2,110 matches
-
Acela este jocheul lui, Elvin, care este steward la Gymkhana și... — Și femeia care este cu Torrance? — De ce te interesează? — Ce-ți pasă dumitale! Miss Garnier lasă să-i scape un „Oh!“ ofensat și se răsucește pe călcâie. Scăpând o înjurătură. Bobby o apucă de braț. Ea se întoarce și-l privește furioasă. El încearcă să afișeze o privire cât mai impresionantă. — Îmi pare rău. — Dă-mi drumul. — Îmi pare rău. N-am vrut să fiu necioplit. Încăpățânarea ei este pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din calea lor, recunoscând o ceată pusă pe harță. Jonathan se îndreaptă spre Turl, făcându-și loc printre cumpărătorii uluiți, împingând un bătrân și decrepit profesor de la universitate în ușa unui croitor. Bătrânul se dezechilibrează, apoi își recapătă poziția, proferând înjurături în latina vulgară, pentru ca apoi să fie spulberat de hoardele de jucători de crichet, iar servieta sa cu traduceri nevăzute și etrierele de bicicletă să sfârșească laolaltă pe trotuar. Imediat, doi buldogi ai universității, foști soldați, cu pălării civile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
nebun, zice acesta, când Jonathan îi spune unde se duce, dar suspiciunea lui este mai puternică decât frica. Vin cu tine, se hotărăște. Presupun că nu vor fi probleme. Am arma. Se bate cu palma pe suportul armei, scapă o înjurătură și se duce s-o ia de la latrină. Urcă amândoi povârnișul pe fondul bătăii tobelor, croindu-și drumul în lumina lunii. Ritmul tobelor îi atrage, îi face să mărească pasul. Este imposibil de spus câte tobe se aud: când muzica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se sinucide era una din calitățile lui Bridgeman, nu a sa. În disperare, își vâră degetele în buzunarul de la pieptul cămășii sale safari și scoate inelul de logodnă cu Star din locul acela secret de lângă inima sa. După ce scapă o înjurătură și urlă de durere, îl aruncă la distanță. Se întoarce și-i descoperă pe cei trei însoțitori pe jumătate adormiți, privindu-l cu ochii împăienjeniți. Încercând să-și recapete calmul, le spune să se culce la loc și clătinându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
teribile de intestine cu senzația alarmantă de lichefiere, ceea ce înseamnă că ambele toalete sunt folosite aproape permanent. Gradul de ocupare fiind de nouăzeci la sută, nici unul nu este dispus să-l elbereze pentru colegii săi în nevoie. Gălăgia la ușă, înjurăturile și chiar amenințările devin lucru obișnuit. Degenerarea spre sălbăticie este rapidă și culminează cu momentul în care Gregg zboară ușa secundului cu revolverul, scoțându-l de acolo pe Gittens îngrozit, baricadându-se înăuntru. Marchant trebuie să-l convingă să iasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
asta de la un rahat, de la un muist comunist de rahat. — Duceți-vă Înapoi la hotel și futeți-vă uni cu alții homălăi din Liverpool! Un tip vine spre mine, dar tovarășii lui Îl trag după ei și se cară, proferând Înjurături. — Inadaptați, țip eu Înspre barman. Ștu io cum sunt ăștia. Se excită urlând la curve și lovind În ferestrele din cartierul roșu. Apoi se duc Înapoi și se fut unul cu altul. Ăștia-s cei din Liverpool, super isterici de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
scenă și, bine flancați de SPP-iști, au mers la spectatorii din primele rânduri. Au plecat fără bis, părăsind scena pur și simplu la expirarea timpului, după ce au înnebunit publicul nu numai cu muzica, dar și cu stilul presărat cu înjurături și ironii la adresa noului an, „two fucking thousand and eight shit“, sau a celor de la Europe. Pauze pustii și dese Pauzele lungi dintre concerte au fost principalul motiv de nemulțumire a publicului. Practic, între o trupă și alta au fost
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
avea 20 de ani când a descoperit, cu surprindere, un autor dramatic necunoscut, un oarecare Eugene Ionesco. I-au plăcut textul lui proaspăt, replicile în răspăr. L-a pus în scenă la un teatru parizian și s-a ales cu înjurături și roșii strivite, aruncate în obraz. Astăzi, Nicolas Bataille are 81 de ani, dintre care 50 petrecuți pe scena Teatrului de la Huchette din Cartierul Latin, în costumul pieselor lui Ionesco. Seară de seară, de jumătate de secol neîntrerupt, Cântăreața cheală
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
sfârșească scandalul cu reflectorul, fiindcă ajungem de râsul și ocara armatei, adăugând că comandantul diviziei a făgăduit o decorație celui ce va zdrobi batjocura rusească. ― Azi-noapte l-am încadrat, și totuși ne-a scăpat! zise Bologa furios, încheind cu o înjurătură ungurească. În doi ani n-am primit nici o observație și acuma, din pricina unui fleac de... ― Nu te înfuria, prietene, și nu înjura, răspunse Klapka abătut. Observația nu te privește pe tine, ci pe mine! ― Pe toți ne privește, domnule căpitan
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
asta ți-e vitejia?... Uite pe cine am propus eu pentru medalia de aur! Poftim!... Medalie de aur!... Glonte, nu medalie... Îl împroșcă cu o privire grea de ură și dispreț, apoi deodată îi întoarse spatele, strivind între dinți o înjurătură și smucindu-și mustața cu mâna dreaptă mică, grasă, încărcată de inele, ca o mână de femeie cochetă. Bologa rămase senin, nemișcat și cu gândul mereu că trebuie să-l convingă. Furia generalului îi făcea bine și-l îmbărbăta. Când
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
sculă și-și goli buzunarele. Un soldat îi luă mărunțișurile din mâini și le puse pe masă. Varga se uita pe sub sprâncene. Liniștea prizonierului îl supăra. Vru să ordone soldatului să controleze dacă... Pe urmă își mulcomi mânia printr-o înjurătură strivită în dinți, se așeză și cercetă pe rând toate lucrușoarele. Când dădu peste harta cu pozițiile, nu se mai putu stăpâni. Sări în picioare și, arătînd-o lui Bologa, strigă: ― Dar asta? În ochi îi fulgera dispreț și ură și
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
fusese odinioară în bateria lui Bologa și, văzând pe fostul său comandant între baionete, se zăpăci, nu înțelese deloc lămuririle sublocotenentului și bolborosi: ― Noi, mă rog cu supunere... ordinul, mă rog cu supunere... Sublocotenentul se înfurie și îl luă la înjurături pentru că "nu se poate să fie un sergent așa de prost și să nu priceapă că..." Atunci se apropie căpitanul Klapka, în mână cu o foaie de hârtie. Când recunoscu pe Bologa, încremeni. Sublocotenentul se grăbi să-i spuie întîi
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
tomuri de cod civil și de drept comun. La capătul curții se aflau cabinetele și un grătar mare, ca două brațe sub care erau stivuiți buștenii. Când Louisette aduse jambonul și jumările, fu primită cu o exclamație. Nu cu o înjurătură, nu, cu o expresie de mulțumire, și apoi, dar ea nu-și mai aducea aminte exact, o dulcegărie a colonelui la adresa ei, care-l făcu să râdă pe judecător. Ea așeză farfuriile, șervetele, paharele și tacâmurile pe o masă rotundă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
observând că niciunul dintre partenerii ei de drum nu reacționează în vreun fel, începu să-i lovească pe rând, cu forța și brutalitate în moalele capului, apoi le împărți picioare în stomac, scuipat între ochi, folosindu-și tot arsenalul de înjurături în engleză, franceza, italiană și spaniolă...Altercanții se împrăștiară imediat, rămăseseră uluiți de reacția tinerei care pur și simplu îi luase pe nepregătite și începură cu toții a râde...Râdeau și securiștii, lucru care pe Lăură o enervă cumplit și le
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
pare, la care eu l-am înjurat pe Hrușciov și am comentat că ori știe Biblia, ori știe marxismul, dar oricum nu are de ce să le pună împreună. Erau cuvântările lui de primar de țară. Deci am crezut că de la înjurătura asta mi se trage. Acolo, la Securitate, am stat eu la o masă și cetățeanul care mă ridicase la alta. Mă întreba tot felul de banalități și-mi arunca chibritul așa, pe sus, ori de câte ori voiam să fumez. Mă întreba despre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
către ea o paletă încărcată cu material. ― Atenție, îi zise politicos militarul. Ea-și ceru iertare și se dădu înapoi pentru a-i face loc. ― Scuză-mă. El nu se uită la ea, având privirea ațintită pe încărcătură. Trase o înjurătură și plecă spre Apone. Sergentul șef și Hicks punctau o listă. Așteptă în liniște ca militarii să-i vorbească. ― Vreo problemă? făcu Apone. ― Da, exact. Parcă aș fi a cincea roată de la căruță. Îmi ies din minți dacă stau degeaba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
Pasajul se lărgește. Hicks efectuă o panoramare cu camera sa. Militarii pătrunseră în interiorul unui vast dom cu pereții făcuți dintr-un material diferit. Faptul că toți infanteriștii își păstrau calmul se datora antrenamentului. ― Oh, Dumnezeule, murmură Ripley. Burke trase o înjurătură. Camerele și lămpile le ofereau imaginea sălii. În locul pereților netezi și ondulați de mai înainte, erau acum alții, grosolani și neuniformi. Se vedea în plus un basorelief compus din obiecte diverse provenind din colonie; mobile, cabluri, componete solide și lichide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
ce semnal! Zece metri! Ripley se uită la ușă. ― Dau năvală. Vasquez, mai ai mult? Femeia nu-i răspunse. Picuri de metal topit îi ardeau pielea și plouau pe haine. Strângea din dinți și-și încuraja aparatul de sudură cu înjurături bizare. ― Nouă metri, opt metri! Hudson anunțase această ultimă cifră cu o voce ascuțită. Se uita în jur, vizibil înspăimântat. ― Nu se poate, insistă Ripley, deși propriul detector îi furniza aceeași informație. Ar trebui să fie aici, înăuntru. ― Exact, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
am decis să vorbim în engleză. S.A.: De ce să vorbiți în engleză? M.I.: Nu știu. Așa s-a întâmplat. S.A.: Înțeleg. Am avut și eu experiența asta: cu Cioran XE "Cioran, Emil" nu am vorbit decât în franceză, cu excepția unor înjurături neaoșe, precum și a unor bârfe prea suculente ca să nu fie exprimate în română. Dar vorbesc adesea în alte limbi, mereu sau alternând cu româna, chiar cu unii compatrioți care nu au plecat de prea mult timp din țară. M.I.: Cum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
consume nervii șoferilor, ducând nu numai la întârzieri și plictiseli în timp ce stai la coada imensă ce te face să înaintezi ca melcul între Universitate și Fundație, dar și la o atmosferă de lipsă de civilizație, căci nervii șoferilor duc la înjurături, la apariții cu bâte de baseball în mână șamd. Bucureștenii cunosc de mai multă vreme acest tip de manifestări, Iașul se află numai la începuturile lor. În timp ce stai și caști în mașină sau îți consumi nervii așteptând ca vehiculul din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
unuia crescut de maică-sa până pe la 30 de ani și lăsat brusc să se descurce de unul singur. Așa ceva trebuie să înțelegi. Dar să termin, totuși, capitolul obligatoriu cu amintiri din Comunism... În primul rând că m-a șocat înjurătura. Taică-meu se înroșise, i se umflaseră venele gâtului și-mi tot repeta, furios, ultima parte a bancului. Încercam să scot măcar un chițăit, să mă prefac amuzat, taică-meu lovea apa cu palmele, se strâmba. Mă gândeam că o să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
mine, cu mâinile încrucișate pe pieptul proeminent, într-un veritabil stil macho. Pentru un moment, am crezut că iar o să-și facă de cap cu mine și m-am sprijinit de tăblia patului, preventiv; dar el se limită la o înjurătură puternică și trecu pe partea cealaltă a patului, spre scara ce ducea jos, în atelierul principal. Am sărit ca arsă din pat și am zbierat la el aplecată peste balustradă: —Tu ai fost ăla care a venit pe aici, îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
au apărut ca din pământ, trăncănind în franceză și lovindu-mă peste picioare cu rucsăcelele create de designeri, pe care mamele lor le-au asortat cu grijă la încălțările sport. — Duceți-vă naibii, am spus, încercând să-mi aduc aminte înjurături în franceză. Merde, Vaffanculo - stai, asta e în italiană. Eric Cantona. Um... O profesoară cu părul pieptănat auster într-un coc, purtând una dintre acele rochii sobre fără nici o șansă, încheia plutonul. Mi-a aruncat o privire plină de reproș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
M-am îndreptat către aceeași intrare și mi-am introdus cartela. Mașinăria prăpădită a scuipat-o înapoi disprețuitor. Impacientată, am încercat din nou, însă cu același rezultat. Încercând să rămân calmă, am îndreptat cartela și am încercat iarăși, adăugând ceva înjurături. Într-un final, mașinăria s-a îndurat să mă lase să trec. I-am dat un șut să o învăț bunele maniere. Capul lui Simon dispărea în fața mea în josul scărilor. Am țâșnit după el. Culoarele stației nu erau atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
Înghioldea cu Naganul și mă tot davaià... Mi-am pierdut sărita și l-am băgat În mă-sa. Pe românește, se-nțelege. Dacă Hantătarov nu știa boabă românească, iar În rusește abia se ținea pe... picioarele lui strâmbe, de călăreț, Înjurăturile le știa, al naibii! Așa se-nvață limba rusă: Înjurând... Și cum cuvântul acela de rușine și de sărbătoare din Înjurătura noastră națională ne vine din slavă... - Nu-i sigur: se zice că exista În... ăsta, În substrat... - Unde altundeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]