1,983 matches
-
nici efortul care a însoțit-o. Știu acum: în această durată infinită a săvârșirii și în dispariția fantomatică a săvârșitului, în această mare dualitate îmi voi petrece toată noaptea. Lungă, fără de sfârșit îmi pare îmbrăcarea, introducerea mâinilor tremurânde în mânecile mantalei după ce, cu un glas spart de entuziasm, îi propun lui Mik să meargă cu mine acasă, să luăm un lucru de preț de acolo și să-l amanetăm pentru o nouă porție de cocaină. Iată-ne îmbrăcați cu șubele. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
Când a început iadul, când au prins să tragă cu bombe și gloanțe din toate părțile, stăteau morții pe marginea drumului ca niște dovleci căzuți din căruță. Îi întorceam cu fața în sus și-i căutam în buzunarul de la pieptul mantalei. Toți aveau acolo câte o poză - părinți, soție, copii, neamuri... Dumnezeu să-i ierte, fiecare cu povestea lui! Dar ce să înțelegi dintr-o poză? De oameni morți nu-mi era nici scârbă, nici frică. La cât de mulți vedeai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
speranță, nu numai deșartă, nedemnă. Căci, într-adevăr, ce am putut spera? Acum pentr-ntîia dată ai vorbit limpede cu mine, aceasta tocmai nezicând nici un cuvânt, nescriindu-mi nici o literă, căci se vede că la mănăstire nu-ți mai trebuia o manta, cum îți trebuie la Iași, nu-ți mai trebuia un om despre care unii-alții să presupuie că-l iubești, pe când în realitate iubești pe cine știe cine. Știu multe de d-ta, eu care pîn-a veni în această țară afurisită * aveam inimă
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
universală, ori fâlfâie doar pe aici, pe plaiurile mioritice? Haide să trec și la al doilea motiv al antractului meu: îmi declaram, cu o imbecilitate extremă, acum câteva epistole, disprețul și indiferența Ăda, acestea pot conlocui, m-am convins, sub mantaua prostiei) față de Hagi-Murad, micul roman al lui Tolstoi, pe care Harold Bloom îl caracteriza drept un vârf al creației sale... Am citit Hagi-Murad. E excepțional Iată o scrisoare trimisă de Tolstoi, în 1951, expediată cu puțin timp înainte ca acesta
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
ginerele ei Niki, care tot timpul aleargă după curve, sora ei Margot, tracasată de Securitate. De la un personaj la altul, de la primul război mondial la perioada stalinistă, de la un câmp de luptă la închisorile unde putrezesc prizonierii politici, Istoria în manta roșie și neagră defilează în această „dimineață“ pentru totdeauna pierdută. Dimineață pierdută te arde, ațâțată de suflul magistral al unei proze incendiare. André Clavel, „Adameșteanu, romanciera care citește în suflete“, Lire, noiembrie 2005 * Mai multe narațiuni se încrucișează printr-un
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și un latin", zicea semnificativ: "un creștin și un latin". Un singur orn era care dorea serios mănținerea uniunii: influentul patriarh Bekkus. Pentru toți ceilalți puternici ai zilei, neesceptînd pe fiul împăratului și moștenitorul tronului, Andronic Paleolog, uniunea era o manta pentru a acoperi scopuri private personale sau un stâlp de razim pentru foloase politice obștești. Astfel politica ipocrită a împăratului Mihail, arătând predilecție cu prisosință dar interesată pentru uniune, încurcase conștiința bisericească și morală a poporului său și aprinsese în
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
sale], și, pentru că mișcările își au sorgintea lor în suflet, de-aceea el poate face ca sufletul lui să pătrundă până și prin această învălitoare estremă. Daca deja în însași anticitatea modul cum se puneau hainele și cum se arunca mantaua ne făcea a cunoaște pe omul nobil și născut liber și daca deja în anticitate se combină cu punerea hainei un înțeles etic, cu cât e mai clar că manipulațiunea estetică a costumului antic cere de la actor un studiu deosebit
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
prin lux francez și romane engleze, își câștigă pretensiunea de-a trece de culte, ea servă ca o mângâiere când au nenorocirea părută de-a se mărita după un bărbat bogat însă necult; atunci toate defectele lui [sînt învăluite] cu mantaua... culturei de inimă; prevenind la temuta condoleanță [a] companioanelor copilăriei cu fraza: însă el are multă cultură de inimă. Dacă e să atingem și momentul istoric, pentru a fixa mai precis punctul de-ntrebare, vom nota chiar de-ndată cum
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
învecinate. Textura acestora variază de la lut fin - nisipoasă la lut - argiloasă. Depozitele loessoide sunt materiale de culoare gălbuie, care se apropie de loess prin multe însușiri: prezintă macro și microporozitate, sunt omogene, cu textură fin - nisipoasă. Materialul acoperă ca o manta dealul dintre Crasna și Lohan. 2. STRUCTURA GEOLOGICĂȘI REFLEXUL EI MORFOLOGIC. Deși structura geologică face parte din categoria factorilor pasivi, ea are un rol morfogenetic important, înscriindu-se pregnant în relief, datorită comportării diferențiate a componentelor sale față de activitatea agenților
BAZINUL LOHAN Studiu fizico-geografic. Scurte consideraţii asupra vechimii locuirii şi evoluţiei utilizării terenului. by DANIELA BRĂNICI () [Corola-publishinghouse/Administrative/530_a_940]
-
de apă aproape de suprafață se datorește prezenței lentilelor de marne, ca intercalații în cuprinsul complexului nisipos superior (de vârstă meoțiană). • pânzele de apă de pe pantele coluviale și deluviale. Aceste ape se nasc prin degradarea pânzelor captive și se scurg pe sub mantaua dezagregată ce acoperă panta. • pânzele de apă captive. Fragmentarea adâncă de către pârâul Lohan a structurii geologice a regiunii a deschis pânze de ape etajate, ce se pot urmări prin izvoarele care apar sporadic în lungul coastei Lohanului. Aceste pânze pot
BAZINUL LOHAN Studiu fizico-geografic. Scurte consideraţii asupra vechimii locuirii şi evoluţiei utilizării terenului. by DANIELA BRĂNICI () [Corola-publishinghouse/Administrative/530_a_940]
-
Îndurerata adunare se apropia de capelă. Ellis Loew alunecă și căzu În cur. Bud se gîndi la partea bună a lucrurilor: Lynn, cei de la West Valley se ocupau de uciderea lui Kathy... Deocamdată cele rele să se spele... În capelă: mantale de ploaie și umbrele abandonate. Goana după scaune. Parker și Exley rămaseră lîngă pupitru. Bud se tolăni pe un scaun din spate. Reporteri, blocnotesuri. În primul rînd de scaune: Loew, văduva lui Millard, Preston Exley - știri fulminante de la Dream-a-Dreamland. Parker
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Friedgard trage la Paris pentru a-l cunoaște pe Cioran și din holul căruia Cioran vine s-o ia ― Friedgard spune că "se făcuse foarte frumoasă" și că purta o rochie neagră "nu prea scurtă" peste care era aruncată o manta lungă de culoare deschisă ― într-o după-amiază de aprilie, la doar câteva zile după ce împlinise 70 de ani. Știam cartierul Marais (locuisem de-atîtea ori în el, la Mihnea) în care Cioran o face pe Friedgard să mărșăluiască mai bine de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Noica și-a pus pecetea indirect, prin pneuma intermediară a "discipolilor" săi. Un juramînt al scrisului, făcut sub o anumită cutremurare ― precum cea care îi unește, după dispariția fantomei, pe Hamlet, Horatio și Marcellus ― îi leagă pe cei căzuți din mantaua stilistică a lui Noica. Iar acest legământ se bazează pe o credință simplă: nu există idee care să poată pătrunde în lume neajutată de un coup d'envoi afectiv; nu există sentiment care să se poată impune fără prestigiul unei
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
care surprinde sub aspect dramatic cum se reflectă convingerile lui Diogene în viața lui. Protagonistul piesei este un ins obsedat de ideea de libertate. Exilatul din Sinope, izgonit pentru falsificare de bani, apare la banchetul lui Aristodem desculț, cu o manta veche, largă și zdrențăroasă, un băț grosolan și o desagă, fără a arbora însă atitudinea umilă obișnuită la cei dependenți de generozitatea altora (p. 107). Diogene îl interpelează pe Aristip pentru faptul că acceptă o poziție de subordonare față de amfitrion
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
funcția publică și-l cheamă pe Diogene să pregătească împreună libertatea de mâine (p. 157). Filosoful cinic, care în tot timpul petrecut în casa protectorului său și-a dorit un singur lucru, să fie liber, se grăbește să-și ia mantaua, traista și bățul și să plece, deoarece acum socotește că poate să fie liber (p. 158). Dornic să facă ordine în cetate, proaspătul arhonte se adresează o dată în plus celui pe care-l socotește a fi un om dintre cei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
eu, de colo, nu știu de ce mai Întreb, zise el. Cine putea fi, la ora asta? Isaac era Înveșmîntat cu ceva ce mi s-a părut a fi un straniu metisaj Între un capot, un halat de baie și o manta din armata rusă. Papucii matlasați se asortau la perfecție cu o beretă din lînă, cadrilată, cu ciucure și baretă. — Sper că nu te-am scos din pat, am zis eu. — Da’ de unde. Abia mă apucasem să spun „Doamne, Doamne, ceresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
mare clasă; speriindu-se, în cele din urmă, de lipsa de bani, dar mai ales de pofta de mâncare a trântorului său de douăzeci și trei de ani, l-a încălțat cu pantofii lui cei vechi, i-a dăruit o manta ponosită și, din milă, l-a expediat cu clasa a treia nach Russland*, ca să scape de grija lui în Elveția. Părea că norocul i-a întors spatele eroului nostru. Dar ți-ai găsit: zeița Fortuna, care ucide prin înfometare gubernii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
perioada premergătoare scrierii romanului, Dostoievski citea acest ziar. 26. „Valet de tobă“, expresie compozită, având aproximativ sensul: „slugoi bun de trimis la ocnă“ (în Rusia semnul celor osândiți la ocnă era „asul de tobă“, un romb galben cusut pe spatele mantalei de deținut). 27. Parafrază a textului de pe crucea lui Iisus; aici, sensul este, fără îndoială, de „rege al afacerilor“, evreii fiind considerați în Rusia campionii tranzacțiilor comerciale profitabile. 28. Pirogov, Nikolai Ivanovici (1810-1881), celebru chirurg rus. 29. Sevastopol, oraș situat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
opresc din drumul lor grăbit și își pleacă fruntea cu umilință în fața ei, întrebânduse speriați din priviri ce caută augusta pe aici. Rareori e văzută în public, în afara ceremoniilor religioase. Chiar și acum, cu capul și bustul acoperite de o manta scurtă, seamănă mai degrabă cu soția unui flamin. Aceeași sobrietate modestă. Este paragonul și mo delul matroanei perfecte, ocupată doar cu treburile casei și cu țesutul hainelor carei vor înveșmânta soțul, magistratul roman. Ajunsă în fața apartamentului imperial, Livia se întoarce
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
privirii imperiale. Înțelege că împăratul este nemulțumit. Se simte copleșit de neputință. El nu reușește întotdeauna să facă ce a făcut Pollio. Cum să mărească 53 întruna veniturile și să suprime cheltuielile inutile? De-ar putea măcar să-i manipuleze sub mantaua constituționalității pe idioții ăia trei de rang consular din comisia de supraveghere a Senatului! I-ar fi mai ușor să se înțeleagă cu trei oi trase la sorți din turmele sale. Dobitoacele au mai mult bun-simț. Oftează din nou a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
speranță, la împărat. Mare îi este mirarea să-l vadă pe Augustus clipind vesel din ochi. — Dragul meu Ianuarius, grăiește încet către el, ce ți-aș recomanda eu ție este să lași umilința deoparte și să-ți ascunzi intențiile sub mantaua șireteniei. Hohotește scurt. — Ești de zece ori mai deștept decât toți ceilalți la un loc, așa că-i poți juca pe degete. Ușor îmbujorat la față, dar încă nedumerit, secretarul își hâr șâie zgomotos sandalele de podea ca să-și înfrângă stinghereala
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
ca un brad chiar și cu un picior în groapă. Dă să țipe ca să-l alunge, dar vocea nu-l ascultă. Și atunci, din ceața dimpre jurul fantomei, prinde contur o altă siluetă tăcută și neclară, zgri bulită într-o manta fumurie. Pe măsură ce imaginea se limpe zește, o recunoaște și pe ea. Scribonia! Își duce, îngrozit, palmele la ochi, dar glasul arhicunoscut ce nu-i dă pace nici zi, nici noapte îi sfredelește timpanele: Ia aminte la vorbele mele! Își astupă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
strecurăm prin spate. Stăpânul casei este în continuare agitat și neliniștit. Dacă se întâlnesc cu Vipsania și toanta se apucă să țipe ca din gaură de șarpe de față cu invitații? Revine spre neguțătorul de sclavi și-l prinde de manta. Urcați mai întâi la etajul al doilea și coborâți pe cealaltă scară, cea de lângă apartamentele liberților. Vânzătorul se îndepărtează. Asinius Gallus îl aude murmurând către băieți: — Vedeți și voi ce bine o duc liberții în casa asta! Trăiesc cot la
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
lei în Africa, îl lămurește dresorul. L-am văzut pe unul cum și-a azvârlit armele și a doborât leul cu puterea brațelor... Dă din palme entuziasmat ca un copil: — Apoi i a scos ochii..., da’ l-a orbit pe sub manta... Rufus îl întrerupe. — Unde e pe-aici, prin zonă, vreo deschizătură, să văd ce se petrece în arenă? Vocea îi trădează îngrijorarea. — Al doilea culoar la dreapta, mai apucă dresorul să spună înainte ca instructorul să și dispară după colț
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
rostește Rufus, jucându-se gânditor cu sabia lui de lemn. O ține câteva clipe în echilibru cu vârful degetelor. — Spinarea le e tare ca piatra, explică. În stare să respingă orice lovitură... Lasă sabia și-l trage în jos de manta. — Hai, dă-te de acolo! Stai un pic! se roagă Pusio. Au mai apărut și niște infan te riști care agită pânze roșii... — Excită taurii, ca să lungească spectacolul. — Fac tot felul de fente..., se entuziasmează germanul. Își plesnește palmele. — Mamă
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]