17,249 matches
-
din dialogul între Lupasco, Solange de Mailly-Nesle și mine, care a avut loc pe 11 mai 1984 și pe 1 iunie 1984. În entuziasmul nostru ternar, l-am numit Trialog. Trialogul a fost o experiență de neuitat: un spectacol al inteligenței, o sărbătoare a spiritu-lui. Lupasco răspundea la toate întrebările cu o mare deschidere, curios să afle opinia preopinentului. Lămurea aspecte obscure ale gîndirii sale cu o ușurință care ne uimea. Iar cînd nu știa să răspundă, o spunea fără nici o
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
cartea sa14, într-o adevărată piesă de bravură transdisciplinară. Thierry Magnin oferă o cheie pentru înțelegerea a ceea ce cuvîntul erezie poate acoperi astăzi: o ruptură de logica terțului inclus și a nivelurilor de realitate. Desigur, Trinitatea rămîne un mister pentru inteligența noastră. Dar asta nu exclude o lectură rațională a dogmei. De fapt, dincolo de acest exemplu, corespondența dintre logica terțului inclus și nivelurile de realitate indică relația intimă între rațional și transrațional. Transraționalul fără rațional, ca și raționalul fără transrațional, eșuează
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
Klincksieck, 1992, pp. 301-314. • Basarab Nicolescu, "Ștefan Lupașcu (Stéphane Lupasco)", in Români în știința și cultura occidentală, American-Romanian Aca-demy of Arts and Sciences, Davis, California, 1992. • Constantin Noica, Simple introduceri la bunătataea timpului nostru, București, Humanitas, 1992. • Dumitru Constantin Dulcan, Inteligența materiei, București, Teora, 1992, p. 277. • Françoise Bonardel, Philosophie de l'alchimie. Grand Oeuvre et modernité, Paris, PUF, 1993, p. 433. • Thierry Magnin, Quel Dieu pour un monde scientifique?, Paris, Nouvelle Cité, 1993, pp. 83, 84, 117. • Academica, revista Academiei Române
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
toate societățile umane, inclusiv în cele mai arhaice, o gîndire empirică / logică / tehnică ce permite elaborarea de strategii de cunoaștere și acțiune, fabricarea de unelte și arme, practicarea vînătorii etc. Este vorba despre ceea ce am putea numi exercițiul rațional al inteligenței. Practicile magice, concepțiile mitologice și religioase nu împiedică în nici un fel aceste societăți să producă raționalitate. Însă raționalitatea este aici doar difuză, dispersată, impregnată de neraționa-litate, fiind doar instrumentală, adică adaptată finalităților practice în slujba cărora se află. În schimb
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
europeană în proporție de 90 %, ele au primit și integrat masiv intelectualii și universitarii proscriși sau fugari din Germania nazistă și din Europa dominată de naziști, apoi pe cei din URSS și din țările europene satelite. Ele continuă să "pompeze" inteligențele europene în domeniul cercetării științifice, iar universitățile lor invită savanți, profesori, scriitori și artiști europeni de toate felurile. New York-ul este orașul care se deosebește cel mai mult de toate orașele europene, și totuși aici se regăsește întreaga Europă sub
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
intelectualului în societate. Bernard-Henri Lévy se întreba nu demult (Eloge des intellectueles, 1987) dacă se mai poate închipui lumea fără această categorie socială, semnificând în primul rând curajul reflecției lucide, capacitatea de a lua distanță în raport cu ceea ce se întâmplă. Fără inteligență, spunea Iorga, e cineva prada altora; cu oarecare inteligență, el vede în alții numai prada sa". E nevoie de multă inteligență dublată de un cod moral, pentru ca vocația amintită să nu cadă sub semnul sterilității ori să devină ea însăți
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Eloge des intellectueles, 1987) dacă se mai poate închipui lumea fără această categorie socială, semnificând în primul rând curajul reflecției lucide, capacitatea de a lua distanță în raport cu ceea ce se întâmplă. Fără inteligență, spunea Iorga, e cineva prada altora; cu oarecare inteligență, el vede în alții numai prada sa". E nevoie de multă inteligență dublată de un cod moral, pentru ca vocația amintită să nu cadă sub semnul sterilității ori să devină ea însăți o sursă poluantă pentru corpul social. Înclin deci spre
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
categorie socială, semnificând în primul rând curajul reflecției lucide, capacitatea de a lua distanță în raport cu ceea ce se întâmplă. Fără inteligență, spunea Iorga, e cineva prada altora; cu oarecare inteligență, el vede în alții numai prada sa". E nevoie de multă inteligență dublată de un cod moral, pentru ca vocația amintită să nu cadă sub semnul sterilității ori să devină ea însăți o sursă poluantă pentru corpul social. Înclin deci spre un înțeles larg, care să trimită la fondul misiunii intelectuale, nu spre
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
neistovită mișcare. Este oarecum înțelesul pe care îl atribuia în treacăt și Alexandru Paleologu, atunci când definea pe intelectualul autentic prin opoziția ireductibilă față de opacitate și incompetență în sfera culturii. În fond, datoria lui e să țină sub controlul iminent al inteligenței tot ce privește respectiva sferă și chiar o realitate mai amplă, adică tot ce ține de articulația culturii în sfera vieții sociale, deschiderea spre lume a unei comunități, civilitatea la care se referea același distins gânditor. În timpul din urmă, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
strategia intransigenței trebuie să fie lucidă, rațională, suplă, dar să-ți facă sințită fără menajamente și fără abuz de prudență implacabilitatea". E un îndemn perfect actual, unul ce recomandă ca administratorii să fie "ținuți neîncetat sub amenințarea cenzurii imanente a inteligenței". El consună cu amintita replică a istoricului polon, susceptibilă să întrețină (dacă mai era nevoie) alarma noastră cu privire la funcția socială a criticii. Cronica, XXV, 30 (27 iulie 1990), p. 1 DIALOG SOCIAL Formula aceasta, legitimă în oricare societate democratică, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
lor, ceea ce implică o mai înaltă conștiință profesională și civică. A sconta ieșirea din criză numai pe seama individului e o simplă iluzie. Un ansamblu de factori se cuvin a fi cointeresați, iar armonizarea lor necesită desigur o viziune integrativă, adică inteligență politică. Nu se poate aștepta un asemenea rezultat numai de la o campanie de presă. Școala, biserica, instituțiile de cultură trebuie să se implice într-o măsură sensibil sporită. Mai ales școala. Căci, dintre instituțiile pe care se sprijină societatea modernă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
într-o epocă de tranziție critica devine indispensabilă. Intelectualul e cel mai apt să observe prezența răului și să o combată. El știe că "de la sine nu se poate îndrepta nimic", că "orice cultură este rezultatul unei lucrări încordate a inteligenței libere" și că datoria de a înfrunta minciuna sau eroarea se impune oricui nu se limitează la o existență privată. Se poate spune că datoria criticii e chiar mai presantă în sfera acțiunii sociale. Fiindcă "istoria scrisă admite explicări" eventual
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
pe jumătate îi părea nedemn, implicarea deplină o chestiune de onoare. Arta vieții o rezuma la un singur cuvânt: abnegație. Inimii, oricât ar părea de straniu, îi atribuia întâietate, iar caracterului (sursă a libertății interioare) îi impunea mai mult decât inteligența. Un tip de om activ, care știa să îmbine dimensiunile ființei, se degajă din reflecțiile sale. "Eu am numai un singur lucru: semenii. Dacă îmi lipsesc aceștia, atunci întregul univers nu mai are pentru mine nici un preț", spunea Maiorescu. Unde
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
așteaptă binele în viitor fără nici o luptă, în care văzând răul, îl măgulește cu speranța că se va îndrepta de la sine. De la sine nu se îndreaptă nimic în capetele unei generații; căci orice cultură este rezultatul unei lucrări încordate a inteligenței libere, și datoria de a afla adevărul și de a combate eroarea se impune fără șovăire fiecărui om care nu se mulțumește cu existența sa privată de toate zilele, ci mai are o coardă în sine ce răsună de fericirea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
străină de ideologiile trecutului. În fond, ca și acum un secol și jumătate, această lume franceză își căuta identitatea și manifesta aceeași tendință de balans între liberalism și socialism, ca și ispita unei formule mediane. Cum se oglindea ea în inteligența rusă? Cum se definea, la rândul său între țar, împărat, revoluție Polonia? Cum se prezintă "discipolul român" al ideologiei revoluționare? Ultima chestiune e cea mai amplu tratată în volum. Altele se ocupă mai departe de revoluție și contra-revoluție Franța pașoptistă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
acum o jumătate de secol, H. Focillon a ținut să spună: Am avut privilegiul să vedem trăind sub ochii noștri, în plenitudinea sa iradiantă, una dintre personalitățile legendare ce sunt împlântate pe vecie în solul unei țări și în istoria inteligenței umane". Scrisese despre "romaniile răsăritene", despre state și dinastii, hotare și spații noi, fluvii, mări și oceane în istorie; despre o nouă istorie a evului mediu; despre evoluția ideii de libertate de-a lungul timpului; despre mari imperii și mici
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
respectarea programului de antrenament și asigurarea disciplinei În muncă. Sportul este o școală de formare a caracterului, de formare a tinerilor ca „oameni” (Debesse, 1970). Scopul activității sportive este lupta omului de a supune natura, de a o dirija prin inteligență și Îndrăzneală. Sportul de performanță presupune cucerirea mișcării și orientarea către țeluri tot mai Înalte. Aceleași țeluri Înalte și eforturi de autodepășire sunt urmărite de persoanele cu handicap atunci când sunt antrenate În activitatea sportivă. Sportul permite persoanelor cu handicap autoreabilitarea
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Mihaela-Narciza CADIŞ, Daniela ZOTA () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2175]
-
arhitectura caracterului omului de azi; trezește și canalizează trebuințele copiilor încredințați spre educare pe coordonatele previzibile ale dezvoltării societății noastre. Prin întreaga sa activitate instructiv - educativă desfășurată pe parcursul a patru ani, învățătorul urmărește dezvoltarea fizică - armonioasă a copilului, îi stimulează inteligența, gândirea, limbajul și creativitatea, îi cultivă sensibilitatea artistică, gustul pentru frumos, dar îi formează și deprinderi de muncă, de ordine și de comportare disciplinată, civilizată. Prin structura lor, obiectele de învățământ se găsesc în strânsă legătură. A găsi, a face
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
fiecărui tip de activitate interdisciplinară. Și la clasele primare, în ultimii ani se încearcă lărgirea programelor de învățământ (cunoașterea mediului + geografie; limba română +cunoașterea mediului etc) cunoștințele fiind plasate în contexte generale pentru dezvoltarea intelectuală a copilului, stimulându i permanent inteligența, gândirea, limbajul, creativitatea, sensibilitatea artistică, gustul pentru frumosul din natură, artă și pentru frmarea deprinderilor de muncă și de comportare civilizată. Considerăm că această chestiune merită să fie studiată și aplicată pentru că „ a exista interdisciplinaritate, trebuie să existe și discipline
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
și apropierea între copil și părinții săi. Fiecare dă tot ce are mai bun, viața de familie este mai plăcută, greutățile și situațiile dificile sunt depășite mai ușor. Copilul învață să-și gestioneze emoțiile, să empatizeze, își dezvoltă abilitățile sociale, inteligența, capacitatea de adaptare și o bună conștiință de sine. Se dezvoltă normal, echilibrat, din punct de vedere fizic, cognitiv și emoțional-afectiv, învață bine la școală, își poate valorifica în mod optim întregul său potențial. în plus, va învăța cum să
ARTA DE A FI PĂRINTE by Mihaiela Tudosă () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93073]
-
sale. Trebuie să înțelegem că puterea mulțimii este oarbă, nesăbuită, nu raționează, ascultă în dreapta și în stânga. Un orb nu poate conduce pe un orb fără să ajungă la prăpastie; la fel membrii ieșiți din popor, fie chiar dotați de o inteligență ideală, din cauză că nu înțeleg nimic din politică, nu pot pretinde s-o călăuzească fără să piardă toată națiunea. Numai un individ pregătit din copilărie pentru autocrație poate cunoaște graiul politic și realitatea politică. Un popor lăsat în voia lui, adică
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
cea mai importantă, cu alte cuvinte, a desființa privilegiile, esența însăși a aristocrației creștinilor, și unicul mijloc de apărare pe care îl au contra noastră popoarele și națiunile. Deasupra ruinelor aristocrației naturale și ereditare, noi am ridicat aristocrația noastră, a inteligenței și a finanțelor. Noi am luat drept criteriu al acestei noi aristocrații bogăția, care depinde de noi, și știința, care este condusă de înțelepții noștri. Triumful nostru a fost încă înlesnit prin faptul că în raporturile noastre cu oamenii de
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
bine este aranjată, ce îndrăzneț!... Socotim să atragem toate națiunile la edificarea unui nou edificiu de bază, al cărui plan l-am proiectat. Iată de ce ne trebuie înainte de toate să facem provizii din această îndrăzneală și din această putere a inteligenței care, în persoana actorilor noștri, vor sfărâma toate piedicile în calea noastră. Când vom fi dat lovitura noastră de stat, vom spune poporului: Totul mergea grozav de prost, toți au suferit mai mult decât puteau răbda. Noi nimicim cauzele suferințelor
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
va supune acestui regim, pentru că va ști că de acești șefi depind lefurile, darurile gratuite și tot felul de bunuri. Un plan de conducere trebuie să iasă complet gata dintr-un singur cap, pentru că ar fi incoerent dacă mai multe inteligențe și-ar împărți lucrul pentru a-l stabili. De aceea, putem noi să cunoaștem un plan de activitate, dar nu trebuie să-l discutăm, pentru a nu-i distruge caracterul genial, legătura părților între ele, forța practică și semnificația secretă
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
să-l discutăm, pentru a nu-i distruge caracterul genial, legătura părților între ele, forța practică și semnificația secretă a fiecărui punct. Sufragiul universal poate să-l discute și să-l modifice, el va păstra urma tuturor concepțiilor false ale inteligențelor care nu au pătruns adâncimea și legătura planurilor. Trebuie ca planurile noastre să fie puternice și bine concepute. Iată de ce nu trebuie să aruncăm lucrul genial al șefului nostru la picioarele mulțimii, și nici măcar să-l încredințăm unei societăți restrânse
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]