2,079 matches
-
1961/1982), „La conception de l’homme dans l’experience psychanalytique” (1962a/1982). Lagache recunoaște că a reluat o idee schițată de Bibring, dar merge și mai departe, căutând în opera lui Freud elemente care să pledeze în favoarea conceptului de degajare. De pildă, în textul său din 1957, el citează capitolul despre „Stările de dependență ale eului”, în care Freud exprimase cât se poate de clar ideea că funcția tratamentului era aceea de a elibera eul de sub influența celorlalte două instanțe
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
exprimase cât se poate de clar ideea că funcția tratamentului era aceea de a elibera eul de sub influența celorlalte două instanțe. De asemenea, în „La sublimation et les valeurs” (1962/1984), Lagache subliniază că, „în conformitate cu marile linii indicate de Freud, degajarea presupune înlocuirea compulsiilor defensive, rețineri inconștiente față de solicitări inconștiente, cu alegerea și respingerea conștiente - într-un cuvânt, judecata, atât în sens moral, cât și logic”. Pentru Lagache, scopul operațiunilor de degajare este conștientizarea posibilităților de care dispune subiectul, faptul de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
Lagache subliniază că, „în conformitate cu marile linii indicate de Freud, degajarea presupune înlocuirea compulsiilor defensive, rețineri inconștiente față de solicitări inconștiente, cu alegerea și respingerea conștiente - într-un cuvânt, judecata, atât în sens moral, cât și logic”. Pentru Lagache, scopul operațiunilor de degajare este conștientizarea posibilităților de care dispune subiectul, faptul de a le „trăi, măcar pe canapeaua psihanalistului”, în loc de a „nu le trăi”, de a le „mortifica”. O contribuție importantă a lui Lagache privește descrierea elementelor caracteristice degajării: 1) recunoașterea, considerată esențială
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
Lagache, scopul operațiunilor de degajare este conștientizarea posibilităților de care dispune subiectul, faptul de a le „trăi, măcar pe canapeaua psihanalistului”, în loc de a „nu le trăi”, de a le „mortifica”. O contribuție importantă a lui Lagache privește descrierea elementelor caracteristice degajării: 1) recunoașterea, considerată esențială, de către subiect a dorințelor și apărărilor sale fantasmatice; 2) rolul important pe care-l îndeplinește conștiința - sau, în termeni psihanalitici, „eul conștient” -, rol care, fără a fi exclusiv, este totuși determinant; 3) îndepărtarea apărării, ca element
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
recunoașterea, considerată esențială, de către subiect a dorințelor și apărărilor sale fantasmatice; 2) rolul important pe care-l îndeplinește conștiința - sau, în termeni psihanalitici, „eul conștient” -, rol care, fără a fi exclusiv, este totuși determinant; 3) îndepărtarea apărării, ca element prealabil degajării. Operațiunile de degajare „presupun «dezinvestirea» contrapulsiunii defensive, amânarea ei și, în contrapartidă, «suprainvestirea» anumitor gânduri, care fac apel la atenție și la reflecție”. Lagache mai precizează că, în termeni psihologici, mecanismele de apărare fac apel la inteligență, în sensul de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
de către subiect a dorințelor și apărărilor sale fantasmatice; 2) rolul important pe care-l îndeplinește conștiința - sau, în termeni psihanalitici, „eul conștient” -, rol care, fără a fi exclusiv, este totuși determinant; 3) îndepărtarea apărării, ca element prealabil degajării. Operațiunile de degajare „presupun «dezinvestirea» contrapulsiunii defensive, amânarea ei și, în contrapartidă, «suprainvestirea» anumitor gânduri, care fac apel la atenție și la reflecție”. Lagache mai precizează că, în termeni psihologici, mecanismele de apărare fac apel la inteligență, în sensul de adaptare la situațiile
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
și, în contrapartidă, «suprainvestirea» anumitor gânduri, care fac apel la atenție și la reflecție”. Lagache mai precizează că, în termeni psihologici, mecanismele de apărare fac apel la inteligență, în sensul de adaptare la situațiile noi. Din această perspectivă, mecanismele de degajare sunt considerate de Lagache ca fiind foarte diferite de operațiile defensive ale eului, care au ca scop reducerea, cât mai rapid cu putință, a tensiunilor intolerabile. Chiar dacă ele amână descărcarea pulsiunii periculoase, apărările tind spre o reducere a tensiunii cât
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
mai insistă și asupra faptului că operațiile defensive au caracteristici prin care se apropie de procesul primar. Ele au o structură paralogică și se realizează sub influența principiului plăcerii și a compulsiei la repetiție. În textele în care vorbește despre degajare, Lagache descrie diferitele sale moduri de realizare 35: - familiarizarea subiectului cu situația traumatică; - previziunea, mecanism ce-i permite subiectului să se degajeze de influența motivațiilor sale actuale - care animă și întrețin conflictul-, ca și de așteptarea unor efecte iminente, reprezentându
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
În legătură cu acest mecanism, Lagache amintește că, în cura psihoterapeutică, o rezistență nu este surmontată decât dacă subiectul îi substituie acesteia un mod de exprimare pozitiv. Fără îndoială că doar în relație cu înlocuirea trebuie să concepem și alte căi de degajare care implică, potrivit lui Lagache, diverse modalități de înlocuire, și anume: • repetiția acționată, prin rememorarea gândită și verbalizată; • identificarea (care-l face pe subiect să se confunde cu experiența trăită), prin obiectivare (care-i permite să ia distanță față de această experiență
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
1945/1953), Fenichel considera totuși că sublimarea este un mecanism de apărare aparte: o apărare „reușită”, pentru care o condiție prealabilă este abolirea refulării, deci a apărării. Pentru acest motiv, Lagache propune ca sublimarea să fie considerată un mecanism de degajare. 3. Coping-ultc "3. Coping‑ul" Lucrarea lui Lazarus (1966) cu privire la stresul psihologic și procesul de coping 37 a contribuit la pătrunderea noțiunii de coping în limbajul științific. Începând din acest moment, interesul acordat noțiunii a crescut încontinuu: din ianuarie 1990
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
care pot fi calificate drept funcționale în virtutea scopurilor lor: reducerea tensiunii pulsionale și a angoasei ce rezultă din ea (ca în cazul mecanismelor de apărare) și, respectiv, adaptarea la schimbare, la condițiile externe (ca atunci când avem în vedere mecanismele de degajare și de coping). Această viziune asupra semiologiei pune accent pe aspectul de proces de funcționare psihică și sugerează în același timp un continuum al mecanismelor de adaptare mergând de la apărare până la degajare și, apoi, la coping. Plutchik (1995) este de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
externe (ca atunci când avem în vedere mecanismele de degajare și de coping). Această viziune asupra semiologiei pune accent pe aspectul de proces de funcționare psihică și sugerează în același timp un continuum al mecanismelor de adaptare mergând de la apărare până la degajare și, apoi, la coping. Plutchik (1995) este de părere că fiecăreia dintre cele opt apărări de bază (considerate niște mecanisme inconștiente, rigide, de valoare adaptativă limitată) îi corespunde un stil de coping (conceput ca o metodă conștientă de rezolvare a
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
unei „derute intelectuale cauzate de emoție” (Mazerol, 1970). Aceeași constatare a fost făcută și în două teze de doctorat dedicate testului „Satul”, aplicat unor subiecți caracterizați printr-un psihic fragil (Lhote, 1976) și unor pacienți diagnosticați cu alcoolism (Jacquet, 1987). Degajarea mesei și trierea elementelor sunt criterii de comparare a pacienților cu grupurile-martor. Schizofrenicii se arată și ei incapabili de anticipare înainte de a-și construi satul; ei sunt dominați de eveniment, percepând numai prezentul imediat (Guichardière și Péchoux, 1968). Relațiile cu
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
poate părea paradoxală, însă ambele apărări se sprijină pe credința în puterea absolută a gândului. În această optică, așa cum gândul poate face să dispară trecutul, el poate și să supună viitorul, reprezentându-l și adjudecându-și-l. Familiarizarea, mecanism de degajare pus în evidență de Lagache (1962a/1982) (după ce anterior fusese semnalat de Bibring), prezintă și ea puncte comune cu anticiparea. Grație acestui mecanism, subiectul „se familiarizează cu situația traumatică și acționează printr-o abreacție asupra tensiunilor care-i sunt inerente
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
fantoma care-ar putea veni”. Faptul de a gesticula echivalează, după A. Freud, cu o identificare cu obiectul exterior temut. Regăsim în acest comportament caracterul activ al identificării cu agresorul, pe care am putea-o califica drept un mecanism de degajare (Bibring, 1943) prin consecința sa: „Copilul se transformă din amenințat în amenințător” (A. Freud, 1936/1993) și prevede o strategie pentru a face față pericolului. Această conduită trebuie, de asemenea, pusă pe seama evoluției afective a copilului, cu observația că angoasa
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
la care te gândești” (Anzieu, 1961/1970). Să mai notăm că utilizarea transferului în cură se sprijină pe proiectarea experiențelor infantile asupra persoanei terapeutului. Expresie a unei relații imaginare cu celălalt, această „situație proiectivă” poate fi decriptată și permite o degajare pornind de la interpretările care îi sunt date. Lebovici (1992) relatează cazul uneia dintre pacientele sale care acordă o mare importanță modului în care psihanalistul o privește când o întâmpină la cabinet. Dacă acesta este puțin preocupat, ea se simte „disprețuită
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
și care sunt deci patogene, întrucât provoacă o stare de tensiune perpetuă. Această poziție este aspru criticată de Lagache (1961/1982), care îi evidențează contradicțiile interne și afirmă că este nepotrivit să vorbim în acest caz despre apărare. Conceptul de degajare, introdus de Bibring, este singurul care poate lămuri sublimarea, de vreme ce descărcarea nu este blocată. Guillaumin (1974) conchide că există un aspect magic și excepțional al acestei apărări - „șoim în mijlocul păsărilor de curte” -, care, în chip misterios, reușește în opera de
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
introdus de Bibring, este singurul care poate lămuri sublimarea, de vreme ce descărcarea nu este blocată. Guillaumin (1974) conchide că există un aspect magic și excepțional al acestei apărări - „șoim în mijlocul păsărilor de curte” -, care, în chip misterios, reușește în opera de degajare a eului, în vreme ce alte apărări eșuează; totuși, mijloacele prin care ea ajunge la reușită rămân necunoscute. Care sunt pulsiunile vizate? Freud nu a studiat în mod aprofundat pulsiunile de agresivitate din perspectiva raportului lor cu sublimarea. El recunoaște acest lucru
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
Editura All, București, 2007, 129. 434 Rusu V, Dicționar Medical, Editura Medicală, București, 2001, 281. 435 Rusu V, Dicționar Medical, Editura Medicală București, 2007, 317. MICROGRAFII ASUPRA PRODUSELOR APICOLE Andrițoiu Călin Vasile 149 enzimă oxidantă ce descompune apa oxigenată, cu degajarea de oxigen simplu, care nu poate fi fixat decât de un corp oxidabil spontan [2], în organism, catalaza este prezentă în unele celule (îndeosebi celulele hepatice și hematii) [3.4]. Gluconolactona [1436]: denumire uzuală pentru lactonele acidului gluconic: γ lactonă
MICROGRAFII ASUPRA PRODUSELOR APICOLE by Andriţoiu Călin Vasile [Corola-publishinghouse/Science/273_a_935]
-
nul,indicele de refracție,densitatea, punctul de topire sunt mai înalte decât la cei cis. Izomerii cis, mai puțini stabili decât cei trans, în anumite condiții (încălzire,catalizatori specifici) se pot transforma în forme trans. Această izomerizare se realizează cu degajare de energie. Așa de exemplu acidul fumaric are punctul de topire 2870C, iar acidul maleic 1300C; acidul fumaric se dizolvă în apă în proporție de 0,7% la 250C, iar acidul maleic 79% la 250C. Și proprietățile chimice sunt diferite
Chimie biologică by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/701_a_1306]
-
formarea derivaților cuaternari, complet metilați la azot, numiți betaine: Betainele sunt săruri cuaternare de amoniu, cu caracter neutru, ușor solubile în apă. c)Dezaminarea cu acid azotos Aminoacizii reacționează cu acidul azotos în soluție acidă cu formare de ( αhidroxiacizi și degajare de azot: Măsurarea volumului de azot degajat permite determinarea cantitativă a grupărilor NH2 din aminoacizi și proteine (metoda van Slyke). d)Carboxilarea aminoacizilor Aminoacizii pot reacționa la gruparea amino cu CO2 cu formarea unor compuși carbamino (NH COO-): 186 Prin
Chimie biologică by Lucia Carmen Trincă () [Corola-publishinghouse/Science/701_a_1306]
-
superioare. După ce ating starea de saturație din cauza răcirii mai departe sau a fluxului altor vapori de apă se produce condensarea sau sublimarea acestora, proces ce dă naștere la formarea norilor sau a cețurilor. În timpul condensării și a sublimării are loc degajarea căldurii, iar cantitatea de căldură ce se degajă la condensarea cantității de m grame de vapori de apă, este egală cu Lm (L fiind căldura specifică de formare a vaporilor). Paralel cu condensarea, în atmosferă are loc și înghețarea picăturilor
ORDINE ȘI DEZORDINE ÎN SISTEME MACROSCOPICE by PARASCHIV DANIELA () [Corola-publishinghouse/Science/1776_a_3171]
-
orizontale destul de mari și cu concentrația uniformă). În acest caz curentul de impurități care se datorește amestecului turbulent: Trebuie să fie egal cu curentul particulelor de impurități provocate de acțiunea forței gravitaționale. Notăm prin v viteza medie de depunere (de degajare) a particulelor. Printr-o suprafață orizontală de 1 cm2 vom trece de sus în jos în 1 sec. particulele cuprinse în volumul v * 1 cm 2 . Masa particulelor de impurități din acest volum va fi egală cu v * * s (deoarece
ORDINE ȘI DEZORDINE ÎN SISTEME MACROSCOPICE by PARASCHIV DANIELA () [Corola-publishinghouse/Science/1776_a_3171]
-
și părerea sa despre diferența de statut dintre sine și clasa sau grupă. Cei ce se percep pe sine ca având un statut mai înalt se comportă mai relexat decât cei ce se percep ca având un statut inferior. Semnele degajării se traduc în calm și siguranță în mișcări, adoptarea poziției rezemate pe scaun sau menținerea mâinilor și picioarelor în poziții asimetrice. Cu cât diferența de relaxare dintre partenerii comunicării este mai mare, cu atât își comunică mai intens diferența de
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Rela-Valentina Ciomag () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_782]
-
la deciziile referitoare la viitor, posibilitatea de a beneficia de educație, asistență și asigurarea protecției împotriva angoasei, amenințărilor sau tratamentelor abuzive. Mai este încă promovată modalitatea de a invoca conflictele ideologice existente între cercetarea medicală, psihanalitică, educațională și întâietatea dată degajării factorilor organici când nu există tratament pentru autism. Abordările psihiatrice sunt adesea în opoziție cu cele educative. Părinții critică lipsa de susținere a psihiatrilor, susținere promovată printr-o abordare educativă. Autismul este adesea redus la factori de ordin neurobiologic. Astfel
Autism : aspecte generale by Marinela Rață, Gloria Rață, Bogdan-Constantin Rață () [Corola-publishinghouse/Science/310_a_620]