3,372 matches
-
1. Tumoră mediastinală antero-superioară: ganglion mărit, grup ganglionar afectat, tumoră prezentă de timus, dar diagnosticul de limfom este greu de stabilit pe acest aspect (fig. 7.54, 7.55). 2. Adenopatie mediastinală discretă cu sau fără adenopatie hilară: ganglion paratraheal, ganglion prevascular, ganglion subcarinal, ganglioni hilari, sunt imagini sugestive pentru diagnosticul de limfom. Ganglionul mărit sau grupul de ganglioni măriți de volum sunt aspecte mai des întâlnite în limfomul nehodgkinian decât în cel hodgkinian. Acestea nu sunt modificate de tratamentul specific
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
mediastinală antero-superioară: ganglion mărit, grup ganglionar afectat, tumoră prezentă de timus, dar diagnosticul de limfom este greu de stabilit pe acest aspect (fig. 7.54, 7.55). 2. Adenopatie mediastinală discretă cu sau fără adenopatie hilară: ganglion paratraheal, ganglion prevascular, ganglion subcarinal, ganglioni hilari, sunt imagini sugestive pentru diagnosticul de limfom. Ganglionul mărit sau grupul de ganglioni măriți de volum sunt aspecte mai des întâlnite în limfomul nehodgkinian decât în cel hodgkinian. Acestea nu sunt modificate de tratamentul specific. Conduita chirurgicală
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
ganglion mărit, grup ganglionar afectat, tumoră prezentă de timus, dar diagnosticul de limfom este greu de stabilit pe acest aspect (fig. 7.54, 7.55). 2. Adenopatie mediastinală discretă cu sau fără adenopatie hilară: ganglion paratraheal, ganglion prevascular, ganglion subcarinal, ganglioni hilari, sunt imagini sugestive pentru diagnosticul de limfom. Ganglionul mărit sau grupul de ganglioni măriți de volum sunt aspecte mai des întâlnite în limfomul nehodgkinian decât în cel hodgkinian. Acestea nu sunt modificate de tratamentul specific. Conduita chirurgicală în limfoamele
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
dar diagnosticul de limfom este greu de stabilit pe acest aspect (fig. 7.54, 7.55). 2. Adenopatie mediastinală discretă cu sau fără adenopatie hilară: ganglion paratraheal, ganglion prevascular, ganglion subcarinal, ganglioni hilari, sunt imagini sugestive pentru diagnosticul de limfom. Ganglionul mărit sau grupul de ganglioni măriți de volum sunt aspecte mai des întâlnite în limfomul nehodgkinian decât în cel hodgkinian. Acestea nu sunt modificate de tratamentul specific. Conduita chirurgicală în limfoamele mediastinale Chirurgul toracic solicitat pentru a examina un caz
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
greu de stabilit pe acest aspect (fig. 7.54, 7.55). 2. Adenopatie mediastinală discretă cu sau fără adenopatie hilară: ganglion paratraheal, ganglion prevascular, ganglion subcarinal, ganglioni hilari, sunt imagini sugestive pentru diagnosticul de limfom. Ganglionul mărit sau grupul de ganglioni măriți de volum sunt aspecte mai des întâlnite în limfomul nehodgkinian decât în cel hodgkinian. Acestea nu sunt modificate de tratamentul specific. Conduita chirurgicală în limfoamele mediastinale Chirurgul toracic solicitat pentru a examina un caz cu tumoră mediastinală ce poate
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
alb-gri. Poate prezenta hemoragie, degenerare chistică, necroză (sugestivă pentru leziunea malignă). Tratamentul este chirurgical, practicându-se excizia. Hemangioendoteliomul Poate fi de mai multe tipuri: - hemangioendoteliomul epitelioid;- hemangioendoteliomul cu celule fusiforme;- tumora Dabska. Tratamentul se face prin excizie chirurgicală și a ganglionilor limfatici regionali. Se mai poate practica radioterapie, chimioterapie, rerezecție în recidivă și rezecția metastazelor [24]. Leiomiomul Localizarea mediastinală este foarte rară, iar excizia sa chirurgicală este urmată de succes. Leiomiosarcomul Tumora primară cu localizare mediastinală este rar întâlnită. Este o
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by VICTOR TOMULESCU, IRINEL POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/92114_a_92609]
-
locoregionale) și pe cale sanguină (metastaze la distanță). Carcinomul ampular invadează inițial mucoasa duodenală și pancreasul, ulterior interesând țesuturile peripancreatice, adeventicea vaselor mari (venă portă, venă mezenterică superioară, venă splenică, respectiv trunchiul celiac, artera hepatică și mezenterica superioară). Metastazele ganglionare interesează ganglionii pancreatico-duodenali (stația I), ganglionii mezenterici superiori (stația II) și ganglionii paraaortici (stația III). Ulterior, extensia se poate face chiar și spre ganglionii mediastinali. Metastazele hematogene sunt localizate în ficat, plămâni, peritoneu, oment [2, 27]. Prognosticul este rezervat, dar mai bun
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
metastaze la distanță). Carcinomul ampular invadează inițial mucoasa duodenală și pancreasul, ulterior interesând țesuturile peripancreatice, adeventicea vaselor mari (venă portă, venă mezenterică superioară, venă splenică, respectiv trunchiul celiac, artera hepatică și mezenterica superioară). Metastazele ganglionare interesează ganglionii pancreatico-duodenali (stația I), ganglionii mezenterici superiori (stația II) și ganglionii paraaortici (stația III). Ulterior, extensia se poate face chiar și spre ganglionii mediastinali. Metastazele hematogene sunt localizate în ficat, plămâni, peritoneu, oment [2, 27]. Prognosticul este rezervat, dar mai bun comparativ cu celelalte tumori
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
inițial mucoasa duodenală și pancreasul, ulterior interesând țesuturile peripancreatice, adeventicea vaselor mari (venă portă, venă mezenterică superioară, venă splenică, respectiv trunchiul celiac, artera hepatică și mezenterica superioară). Metastazele ganglionare interesează ganglionii pancreatico-duodenali (stația I), ganglionii mezenterici superiori (stația II) și ganglionii paraaortici (stația III). Ulterior, extensia se poate face chiar și spre ganglionii mediastinali. Metastazele hematogene sunt localizate în ficat, plămâni, peritoneu, oment [2, 27]. Prognosticul este rezervat, dar mai bun comparativ cu celelalte tumori periampulare. Aceasta se datorează diagnosticului precoce
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
venă portă, venă mezenterică superioară, venă splenică, respectiv trunchiul celiac, artera hepatică și mezenterica superioară). Metastazele ganglionare interesează ganglionii pancreatico-duodenali (stația I), ganglionii mezenterici superiori (stația II) și ganglionii paraaortici (stația III). Ulterior, extensia se poate face chiar și spre ganglionii mediastinali. Metastazele hematogene sunt localizate în ficat, plămâni, peritoneu, oment [2, 27]. Prognosticul este rezervat, dar mai bun comparativ cu celelalte tumori periampulare. Aceasta se datorează diagnosticului precoce, fiind favorizat de localizarea tumorii ce determină obstrucția fluxului biliar și apariția
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
că cei cu fenotipul histomolecular pancreatico-biliar (CDX-negativ, MUC-1 pozitiv) au un prognostic mai rezervat comparativ cu cei cu fenotipul intestinal (CDX -pozitiv, MUC-1 negativ), supraviețuirea medie fiind de 16 luni, respectiv 116 luni [56]. Prin combinarea fenotipului imunohistochimic cu interesarea ganglionilor loco-regionali, se delimitează trei subseturi de carcinoame ampulare, cu prognostic diferit:fenotipul nonpancreatico-biliar și fără interesarea ganglionilor regionali (N0) - prognostic foarte bun - supraviețuire la 5 ani de 88%;fenotipul pancreatico-biliar și cu interesare ganglionară (N1) - prognostic rezervat - supraviețuire la 5
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
cu fenotipul intestinal (CDX -pozitiv, MUC-1 negativ), supraviețuirea medie fiind de 16 luni, respectiv 116 luni [56]. Prin combinarea fenotipului imunohistochimic cu interesarea ganglionilor loco-regionali, se delimitează trei subseturi de carcinoame ampulare, cu prognostic diferit:fenotipul nonpancreatico-biliar și fără interesarea ganglionilor regionali (N0) - prognostic foarte bun - supraviețuire la 5 ani de 88%;fenotipul pancreatico-biliar și cu interesare ganglionară (N1) - prognostic rezervat - supraviețuire la 5 ani de 20%;fenotipul nonpancreatico-biliar combinat cu N1 sau fenotipul pancreatico-biliar combinat cu N0 - prognostic intermediar - supraviețuire
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
la chimio și radioterapie. STADIALIZARE Stadializarea cancerului pancreatic se realizează prin sistemul TNM [95], prezentat în capitolul „Morfopatologie - Cancerul pancreatic”. EVOLUȚIE ȘI PROGNOSTIC Cancerul pancreatic este o tumoră agresivă cu invazie loco-regională și la distanță extrem de rapidă. Se extinde la ganglionii limfatici regionali, la structurile vasculare învecinate (vena portă, vena mezenterică superioară, vena splenică, artera celiacă, artera hepatică, artera mezenterică superioară) determină invazie capsulară și perineurală. Sunt apoi interesate organele învecinate: duoden, stomac, peritoneu etc. Metastazarea hematogenă are cele mai variate
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului () [Corola-publishinghouse/Science/92209_a_92704]
-
după inspirație, astfel încât să nu se ridice și să provoace o presiune incomodă la nivelul gâtului, al nărilor și al trompelor lui Eustachi în timpul comprimării. De asemenea, întinde întreaga coloană vertebrală de la craniu până în regiunea sacrală, stimulând toți nervii și ganglionii de-a lungul său și deschizând canalele de energie. Efectul acesta ridică energia din regiunea sacrală spre cap, activând circuitul de energie al Orbitei Microcosmice. Se știe că presiunea ușoară pe care o manifestă asupra nervului sinusului carotid facilitează calmul
[Corola-publishinghouse/Science/2142_a_3467]
-
cunoașterea dezvoltării sale. A. Comte Istoricul cunoștințelor noastre asupra sistemului nervos vegetativ începe cu Galen (sec. II e.n.), care a dat denumirea de simpatic trunchiului nervos paravertebral implicat în armonizarea și coordonarea funcțiilor viscerale. El face și prima descriere a ganglionilor superiori, inferiori și semilunari, precizând originea craniană și distribuția toraco-abdominală difuză a vagului, „nervul rătăcitor”. Din aceeași perioadă datează constatarea că inima denervată sau scoasă din corpul animalului continuă să bată. Faptul constituie una din primele dovezi experimentale privind existența
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
Exercitatio de motu cordis et sanguinis (1628). Pe plan anatomic, Vesalius, Willis și alții descriu lanțul ganglionar simpatic și plexul solar ca principale căi de legătură între viscere și creier. Spre deosebire de aceștia, Du Petit (1727) și Winslow (1732) susțin că ganglionii simpatici sunt centri nervoși independenți. Pe plan fiziologic, Lower și Ens (1745), studiind consecințele secțiunii și stimulării vagului, semnalează efectele sale cardioinhibitorii. Alți autori (Whytt, 1751) atrag atenția asupra mișcărilor involuntare ale tractusului gastrointestinal și vezicii urinare, pe care le
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
respirației, Legallois (1812) descoperă centrii respiratori bulbari, prevăzuți cu activitate ritmică proprie persistentă după întreruperea conexiunilor nervoase supra- și subiacente (denumiți nodul vital de Fluorens, 1842). Cercetările din această perioadă, evidențiind particularități morfo-funcționale atât ale centrilor bulbari, cât și ale ganglionilor simpatici, au determinat pe Bichat (1802) să împartă procesele vitale în animale și organice. În timp ce viața animală, somatică sau de relație, este sub dependența axului cerebrospinal, viața organică, vegetativă sau de întreținere, depinde de sistemul simpatic ganglionar. Pentru a diferenția
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
Plecând de la observația că țesuturile și organele inervate de sistemul nervos vegetativ posedă un oarecare grad de automatism, numeroși autori au trecut la studiul microscopic al acestora. Ehrenberg (1833) și Valentin (1836) fac primele descrieri microscopice ale celulei nervoase din ganglionii simpatici, iar Kolliker (1849) pune în evidență fibre musculare netede în pereții arteriali. Cl. Bernard (1852) pe de altă parte, beneficiind de înregistrarea presiunii sanguine cu ajutorul manometrului cu mercur, imaginat de Poiseuille (1828) și perfecționat de Ludwig (1847), descrie funcția
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
nervilor simpatici, confirmată de cercetările microscopice ale lui Henle (1868) cu privire la inervația periarterială vegetativă. Secționând simpaticul cervical, Cl. Bernard obține creșterea temperaturii capului de partea respectivă ca rezultat al vasodilatației produse. La realizarea reflexelor viscerale participă, după părerea sa, atât ganglionii periferici, cât și măduva spinării. Prin celebra „piqure diabétique” practicată la baza ventriculului al IV-lea, atrage atenția asupra structurilor nervoase centrale implicate în reglarea glicemiei, alături de reacțiile neuroreflexe periferice. Cu această ocazie Cl. Bernard dovedește participarea ficatului la menținerea
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
centrilor corticali motori, iar Goltz (1892) observă la câinii decorticați creșterea reacțiilor de tip simpatic. În paralel, s-au acumulat suficiente dovezi experimentale în favoarea independenței structurilor vegetative periferice față de centrii coordonatori cerebrospinali. Ligaturile lui Stannius (1852) puneau în evidență rolul ganglionilor intracardiaci în automatismul inimii de broască. Pe de altă parte, cercetările histologice ale lui Meissner (1857) și Auerbach (1864) atrăgeau atenția asupra importanței plexurilor submucos și mienteric pentru contractilitatea intestinală. Pe baza acestor date, Gaskell (1886), ținând să sublinieze independența
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
periferici depinde de conexiunile lor centrale. De la Langley au rămas însă numeroase date de fiziologie și farmacologie vegetativă. El descrie sistemul nervos „autonom” un segment toracolombar de natură simpatică și altul, cervicosacrat, de origine parasimpatică. Folosind nicotină, substanță paralizantă a ganglionilor simpatici, același Langley, împreună cu Dickinson (1893), au izbutit să identifice fibrele preganglionare și cele postganglionare, deschizând astfel calea cercetărilor din domeniul transmiterii sinaptice. Aducând dovezi experimentale în favoarea teoriei neuronale emisă de Ramon y Cajal (1890), conform căreia celulele nervoase nu
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
unitar. Așa cum remarca Morat: „primul asigură relațiile dintre organism și mediu, iar cel de al doilea stabilește legăturile dintre organele aceluiași organism”. I.1.1. RELAȚII SOMATO-VEGETATIVE CENTRALE Larg distribuit în întregul organism, sistemul nervos vegetativ este reprezentat de centrii, ganglionii, fibrele și plexurile nervoase care asigură inervația organelor interne prevăzute cu funcții de menținere a echilibrelor homeostazice indispensabile reacțiilor adaptative de reglare, apărare și control a activității organo-vegetative variabile create de solicitările mediului extern sau intern. Aproape toate organele și
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
cele două principale componente somato-vegetative există mari diferențe morfo-funcționale, acestea se găsesc în relații de strânsă interdependență, asigurând echilibrul dinamic al funcțiilor somato-vegetative și comportamentale ale organismului. I.1.2. PARTICULARITĂȚI MORFO-FUNCȚIONALE EXTRANEVRAXIALE Sistemul nervos vegetativ este reprezentat de centrii, ganglionii și fibrele nervoase care asigură inervația organelor prevăzute cu funcții vegetative, de întreținere și adaptare la necesitățile variabile ale organismului. Spre deosebire de segmentul cerebrospinal somatic, al cărui principal rol este de a asigura motilitatea voluntară și sensibilitatea externă, necesară relațiilor reciproce
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
măduvei dorsolombare, nucleii parasimpatici au sediu craniosacrat. De la nivelul centrilor medulari pornesc căile eferente motorii formate dintr-un singur neuron în cazul fibrelor somatice și din doi neuroni în cazul căii vegetative. Aceștia din urmă se articulează extranevraxial fie în ganglionii latero- sau prevertebrali, fie în plexurile ganglionare situate la diferite distanțe de organele efectoare. Excepție face doar glanda medulosuprarenală care, comportându-se ca un ganglion simpatic mai dezvoltat, este inervată de fibrele preganglionare ale splanhnicului. Articulația sinaptică extranevraxială, caracteristică sistemului
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
din doi neuroni în cazul căii vegetative. Aceștia din urmă se articulează extranevraxial fie în ganglionii latero- sau prevertebrali, fie în plexurile ganglionare situate la diferite distanțe de organele efectoare. Excepție face doar glanda medulosuprarenală care, comportându-se ca un ganglion simpatic mai dezvoltat, este inervată de fibrele preganglionare ale splanhnicului. Articulația sinaptică extranevraxială, caracteristică sistemului nervos eferent are loc în apropierea măduvei spinării, la distanță de organele efectoare în cazul neuronilor simpatici și în apropierea acestora (para visceral) când este
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]