2,867 matches
-
-ne! Cosmin era din ce În ce mai nedumerit, dar luă o sabie din panoplia de pe perete și așteptă. Cavalerul atacă la Început prin tatonări, cu lovituri piezișe laterale sau joase, apoi trecu la atac direct, la cap și umeri. Oană se mulțumise să pareze, dar, treptat, Își dădu seama că adversarul său Îl va forța să lupte, ba mai mult, va scoate din el tot ce știa și va vădi tot ce nu știa Încă. Răspunse atacurilor Înalte cu atacuri laterale, se răsuci, Încercând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
o avea, spada de Toledo primită În dar de la Francisco. Primul atacator păși peste cadavrul slujitorului și se năpusti asupra căpitanului, cu un urlet de luptă. În spatele lui apărură alți trei. Spada lui Oană descrise un scurt arc de cerc, parând lovitura iataganului și Întorcându-se pe dedesubt, cu o tăietură ucigătoare. Omul căzu cu un geamăt. Era mongol. Toți atacatorii erau mongoli, Îmbrăcați În straie de negustori. Oană nu Înțelegea Încă nimic. Pară o altă lovitură, din pragul ușii, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Oană descrise un scurt arc de cerc, parând lovitura iataganului și Întorcându-se pe dedesubt, cu o tăietură ucigătoare. Omul căzu cu un geamăt. Era mongol. Toți atacatorii erau mongoli, Îmbrăcați În straie de negustori. Oană nu Înțelegea Încă nimic. Pară o altă lovitură, din pragul ușii, și Împunse pe aceeași direcție, străpungând inima celui de-al doilea. Afară, În stradă, se aflau Încă patru luptători. Unul dintre ei avea un arc la spate. Oană nu așteptă alt atac, ci intră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
uluit. Cum putuse rata o țintă atât de apropiată? Apără cu greu noul atac al lui Oană, simțind fiecare lovitură propagându-se, prin mușchi și nervi, până În vârfurile picioarelor. Trebuia să scape. Făcu un nou salt În spate, Încercă să pareze o lovitură la piept, reuși să mențină spada căpitanului la câțiva centimetri de inimă, dar fu aruncat de o forță uriașă la peste opt pași, căzând În apa canalului. Fusese un mare noroc, căci cei patru războinici rămași la vâsle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
așa ceva niciodată. Pur și simplu, nimeni nu se putea apropia la mai mult de o lungime de sabie, nici din față, nici din spate. Avea spada lungă de două mâini și lupta cu răsuciri iuți, În toate direcțiile. Nu mai para nici o lovitură, pur și simplu, reteza capete, brațe, picioare, tot ce intra sub tăișul lamei. Zdrobea armuri, coifuri, rupea iatagane, spărgea scuturi. Era o uriașă forță dezlănțuită. A ținut singur În loc Întregul regiment de ieniceri, până când trupele noastre s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
spre sutele de cadavre din valea Oituzului. Apoi spuse Încet, parcă numai pentru el: - Să mergem, Aroane... Ne așteaptă Măria Sa... 10 august 1469, sala de arme a lui Fabio Foscolo, Veneția Alexandru reuși să evite lovitura laterală și să o pareze pe cea care venea deasupra capului, fandă lung și atinse garda spadei lui Foscolo. - Nu e rău... spuse bătrânul maestru de spadă. Mai erau alte câteva soluții. Dar ajunge pentru azi. - Era și timpul, râse stingher tânărul, nu-mi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Albu. În centru Însă, lupta continua cu Înverșunare. Eminek, alb de furie la vederea lui Mamak prizonier, se năpusti asupra lui Oană cu o lovitură rotită de iatagan, care ar fi trebuit să-i zboare capul. Oană nu Încercă să pareze lovitura, așa cum se aștepta tătarul, ci doar o devie cu garda spadei, suficient pentru ca tăișul să alunece sub brațul tătarului, pătrunzând pe sub platoșă. Eminek se aplecă În șa cu un geamăt, schimbă iataganul În mâna stângă și răsuci calul spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
care se prăbușiră cu câte un firicel de sânge curgând din spatele urechii, iar apoi, străbătut de un fior dureros, văzu cum Midori e atacată de trei samurai la sabie, cum ia sabia din mâna țeapănă a lui Genji Shigataru și parează cu ambele mâini loviturile iuți ale agresorilor (nu, Își spuse tânărul, nu, n-am voie, nu pot, trebuie să privesc totul), văzu parcă cu Încetinitorul cum sabia fetei Îl rănește pe unul dintre samurai, cum ceilalți doi Își continuă atacul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
În ansamblu, putea fi câștigată de Soliman. Domnitorul fusese scos din luptă vreme de mai bine de un ceas, iar armata otomană era Într-o ofensivă imposibil de oprit. Trupele moldovene erau cuprinse de haos. - Semnal către răzeșime! strigă Oană, parând cu garda spadei lama unui iatagan, răsucind apoi Încheietura și zburând, cu vârful, capul unui Cuceritor. Retragere ordonată, un pas! Stegarul Isailă nu-și crezu ochilor. Și totuși, era adevărat. Săgeata roșie indica retragere cu un pas. Ridică sabia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
spadă! Nedumerit, căpitanul puse mâna pe prima armă aflată la Îndemână. - Și acum apără-te! strigă tânărul, atacând cu o lovitură Înaltă, de spintecare verticală, continuată cu lovituri scurte, laterale. Căpitanul eschivă atacul cu o simplă Întoarcere de trunchi și pară cu lejeritate combinația laterală. Apoi continuă să procedeze la fel, eschivând și blocând, fără a da un pas Înapoi. - Tehnica italiană... murmură, zâmbind, după al doilea atac al fiului său. Nu e rău deloc... Parcă se simte aici mâna lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
să Înțeleagă că, pentru el, probele nu s-au terminat. Dădu pinteni și făcu o voltă scurtă pe stânga, ieșind din Încercarea de Încercuire efectuată de Apărători. Dar nu câștigase decât câteva secunde. Destul ca să-și scoată sabia și să pareze loviturile rapide venite parcă din toate direcțiile. Trei Apărători intraseră În luptă directă cu el, ceilalți șapte Îi baraseră trecerea. Erau spadasini excelenți, iar loviturile lor erau rapide și precise. Alexandru Înțelese că nu poate scăpa decât prin deplasări scurte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
secunde Întoarse iarăși scurt, blocând avansul unui alt Apărător, pe care Îl surprinse cu sabia jos și Îl atinse pe umăr. Apărătorul Înțelese semnul (ar fi fost lovit la gât Într-o luptă reală) și ieși din cursă. Rămăseseră opt. Pară cu Îndemânare un atac venit din dreapta, apoi țâșni din nou În față, intrând Într-o confruntare frontală cu unul din Apărători. Lamele săbiilor se mișcau cu o repeziciune care le făcea aproape invizibile. Dar tânărul Întârziase prea mult Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de această dată, tânărul fu mult mai rapid decât până atunci. Scoase unul din buzdugane, se răsuci brusc și lovi pieptul acoperit cu platoșă al Apărătorului din dreapta, care căzu din șa aproape fără răsuflare. Lovi apoi În stânga, dar celălalt luptător pară cu garda sabiei. Forța loviturii fusese, totuși, suficient de mare ca să rupă sabia la o palmă mai sus de mâner. - Cinci... murmură Vasile al lui Scatoalcă, uimit. Ceilalți cinci Apărători Îl Încercuiră. Tânărul nu mai Încercă să scape, ci atacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
recunoaste decât vag, un Apărător din grupul spadasinilor de elită, care se antrenau Într-un loc special din tabăra de la Tudora. În schimb, Îngerul Îl cunoștea foarte bine. - Alexandru... Nu intra În panică. Vom scăpa de aici! Îi spuse repede, parând lovitura unui iatagan. La semnalul meu treci lângă zid, urci pe balcon și ieși pe acoperiș! Ai o scară pregătită! Apărătorul atacă scurt ienicerul din stânga lui, pe care Îl ucise din două rotiri iuți de sabie, dezechilibră un altul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Alexandru are tot mai puține șanse... Sunt acolo sute de achingii. - Urmărește-l pe Alexandru. Descrie-mi gesturile și efectele. - Până acum e atacat doar din față. Dar alți akingii vin din spate. Lovește de sus cu sabia. Un achingiu parează cu iataganul și se rotește, Îl atacă pe Alexandru jos, lateral... Alexandru blochează cu buzduganul, face un pas la stânga, lovește cu spada, nimerește În platoșă, rotește brațul stâng... - Așa, copile... - Izbește cu buzduganul... din capul achingiului nu mai ramâne nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
dintr-o coadă legată la spate. Fără chip. Fără anatomie. Fără oase. O făptură de fum, care se mișca asemeni vântului, dispărea, reapărea, despica spahiii cu lovituri mai repezi decât privirea putea să Înregistreze, se rotea, făcea salturi neașteptate, nu para nici o lovitură. Dar ochiul exersat al pictorului remarcă un alt lucru ciudat. Stilul de luptă al Umbrei era făcut din linii drepte și din zigzaguri exacte, ca niște forme geometrice. Așa ceva nu exista nicăieri. Nu era scrimă, nu era duel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
departe, spre dealurile Ilișeștilor. Înțelesese prea târziu. Nu era vorba de o bătălie adevărată. Era vorba de asasinarea domnitorului. Ștefănel se afla la patru sute de pași și se apropia uluitor de repede. Voievodul lupta cu trei ieniceri. Erina reuși să pareze o lovitură de iatagan venită deasupra capului și, cu mișcarea Învățată de la căpitan, răsuci Încheietura și tăie scurt Încheietura gâtului. Ienicerul se prăbuși. Cercul În jurul voievodului se stângea. O mie două sute de pași. Prea departe pentru atac cu săgeți. Ștefănel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
dar prin uzul sever al prerogativelor, cari nu sânt numai drepturi, ci datorii totodată, era acela din partea Coroanei. Numai acest control ar putea să împiedece desfrânarea cu care un partid vitreg își bate joc de toate interesele țării. Nu se pară o întîmplare procederile din Adunări. Depeșile din Anglia inspiră această febrilă neliniște, această prăpăstioasă grabă cu care partidul roșu compromite interesele țării. Schimbarea adusă în politica Angliei prin ultimele alegeri - zice un corespondent care a vorbit si cu Gladstone și
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
dar prin uzul sever al prerogativelor, cari nu sânt numai drepturi, ci datorii totodată, era acela din partea Coroanei. Numai acest control ar putea să împiedece desfrânarea cu care un partid vitreg își bate joc de toate interesele țării. Nu se pară o întîmplare procederile din Adunări. Depeșile din Anglia inspiră această febrilă neliniște, această prăpăstioasă grabă cu care partidul roșu compromite interesele țării. Schimbarea adusă în politica Angliei prin ultimele alegeri - zice un corespondent care a vorbit si cu Gladstone și
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
așteptat ca, dacă confrații care până acum și-au oferit alianța tuturor partidelor și grupurilor din țară, începînd cu conservatorii și sfârșind cu roșii, dacă vor să treacă în tabăra d-lui Brătianu, lucru de care știm c-o să le pară rău mai târziu, s-o facă aceasta cel puțin în mod demn, nu reîncălzind acele neadevăruri răsuflate pe care de un timp încoace nici "Romînul" nu le mai întrebuințează, lăsîndu-le cu totul la dispoziția celor de la "Telegraful" și de la "Democratul
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
EminescuOpXI 366} Aceeași mortală tăcere s-a răspândit asupra cestiunilor ce ne privesc pe noi: cea dunăreană și cea a Arab-Tabiei. Cine mai vorbește azi de Arab-Tabia? Ea se temporizează cu atâta îndemînare încît într-o dimineață o să ni se pară că n-a existat nicicând și că n-a fost decât visul unei nopți urâte. Tot astfel a tăcut știrea alianței cu Austria și Germania, nelăsând decât oarecare așezături a unor nouă proiecte de drum de fier ce se vor
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
fără să iasă în pierdere, dar nici nu-i plăcea să înșele: "ce ție nu-ți place, altuia nu-i face!", zicea adeseori. Dacă cineva încerca, fie direct, fie pe ocolite, așa, tam-nesam, s-o păcălească, se făcea foc și pară și-l amenința cu o zicală à la Creangă: "Ascultă, drăguță, să nu crezi, mătăluță, că ți-ai găsit cu cine să-ți pui boii-n plug, cu mine! Că-i scoți fără coarne cât ai zice pește... Și am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Securitate, la anchetă, să vadă cât suntem de organizați”. Ați auzit de Crăciun, că mai târziu va ajunge comandantul Închisorii de la Aiud... Da’ Crăciun nu mi-a spus asta, ci mi-a spus altceva: „Ai fanatismul tău, da’ o să-ți pară rău... Vine vremea când o să-ți pară rău”. La brigăzile alea disciplinare, Crăciun a fost să ne-asculte doleanțele, și eu am fost printre cei cu care o vorbit, că de-aia m-a trimis disciplinar la 33, c-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
de organizați”. Ați auzit de Crăciun, că mai târziu va ajunge comandantul Închisorii de la Aiud... Da’ Crăciun nu mi-a spus asta, ci mi-a spus altceva: „Ai fanatismul tău, da’ o să-ți pară rău... Vine vremea când o să-ți pară rău”. La brigăzile alea disciplinare, Crăciun a fost să ne-asculte doleanțele, și eu am fost printre cei cu care o vorbit, că de-aia m-a trimis disciplinar la 33, c-am vorbit că se Încalcă drepturile omului prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
că grupul Livezeanu a pus la cale niște acțiuni Împotriva statului. Adică a vrut să reorganizeze partidul Împreună cu alții din București... Am refuzat să semnez. Am zis: „Domne, io nu semnez!”. Și-atuncea am fost amenințat: „Nu semnezi! O să-ți pară rău!”. Și am fost amenințat pur și simplu cu bătaia... Și până la urmă am semnat... Am semnat ce nu știam și ce n-am făcut... Dumneavoastră nu ați fost bătut, dar au fost alții presați să Își asume astfel de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]