1,640 matches
-
mă salută ca și cum nu știa că eu sunt la celălalt capăt al firului. —Bună, Pen. Eu sunt. Ce faci? —A, Bette. Bună. Sunt bine, dar tu? Conversația părea extrem de similară cu zecile de conversații pe care le avusesem cu foarte politicoasa, dar ușor senila mea străbunică. În mod evident, Penelope era exact atât de furioasă cum mă temusem. —Pen, știu că nu vrei să vorbești cu mine În momentul ăsta. Îmi pare rău că Avery te-a păcălit să răspunzi la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
reguli interne privitoare la executarea serviciului de permanență. ... (2) În exercitarea atribuțiilor, personalul Gărzii financiare este obligat să-și facă cunoscută, în prealabil, calitatea, să prezinte legitimația de serviciu cu insignă de împuternicire. Este obligat să aibă o conduită demnă, politicoasa, civilizată față de cetățeni, fermă și intransigenta față de cei care încalcă legile țării. ... (3) Încălcarea oricărei obligații de serviciu atrage aplicarea de sancțiuni disciplinare, contravenționale sau penale, după caz. ... Articolul 26 Gardă financiară sprijină, prin mijloace și procedee de control specifice
EUR-Lex () [Corola-website/Law/142774_a_144103]
-
și în lumea universitară ieșeană. În Institut, unde s-a bucurat mereu și plenar de respectul și prețuirea cuvenite unei autorități științifice și unui factor de echilibru în raporturile interumane, nu a dorit să se implice administrativ, declinând cu modestie, politicos și motivat orice ofertă, altminteri incomodă și cronofagă. A continuat însă să lucreze și să participe la viața științifică a instituției, considerată mereu a doua sa familie, realizând, prin eforturi numai de el știute în ultimii ani de viață, noi
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Daniel Cristea- Enache se dovedește, încă odată, un bun partener în această insolită combinație: are suficient umor încât să-și lase "oponentul" să se desfășoare, nu ocolește punctele potențial nevralgice, din contră, le atacă frontal, prevenind viitoare anchilozări în ezitări politicoase, nu își uită rolul, dar nu rămâne monosilabic în fața răspunsurilor-fluviu ale neobositului Dan C. Mihăilescu, lansând întrebări ample, nuanțate. Cei doi își asumă rolurile onest, ca-ntr-un duel onorabil al opțiunilor și-al ideilor, aducând totodată cu sine temeri
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
N-a mai vorbit nimeni cu el, după asta. Era ora 13. La 16, s-a urcat în trenul de București. Colocviul, totuși, a fost socotit un triumf. De-asta a mai mers încă patru ediții. Domnul Mănescu, un om politicos, civilizat, manierat, cunoscător de politică, iubitor de marxism-leninism, a fost dat afară, mai tîrziu, de la revista "Teatrul" dintr-o neatenție: într-unul din numerele vizate de el, apăruse o piesă. O piesă care era nevinovată, era pe linie, era fără
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
vorbise de luni de zile, dădură semne de viață și cerură să fie poftiți la palatul lor. Informat, de fiecare dată, despre felul de a fi al oaspeților, Tommaso se pregătea pe potriva lor. Atunci când era vorba de personaje echilibrate și politicoase, atenua culorile relatărilor, dar dacă se întâmpla ca acestea să aibă legătură cu lumea spaniolă, sau dacă i s-ar fi părut că ar fi venit acolo ca în vizită la o grădină zoologică, își ascuțea limba asemeni unui brici
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
dominantă. Ținuturile din jur erau cultivate și pe rod, iar orașul avea o înfățișare prosperă, curată. Chiar și oamenii păreau inimoși și energici, ospitalieri. Nu a fost greu să fie primit într-o mânăstire, cei de acolo s-au dovedit politicoși și au avut grijă să-i facă popasul cât mai comod. Neîncrederea lui dispăru și reflexele de a se apăra s-au domolit. Într-o dimineață însă își dădu seama că din desagă îi dispăruseră manuscrise. A priceput capcana și
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
amorțeala dispăruse, dar numai lumina amiezii putea să ajungă în pragul tenebros al celulelor. Tommaso se gândi că i se apropie sfârșitul: probabil că hotărâseră să-l ardă pe rug, așa cum se întâmplase cu Pucci și Bruno. Temnicerii erau mai politicoși, mai omenoși, nu-l mai bruscau. Oare fiindcă Paștele înseamnă împăcare? Nu, oamenii aceia croiți pe măsura meseriei nu-și lepădau felul de a fi decât în fața morții. Nu trebuia să-și piardă timpul, trebuia să născocească ceva pentru a
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
a rugat să te întreb, ceea ce am și făcut. Femeia intră. Era îmbrăcată foarte simplu, veșmintele îi erau rafinate și scumpe; mersul ei era ca al unei regine, trufaș. Îl privi pe Tommaso drept în ochi și, cu un surâs politicos și aproape afectuos, îl întrebă: Îți amintești de mine? Momentul de rătăcire al lui Tommaso a fost enorm. I se părea că zărește un chip cunoscut și familiar, dar nu izbutea, oricât s-ar fi străduit, să-și aducă aminte
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
persoane care își împărtășesc opiniile referitoare la anumite programe sau produse. În anumite medii, norma culturală impune evitarea criticii. Moderatorul nu se așteaptă ca participanții să identifice anumite probleme sau să găsească strategii pentru soluționare. Unele persoane sunt exagerat de politicoase și diplomate și vorbesc doar despre aspectele pozitive. Sau unii participanți presupun că scopul organizării grupului este acela de a găsi motive pentru reducerea fondurilor de finanțare, de aceea au o atitudine extrem de pozitivă. Coordonați grupurile folosind limba maternă a
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
efectiv jignirea adusă de cineva demnității tale.) „N-avem dreptul să-i facem ticăloși pe cei pe care nu-i putem face buni.” (Vauvenargues) Mielul blând suge la două oi. (Asupra beneficiilor pe care le poate aduce o atitudine amabilă, politicoasă, Îndatoritoare atrage atenția și proverbul: „Vorba dulce mult aduce”.) A vinde castraveți la grădinar. (Îți poți Întrece, În timp, maestrul, dar ar fi ridicolă pretenția de a-i da, la un moment dat, lecții sau sfaturi.) A se plimba ca
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
unui mort.Ă Dar au obiectat din nou: «Morții nu au umbră.Ă «Ei bine, În țara mea au una,Ă am zis sec. Bătrânul stăpân potoli sporovăiala care se stârni imediat și mă aprobă cu acel aer fals și politicos pe care Îl iei În fața elucubrațiilor unor tineri ignoranți superstițioși: «Fără Îndoială că În țara ta morții pot să meargă fără să fie zombieă. Scoase de pe fundul sacului o bucată de nucă de coca uscată, mușcă din ea o bucată
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
funcție" în redacție, fiind doar colaborator extern, cum se zice în jargonul presei din ultimele decenii), am telefonat în câteva zile de luni (este ziua când predau cronica) celui care la Consiliul Culturii se ocupa de "România literară". Jenat și politicos, acesta îmi dădea a înțelege că problema îl depășește. Era forma curentă a delegării răspunderii. N-am retras articolul și am sperat că într-o zi va vedea totuși lumina tiparului. (...) N-am bănuit, desigur, cu tot optimismul meu iresponsabil
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
cea medievală și antică, pot fi considerate autoficțiuni. Motivul este simplu: textul literar (recunoascut ca atare) se sprijină pe convenții din ce În ce mai bine stăpînite și diversificate de autori tot mai vizibili pe scena socială, iar romanul pe o retorică a persuasiunii, politicoasă odată, tot mai perversă În vremea din urmă cu intenția vădită, azi, de a-și scoate cititorul din țîțÎni. Mi se pare de aceea absurd să separăm fără rest autobiografia - atunci cînd face parte dintr-un patrimoniu literar - de ficțiune
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
scris în 1903, „Liceu” n a intrat nici în Plumb, nici în Scîntei galbene, ci abia în Cu voi..., apărut în 1930, cînd, în contextul ascuțirii luptelor dintre generații, caracterizările sale au putut să pară nu numai adevărate, dar și politicoase, blajine. Negativiști, tinerii epocii vor formula altele mult mai „rele”. „în afară de unele excepțiuni putînd fi numărate pe degete - avea să scrie peste cîțiva ani Eugen Ionescu -, breasla cea mai incultă, inertă, inactuală, nepregătită dintre toate breslele o constituie, oricît pare
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
în acest caz, ca mai tîrziu (vezi mai încolo) Dumitru Sechelariu, controversatul primar al orașului Bacău, însă „răutatea” sa apropo de posibilitățile sexuale ale poetului și frivolitatea judecății sale de valoare erau episodice și deloc contagioase. Public, Al. Piru, om politicos, impecabil, și le-a reprimat întotdeauna, ceea ce alții, a căror vulgaritate e esențială n-au putut și nu vor putea în veci face. Uneori nu exclud că, dacă l-aș fi văzut pe Bacovia „în carne și oase” și pe deasupra
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
politicos, încuviințează scurt și spune-i că vei începe să lucrezi imediat după ce termini ceea ce faci acum. Vei fi uimit de rapiditatea cu care vor apărea rezultatele acestui mic exercițiu de modificare comportamentală, însă trebuie să încurajezi cu regularitate conduita politicoasă și să descurajezi atitudinea reprobabilă. Pentru o reeducare eficientă, trebuie să încerci să înțelegi stimulii declanșatori despre care am mai discutat, ca să te obișnuiești cu punctele sensibile pozitive și negative ale șefului. De asemenea, dacă eforturile tale se bucură de
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
transforme comunicarea în comuniune intersubiectivă (Greimas-Courtčs, 1979: 165). Parametrii gestuali sînt: durata, intensitatea, amplitudinea (etalarea gestului în spațiu, independent de durată) și "forma"-Gestalt (gesturile rectilinii sînt mai brutale un ordin imperios de pildă, cele curbilinii mai atenuate un ordin politicos). În istoria teatrului gesturile s-au situat pe două coordonate: gesturile ca expresie (exterioară) a unui conținut psihic interior (emoție, sentiment, reacție psihică) și gesturile ca producere (Grotowski, de pildă, refuză separarea netă între gîndire și expresie corporală; pentru el
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
adresată cu încredere unui prieten, de a substitui protectoratul părintesc . 27 r. 34 : „Vă rog dar, în puterea prieteșugului” se invocă sentimentele amicale pentru a justifica rugămintea adresată . 28 p. 209, r. 4 : „Anecdota trimite-voi, însă puțină zăbavă!” atitudine politicoasă de a anunța depășirea termenului de trimitere a unui material promis. 29 r. 16 17 : „sunt mândru de această numire neașteptată” satisfacția resimțită în urma unei aprecieri neprevăzute, dar și recunoașterea subtilă a propriei valori. 30 Către [ VICTOR ZAHAROVSCHI ] p. 210
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
putea constată în urmă analizei scenelor intime că Pariziana nu este o femeie pasionala, ci voluptuoasa, care are sângele fierbinte, dar inima rece. În raporturile cu bărbatul, ea simulează implicarea afectiva. Relația care se creează este ținută sub un control politicos, dar ferm, pentru a prelua și menține inițiativa, capacitate ce necesită o agresivitate subtilă. Tactică se schimbă pe parcurs, evoluând între răceală și tandrețe disimulata. În toate scenele în care apare, Pariziana înscrie un spectacol inedit. Aceste scene au deseori
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
între ambivalente și paradoxuri. Mistificarea intențiilor este acoperită de o voce tandra, inocentă și cu un timbru seducător, care destabilizează interlocutorul de gen masculin. Caracterul enigmatic bulversează interlocutorul, Pariziana devine un model prin manieră condescendenta de a accepta și manieră politicoasa de a refuza. Ea știe când să spună "da", când să spună "nu". Limbajul Parizienei nu abundă în explicații, el ține de momentele de suspans și de tensiune ale discursului 367. Zâmbetul politicos însoțește și dezorientează. Un anumit joc în
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
manieră condescendenta de a accepta și manieră politicoasa de a refuza. Ea știe când să spună "da", când să spună "nu". Limbajul Parizienei nu abundă în explicații, el ține de momentele de suspans și de tensiune ale discursului 367. Zâmbetul politicos însoțește și dezorientează. Un anumit joc în relațiile umane se manifestă și în limbaj. Teatralizarea vorbirii Parizienei se exprimă prin tonalitate, dialoguri intime, tentația declamării, cochetăria refuzului, emotivitatea (pe care n-o resimte, dar o provoacă)368. Efectul de surpriză
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
zilei a doua, Gualtieri, conte d’Angers, își înlocuiește stăpânul, regele Franței, la curte, atât timp cât acesta este plecat la luptă împreună cu fiul său. Nora regelui, „simțindu se tânără și proaspătă”946, îi apreciază în mod deosebit înfățișarea și deprinderile, felul politicos de a vorbi și vestimentația impecabilă, ba chiar îi oferă o adevărată pledoarie în favoarea propriei cauze, de cuceritoare a inimii cavalerului, denotă șireteniei, abilitate, 943 Ibidem, p. 183. 944 G. Boccaccio, Decameronul, vol. al II-lea, p. 235. 945 Ibidem
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
cu necunoscuții. Din dorința de a-i impresiona pe ceilalți, adolescentul poate exagera în comunicarea verbală, gestuală sau vestimentară. De exemplu, el poate avea un limbaj vulgar sau cultivat în mod intenționat, poate manifesta plăcere în utilizarea gesturilor agresive sau politicoase, poate adopta un stil vestimentar imoral și neîngrijit sau elegant și asortat. Maniera de exprimare corporală și rapiditatea realizării unor gesturi se schimbă în raport cu vârsta. În acest sens, Allan Pease ne oferă următorul exemplu: un copil de cinci ani care
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
Însă partea ridicolă a lucrurilor care te privesc are o virtute curativă: „A te ironiza pe tine Însuți Înseamnă a te feri de boala stupidă a amorului propriu exagerat...” (George Sand). * „Nu trebuie să riscăm să glumim decît cu oameni politicoși sau deștepți.” (La Bruyère) Numai prin aceste două calități putem Înfrînge, pe moment cel puțin, sensibilitatea propriului orgoliu, rănit de ironia cuprinsă Într-o reușită vorbă de duh. Andrei Pleșu consideră că „umorul” ar trebui să fie o componentă esențială
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]