158,133 matches
-
teritorială. Distincția dintre „Rusia” și „Uniunea Sovietică” a rămas astfel (În mod deliberat) neclară 15. Până la Gorbaciov accentul pe „rusism” a crescut, din același motive pentru care statul est-german Începuse să se mândrească public cu Frederic cel Mare și să ridice În slăvi tot ce era german la RDG. În anii de declin ai republicilor populare, patriotismul a reapărut ca un substitut util al socialismului. Tocmai din acest motiv, era și cea mai simplă și mai puțin periculoasă formă de opoziție
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
un bon mot arhicitat, ea consta În șase republici, cinci națiuni, patru limbi, trei religii și două alfabete, pe care le unea un singur partid. Nu e greu de Înțeles ce s-a Întâmplat după 1989: când capacul a fost ridicat, cazanul a explodat. Conform acestei versiuni, conflicte „vechi de când lumea” (la „extremitățile necizelate” ale Europei, cum spunea În 1791 marchizul de Salaberry) au izbucnit din nou, cum se Întâmplase periodic În secolele trecute. O națiune Întreagă a fost cuprinsă de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Sarajevo va fi reconstruit, dar nu poate fi reconstituit. Croații Înarmați au comis și ei nenumărate acte de violență Împotriva civililor - la ordinul Zagrebului sau din proprie inițiativă. În Mostar, un oraș din vestul Bosniei cu un procent neobișnuit de ridicat de căsătorii interreligioase, extremiștii croați au alungat deliberat musulmanii și familiile mixte din jumătatea vestică a orașului. Apoi i-au Înlocuit cu țărani croați (goniți la oraș și radicalizați de propriile experiențe de epurare etnică la sat) și au asediat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Semăn puțin cu voi toți. Nu sunt nici un fost comunist, nici un fost disident; nici un torționar, nici un moralist a cărui simplă prezență pe scenă v-ar aminti de curajul pe care nu l-ați avut: conștiința voastră vinovată”. Aluziile la culpabilitate ridicau o problemă spinoasă: răsplata - ce făcuseră oamenii În trecutul comunist și ce ar fi trebuit (dacă trebuia) să li se Întâmple acum. Aceasta s-a dovedit o dilemă traumatizantă pentru aproape toate regimurile postcomuniste. Pe de o parte, exista un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
exemplu și avertisment pentru alții. Au urmat cinci ani de negocieri intense și uneori acrimonioase. „Bruxelles-ul” s-a aplecat asupra capitalelor țărilor candidate și le-a copleșit cu experți, recomandări, exemple, programe și instrucțiuni, În Încercarea de a le ridica instituțiile, legile, regulamentele, practicile și administrația civilă la un nivel minim compatibil cu UE. Candidații, la rândul lor, au insistat (pe cât și-au permis) să li se dea asigurări că vor avea acces liber la consumatorii UE, Încercând simultan să
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de acord asupra principiului și avantajelor unei politici anume - deschiderea frontierelor interne sau piețele nerestricționate pentru bunuri și servicii -, UE asigură progrese remarcabile. Când o mână de membri (sau chiar un singur membru, mai ales dacă este un contribuabil important) ridică obiecții serioase, politica se Împotmolește: armonizarea impozitelor și reducerea subvențiilor pentru agricultură sunt pe ordinea de zi de zeci de ani. Iar uneori se Înregistrează chiar regrese. După două decenii de eforturi din partea Bruxelles-ului pentru a elimina subsidiile de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Dacă Îi adăugăm pe cei aproape două milioane din Marea Britanie (cei mai mulți din Pakistan și Bangladesh), plus cei din Italia și statele Beneluxului, pe teritoriul Uniunii se aflau În total 15 milioane de musulmani. Prezența lor În comunități până atunci preponderent laice ridica probleme dificile legate de politica socială. Ce prevederi ar fi trebuit introduse pentru purtarea veșmintelor și simbolurilor religioase În școlile publice? Cât de mult ar fi trebuit să Încurajeze (sau să descurajeze) statul existența unor instituții culturale separate? Era bună
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
țară. Față de fascismul din perioada interbelică, aceste manifestări xenofobe pot părea moderate - deși, la Începutul anilor ’90, Germania s-a confruntat cu un val de crime Îndreptate Împotriva străinilor și a minorităților care i-a determinat pe unii comentatori să ridice probleme de natură mai generală: Günter Grass a acuzat indiferența egoistă a culturii politice vest-germane și entuziasmul orbesc al țării pentru o unire „nemeritată”, susținând că responsabilitatea pentru violența rasială (mai ales În orașele industriale defuncte, aflate În paragină, din
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
sârbilor și a croaților: fiecare pretinde că granița sa sudică (cu sârbii, respectiv cu turcii) constituie linia vitală de defensivă de la marginea Europei civilizate. Această confuzie arată că marginile Europei sunt de veacuri suficient de importante pentru ca părțile interesate să ridice vehement pretenții concurente de apartenență la Europa. A fi „În” Europa echivalează cu un grad de siguranță: este garanția - sau, cel puțin, promisiunea - refugiului și a includerii. De-a lungul secolelor, aceasta a devenit treptat o sursă a identității colective
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Emilia-Romagna, regiunile franceze Ron-Alpi și Île-de-France, sudul Germaniei și Austria (cărora li se adaugă Elveția, Luxemburgul și părți din Flandra belgiană) constituie o zonă comună de privilegiu economic european. Deși nivelurile absolute de sărăcie și handicap economic rămâneau cele mai ridicate În fostul bloc comunist, contrastele cele mai frapante se Întâlneau acum nu Între două state, ci În interiorul aceleiași țări. Sicilia și Mezzogiorno, ca și sudul Spaniei, au rămas la fel de departe În urma nordului prosper cum erau de zeci de ani: la
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
mică măsură, La Repubblica, erau acum ziare europene, disponibile pretutindeni și citite pe tot continentul. Presa de scandal cu tiraj mare rămânea Însă ferm circumscrisă de limba și frontierele naționale. Dar numărul cititorilor de tabloide era În scădere (cel mai ridicat În Marea Britanie, cel mai scăzut În Spania), așa că diferitele tradiții naționale În jurnalismul popular nu mai contau ca pe vremuri: din nou, cu excepția Angliei, unde presa populară ațâța și exploata eurofobia. În Europa de Est și Peninsula Iberică, absența Îndelungată a presei
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
cu 50 de ani Înainte. Într-o epocă În care mai toate celelalte activități colective și organizații comunitare erau În declin, televiziunea era singurul numitor comun al populației din fiecare țară. Iar ea consolida fără greș diferențele naționale și nivelul ridicat de ignoranță reciprocă. Fiindcă, În afara crizelor majore, canalele de televiziune arătau prea puțin interes față de evenimentele din țările Învecinate - chiar mai puțin decât În primii ani ai televiziunii, când fascinația tehnologiei și curiozitatea față de țările vecine se traducea În numeroase
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
anii ’30 au revenit la modă. Parlamentele postcomuniste au votat moțiuni care Îi proslăveau pe mareșalul Antonescu al României sau pe omologii lui din Balcani și Europa Centrală. Denunțați odinioară ca naționaliști, fasciști și colaboratori ai naziștilor, lor li se ridicau acum statui pentru eroismul dovedit În război (parlamentul român a păstrat chiar un minut de reculegere În memoria lui Antonescu). Odată cu discreditarea retoricii antifasciste au dispărut și alte tabuuri. Rolul Armatei Roșii și al Uniunii Sovietice putea fi discutat Într-
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de-al doilea război mondial. Firește, el nu evită menționarea deceniilor dintre 1914 și 1939, când s-au pus, de fapt, bazele tragediei europene. Mai mult, trebuie să coboare până la sfârșitul secolului al XIX-lea, când a Început să se ridice, sub prusaci, cu acuitate, „chestiunea germană”. Nerezolvarea acesteia sau, În opinia lui Tony Judt, rezolvarea ei În favoarea germanilor (autorul e de părere că, În pofida convingerilor curente, Germania n-a fost „zdrobită” În 1918: dacă acest lucru s-ar fi Întâmplat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
franțuzești? Au fost distruse și expuse ca simple suveniruri, amintind de vremurile bune de odinioară. Dar a fost suficientă prospețimea unui vin nepretențios, popular, vesel pentru ca o nouă sărbătoare a bucuriei și recunoștinței, o nouă sărbătoare națională improvizată să se ridice precum un armăsar nărăvaș în muzica acordeoanelor și freamătul zurgălăilor. Acest sfânt plin de viață ignorat de calendarele oficiale, era mult mai venerat și mai cinstit decât cei trecuți în lumea de dincolo, relicve uitate în indiferența generală. Zile trecute
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
vin în 1916 și 12 milioane în 1917. Astfel, rația unui soldat crește în 1916 de la un sfert la jumătate de litru de vin pe zi (pe când înainte de 1914 rația nu implica și vin). Mai mult chiar, vinul va fi ridicat la rangul de personaj mitic sub "denumirea de origine ne-controlată de pinard"73 (vin de calitate inferioară), fiindu-i dedicat chiar și un cântec ("Vive le pinard 74") sau chiar un imaginar electrizant pornind de la generalul Pinard, cel despre
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
altă organizare a pieței, mai bine adaptată specificității sectorului vitivinicol și mai puțin costisitoare pentru finanțele comunitare: astfel, plățile efectuate în 1990 în baza secțiunii Garantare a Fondului european de Orientare și Garantare agricolă (FEOGA) referitoare la vin s-au ridicat la 745,2 milioane de ECU, adică 3% din bugetul total. Vinul este așadar piața care costă cel mai puțin dintre toate cele ale PAC, cu mult în urma celei a materiilor grase (5 482,1 milioane ECU), a produselor lactate
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
de vie. Acțiunile de restructurare au vizat în anul 1991 aproximativ 14 000 ha. Dacă se ține cont de un cost mediu pe ha de 21 000 de franci și de o subvenție națională de 70 %, valoarea creditelor s-a ridicat la aproximativ 200 de milioane de franci. În ceea ce privește defrișările indemnizate, mai mult de 200 000 ha de viță de vie au fost eradicate din anul 1976, când măsura a început să fie aplicată. Din anul 1981, defrișările se desfășoară sistematic
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
obosește pe călător. Am fost ostaș în armata Crucii lui Hristos, Legiunea Arhanghelului Mihail. Am purtat cămașa morții pe câmpul de luptă al tranșeelor, în furtunile din munți și în temnițele antihristului. Am urcat, am coborât și iar m-am ridicat. Sufletul mi-i împăcat. Acum, trupul meu nevolnic a obosit. Brațul, „înverșunat” altădată, nu mai poate cuprinde și înălța spade, dar vatra sufletului clocotește. Am fost surghiunit ani mulți și ruga mi-a fost zădărnicită. Rănile, încă deschise, nu mă
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
în sufletele noastre setea tinerească de viață clădită pe eterne porunci creștine și legi legionare care ne-au condus pașii și ne țin pe vertical cu gândul la Căpitan și la morții sfinți. Pe această linie voievodală creștină se vor ridica noi contingente de cruciați. Cine se va învrednici să bea din izvorul învățăturii Sfintei Evanghelii apa Divină nu va muri în veci. Autorul CLOPOTAR VREMELNIC Sunt clopotar vremelnic, corabie în ceață, Să nu-mi rostesc cuvântul mișei m-au surghiunit
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
exterminare, Mișcarea Legionară a renăscut din propria cenușă, sursă a existenței neamului nostru. Opriți prigoana împotriva legionarilor! „Toți credeam în Dumnezeu. Nu era nimeni ateu printre noi. Cu cât eram mai încercuiți și mai singuri, cu atât preocupările noastre se ridicau mai mult spre Dumnezeu; contactul cu morții noștri și ai neamului acesta ne dădea o tărie invincibilă și o seninătate luminoasă în fața tuturor lucrurilor.” (Corneliu Z. Codreanu) Nu legionarii au comis abateri de la legile țării. Nu legionarii au practicat violența
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
își poate imagina mai josnic mintea omenească. Sunt fericit că noi, cei de azi, generația 1948, am răspuns prezent ceasului istoric și am înmulțit Legiunea Cerească cu noi martiri, mucenici și mucenice, am înălțat imn măreț vieții pământești și putem ridica brațul din inimă către cer, salutând pe Căpitan și pe toți morții sfinți, senini ca și Dacii nemuritori, înfruntând moartea. Cei de dincolo de noi, „flecarii”, ne acuză pe noi, legionarii, de cultul morții. Dar moartea este o realitate și ea
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
în vara anului 2002, criptă tăinuită. Parametrii uriași de beton stau mărturie dramaticei însângerări din noaptea Sfântului Andrei, 30 noiembrie 1938, adâncuri nemuritoare, groaza zilelor de atunci și trezire sfântă pentru vremi viitoare, când sub povara altor vitregii se vor ridica noi mucenici și se vor deschide noi gropnițe tăinuite de ucigași care vor însângera iarăși pământul românesc, invadat de hoarde mânioase - infern pustiitor. Ochii mei priveau nestăpâniți și picuri de lacrimi, lumini din depărtate amurguri, îmi umezeau pleoapele cu fulgerări
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
cântă, Se fac medalii si zâmbesc în soare... Dar de-or veni, cândva, cu pași ușarnici, La groapa ta, mișeii și viclenii, Și se vor bate-n piept cu pumni fățarnici, Slăvind lumina sfintelor vedenii, Mormântul tău, gemând, să se ridice Și duhul tău, țâșnind din veșnicie, Într-un năpraznic fulger să despice Pângăritoarea lor nimicnicie!” (Radu Gyr Mormântul Căpitanului) Cea mai dureroasă rană e cea primită de la proprii guvernanți care au condus și conduc destinele neamului, câinească vărsătură și josnici
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
și luați baionetele. Au apărut primele semne că nu va mai trece mult și vor fi găsite corpurile legionarilor. Iată, a și apărut unul. O haină sau o mantie, nu se știe deocamdată... Se curăță pământul, acum, cu mâinile; a ridicat... se poate distinge bine:... e o haină. Cine-o fi?... Cine-o fi?... E întrebarea care circulă. D-na Codreanu și familiile Nicadorlor și Decemvirilor, stau la capătul dinspre miază-zi al gropii. Se pare că aici se găsește Căpitanul. E
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]