3,048 matches
-
o (re)întâlnire cu două nume de referință din cultura universală: sicilianul Salvatore Quasimodo și recanatezul Giacomo Leopardi. Promotor de marcă al ermetismului, nu doar virtuoz tălmăcitor din creația Eladei, primul își dezvăluie mai bine individualitatea confruntat cu congenerii și înaintașii lui, mai ales când este vorba de Leopardi, lângă care, asemenea multor altora, a dorit adesea să fie menționat. Adesea, nu întotdeauna, pentru ca in ambianța artistică efervescenta, dar și sulfuros-polemică din interbelicul italian, a fost pus în situația de a
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
obligatorie în ascensiunea unui tânăr scriitor sau poet, studiul activ al textelor precursorilor se poate realiza, potrivit lui Harold Bloom, în diferite moduri, toate caracterizate de un revizionism accentuat. Cercetătorul vorbește despre răstălmăcire sau mepriza poetica, despre contestare, despre discontinuitate în raport cu înaintașii, despre demonizarea ori trunchierea operei lor.35 Studiul de față își propune să puncteze strategiile la care recurge Quasimodo pentru a pătrunde în panteonul literaturii italiene, precum și măsură în care relația dintre opera să și cea a lui Leopardi îi
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
de 'La Ronda', ci în cel temerar, recuperat de Piero Bigongiari în premisa eseului sau din tinerețe, unde afirmă utilitatea poeziei nu ca instrument ci că fel de a fi, nu ca produs, ci că trăire. Recuperând tehnicile și concepțiile înaintașului tânăra generație de creatori a recurs la tradiție într-un moment de maximă reînnoire a poeziei. Apelul la el constituia și o metodă de a se elibera de trecutul recent, îmbrățișându-l pe cel mai îndepărtat: Apelând mereu la Leopardi
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
unele forme general acceptate care au dat viața unei perioade anume, îndepărtând-o de altele, bine definite și încheiate din punct de vedere istoric.249 În viziunea scriitorului ermetic, după al doilea Război Mondial poezia trebuia reconstruită pornind de la exemplul înaintașilor prin reconsiderarea atentă a operelei lor. În același an, 1946, sicilianul a scris Omul și poezia, expunere bogată în ecouri leopardiene, ce, sub condeiul lui, capătă tentă ideologică: atunci când spunem durere, nu înțelegem pesimism, care este negarea vieții (...), ci acea
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Tema antică a dragostei și stingerii, ajunsă în creația quasimodiană de sine stătătoare după ce a trecut prin filtrul traducerilor (Safo) și prin asimilarea lecției leopardiene reflectă metamorfozele poeziei de la romantism la ermetism, de la generalizarea și deschiderea spre universal realizată de înaintaș, până la extremă subiectivizare și individualizare, de factură nu putem să nu remarcam preponderent romantică, specifice lui Quasimodo. Prezenta cercetare a încercat să completeze lipsa unor analize despre elementele neoromantice din opera sicilianului, despre acel mozaic de puncte-cheie împrumutate de el
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Montale este evidentă, cel puțin în a doua etapă de creație, în răbufnirile iconoclaste, precum cea menționată anterior. Poetul pare să fi înțeles că acceptarea să în canonul literar nu poate fi decât un act de abatere, de revoltă împotriva înaintașilor. Reluând motive leopardiene numai pentru a le contrazice explicit, el a arătat că respingea tradiția, întrucat numai astfel avea acces la elită autorilor consacrați, în rândul cărora îl plasăm astăzi, ca cel mai de seamă reprezentant al ermetismului. Calea parcursă
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
dar în timp a devenit ceea ce a gândit cu adevărat! Peregrin prin străvechea istorie a Depresiunii colinare VASLUI DĂNEȘTI, învățătorul a adus la lumină cele mai valoroase antichități, continuând tradiția cercetărilor arheologice și istorice făcute de strămoșii săi. De la acești înaintași a învățat meserie și a înțeles că ei sunt modul prin care Dumnezeu îl are în grijă. I-a prețuit și i-a cinstit deopotrivă, la rându-i fiind onorat de cinstea și chibzuința lor. S-a apropiat de ei
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
o posibilă strămutare a colecției... Poate că și copiii au avut motive de nu au dat atenția cuvenită la ce va mai rămâne din casa muzeu, gestul lor putând fi socotit răzvrătitor dar în mod sigur față de cultură și față de înaintași a fost un gest reprobabil. Cu mult efort și cu multă muncă de lămurire dusă cu familia de cei în drept, o foarte mică parte din obiectele ce au mai fost găsite în bâjla-muzeu au fost aduse la Vaslui. Directorul
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
este o simplă monografie a unei localități, ci o inegalabilă operă literară prin modul cum este structurată și după mesajul ei absolut original. Cartea este un poem închinat unei așezări umane care a dat țării minți strălucite, o odă închinată înaintașilor în viziune clasică. La prima vedere această carte nu se dezvăluie cu toate adâncimile ei, dar când un pasionat de poezie descoperă că de fapt se află în fața unui poem scris în hexametri, se întreabă ce anume s-a născut
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
așteptau valorificarea. Costache Buraga s-a stins din viață pe data de 12 decembrie 1999. Din păcate, munca de decenii întregi a soților Buraga a putut fi risipită în numai câțiva ani de către nepricepuți și mai ales indiferenți față de eforturile înaintașilor. Acest fenomen distructiv căruia îi suntem martori, ridică mari semne de întrebare în ceea ce privește viitorul culturii noastre. Cu mult efort și cu multă muncă de lămurire dusă cu familia de cei în drept, o foarte mică parte din obiectele ce au
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
apleca crengile către copii pentru a i se culege roadele. Doi dintre copii nu puteau culege roadele pentru că la apariția lor, pomul își ridica crengile. Bătrânul care avea cheile grădinii, le-a explicat că nu vor putea culege roadele deoarece înaintașii lor nu au dat de pomană pentru ei. Culmea era că acei copii se făcea că erau copiii ei. Mă uit la cele cornulețe și la cozonac făcute cu nuci de la Eva din grădina părinților noștri. Ei nu mai sunt
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
din domeniile relatate mai sus s-ar consuma una sau alta din coversații, gîndurile se converg pînă la urmă tot către cea mai mare dintre pasiuni: arheologia. între vaze, podoabe, arme și alte obiecte uzuale care pot vorbi despre viața înaintașilor noștri, despre zbuciumata lor existență, învățătorul C.Buraga din Dănești se simte ,,ca acasă“. Expresia ,,ca acasă“ nu are aici sensul obișnut, comun. Ea confirmă, pentru cel ce vizitează locuința acestui neobișnuit amator, că expresia ,,ca acasă“ pentru C.B. are
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
și după ora ta de mers, mașina pe care ai refuzat-o, iar dincolo de gardul ei să fii martorul unui dialog plin de revelații. Costache Buraga, dacă-l întrebi, îți va spune că este țăran român care gîndește, ca toți înaintașii lui; Dacă afli cîte ceva din altă parte și insiști să-ți mărturisească, vei înțelege că este, de fapt, învățător pensionar, trecut de șaptezeci de ani. Iar învățător a fost la Dănești timp de cincizeci de ani, neîntrerupt. De unde, atunci
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
al conceptului în sine. Modelul cel mai strict pare să-l realizeze Marin Mincu 30. Va folosi termenul pleiadă ca sinonim pentru generație, pentru care impune și o serie de criterii de delimitare, existența unei metode, negația creatoare, delimitarea față de înaintași, spiritul de tinerețe, conștiința valorii, subliniind că nu sunt esențiale sincronizarea debutului și "fraternizarea", ci doar crearea unei opere durabile. Acest fapt ni s-a părut relevant și în discutarea generației numite aici albatrosiste, opera fiind cea care-i apropie
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
tinde periodic să-și formeze o serie de clișee, de formule de succes, este marcată prin revolta celor care se lansează pe scena literară împotriva unui mod consacrat de a face literatură și care simt nevoia să se delimiteze de înaintași. A spune despre un scriitor că aparține unei generații nu înseamnă a-l reduce la un model/tipar al epocii, ci a remarca existența unui sistem de factori, de condiții sociale, de mentalități care constituie spiritul epocii respective, existența unui
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
unei noi generații poetice se recunoaște imediat mai ales prin cuprinderea tuturor aspectelor tradiției și reevaluarea lor ascendentă", ibidem, p. 244. 12 "Generația creatoare reprezintă un statut de creație, revendicând o metodă, o atitudine și o angajare, precis delimitate față de înaintași.", ibidem, p. 245. 13 Ibidem, p. 246. 14 "Această departajare cronologică nu corespunde întotdeauna riguros nici în ceea ce privește limitele structurale de diferențiere și nici în privința determinărilor externe (vârstă, debut, formație etc.)", Marin Mincu, Poezia română actuală, Editura Pontica, 1999, Constanța, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
ocupat funcția de mare logofăt al Dreptății în Moldova. Se număra printre membrii comitetului de redactare a Regulamentului Organic, el fiind autorul articolelor care preconizau unirea Principatelor. Spirit întreprinzător și deschis înnoirilor, în măsura în care acestea nu anulau bunele tradiții preluate de la înaintași, C. sprijină înființarea Societății de Medici și Naturaliști din Iași și este inițiator al industriei extractive din Moldova. Deși la moartea tatălui său, renumit pentru felul în care și-a risipit averea în chefuri, nu moștenise aproape nimic, izbutește, prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286353_a_287682]
-
titular al Academiei de Științe Agricole și Silvice „Gheorghe lonescu Șișești", aspecte ce vor fi evidențiate cum se cuvine de colaboratorii apropiați și mulții săi prieteni, esența personalității sale constând în faptul că este un demn urmaș al marilor noștri înaintași care au creat un patrimoniu cultural național cu care ne mândrim și cărora le exprimăm eterna noastră gratitudine. Acad. Cristian HERA Vicepreședinte al Academiei Române Președinte al Secției de Științe Agricole și Silvice al Academiei Române Președinte de onoare al Academiei de
In honorem dr. ing. Mihai Cristea - membru titular al Academiei de Ştiinţe Agricole şi Silvice "Gh. Ionescu Şişeşti" by Dumitru Bodea, Silvia Străjeru, Marius Murariu () [Corola-publishinghouse/Science/1221_a_2384]
-
vin din tot atâtea direcții În pragul noului secol. De aici certitudinea Înfăptuirii sale. „Nici o inimă românească și nici o minte luminată nu s-a putut Îndoi de realizarea a ceea ce poeții numiseră până atunci „visul” nostru, „steaua” spre care alergaseră Înaintașii”. De aci forța incomensurabilă a acestui ideal, dorința neînfrânată de a realiza visul, unitatea națională. „Demnitatea și conștiința menirii noastre ne spun să luptăm cu toate mijloacele și pe toate căile până când vom Întrupa idealul nostru național, integral, până când
Prelegeri academice by Alexandru Husar () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92344]
-
câți au aceeași origine, aceeași limbă și locuiesc un teritoriu ... să formeze o singură țară”. (II) Desăvârșirea unității naționale, În acest spirit, realizarea idealului național Însemna, cert, izbânda unui vis milenar. „Astăzi se realizează acea Dacie la care au visat Înaintașii noștri”, scria În 28 noiembrie 1918 ziarul Opinia. Acea Dacie clădită pe geniul lui Burebista și Înnobilată de jertfa regelui Decebal, renovată prin opera Împăratului Traian, era În ultimă instanță regatul Daciei, patria unitară a unui popor În măsură a
Prelegeri academice by Alexandru Husar () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92344]
-
un destin măreț, impulsiv și tineresc, așa cum ne dă dreptul să fim descendența noastră latină și vitejia strămoșilor noștri”. Precedată de o impunătoare falangă ce-și avea iluștri exponenți În epocă, această generație se Încadra În mod organic pe filiera Înaintașilor săi, care - de la N. Iorga și V. Pârvan sau I. Găvănescul și Ovid Densușianu la O. Goga și N. Titulescu - au privit cu ochi buni, În cultura noastră, „visul universalității”. Precum Ovid Densușianu („vrând să dea manifestațiunilor noastre literare sau
Prelegeri academice by Alexandru Husar () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92344]
-
reprezintă. Reflectînd, pe de o parte, performanța traducătorului și, pe de altă parte, posibilitățile receptive ale limbii-scop (sau ale limbii-primitoare) în raport cu limba originalului, textul tradus este meritoriu dacă reflectă respectarea celor trei reguli identificate de Roger T. Bell110 în lucrările înaintașilor: 1) traducerea trebuie să realizeze o redare completă a ideilor din lucrarea originală, 2) stilul și maniera de a scrie trebuie să corespundă celor din textul original și 3) traducerea trebuie să aibă naturalețea unei compoziții originale. În aceste condiții
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
a condus la un schimb de mărfuri redus și la lipsa specializării profesionale. Fenomenul însingurării s-a manifestat și în cazul românilor care au trecut prin școală, devenind intelectuali, încît fiecare s-a crezut îndreptățit să nege orice realizare a înaintașilor sau a contemporanilor, pentru a se propune ca singur întemeietor de lume și ca singur deținător al adevărului. Exemplul concludent sub acest aspect este Titu Maiorescu, care, așa cum a arătat Nicolae Iorga 118, a respins violent realizările, de multe ori
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
crede că marele ardelean a fost doar un focar de idei eronate și l-a combătut violent pe marele înaintaș (În contra școalei Bărnuțiu). Exegeții de mai tîrziu au văzut în această predispoziție a lui Maiorescu de a nu recunoaște nimic înaintașilor o manifestare a "spiritului adamic", o orientare specifică intelectuali-lor români de a nu valorifica opera antecesorilor și de a lua totul de la început, dar lucrurile nu se prezintă de obicei astfel. Maiorescu nu este un "adamic", căci nu a făcut
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
degrabă la lirism, la efuziune sentimentală și la manifestare a atitudinii (ca reacție frustă) și mai puțin la argumentare, la efort științific și la organizare riguroasă și, de aceea, chiar atunci cînd a continuat și a dezvoltat idei științifice ale înaintașilor, le-a prezentat ca reacții ale sale și ca puneri la punct ale lucrurilor. Ca atare, ceea ce propuneau ardelenii, fiind aspecte specializate și dificile ale cunoașterii, nu a putut beneficia de o evaluare și de o analiză propriu-zisă, fiind respins
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]