17,196 matches
-
coliziuni, În cele din urmă, ale literaturii cu realitatea. Sensul hazardului este dat de hazardul apariției sensului: “În labirintul său, șoarecele alb Întâlnește un psihiatru, un neurolog și și un metafizician În dificultate, foarte intersați toți de strategia lui.” Decât provocarea de accidente Întâmplătoare care să dezmintă punctual posibilitatea reprezentării, Chevillard preferă, În cel mai bine primit roman al său de până atunci (1992), un Don Quichote avangardist, personajul Furne din Le Caoutchouc décidément (Cauciucul, e clar). Furne este autorul unui
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
despre focalizarea detaliului insignifiant și, implicit, despre realitate privită la microscop, despre gradul de densitate al unei scriituri care se desfășoară În spațiu, Într-libertate fizică care nu are nimic comun cu conceptul filosofic sau cu sentimentul individual omonim, despre provocarea realității mai degrabă decât reprezentarea ei. Ajunge Însă cu critica impresionistă. Echenoz este un excelent reciclator: polarul, romanul negru, de spionaj, comando, toată literatura de consum pentru adulți, mai puțin, desigur, cea à l’eau de rose se regăsește dezarmată
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
trebuie să exceadă noile reguli ale „buneicuviințe”: nu se cade ca un monolog să fie prea lung. Dar nu numai atît: nu În mărime fizică se măsoară vitalitatea, În parametri vizibili și cuantificabili, ci În intensitate. Minimalsmul formal este o provocare mai mare decît romanul istoric de sute de pagini, pentru scriitor cît și pentru cititor. Enunțare, exces și minimalism sînt cele trei coordonate ale literaturii lui Emmanuel Adely, una profund personală și, după cum vom vedea, autobiografică. Născut la 4 august
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Pentru o democrație, supravegherea este legată de o amenințare concretă și identificată. Supravegherea generalizată dispune astăzi de imensele resurse oferite de accesul la Internet, la această rețea de informații a căror explorare permite cunoașterea mișcărilor subterane, a inițiativelor periculoase, a provocărilor secrete de orice fel. Numeroși regizori de film se consacră, în zilele noastre, acestei dimensiuni planetare a supravegherii moderne. Ei îmbină expertiza practicilor actuale cu perspectivele viitoarei supravegheri, din ce în ce mai tehnologice. La polul opus, supravegherea focalizată este o supraveghere „cu adresă
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
treacă Ducele deghizat este, așadar, confruntarea cu revelațiile supravegherii! Într-adevăr, se întâmplă uneori ca supravegherea să aibă asemenea urmări: ea spulberă iluzii, cască abisuri între oameni până nu demult apropiați. Din punct de vedere dramaturgic, supravegherea este întotdeauna o provocare. Măsură pentru măsură pune o problemă aparte regizorului, care trebuie să ia o decizie. Aici, spectatorul nu mai este suprainformat a priori, căci strategia Ducelui va fi cunoscută de-abia la sfârșitul experienței sale. Angelo pare să acționeze nestânjenit, tinerii
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
excluderea și dorind să-i acorzi spectacolului tău respectul datorat vârstei adulte. „Stai liniștit, Peter, jucăm mai bine când nu ești tu de față”, i-a spus într-o zi un actor lui Brook. Maturizarea în absența oricărei supravegheri - iată provocarea lansată actorilor care, totuși, cer deseori să fie supravegheați: supravegherea este garanția interesului pe care regizorul continuă să li-l poarte. Multă vreme s-a considerat, în spiritul secolului al XIX-lea, că statutul de artă e confirmat de natura
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
proximitate! Fiind de neînlocuit, ea e unică. Am scris această carte din perspectiva unui om care a cunoscut îndeaproape supravegherea și, fără îndoială, experiența biografică m-a făcut să devin sensibil la „scena supravegheată”, la textele din repertoriu și la provocările de pe platoul de joc. Ca spectator, am descoperit cât de mult îmi place să fiu martor al supravegherii, al dispozitivelor și al strategiilor ei, în timp ce, în viața de zi cu zi, m-ar scârbi la fel de mult să o practic sau
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
cazul hackerilor, fanatici ai calculatorului, cum îi numește autorul, care mănîncă și dorm lîngă calculator ducînd o viață călugărească, încercînd să răspundă dorinței de a crea o lume perfectă, diferită de cea a părinților. Aceștia trăiesc într-un univers al provocării fără frontiere, într-o relație aproape senzuală sau telepatică cu "mașina de comunicat", care devine o extindere a corpului și spiritului propriu. Trăiesc într-o lume pasionantă, fără riduri, siguri și singuri, însă departe de viața reală. Același sindrom îl
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și se folosește frecvent metafora organismului. Dar, din lipsă de spațiu, preferăm să ne concentrăm atenția pe eforturile unui mare precursor al acestui tip de teorie: Martin Landau, profesor tot la Berkeley. Martin Landau sau complexitatea lui 747 Amintim aici provocările lui Landau prin care debutase Critique de la communication 106. "Știți de ce 747 este avionul cel mai fiabil din lume? Din cauză că cele patru sisteme de comandă și de reglare unul pentru fiecare motor sînt independente unele de altele. Și, în plus
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
închis, creăm ITS (incompatible time sharing), incompatibil cu sistemele exterioare MIT. Viața este călugărească: se doarme și se mănîncă lîngă calculator. Se caută acolo perfect mastery, care corespunde dorinței de a crea o lume perfectă, diferită de a părinților. Lumea provocării fără frontiere, unde se extinde corpul pînă la limită (sport death, spune hacker-ul). Contactul cu ordinatorul este aproape senzual: intri în telepatie cu el. Mașina devine simplă extindere a corpului și a spiritului propriu. În această lume fără riduri
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
al picioarelor, gâtului și cozii calului accentuează organizarea centrică în jurul masei corpului, iar silueta călărețului, ridicându se de pe locul său, cu partea din spate ridicată și picioarele întinse, susține tema compozițională. Suspendat liber în aer, corpul animalului con stituie o provocare la adresa tiraniei solului. O abstracție geometrică poate desfășura, cu o anumită claritate, o mulțime de forțe dinamice care constituie o compoziție sculpturală. La prima vedere, aspectele excentrice ale Obeliscului spart al lui Barnett Newman au o direcție cu precădere ascendentă
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
O prea mare socializare poate să ascundă dorința de a găsi sensul propriei existențe în ochii celorlalți, încercând salvarea în și prin ei. Este o variantă slabă a modului contemporan de a căuta nemurirea, respectiv pe calea memoriei Istoriei. * Marea provocare a acestor rânduri: încercarea de desprindere de sine ca descoperire de sine, izvorâtă din speranța că abia renunțarea la egoism mă va livra mie însumi întreg (l-aș numi paradoxul sinelui). Începând cu modernitatea ordinea superioară omului o constituie umanitatea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
astfel o perspectivă morală asupra întregii existențe. Din această perspectivă orice exercițiu ontologic tinde să fie contaminat de necesitatea unei viziuni morale, forțat în a-și organiza nălucirile în două registre ontologice: cel al binelui și cel al răului. Marea provocare o constituie gândirea existenței dincolo de bine și de rău, acesta fiind punctul de început al unei noi ontologii. * Limită inerentă oricărei existențe sociale: ești prins în opiniile contemporanilor tăi (și conaționalilor într-o oarecare măsură), majoritatea lor luând chipul legii
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
cât asupra praxisului ei. Este căutarea rostului filosofiei dintr-o perspectivă utilitară. * Omul contemporan este într-o continuă fugă după rețete ale existenței. * Marea insuficiență a acestor rânduri este solitudinea, absența perspectivei critice și dialogului lipsindu-le de modulările necesare. Provocarea finală căreia trebuia să-i facă față o carte nu este dacă e bună sau proastă, ci dacă merită titlul de carte. * Orice încercare de a înțelege ceva este orientare către, ce înseamnă deja dispunere pentru o anumită formă a
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
meu. Mai că mă obișnuisem și cu mirosul lui natural, asemănător unei canapele vechi de piele. În bucătărie însă dovedea o lipsă de tact agasantă: pomenea tot mai des de fosta lui soție și mă simțeam împinsă la fapte necugetate. Provocarea pe care am acceptat-o în cele din urmă, „ciorba mea vs ciorba nevesti-sii“, s-a terminat repede și cât se poate de prost. Nu l-am omorât, dar el asta a crezut că am vrut și a dispărut din
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
lumea prin ochii clientului, a gândi despre lucruri așa cum gândește clientul despre ele, a simți lucrurile așa cum le simte clientul, a împărtăși experiențele clientului. Este important faptul că, atunci când clienții percep empatie din partea unui consilier, ei devin mai deschiși la provocările ușoare ale consilierului despre problemele stilului de viață și convingerile în legătură cu folosirea drogurilor. Clienții devin mai maleabili în ceea ce privește examinarea ambivalenței lor în legătură cu schimbarea și este mai puțin probabil să apere idei, precum negarea propriilor probleme, reducerea folosirii versus abstinență etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
condamnată definitiv pentru una dintre infracțiunile prevăzute la art. 21, alin. (1); d) instanța reține în favoarea făptuitorului circumstanța atenuantă a depășirii limitelor legitimei apărări împotriva atacului victimei, prevăzută la art. 73, lit. a), din Codul penal, sau circumstanța atenuantă a provocării prevăzută la art. 73, lit. b), din Codul penal. (2) Victima care a beneficiat de compensație financiară sau de un avans din compensația financiară este obligată la restituirea sumelor dacă se stabilește existența unuia dintre cazurile prevăzute la alin. (1
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
complexă, ea își va putea găsi rezolvări mai favorabile pentru generațiile viitoare. Rolul asistentului social în integrarea socioeducațională a copilului Lect. univ. dr. GHEORGHIȚA LAZĂR, Universitatea București Sfârșitul de secol a corespuns, pentru specialiștii din domeniul sociouman, cu o nouă provocare în ceea ce privește educația copilului - abordarea rolurilor familiale din mai multe perspective, respectiv exercitarea rolurilor parentale în cazul în care: 1. Părintele este singurul, unicul sau principalul responsabil de întreținerea și educația copilului. 2. Părintele trăiește separat de copil. 3. Adultul devine
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
și scop în viață: își propune spre îndeplinire anumite obiective pe termen mediu și lung, se bucură de prezent, viitorul este relevant pentru sine; - dezvoltare personală: tinde să valorizeze potențialul propriu la maximum, dă dovadă de creativitate, simte nevoia unor provocări, respinge rutinei. În acest sens, pentru a obține starea de bine, un rol important îi revine familiei și școlii. Educarea părinților poate fi: Impersonală și generală: expuneri; cărți; presă; radio, film. sau Personală și specifică: convorbiri directe; cercetarea cazului; corespondență
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
permanentă. - acțiune susținută; - posibilități evolutive limitate; - încadrare; - tutore. 4. Orientare (ghidare) parentală - restaurarea dezvoltării membrilor; - acceptarea sinelui și respectul celorlalți. - acțiune asupra relațiilor intrafamiliale; - lucrul cu cuplul. - cererea părinților. - explorare; - diagnostic; - tratament; - restaurare; - ajutor. 5. Terapie familială - schimbarea sistemului familial - provocarea schimbării globale a interacțiunilor, a structurii și a funcționării sistemului familial. - cererea explicită a familiei. - explorare; - confruntare; - modelare; - libertate afectivă; - terapeut. Sursa: Purtois, Forgione, Desmet, 1989, apud Stănciulescu, 2002, p. 195. P. Durning face distincție între intervențiile socioeducative, terapia de
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
cel ostil al agresivității. Această delimitare pătrunde în profunzime, până la stipularea constelației motivaționale a faptului agresiv. În cazul violenței instrumentale, este vorba despre un comportament violent, cu scopul de a obține un anumit rezultat, în timp ce violența ostilă are ca scop provocarea suferinței (Howells și Hollin, 1989, p. 184). De exemplu, violența exercitată de soț asupra soției, în scopul impunerii autorității masculine în familie, are un caracter instrumental. În schimb, atunci când soțul are o conduită violentă față de soție, doar pentru a-i
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
a putea înscrie acest tip de comportamente în rândul celor cu răspundere penală. Primul studiu național realizat în Statele Unite definește violența intrafamilială ca fiind „orice act comis în mod intenționat (intenția fiind exprimată sau implicată de faptul comis), în scopul provocării unei suferințe sau vătămări fizice unei alte persoane”. Această definiție nu face nici o referire la traumele psihologice, trecând astfel cu vederea unele comportamente care sunt parte a dinamicii violenței intrafamiliale, cum ar fi hărțuirea, urmărirea, intimidarea sau amenințarea cu violenței
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
ce l-a mânat spre perioadele de maximă acțiune și spre momentele de maximă disperare. Construirea acestui personaj în special cele trei sau patru pietre de temelie, ca să zicem așa, pe care fiecare individ se sprijină a fost permanenta ei provocare. Treptat a adunat ingredientele de bază: o fire visătoare autoreflexivă, rar în conflict cu împăratul activ așa cum Hadrian însuși susține: Eram vultur și taur, om și lebădă, falus și creier, toate deopotrivă; Proteu și Jupiter totodată 63, sensibiliatea lui greceas-că
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
modului în care perechea s-a legat inițial. Cealaltă chestiune, mai urgentă, este că cele două femei, amândouă născute în 1903, îmbătrâneau: starea de sănătate a franțuzoaicei se șubrezea dar încă avea putere de creație și era gata pentru următoarea provocare a vieții; americanca mai puțin flexibilă era acum în situația de a nu mai putea călători și se stingea încet. Dragostea, indiferent dacă este pentru persoane de același sau de alt sex, își schimbă nuanțele la bătrânețe. Decrepitudinea nu mai
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
ființa umană este măreață în virtutea calităților mistice și oculte care nu mor atunci când corpul fizic se descompune. În acest sens, a fost tot atât de neoplatoniciană contemporană, cât a fost o "scriitoare gay". Doar protagonistul ei Alexis aprobă orientarea sexuală drept o provocare monumentală a vieții lui. Oricât de bine meșteșugită carte este Alexis, nu este cea mai caracteristică operă a lui Yourcenar. Dacă ar fi fost, sau dacă ar fi fost singura ei operă de ficțiune, reputația ei literară era doar o
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]