3,752 matches
-
subspecialitățile cu conotație filosofică rămăseseră În continuare simple discipline de studiu și erau patronate sau aureolate de marxism - mai puțin leninismul, care dispăruse Între timp ca denominațiune sau orientare explicit ideologică. Nu mai eram În perioada stalinistă, ci una „curat” marxistă, chiar particulară, națională, ceaușistă. Ce mândrie! Admiterea la facultate s-a făcut printr-o triere deosebit de draconică. În afară de faptul că trebuia să am o bună recomandare de la organizația de partid din care deja făceam parte (de altfel, destul de formală - mi-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
mi-aduc aminte că aceasta a fost dată de brigadierul CAP-ului din satul În care am funcționat timp de un an Înainte de facultate ca profesor suplinitor de desen), am trecut printr-un concurs având la bază cunoștințe de filosofie marxistă și economie politică, ce presupunea memorarea frază cu frază a două manuale destul de insipide, cu multe clișee lingvistice, expresii de lemn, multă factologie și date statistice contrafăcute cu privire la economia națională. A fost un adevărat succes! Pentru cele 25 de locuri
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
aristocrației. Ideea că întotdeauna guvernează o minoritate datează din scrierile clasice. Această remarcă nu diminuează cu nimic construcțiile magistrale ale lui Mosca și Pareto. Construcții care nu au fost considerate decât mai târziu drept "paradigme" elitiste, capabile să contracareze paradigma marxistă. Pareto a atras mai mult atenția sociologilor pentru că era deja cunoscut pentru celelalte lucrări ale sale, mai ales în domeniul economiei politice, pentru că teoria sa despre elite era mai deschisă la comparații, și deoarece cartea lui a fost publicată într-
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
psihologie socială sau economie par etnocentrice și falacioase. Cei mai mulți dintre cei care folosesc cuvântul "paradigmă" îl aplică unui anumit domeniu și nu întregii discipline. De exemplu, explicația elitistă este considerată de unii teoria cea mai seducătoare ca alternativă la ideologia-paradigmă marxistă. În domeniul economiei politice, "alegerea rațională" este ridicată de partizanii săi la rangul de paradigmă, constituind ceea ce Kuhn numește o comunitate științifică; alții percep această comunitate ca pe o sectă. Mulți psihiatri sunt mobilizați în jurul conceptualizării (sau paradigmei) freudiene. Competiția
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
în mâinile cadrelor privilegiate ale unui regim aflat în plină metamorfoză. Suntem siliți să admirăm inteligența și înțelepciunea cadrelor Chinei așa-zis "comuniste", care au reușit să asigure o tranziție liniștită și o creștere economică nemaiîntâlnită prin exploatarea, în sensul marxist al termenului, a sute de milioane de țărani dezrădăcinați. Acești noi proletari urbanizați concentrați în uzine enorme vor deveni însă conștienți de condiția lor paradoxală, conform modelului în patru pași descris acum mai bine de jumătate de secol de către Daniel
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
scenă a echilibrului parțial al pieței. Aici apare o diferență netă de viziune față de teoria echilibrului general a lui Walras. Vechile teorii ale cheltuielilor de producție, productivitatea capitalului, abstinența și utilitatea marginală sînt îmbinate în mod eclectic și opuse teoriei marxiste despre valoare și plusvaloare. Spre deosebire de școala austriacă, autorul britanic nu pornește de la ideea primatului consumului asupra producției, acordînd un rol important cheltuielilor de producție. Îmbină teoria utilității cu cea a cheltuielilor de producție. Atît utilitatea, cît și munca sînt determinante
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
momentul în care se impune relocalizarea producției într-o regiune în care mîna de lucru este mai ieftină. În cea de-a patra fază, devine mai puțin costisitor să imporți produsul respectiv, decît să continui să-l fabrici. Conform teoriei marxiste referitoare la imperialism și schimbul inegal, diviziunea internațională a muncii este indispensabilă capitalismului pentru ca acesta să se poată reproduce pe scară lărgită. Exportul capitalurilor în țările cu economii periferice succede exportului mărfurilor: este faza imperialismului, pe care Lenin o considera
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
Oceania", globalizarea nu este un fenomen nou, ci unul care a început cu aproape două sute de ani în urmă. Din punct de vedere istoric, puterile europene au avut profit de pe urma proceselor timpurii de colonizare globală și, prin urmare, cu excepția câtorva marxiști și a altora îngrijorați de imperialism, analiștii nu au definit, în general, aceste procese sau rezultatele lor drept problematice. Alte tipuri de societăți, din alte părți ale lumi, nu au avut, în general, beneficii de pe urma colonizării. Totuși, în cele din
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
sau doar în mintea analiștilor sau a juriștilor. Ceea ce vrem să sugerăm este că în cadrul fiecăreia dintre aceste contradicții există, între identitate și recunoaștere, o posibilă dialectică ce constituie locul geometric al schimbărilor de regim de gen. În timp ce adepții tradiției marxiste tind să caute schimbarea în procesul prin care se transformă conștiința, identitatea sau punctul de vedere al angajaților ori al femeilor, discipolii tradiției hegeliene ar remarca și faptul că, pentru a se produce o schimbare, trebuie recunoscută noua identitate a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
energic, Ins) melodiile care se aud nu sunt cele din partitura compus) de el cu naivitate. Liderii marxist-leniniști ai lumii arabe au fost și r)mân mai ostili fâț) de Israel chiar decât prinții feudali din regatele bogate În petrol. Marxiștii arabi neag) faptul c) Israelul poate produce o politic) de stânga, desi Sartre insist) c) „lupta de clas) exist) În Israel așa cum exist) pretutindeni... și c), În consecinț), exist) elementele unei mișc)ri de stânga”. Totuși, se plânge el, „nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
de un asemenea prestigiu În Siria, Liban și Egipt și care au relații cu stânga arab) din aceste ț)ri) s) le spun) arabilor: „Trebuie s) v) cerem mai mult si vou). Și voi - Îndeosebi aceia dintre voi care sunt marxiști - trebuie s) Încercați s) faceți ceva pentru fraternitate și s) faceți pace cu evreii, pentru c) ei au suferit Îngrozitor de mult, În Europa creștin) și sub Islam. Israelul ocup) cam a șasea parte dintr-un singur procent din teritoriile pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
mai sunt satisfăcute de sursele de informații actuale. Am Început să fac fotografii și să iau interviuri de la grupările din Washington DC care sunt Împotriva conflictelor armate deoarece media reprezenta Într-o manieră total greșită natura grupărilor care organizau Întrunirile - marxiști iremediabili, susținători expliciți și impliciți ai terorii etc. Inițial am ales să folosesc umorul ca dispozitiv, dar de atunci mi-am schimbat strategia. Am mai multă putere, puterea de a-mi scoate mesajul la lumină? Da. Interviul cu Schieffer chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Th. Bulgarul, Bulgarul, Faust, Paul Fortună, Gr. Mirea sau cu inițiale, la publicații cum sunt „Critica socială”, „Munca”, „Evenimentul”, „Evenimentul literar”. Ia parte la traducerea din germană a Manifestului Partidului Comunist, iar unul dintre studiile lui sociologice - reprodus în revista marxistă „L’Ère nouvelle”, scoasă la Paris de socialiștii români - se bucură de o apreciere elogioasă din partea lui Engels. I.-R. se dovedește un temperament impulsiv, un spirit acut și bătăios, foarte la largul său în polemica de idei, rigidă totuși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287594_a_288923]
-
economic al producerii, distribuirii și receptării lucrării de artă este abordat de teoria critică neo-marxistă. Manifestată sub forma unui corp de doctrine influențate de scrierile lui Karl Marx, această teorie prezintă o serie de interpretări conflictuale în analiza culturii. Teoria marxistă e un amestec de teorii generate de o serie de școli de gândire neo ori post-marxiste care vizează analiza culturii societăților burgheze capitaliste, în ciuda discreditării teoriei economice și filosofiei politice marxiste. Una dintre tezele principale ale teoriei (neo)marxiste este
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
o serie de interpretări conflictuale în analiza culturii. Teoria marxistă e un amestec de teorii generate de o serie de școli de gândire neo ori post-marxiste care vizează analiza culturii societăților burgheze capitaliste, în ciuda discreditării teoriei economice și filosofiei politice marxiste. Una dintre tezele principale ale teoriei (neo)marxiste este aceea că industria culturală manipulează ideologic conștiințele maselor (care ajung la o "falsă conștiință") pentru a menține instituțiile sociale, economice și politice actuale. Burghezia s-ar conforma unor pattern-uri de
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
pe relația dintre "bază", respectiv mijloacele materiale de producție, distribuție și schimb, și "suprastructură", respectiv lumea culturală a ideilor, artei, religiei, dreptului, e unul dintre cele mai discutate principii care se aplică în critica culturală. De pildă, în scrierile teoreticianului marxist francez Louis Althusser este pusă în discuție noțiunea de "supradeterminare" a culturii în relație cu o multitudine de cauze diferite care acționează împreună. Din acest motiv, cultura ar avea un oarecare grad de independență față de forțele economice, respectiv o "autonomie
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
este pusă în discuție noțiunea de "supradeterminare" a culturii în relație cu o multitudine de cauze diferite care acționează împreună. Din acest motiv, cultura ar avea un oarecare grad de independență față de forțele economice, respectiv o "autonomie relativă". Teoria critică marxistă are o influență importantă cu privire la constituirea criticii ideologice. Althusser, de pildă, deosebește "structurile represive ale puterii de stat", respectiv instituțiile precum curțile de justiție, închisorile, forțele de poliție și armata, de "structurile ideologice ale controlului de stat", respectiv partidele politice
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
Practicile individului sunt guvernate de ritualuri definite de aparatele ideologice care se manifestă sub formă materială ca instituții de control 5. La baza distincției dintre "structurile puterii de stat" și "structurile controlului de stat" ar sta deosebirea realizată de teoreticianul marxist italian Antonio Gramsci între "conducere", manifestată sub forma guvernării politice directe, și "hegemonie", care ar presupune validarea ideologică a normelor și valorilor burgheze ca norme și valori ale simțului comun, promovând astfel o cultură a consensului pentru a distrage atenția
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
condiții, conștientizarea dominației hegemonice s-ar datora unei posibile socializării "improprii". Manifestate sub forma unor seturi sistematice de idei, ideologiile au un rol explicativ și justificator, servind interesele unor grupuri de conducere în vederea stabilizării societății. Din perspectiva teoriilor critice (neo)marxiste, deconspirarea aspectelor ideologice ale practicilor culturale și decodarea mesajelor ideologice reflectate în discursurile mass-mediei crează condițiile conștientizării relațiilor de forță cu ordinea politică activă. Dominația ideologică și administrativă e supusă criticii și în cadrul teoriei post-colonialiste căreia îi este specifică abordarea
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
interpretate din perspectiva unei serii de teorii critice, de la critica semiotică la cea estetică ori de la critica psihanalitică la cea marxistă ori de la critica feministă la cea postcolonialistă. Unii critici pot, însă, combina diferite tipuri de metode interpretative, de la criticile marxiste ori psihanalitice orientate semiotic, la criticile care combină perspectivele marxiste cu cele psihanalitice ori cu cele feministe, ori perspectivele feministe cu cele semiotice, chiar dacă demersul criticului poate fi relativ, prin apartenența sa la un anumit grup, adeziunea la anumite teorii
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
semiotică la cea estetică ori de la critica psihanalitică la cea marxistă ori de la critica feministă la cea postcolonialistă. Unii critici pot, însă, combina diferite tipuri de metode interpretative, de la criticile marxiste ori psihanalitice orientate semiotic, la criticile care combină perspectivele marxiste cu cele psihanalitice ori cu cele feministe, ori perspectivele feministe cu cele semiotice, chiar dacă demersul criticului poate fi relativ, prin apartenența sa la un anumit grup, adeziunea la anumite teorii și asocierea cu anumite discipline și sisteme de credință, ceea ce
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
combinații interdisciplinare, un câmp suprastructurat de teorii hibride aplicate în construirea și analiza fenomenului artistic contemporan, respectiv atât la nivelul producției, cât și al receptării lucrărilor și evenimentelor de artă. Aplicarea acestui complex de teorii critice culturale post-structuraliste, psihanalitice, (neo)marxiste, ideologice, post-colonialiste la practicile, producțiile și reprezentările artei contemporane deconspiră precaritatea unei simple abordări a artei din perspectiva teoriei estetice, care ar fi mai curând preocupată de definirea artei, de descrierea experienței estetice (a intențiilor și atitudinilor estetice) și de
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
un spectator-manipulator, în măsura în care forma lucrării de artă contemporană nu este decât un element de legătură, un principiu al aglutinării dinamice 50. Configurând modelul (post)esteticii sale pe baza poeticii materialismului democritian, care l-a inspirat, la rândul său, pe cel marxist, Bourriaud constată faptul că formele se dezvoltă unele din altele în măsura în care producerea unei forme inventează posibile întâlniri, iar receptarea unei forme crează condițiile unui schimb, practica artistică constând astfel într-o activitate care construiește relații între conștiințe 51. Multe dintre
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
a formelor și a lumii, Bourriaud își pune problema felului în care se constituie condițiile locuirii culturii globale și ale receptării esteticii după apariția formatelor electronice. Utilizarea de către artiști a obiectelor produse de alții ar putea fi explicată din perspectiva marxistă a înțelegerii consumului ca mod de producție. Această perspectivă a fost nuanțată mai târziu de către teoreticianul francez Michel de Certeau, potrivit căruia consumatorul ar fi angajat într-un set de procese ale unei producții "tăcute"64. Potrivit lui Bourriaud, utilizarea presupune
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
momentului istoric căruia îi aparține artistul. Angajate în organizarea și structurarea mediului social și cultural în care au fost propuse, lucrările de artă mai curând ar produce decât ar reflecta semnificațiile politice, sociale și culturale 98. Detașându-se de explicațiile marxiste cu privire la distincția dintre baza și suprastructura societății, potrivit cărora circumstanțele producției economice erau separate de activitățile religioase, filosofice și artistice, Bryson, Holly și Moxey instrumentează teoria semiotică pentru a demonstra că atât activitățile economice, cât și cele culturale sunt învestite
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]