19,653 matches
-
și i-a zis: astea sunt faptele și ăsta-i spiritul vremii, aici și în alte părți, citiți-le! și i-a dat și cărți scoase din pachetele și valizele îngrămădite în cămăruță, cărți altfel decât cele cu care se obișnuise în tinerețile ei și chiar mai târziu, în astea se spunea pe șleau lucrurilor, iar eroii își mărturiseau fără ascunzișuri stările și trăirile, dezagreabil în prima clipă, până înțelegeai că în fond trebuie să existe cineva care să pună și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
floare, într-o farfurie, sau într-o oală imensă, sau atârnată de tocul ușii cu o sfoară, încât nu se putea să nu izbucnească în râs și să lase iarăși toate ușile larg deschise. I-a trebuit timp să se obișnuiască cu el. Dar într-o zi a simțit că nu i se mai pare casa transatlantic și în clipa aceea și-a dat seama că de ceva vreme nu mai deschide, în orele târzii ale nopții, ușa-fereastră către balonul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
era aproape nefolositor: un bărbat e un fel de alibi pentru o femeie. Oricum ar arăta, orice ar face, oricum s-ar purta cu timpul, prezența lui, vie sau umbră, ca un obiect, ca o mobilă cu care te-ai obișnuit, numai prezența lui îți dă libertatea mișcărilor, poți fi compătimită cel mult, atunci când se poartă ca un mârșav și nimic nu merge ca lumea și ar cam trebui să fii nefericită, dar prezența aceea te apără și te introduce în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
important e că ea îl simte aproape. La spital, pe masa de operație, înainte s-o adoarmă, apoi în nopțile lungi de nesomn, i se părea că nu-i rămâne decât să contemple moartea. Îngrozitor de speriată la început, pe urmă obișnuindu-se - Doamne, cu câte ajungi să te obișnuiești! - și vrând să știe ce i-ar mai putea trece prin cap. Culcată pe spate, răbdătoare, neputincioasă, părea că se află într-un leagăn. Dar putea semăna și cu altceva leagănul acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
spital, pe masa de operație, înainte s-o adoarmă, apoi în nopțile lungi de nesomn, i se părea că nu-i rămâne decât să contemple moartea. Îngrozitor de speriată la început, pe urmă obișnuindu-se - Doamne, cu câte ajungi să te obișnuiești! - și vrând să știe ce i-ar mai putea trece prin cap. Culcată pe spate, răbdătoare, neputincioasă, părea că se află într-un leagăn. Dar putea semăna și cu altceva leagănul acesta, încerca să nu se gândească, dar o voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cum e posibil și contrariul. Adică simțea că ar fi fost în stare să discute despre orice, chiar și despre clipa sfârșitului. Din moment ce faptul acela se petrece, e mai bine, oricum, să fie conștientă de el, își zicea. Măcar să se obișnuiască, să nu se mai sperie într-atât de celelalte chinuri, ale trupului, deși crede că trupul a suferit în viața lui mai vârtos decât acum, doar acum gândul morții i-a sporit durerile. Nu poate fi altfel. Dar, își zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
morții i-a sporit durerile. Nu poate fi altfel. Dar, își zice mai departe - incapabilă să întoarcă privirea de la geamurile în care se zbăteau păsările de ploaie și de fapt nici măcar vrând să-și întoarcă privirea -, dacă ajungi să te obișnuiești, poți să mergi și mai departe, adică să accepți ideea. Nu să aștepți sfârșitul, ci să-l accepți. Or, ea nu-l acceptase niciodată până atunci. Acceptându-l, ești mai senin. Obosit, desigur, dar teama de dinainte, care e zadarnică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
zicea Andrei Vlădescu și doamna Marga Pop a înțeles, trezită, că, de câtva timp, nu-l mai ascultase. „Asta e cel mai important: să știi să te adaptezi dacă ajungi vreodată în împrejurări nefavorabile. Dar pentru asta trebuia să te obișnuiești din timp.“ Să te obișnuiești din timp. Ce vrea să spună cu asta? Ce știe el cât de greu e să te obișnuiești cu un lucru pe care natura ta nu-l acceptă? E bine să te poți adapa ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Marga Pop a înțeles, trezită, că, de câtva timp, nu-l mai ascultase. „Asta e cel mai important: să știi să te adaptezi dacă ajungi vreodată în împrejurări nefavorabile. Dar pentru asta trebuia să te obișnuiești din timp.“ Să te obișnuiești din timp. Ce vrea să spună cu asta? Ce știe el cât de greu e să te obișnuiești cu un lucru pe care natura ta nu-l acceptă? E bine să te poți adapa ușor oricăror condiții, dar câți reușesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
să știi să te adaptezi dacă ajungi vreodată în împrejurări nefavorabile. Dar pentru asta trebuia să te obișnuiești din timp.“ Să te obișnuiești din timp. Ce vrea să spună cu asta? Ce știe el cât de greu e să te obișnuiești cu un lucru pe care natura ta nu-l acceptă? E bine să te poți adapa ușor oricăror condiții, dar câți reușesc fără să se tulbure foarte mult pe ei înșiși? Unde sunt utopiile fiecăruia, fantasmele tinereților, puse la păstrare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
menire în asta se află, în vreme ce bărbatul trebuie să aducă banii, să construiască și să apere? N-o spun tradițiile, aici și aiurea? Mai avea vreo putere să se lupte, deși se lupta în fiecare zi? Până la urmă, s-a obișnuit. Sau s-a adaptat? Înseamnă că și-a greșit viața? Are îndoieli despre ce a făcut și a gândit, chiar despre ce gândește. Dar înseamnă că se îndoiește de viața ei și că altfel ar fi trebuit s-o trăiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ar putea afla în față. Între câte căi avea de ales, se oprise asupra celei mai nimerite: să se desfete de însănătoșirea în care nu credea, dar să nu-și lase gândul s-o mai amețească cu îndoieli. S-a obișnuit repede. Oamenii o întrebau: cum te mai simți? te mai doare? te-ai refăcut? și alte prostii cărora n-ai cum să le răspunzi nici cât se poate de exact, nici cât se poate de detașat. Intri într-un cerc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
multe locuri goale, și te întrebi de ce? urmează altul, care așteaptă afară ori pe care ți s-a spus să-l trimiți acolo, întrebările fără răspuns se amestecă și se învălmășesc în capul fiecăruia, chiar și al celor mai vâstnici, obișnuiți cu fișele de cadre și cu verificările dintr-o altă vreme, de început a comunismului: de ce toate astea? are vreo legătură cu...? dar fiecare își continuă cu teamă întrebarea numai în gând: are vreo legătură cu Mihai Marinescu și iubirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
curat în casă și să se pregătească pentru întoarcerea ei, va veni îmbrăcată în cea mai frumoasă rochie, pe care i-a adus-o soră-sa, o s-o creadă? trebuie s-o creadă, doar e femeie în vârstă și nu obișnuiește să mintă! se va strădui să-l convingă, aproape o amuză gândul ăsta - și el: probabil n-are dureri acum, uite, îi sclipesc ochii și zâmbește, ar trebuie să rup tăcerea asta, dar chiar tăcerea asta e nemaipomenită, sper să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
atunci.“ „Bine faci.“ Acum îl privea cum se ridică, proptindu-se cu o mână în cimentul probabil fierbinte al terasei, se apleacă, îi apucă mâna subțire învelită în pergament fragil și i-o sărută, se retrage cu spatele, șoptându-i cum obișnuia întotdeauna, de când îl știa, „săru’ mâna“, voia să se uite după el și nu reușea să se întoarcă, îi șoptea, cu glas moale: „Guguștiucule! Vino-ncoa!“. Surprinsă că a auzit-o, nu mai știa de ce-l chemase, a ridicat brațul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
urmă n-am mai reușit să ridic ochii până n-a treminat ce avea de spus, l-am văzut doar cum își întinde pe el haina în carouri de sub care ieșeau pantalonii maronii ca niște burlane, cu care ne-am obișnuit, cum ne-am obișnuit cu cămășile lui cu gulere foarte mici și cravate foarte subțiri și pulovăre cu cotiere, o ținută de care câțiva imbecili au râs cândva până li s-a zis că nu e nimic de râs la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
reușit să ridic ochii până n-a treminat ce avea de spus, l-am văzut doar cum își întinde pe el haina în carouri de sub care ieșeau pantalonii maronii ca niște burlane, cu care ne-am obișnuit, cum ne-am obișnuit cu cămășile lui cu gulere foarte mici și cravate foarte subțiri și pulovăre cu cotiere, o ținută de care câțiva imbecili au râs cândva până li s-a zis că nu e nimic de râs la un om ce, pe lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
în rândurile acestuia! Este inadmisibil, tovarăși! Acestea se petrec pentru că s-a lucrat foarte puțin cu oamenii, pentru a li se imprima acest spirit deschis tuturor și toți să înțeleagă exigențele mari ce ne stau în față. Nu i-am obișnuit, tovarăși, pe unii membri cu o atitudine de mare exigență. Aceasta denotă un stil de muncă defectuos, care duce la depolitizarea muncii. Nu este cazul să invocăm, așa cum făcea tovarășu’ Dascălu, motive de timp, pentru că principiile, morala nu intră în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
că este atât de obosită, încât îi e imposibil să facă vreun lucru dacă nu doarme mai întâi. Probabil nemărturisită, mai era și o mare nemulțumire, neîncrederea ei că ar fi capabilă să facă altceva decât serviciul în care se obișnuia cu greu. A reușit să-și termine studiile, a obținut un post acceptabil, poate nu chiar ce și-ar fi dorit, dar oricum acceptabil, are bani Îdeși ar vrea mai mulți), mașină, e tânără, frumoasă, plină de viață, îl iubește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
culoare. Dar pereții continuau să fie întunecați și triști. Și-a scos din cămăruța lui, unde lăsase numai biblioteca acoperind de sus până jos un perete, covorașul uzat, care, întins în camera mare, arăta incredibil de sărăcăcios. Avea să se obișnuiască cu el. Și, în timp ce telefonul suna din nou - putea fi oricine, dar mai ales putea fi iarăși femeia aceea insistentă -, se gândea cu disperare că, oricât s-ar obliga la o muncă fizică abrutizantă, în încercarea de a face interiorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
După un timp în care se uita la ea împietrit, a auzit-o vorbind din nou. Nimic nu era cum trebuie sau cum voia. I se arătau toate dintr-odată inutile. N-o mulțumea serviciul în care nici nu se obișnuise. Nu asta dorea ea, deși pentru așa ceva fusese pregătită. Îi displăcea să însoțească fel și fel de străini, cei mai mulți din lumea a treia, care nici măcar nu știu să se poarte cum trebuie. Nu-i mai rămâne timp liber sau, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
ar fi inutil să întâmpine schimbarea care putea veni pe neașteptate. Putea fi și bine, și rău. Percepea așteptarea ca pe o frământare obositoare și fără capăt, încât parcă trăia într-un alt ritm, ce nu era al lui. Se obișnuise să fie conștient de fiecare gest și de fiecare zi trăită, știind sau măcar presupunând toate urmările faptelor sale. Ioana Sandi se înfuria zicându-i că prea trăiește calculat, ca un mecanism. În felul ăsta rezista însă la orice. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Erau prea multe umbre străine în întunericul camerei și a renunțat. Nu poate dormi cu altcineva în pat, se gândea, dar uite că a rămas și o să adoarmă până la urmă. Și o să o facă și altădată și poate se va obișnui sau își va impune să nu mai cârtească. Uite, așa încep marile aventuri, cu câte un fleac ca ăsta. Sau marile compromisuri. Nu-i nici o deosebire între una și alta. Se simțea obosit, dar agitația zilei, călătoria, fusele orare, veștile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
asta-i prea scurtă și sunt prea multe necazuri pretutindeni în jur ca să le dai atenție și să-ți mănânci timpul cu ele. Trebuie să te distrezi - și repeta cuvântul ăsta până nu-i mai înțelegea nici ea sensul. Se obișnuiseră mult unul cu celălalt, dar el și-a zis deodată că, dacă ar fi întrebat-o cineva despre el, n-ar fi avut prea multe să-i spună. În fond, nu știa mai nimic. Își zicea că este și vina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
bine și atunci l-a îndemnat să se înscrie din nou la facultate, continuând să lucreze, au insistat și directorul nou-venit, și altul despre care se spunea că ar fi fost ilegalist, deși nu rămăsese decât maistru și nu prea obișnuiau ilegaliștii să rămână la șaibă. Și după câțiva ani, când își terminase studiile, au vrut să-l oprească la catedră, dar a refuzat cu o ridicare din umeri, continuând să lucreze în acea uzină, și atunci i s-a opus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]