158,516 matches
-
-i rea mutarea! Numai că nu e cîștigătoare... Gh. P. unu: Adică? Gh. P. doi: Păi cînd vrei mereu, mereu, mereu să uiți ceva, înseamnă că, de fapt, nu poți să-l uiți... Gh. P. unu: Așa o fi..., dacă zici tu... (mimează un căscat) Mie mi-e somn... Gh. P. doi: Ai și tu o seară liberă și vrei s-o dormi... Gh. P. unu: Păi aia-i..., că am o seară liberă, dar nu-i liberă... Gh. P. doi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
o seară liberă și vrei s-o dormi... Gh. P. unu: Păi aia-i..., că am o seară liberă, dar nu-i liberă... Gh. P. doi: Bine, atunci hai să nu ne mai vedem luni seara... Să vin marțea, ce zici? Gh. P. unu: Marțea nu pot..., marțea am spectacol pentru scara B... Gh. P. doi: Atunci miercuri... Gh. P. unu: Nu pot nici miercuri..., am turneu la blocul zet, sc. y... Gh. P. doi: Atunci... Gh. P. unu: Ia să
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
pahare...) ...Să mă pună să-l joc iar pe Paleu...!, iar el să se laude că a refuzat rolul..., dizidentul lui pește...; adică, ha, el s-a opus partidului..., regimului..., și eu nu... Vai de capul ei opoziție... C-am zis atîtea da-uri..., și-am tăcut atîtea nu-uri..., că-mi era rușine să mă mai întorc acasă de la spectacol... Căcat! (sonerie ușă) Ei, acum iar mă culc și... noapte bună... (se ghemuiește în fotoliu; ușa se deschide și intră
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
P. unu, presant) ai scris, cum se spune, despre străini..., posibili dușmani ai patriei socialiste..., ai scris numai de bine... n-ai făcut rău nimănui... Da de unde știi tu cît rău ai făcut cu notele alea de relații..., cum le zici tu...? Gh. P. unu: Păi... știu... pentru că atunci cînd le scriam... mă gîndeam dacă puteam provoca vreun rău... Gh. P. doi: Pe naiba! Astea erau aranjamente, aranjamente, aranjamente, mereu aranjamentele cu tine însuți! Gh. P. unu: Ce tot îi dai
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
aiurelile alea cu porumbeii spioni ca să scap de el..., în cea mai mare bășcălie... Gh. P. doi: Și eu am scris că ai cocoșei tot în cea mai mare bășcălie. Numai că după un timp m-am întîlnit, cum îi zicea, cu Fănescu, cu maiorul, și-mi spune, așa, insinuant chipurile: "Ce mai face colegul dvs., nu-i pare rău că n-a ajuns director?" Nu, îi spun, nu era chiar mort după postul ăsta... Păi, de, zice, nu se poate
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
întîlnit, cum îi zicea, cu Fănescu, cu maiorul, și-mi spune, așa, insinuant chipurile: "Ce mai face colegul dvs., nu-i pare rău că n-a ajuns director?" Nu, îi spun, nu era chiar mort după postul ăsta... Păi, de, zice, nu se poate să le ai pe toate..., și director, și băiat în America, și cocoșei de aur... Asta e. I-am spus că povestea cu cocoșeii a fost o glumă..., că mă înfuriasem pe chestia cu porumbeii spioni... (pauză
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
unu: Și credeai, ca struțul, că numai tu știai că te internaseși ca să scapi de rol... Dar știa tot teatrul..., și dacă știa tot teatrul... Gh. P. doi: ...înseamnă că știa toată lumea..., inclusiv păstorul nostru cu epoleți..., care mi-a zis: tovarășu' actor, n-ai făcut bine că ai refuzat rolul ăla..., care..., înseamnă că sfidezi cultura noastră socialistă...; nu-i bine; s-ar putea să fiți sancționat... pe linie de partid... și profesională... Nu-i bine... Bine, dar am fost
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
am dat replica..., ți-am, spus ce mi-a venit..., și mai ales ceea ce voiai tu să auzi... Și mi-a ieșit bine... La un moment dat credeam că-i chiar adevărat ce spun... Gh. P. doi: Deci, vrei să zici că nu-i adevărat ce mi-ai spus... Gh. P. unu: Ei, asta-i! Da ce mi-ai spus tu i-adevărat? Gh. P. doi: (tace, se mișcă, bea din pahar, aprinde o țigară) Gh. P. unu: Mi-ai stricat
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
de curaj, de demnitate, care ne furase numele și ființa... Îmi place... Nu te-ntreb de ce n-ai fost tu acela care să strige "nu se mai poate!", pentru că știu de ce de frică și lașitate. Dar te-ntreb de ce nu zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Nu te-ntreb de ce n-ai fost tu acela care să strige "nu se mai poate!", pentru că știu de ce de frică și lașitate. Dar te-ntreb de ce nu zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
-ntreb de ce n-ai fost tu acela care să strige "nu se mai poate!", pentru că știu de ce de frică și lașitate. Dar te-ntreb de ce nu zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi, și la
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
fost tu acela care să strige "nu se mai poate!", pentru că știu de ce de frică și lașitate. Dar te-ntreb de ce nu zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi, și la serviciu, și-acasă... Nu
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi, și la serviciu, și-acasă... Nu, mie să-mi spui ce faci acum, azi, cum te opui tu la minciuna de azi, la corupția de azi, la demagogia
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi, și la serviciu, și-acasă... Nu, mie să-mi spui ce faci acum, azi, cum te opui tu la minciuna de azi, la corupția de azi, la demagogia și la
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
și făceam bancuri, și la cozi, și la serviciu, și-acasă... Nu, mie să-mi spui ce faci acum, azi, cum te opui tu la minciuna de azi, la corupția de azi, la demagogia și la sărăcia de azi...! Ia zi-i, cum te opui? (sonerie; pe măsură ce cei doi sînt cuprinși de panică, de frică, ascund dosarele, mîncarea, băutura pe sub masă, sub fotolii, sonerie devine asurzitoare; într-un tîrziu, Gh. P. unu se duce la ușă, ascultă înfricoșat și, în cele
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
facem cum trebuie... Deci, tu ești păcătosul, da? Bun... Vino, stai colea, cuminte, ascultător și... răspunzător... Eu sînt preotul... și o să stau aici... stai puțin... (improvizează, pe miniscenă, un mic perete despărțitor, își ia și el un scaun) Așa, ia zi-i, fiule... Zi-i ce ai pe suflet... Hai! Gh. P. doi: Nu știu cum să încep... Gh. P. unu: Păi zi-i așa: "Părinte, sînt vinovat..." Gh. P. doi: După mine, ar trebui să înceapă altfel... Gh. P. unu: Adică, cum
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
Deci, tu ești păcătosul, da? Bun... Vino, stai colea, cuminte, ascultător și... răspunzător... Eu sînt preotul... și o să stau aici... stai puțin... (improvizează, pe miniscenă, un mic perete despărțitor, își ia și el un scaun) Așa, ia zi-i, fiule... Zi-i ce ai pe suflet... Hai! Gh. P. doi: Nu știu cum să încep... Gh. P. unu: Păi zi-i așa: "Părinte, sînt vinovat..." Gh. P. doi: După mine, ar trebui să înceapă altfel... Gh. P. unu: Adică, cum?! Gh. P. doi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
o să stau aici... stai puțin... (improvizează, pe miniscenă, un mic perete despărțitor, își ia și el un scaun) Așa, ia zi-i, fiule... Zi-i ce ai pe suflet... Hai! Gh. P. doi: Nu știu cum să încep... Gh. P. unu: Păi zi-i așa: "Părinte, sînt vinovat..." Gh. P. doi: După mine, ar trebui să înceapă altfel... Gh. P. unu: Adică, cum?! Gh. P. doi: Păi, ar trebui ca preotul să spună: "Fiule, amîndoi sîntem vinovați..." Gh. P. unu: Adică de ce să
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
apoi nu vă lăcomiți la pîrjoluțe..., nici la vinișor... Gh. P. doi și Gh. P. unu: (simultan) Vezi, ți-am spus eu! Gh. P. doi: Tu înfuleci ca hămesitu'! Gh. P. unu: Eu?! Gh. P. doi: Gata, să vedem ce zice mai departe... Gh. P. unu: ...și nu vă mai chinuiți unul pe altul; e inutil; în orice caz, e prea tîrziu..., sau, poate, prea devreme... (Gh. P. unu spune "are dreptate!", în același timp cu Gh. P. doi care spune
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
comunism..., înțelegi? Ei, odată intrați în mașinăria asta, am devenit, cum să-ți spun, niște rotițe..., și-am început să ne-nvîrtim..., să funcționăm... Acu' fii atent: tu crezi că o rotiță din asta știe că se-nvîrte, că e conștientă, ca să zic așa, că funcționează și că trage după ea și alte rotițe... adică toată mașinăria? Gh. P. unu: Hm, nu-i rău cum ai tras-o, binișor..., din condei..., dar oare chiar așa să fie? Gh. P. doi: Da cum e
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
ne prostisem de panică...? Cu ce crezi tu, rotiță ruginită, că erai uns? De ce taci? Gh. P. unu: Stau și mă gîndesc, și mă întreb pentru a nu știu cîta oară, cum de a putut rezista... mașinăria asta, cum îi zici tu... Că ajunsesem să cred că nu se va opri niciodată. Gh. P. doi: Păi tocmai credința asta l-a ajutat să reziste... Nu știu cum de-am rezistat noi! Gh. P. unu: Noi am rezistat cu bancurile... Spuneam bancuri și credeam
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
doi: Păi aș fi plecat dacă nu mă uluiai cu discursul ăsta... Gh. P. unu: Și n-am dreptate?! Gh. P. doi: Ba da..., ai dreptate... Și mă gîndesc că ar trebui să faci o cerere pentru o decorație..., să zicem "Rotița cuminte... în grad de mare rulment...". Ce zici? Gh. P. unu: Ești comic! Gh. P. doi: Păi măcar asta am învățat în viață să rîd exact atunci cînd îmi vine să plîng... Gh. P. unu: Și mai e ceva
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
cu discursul ăsta... Gh. P. unu: Și n-am dreptate?! Gh. P. doi: Ba da..., ai dreptate... Și mă gîndesc că ar trebui să faci o cerere pentru o decorație..., să zicem "Rotița cuminte... în grad de mare rulment...". Ce zici? Gh. P. unu: Ești comic! Gh. P. doi: Păi măcar asta am învățat în viață să rîd exact atunci cînd îmi vine să plîng... Gh. P. unu: Și mai e ceva... Cu ce drept mă judecă pe mine, cei de
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
P. unu: Da bine-nțeles... Gh. P. doi: Perfect! Ah, ce bine-i să fii nevinovat...! Hai să bem un păhărel! Gh. P. unu: De acord. Gh. P. doi: Dar, înainte de a ciocni, aș avea o propunere... Gh. P. unu: Zi-i! Gh. P. doi: Hai să ne fie rușine... Gh. P. unu: Înainte, sau după...? Gh. P. doi: Și, și..., tot timpul... Gh. P. unu: Asta e! Cu tine nu-i tihnește omului un păhărel... Asta e! În condițiile astea
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
doi: Și, și..., tot timpul... Gh. P. unu: Asta e! Cu tine nu-i tihnește omului un păhărel... Asta e! În condițiile astea, am și eu o propunere, pentru că noi doi, singuri, n-o scoatem la capăt... Deci, ce-ai zice să-i întrebăm pe spectatori... Gh. P. doi: Ei, asta-i! Ce să-i întrebi... și ce să răspundă?! Gh. P. unu: Să ne spună ei dacă sîntem vinovați sau nu... dacă am colaborat cu securitatea... Gh. P. doi: Păi
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]