17,196 matches
-
Băncii centrale americane Bertolucci, Ultimul împărat. Moare Andy Warhol Opere de Marguerite Yourcenar Lista de mai jos este prezentată în nouă secțiuni, majoritatea lor în ordine cronologică, cu excepția sub-secțiunilor unde ordinea alfabetică este mai convenabilă. Lucrările lui Yourcenar ridică o provocare descurajantă pentru biografii ei deoarece ea și-a publicat operele în variante diferite și sub titluri diferite. Cititorul este invitat să consulte cronologia împreună cu această listă. Editorilor li se asigură posibilitatea de a arăta cum Yourcenar și-a difuzat lucrările
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
cronica de familie, una din cărțile de eseuri și alta, de interviuri. A reda anumite unități lexicale (ca arhaismele sau termenii cu valoare etimologică marcantă), a răspunde dificultăților frazei yourcenariene, densă și somptuoasă, ori celor legate de subtilitățile intertextuale atari provocări au pretins deopotrivă atitudini ferme și coregrafii rafinate, în stare să urmărească volutele și meandrele textelor de plecare. Se cuvenea prin urmare ca aceia care aveau să introducă opera sa în spațiul culturii noastre să fie pe cât de buni cunoscători
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
sentimentelor pe niveluri diferite de realizare: de la cel biologic, primar, până la cel intelectualizat și obiectivat. De exemplu, cazul în care se ia în mod nejustificat o atitudine vădit depreciativă față de propriul mod de a simți și a reacționa afectiv la provocările realității, constituie un semn de deformare psihică și dă naștere unui puternic „sentiment de inferioritate”, de reprobare, depresie și rușine. În aceste situații, individul este la un pas de angajarea într-un „cerc vicios”: sentimentul de reprobare și rușine, produs
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
nedefinită, îndreptată spre viitor și spre siguranța propriului eu. Indiferent însă de ce accepțiune ar primi, „anxietatea”, prin faptul că polarizează registrul de trăiri afective ale omului, facilitează interpretările de tip subiectivist și, implicit, îngustează alternativele și alegerile de răspuns la provocările mediului de existență. Altfel spus, „anxietatea” exprimă o stare de rigiditate afectivă, manifestată prin tendința persoanei de a menține aceeași stare emoțională, sau dispozițională, un timp îndelungat, chiar dacă schimbările intervenite în situațiile externe impun adoptarea unei alte atitudini afective. Lupta
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
adopte anumite scopuri de politică publică pe care încearcă să le impună sistemului politic. Uneori, idealurile cultivate de mișcările sociale ies la lumină cu o forță deosebită, însă impactul real al acestor organizații atinge obiective relativ înguste și nu lansează provocări fundamentale la adresa societății. Multe societăți au un număr din ce în ce mai mare de grupuri de protecție și de promovare cu caracter asociativ, în timp ce, în general vorbind, entitățile comunitare și chiar asociațiile dependente se erodează. Mișcarea este generală. În secolul al XIX-lea
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
fapt, aceste referendumuri nu au rezolvat dificultățile cu care se confruntau partidele, iar în toate cele trei cazuri au fost urmate de separări în principalul partid laburist sau social-democrat. În același timp, grupurile par să joace un rol substanțial în provocarea și, potrivit unora, în manipularea referendumurilor, în special la nivel local și regional, așa cum s-a dovedit în cazul multor propuneri înaintate într-un număr de state din Statele Unite; o influență similară se poate simți și la nivel național, ca
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Editura Cronica, Iași, 2008; Prizonieri unul altuia, Editura Cronica, Iași, 2009; Esta muerte que me resuscita, ediție bilingvă româno-spaniolă, Editura 24: ORE, Iași, 2009; Anotimpurile, Editura 24: ORE, Iași, 2009; Visând la marginea trezirii, Editura 24: ORE, Iași, 2009; Quinta Provocării, Editura 24: ORE, Iași, 2010; Psalmi declasificați, Editura 24: ORE, Iași, 2011; Primește-mă viu, chiar de mort voi sosi (antologie), Editura TipoMoldova, Iași, 2011; Poem de spus morții la ureche, Editura 24: ORE, Iași, 2011; Aveți nevoie de mine
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
la ureche, Editura 24: ORE, Iași, 2011; Aveți nevoie de mine, Editura 24: ORE, Iași, 2012; Interesul poartă (E)fesul, Editura 24: ORE, Iași, 2012. La acestea se adaugă volum de proză scurtă, Sinea Mea (Editura Edict, 2006), un roman, Provocarea (2 volume, Editura Timpul, Iași, 2009) și un jurnal de călătorie: Cu bani sau fără bani, întotdeauna Cuba (Editura Tipo Moldova, Iași, 2006). Numeroase volume de publicistică. Membru al Uniunii Scriitorilor (din 1990) și al Uniunii Ziariștilor Profesioniști (din 1990
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
resimțită deci visceral, organic de poetul-soldat (rămășițe ale lecturii stănesciene?) care nu poate decât să își distrugă poemul închistat, înregimentat între atâtea "lejere/ poetici/ de o zi" Lăsarea la vatră. Agresivitatea este, aici și în alte secvențe poetice, sinonimă cu provocarea. Căci o poezie bună, crede Cassian Maria Spiridon, trebuie să fie ofensivă, nu defensivă, să distrugă obișnuințe, nu să le menajeze: "ce rost are o poezie care/ nu înspăimântă pe nimeni/ ce rost își au cuvintele adunate/ în rânduri solemne
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Sena, Sena...II sau aurul nostru cel de toate zilele, din volumul Sinucigași de lux (1996), au mai degrabă statutul de enclavă textuală și nu știrbesc impresia de ansamblu, aceea că ne aflăm în fața unui lirism intens reflexiv, stimulat de provocările majore ale destinului artistului, adică întâlnirile sale revelatorii cu erosul, creația și moartea. Pe claviatura acestor teme, el dovedește că poate alcătui arpegii distincte, în care sonurile dominante vizează, cel mai adesea, fie relația tensionată cu divinitatea, fie creația, formă
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
e intuiția artiștilor (...). Artistul, văzînd cu ochi proaspeți, are o mare putere de a împărtăși" (4, p. 489). Se aștepta deci de la artă o mai adîncă pătrundere în cunoașterea realității; pe primul plan însă se punea sensibilizarea ființei umane prin provocarea emoției estetice, cu consecințe asupra profilului său moral. Era astfel reluată o idee mai veche, aparținînd lui Fr. Schiller, a relației dintre etic și estetic. Interesul pentru educația artistică se vădește și în organizarea unor congrese pe această temă: la
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
cunoștințelor prin care reacția respectivă poate fi controlată, îndrumată și condusă spre scopul propus (19, p. 133). Claparède nu are, deci, în vedere satisfacerea cu exclusivitate a unor trebuințe naturale; el adoptă însă pentru actul instruirii modelul jocului, acceptînd ideea provocării trebuinței căreia îi succede reacția; așa apare problema care stimulează angajarea copilului în formularea ipotezei și în desfășurarea activității pentru verificarea ei. în astfel de condiții, copilul nu mai este pus în situația de a recepta cunoștințele în vederea unei "aplicații
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de durere. Astfel, existența instinctului de imitare impune utilizarea metodei exemplului; instinctului de mișcare îi corespunde metoda exercițiului (pentru cultivarea curajului, a cumpătării, a stăpînirii de sine etc.). În cazul unor repetate abateri și a ineficienței celorlalte metode, se propunea provocarea unei insatisfacții prin utilizarea arestului, care se opune instinctului colectivității. Oricum, spre deosebire de alți pedagogi care legau educația morală de înăbușirea instinctelor, Găvănescul cerea utilizarea lor, sprijinirea procesului educativ pe tendințele interne. Se poate vorbi aici de o oarecare apropiere de
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de relații semnificative atît între noțiuni și cuvintele pe care le denumesc, cît și între noțiuni și relațiile din realitatea pe care ele le reflectă. Tocmai de aceea acest psiholog vede esența procesului de învățămînt în asigurarea mijloacelor și în provocarea de dialoguri pentru transpunerea experienței în puternice sisteme de notare și ordonare (14, p. 33). O astfel de înțelegere a învățării este specifică teoriilor semiotice. De altfel, psihologul L. B. Itelson îl include pe J. Bruner printre cei care își
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
acțiune (sau, cu un termen utilizat de el, un "operant") este imediat urmată de o recompensă oarecare (hrană sau apă). Succesul este explicat prin relația care se stabilește între comportament și consecințele lui (recompensa); noul comportament este "întărit" prin recompensă. Provocarea unui comportament prin relații de întărire a fost denumită condiționare operantă. Aplicarea acesteia la educație este după opinia lui B. F. Skinner "simplă și directă": "A instrui nu este, într-adevăr, nimic altceva decît organizarea condițiilor de întărire în care
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
religioase, antireligioase s-au întrepătruns și întrețesut într-un mod deopotrivă conflictual și solidar. Avem nevoie să pătrundem complexitatea care se ascunde îndărătul cuvîntului Europa. Regăsesc aici punctul-cheie al cercetării mele asupra problemei complexității 3, precum și necesitatea de a primi provocarea. * Europa se destramă de îndată ce încerci să o surprinzi în mod clar și distinct, se fărîmițează imediat ce vrei să îi sesizezi unitatea. Atunci cînd încerci să îi afli o origine fondatoare sau o originalitate netransmisibilă, descoperi că nu există nimic care
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
bătălia finală", de "sfîrșitul istoriei", de desăvîrșirea civilizației, la care speram încă acum treizeci de ani. Ne aflăm, dimpotrivă, într-o nouă luptă inițială. Nu în clipa propășirii spiritului uman, ci tot în preistoria sa. Nu reușim încă să răspundem provocării pe care ne-o adresează complexitatea realului; ne aflăm încă în epoca barbară a ideilor. Europa trebuie să se construiască în acest context incert și dement. Cu toate că își are propria comunitate de destin, ea nu poate să ocolească destinul comun
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
vădește cea a istoricului atent la nuanțe și preocupat să integreze cronotopic faptele. Nici o altă epocă, se poate spune, nu apropie mai mult pe istoric de sociolog și de politolog, silindu-l să iasă din "trecut" pentru a răspunde imensei provocări a prezentului și a îmbrățișa, pe cât posibil, durata întreagă. "Mizeria lumii" (în expresia lui Bourdieu) îl invită la atitudine. Istoricii români n-au rămas în afara evenimentelor, impasibili la chemarea istoriei. Câțiva dintre ei subscriau, la 24 decembrie 89, un apel
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
de ales? Cine alții decât cei care au făcut din destrămarea oricărei solidarități, din atomizarea sistemică a societății noastre întâia normă de conduită a defunctului regim? Lor trebuie să le opunem, fermă, implacabilă, voința noastră de a nu răspunde la provocări, de a spori pas cu pas șansele democrației în mult suferinda noastră societate. Opinia, II, 54, (27 feb. 1990) p. 1, 3 ÎN SPRIJINUL "PROCLAMAȚIEI DE LA TIMIȘOARA" Revoluția din Decembrie, anticomunistă în esența ei, a declanșat un proces de limpezirea
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
decât toată presa. Ea atestă că societatea civilă e un fapt, chiar dacă mărginit încă la asemenea zone, protejate numai simbolic de agresiunea forțelor oculte ale vechiului regim. Altare improvizate amintesc de morții din Decembrie, ca un tragic memento, ca o provocare la angajament social. Lozinci fără număr dau expresia noului crez politic, zidurile cenușii ale Universității rezumă parcă un "discurs" structurat de spiritul libertar și democratic. Steagurile baltice, așezate unul sub altul, se prelungesc pe verticală în tricolorul nostru, ca un
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
un interes legitim au fost urmărite, de pildă, implicațiile de acest ordin ale puterii, iar audiența studiilor respective a întrecut orice așteptări. Cândva "auditoriul" se pasionase pentru patologia genului, a personalității accentuate. Astăzi el se interesează predilect de patologia puterii. Provocarea a venit și aici, pare-se, din partea filosofilor, ceea ce nu e decât foarte explicabil, de vreme ce filosofii au fost invitați să participe la schimbarea lumii. Li s-au adăugat repede istorici, sociologi, antropologi, pentru a nu mai vorbi de politologii înșiși
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
celor două împărății, definirea evului mediu, Renașterea și umanismul, Reforma și Contrareforma, revoluția științifică, iluminismul, raționalismul înțeles ca o contra-religie, epoca revoluțiilor democratice, revoluția industrială, modernizarea economică, lumea atlantică și originile politicii moderne, ideea de progres, postmodernismul și implicațiile lui, provocarea americană spre o nouă modernitate sunt principalele teme ale cărții. Ele sunt examinate în spirit creștin și dau loc finalmente unui răspuns corespunzător. Nu e un răspuns de circumstanță, menit să flateze cumva tradiția creștină, ci unul critic, care evocă
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
că de sfârșitul istoriei se poate vorbi numai atribuindu-se un sens și prevăzându-i un final 3. Epilegomenele 4 lui H. Lefebvre păstrează, nu fără temei, echivocul originar al cuvântului, căci în franceză fin înseamnă deopotrivă sfârșit și scop. "Provocarea" n-a avut, atunci, efectul scontat. Abia peste un sfert de secol, după consumarea marelui boom tehnologic, Charles Moraye putea să constate recrudescența ideii în cauză, vorbind chiar de o "eră postistorică"5. Lumea se îndrepta, cu pași inegali, sincopați
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
și de profunzime în cunoaștere. Abordarea transdisciplinară plasează procesele individuale de învățare ele elevilor, nevoile, interesele și caracteristicile acestora în centrul experiențelor de învățare. Se produce o responsabilizare a elevilor în raport cu propria învățare, prin participare directă la toate problemele sau provocările lumii contemporane, la care, până la urmă, fiecare trebuie să poată da un răspuns. Louis D`Hainault (1977, 1979, 1986) face distincție, în plan curricular, între transdisciplinaritatea instrumentală și cea comportamentală: a)transdisciplinaritatea instrumentală urmărește să-i furnizeze elevului metode și
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
unui nivel epistemologic superior, transdisciplinaritatea a fost ridicată la rangul de „nouă viziune asupra lumii”. Această „etichetare” își are sursa în convingerea că domeniul de pertinență al transdisciplinarității este singurul capabil să conducă la înțelegerea și soluționarea multiplelor și complexelor provocări ale lumii prezente. Interdisciplinaritatea este o condiție și o premisă a pertinenței conținuturilor în raport cu problematica lumii contemporane, cu mutațiile din sfera culturii, a științelor, a cercetării științifice fundamentale și aplicative, a profesiilor. Interdisciplinaritatea favorizează transfesururi între domenii de cunoaștere și
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]