri) între cele doua spirite contemporane ale poeziei și culturii române, din perspectiva unei poetici a deconstrucției. Confruntarea a două modele stilistice reprezintă, totodată, o sursă inepuizabilă pentru studii retorice, lingvistice, poetice ori de alta natură. Care e meritul fiecărei autoare în ceea ce pivește lexicul? În ce constă vitalitatea operei lor, culoarea și sunetul, aspectul fonetic în poezia lor, elementul muzical? Sunt ele promotoarele unui nou tip de estetică? Și, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
reflecta în termeni dramatici la cedările de atunci: "A fost prețul nemilos și pe care n-am încetat să-l regret niciodată, pe care a trebuit să-l plătesc, ca să-mi pot face auzită vocea.""239. 3.3.2. Duplicitate lingvistică Fără îndoială, unul dintre efectele nemiloase ale comunismului, manifestat, de asemenea, și asupra societății șaizeciste, era acela că tăia elanul cunoașterii, prin masacrarea culturii. Influența "grețos-malefică" (Alex Ștefănescu) a acestei ideologii tulbură și poezia Anei Blandiana, prin cenzura și interzicerea
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Mihăilescu 2 care trebuie să fie sinonimă cu definiția culturii. Departe de pretenția de a pătrunde în profunzimile temei noastre, am încercat, prin intermediul acestui studiu, să oferim o deschidere pentru posibile ulterioare cercetări, atât în ceea ce privește neomodernismul, cât și în ceea ce privește deconstructivismul lingvistic, curente unite prin atenția pe care o acordă limbajului creator de noi realități, printr-o reconstrucție a celor existente deja. Ambele născute într-un context ideologic tulburător, nu doar la nivel național, cât la nivelul întregii Europe, aceste curente vin
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Blandiana, al cărui scop este și acela de a fugi de sine, în folosul celorlalți, sau de a fugi de ceilalți, pentru a se regăsi pe sine. Permanenta suprapunere a sinelui cu ceilalți, într-o identitate perfectă marcată la nivel lingvistic printr-o armonizare a vocilor de plural devine o formă de comunicare prin poezie, specifică întregii Generații șaizeciste. Am încercat, pe parcursul studiului nostru, să prezentăm o problemă de mare importanță, atât pentru modernitate, cât și pentru postmodernitate, și anume ideea
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cititorilor, învelindu-se, totodată, de criticile unei societăți și a unei ideologii nedrepte, cu armura poeziei. Permanenta căutare și valorizare a limbajului, specifică generației '60, inițiată de către moderniști, care încep să pună accentul pe fond, în detrimentul formei, sau pe instrumentul lingvistic, prin intermediul căruia se transmite acest conținut, își găsește, astfel, continuitate la neo și postmoderniști.7 Regăsind un nou Nichita Stănescu, care, din disperarea de a nu găsi cuvintele potrivite, în cele deja existente, inventează jocul necuvintelor, luăm afirmația Anei Blandiana
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
interzisă. Ne-am oprit asupra celor patru poezii apărute în volumul din Revista "Amfiteatru", 1984: Eu cred că suntem un popor vegetal, Cruciada copiilor, Totul și Delimitări, pe care le-am analizat atât din punct de vedere stilistic, cât și lingvistic, morfo-sintactic, relevând câteva aspecte esențiale ale acestor tipuri de scrieri. Am identificat, astfel, versuri lapidare, eliptice de predicat, secvențe nominale care funcționează alegoric și a căror coliziune realizează o frescă plasticizantă a societății totalitare, metafore cu dublu sens, care deconstruiesc
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
lecturii, București, Editura Art, 2007. Munteanu, Ștefan, Stil și expresivitate poetică, București, Editura Științifică, 1972. Munteanu, Ștefan, Introducere în stilistica operei literare, Timișoara, Editura de Vest, 1995. Munteanu, Ștefan, Studii de lingvistică și stilistică, Pitești, Editura Pygmalion, 1997. Munteanu, Ștefan, Lingvistică și stilistică, Timișoara, Editura Universității de Vest, 2005. Nedelcu, Carmen, Dicționar de termeni literari, București, Editura All, 2007. Negruț, Dan, Deconstrucția personajului Don Juan, de la Romantism până la Postmodernism, Teză de Doctorat, Oradea, 2011. Micu, Dumitru, Limbaje moderne în poezia românească
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
2.2. Un alt fel de interioritate 209 3.2. Ana Blandiana vs Ileana Mălăncioiu 239 două modele de poetică a deconstrucției 239 3.3. Poezia interzisă 264 3.3.1. Culoare politică și cenzură 264 3.3.2. Duplicitate lingvistică 283 Concluzii 298 Anexe 310 [ANEXA 1] " Între destin și vocație" interviu cu Ana Blandiana 310 [ANEXA 2] Note biobliografice 318 Sigle și abrevieri 325 Bibliografie și abrevieri bibliografice 326 În colecția Efigii au apărut: 1 Regăsindu-și rădăcinile în
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cel de-al doilea val al generației anilor '60". 4DEX '98 = Dicționarul explicativ al limbii române, București, Editura Univers Enciclopedic, 1998. 5Sursa: http://ro.wikipedia.org/wiki/Arta poetic%C4%83/accesat iunie 2011. 6 Ibidem. 7Ion Pachia Tatomirescu, Dicționar estetico-literar, lingvistic, religios, de teoria comunicației..., Timișoara, Editura Aethicus, 2003, p. 25, apud Ibidem. 8Bratu, op. cit., p. 24. 9Roland Barthes, Gradul zero al scriiturii. Noi eseuri critice, București, Editura Cartier, 2006, p. 327. 10"Așa cum se întâmplă în orice domeniu al artei
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]