3,441 matches
-
Josica un fel de liliac care crește și în munții apuseni. Floarea mai bogată. 1. Călătorie cu avionul. Moscova. Uzkoe și parcul, liliacul, cucul și privighetorile, flora de munte, mesteacăn și molid. Delegațiile poloneză și ucrainiană. Serată la Uzkoe. 2. Priveliști din Moscova. Biblioteca Lenin. Voks. Editura în limbi străine. Muzeul. Cremlinul și Metropolitanul. 3. Colhozul. 4. Institutul lui Nicolai Vasilievici Țâțân. 5. Petrogradul. Leningrad. joi, 28.VI Satul unde s-a clădit institutul biologului Pavlov. Coltuși. Un loc de retragere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Sâmbătă 6 Mai, plecăm din Ungheni, târziu după-amiază. A doua zi, suntem în Ucraina, într-o primăvară ca și la noi, care evocă versurile lui Taras Șevcenko. Duminică suntem la Kiev unde vedem statuia poetului, a lui Bogdan Hmielnițki, și priveliștea măreață de deasupra Niprului. Castanii și liliecii înfloriți. Lume multă pe bulevarde și deasupra râpei fluviului. E de remarcat cu câtă îngrijire și cât de frumos sunt îmbrăcați copiii mici pe care îi poartă în brațe sau de mână părinții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Kiev: monumentul lui Vladimir, cel care, împreună cu cneaghina Olga, a botezat pe slavi. Tot din acele timpuri istorice ne povestește de Asoldi de Sviatoslav și Pereiaslav care au făcut expediții cătră sud. Amintiri despre aceștia au rămas în Dobrogea (vezi Priveliști Dobrogene). La Kiev Lavra Pecevska, soborul Sfânta Sofia și amintirile mitropolitului Petru Moghilă, care a păstorit aici și a fost unul dintre scriitorii însemnați bisericești, lângă cei laici: Dimitrie Cantemir, Antioh Cantemir și Spătarul Milescu, primul ambasador la Kitai, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
avocado 37% grăsimi. Parcă ar fi unt în bulgărași vegetali. O combaină înlocuiește zilnic 950 oameni, 150 cai, 37 semănătoare, 20 de batoze cu cai. Pe o vreme frumoasă de amurg vedem Volga, care, aici la Stalingrad, își lărgește cursul. Priveliști frumoase, cu largi perspective. O parte a orașului nou se construiește și la celălalt țărm. Stalingrad se întinde pe partea dreaptă a Volgăi, cuprinzând pe alocuri și țărmul stâng. Fabrici și uzine între ele spații goale. Orașul nou se ridică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
rațe sălbatice, zburând prin lucirea amurgului. (Îmi amintesc că n-am văzut câni la Stalingrad. Numai doi, de coloarea năsipului, un fel de ogari, umblau pe malul fluviului, căutând ceva în tovărășie. În schimb multe capre: animalul binefăcător al acestor priveliști sărace cu vegetație de stepă grâne și pălân (pelin). Vântul poartă necontenit puternică mireasmă amară. Cât am umblat în ziua când căutam cu Mihail Andreici Lobacev loc de pescuit, n-am văzut păsărelele obișnuite câmpurilor de la noi. Astăzi după ce am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
părere de rău și mâhnire pentru supărarea care a silit-o să se întoarcă la Moscova. Mai avem de vizitat Rița și Suhumi și mă întorc acasă la noi cu tovarășa mea Valeria îndulcit de mierea amintirii. Mi-au plăcut priveliștile, construcțiile minunate; mi-au plăcut mai ales oamenii. Vă îmbrățișez cu dragoste pe d-ta și pe Boris. * Pescuit în mare cu dandineta, plumb la fund și câteva cârlige. La plajă, în grădini publice, lumea mai ales femeile citește "cărți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
pretutindeni, aici, ca și în tot lungul drumului, năboiesc torente înspumate; sunt mai curând cascade, sar din treaptă în treaptă. Pe alocuri cascade adevărate, cu pânze de apă căzând în perdele de la mari înălțimi. La fiecare cotitură a drumului aveam priveliștea pâraielor viforoase, ce se eliberează spre văi din ghețarele de sus. Stânci de omăt sunt și-n marginea drumului ici-colo. Priveliștea e pitorească prin sălbătăcie; deoparte și de alta a șoselei păreți abrupți de stâncă; și în prăpastie tunetul apei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
alocuri cascade adevărate, cu pânze de apă căzând în perdele de la mari înălțimi. La fiecare cotitură a drumului aveam priveliștea pâraielor viforoase, ce se eliberează spre văi din ghețarele de sus. Stânci de omăt sunt și-n marginea drumului ici-colo. Priveliștea e pitorească prin sălbătăcie; deoparte și de alta a șoselei păreți abrupți de stâncă; și în prăpastie tunetul apei. Șoseaua e tăiată în coasta muntelui deasupra râpei. Pe-alocuri, brazi bătrâni foarte înalți (60 m.) tinzând din râpă spre lumina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fost coleg cu Mihail Sadoveanu la "Liceul Național" din Iași. 13. Vasile Sadoveanu inginer agronom, frate mezin al prozatorului. 14. N. N. Beldiceanu (1881-1923) coleg de clasă cu Mihail Sadoveanu la "Liceul Național" din Iași, prozator. 15. Ivan Maiorul evocat în Priveliști dobrogene (1914). 16. A. Mirea pseudonimul asociaților D. Anghel Șt. O. Iosif. Redactori la Cumpăna, coautori ai Caleidoscopului lui A. Mirea (I 1908; II 1910) și ai altor scrieri. 17. Jurnalul de campanie (pag. 73-86) stă la baza volumului 44
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ridică, cu mic-cu mare, se adună În jurul „bunului Despot” și Îl ajută să scape de necaz, iar mai marii lumii Îi strâng emoționat mâna. Nu ai cumva impresia, În fața unei asemenea Figuri, de a trăi Încă o dată Istoria și priveliștile ei mărețe de groază, iar vechile idei și principii despre libertatea și demnitatea persoanei seamănă tot mai mult cu acele costume uzate, purtate În multe spectacole de actorii unei piese și care sunt aruncate la magazia cu decoruri?! Persoana de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ploile dure și În care, pierduți prin păduri dense și văi ce nu se mai termină, pierzi adesea din vedere ținta, vârful, de parcă el ar Înceta să fie, de parcă fusese o halucinație! - privești „În jos” și Întreaga, fantastica și cristalina priveliște, panorama atâtor culori și forme de relief Învinse de tine ți se dăruie ca o recompensă pentru acea „altă” oboseală pe care o simți În oase - dar e o oboseală voită de tine, nu impusă de alții, o oboseală fericită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
s-au împlinit două luni de cînd a murit mama”; „s-au împlinit două luni de cînd a murit tata”. Am început, oare, să-i uit? Adevărul e că amintirea lor îmi revine nu din calendar, ci din gesturi, întîmplări, priveliști. Uneori pînă și modificările de intensitate a luminii mi-i evocă. Azi dimineață, de pildă, lumina a izbucnit atît de puternic, încît mi-am adus aminte de vacanțele de la Udești, de ograda în care atunci erau și mama și tata
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
am spus despre Antipa că „reprezintă o creație de prim ordin în galeria personajelor literaturii noastre”. „Lumea, în recenta carte a lui George Bălăiță - am arătat - e o multitudine de senzații și gînduri, de voluptăți și neliniști, de închipuiri și priveliști de un realism minuțios, pătrunzător. Autorul are un neobișnuit simț al observării vieții pînă la detaliu, capacitatea redării plastice, în ritmul de povestire seducătoare, fluentă, cît și puterea de a realiza o solidă construcție epică într-o manieră originală”. Cartea
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Dacă voi scrie vreo dată ceva important, lucrul acela are să vină din mirările mele”. Uneori prinde note și mai grave: „Ideea cea mai importantă (de însușit) pentru noi e credința”. Face efortul de a nu se depărta prea mult de priveliștile și deprinderile în care a crescut. E în atitudinea sa o opoziție sui-generis la solicitările civilizației, pe care nu o neagă, dar pe care - fără vehemență - o acuză. *De cîteva zile se comentează cu pasiune, în fel și chip, spectacolul
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
devenit mai mult teoretică. Sub grinzile casei zac, cred, zeci de pungi cu semințe ce n-au fost și nu vor fi niciodată însămînțate. An de an, vechile straturi au diminuat și în întindere, și în varietate. Aproape o paragină, priveliștea de acum, comparată cu cea din amintiri, e dezolantă: buruieni, fire de mătură și de lobodă înalte, „ca-n timpul evacuării...” însă mătușa continuă să vorbească frumos atît despre flori, cît și despre cei ce le iubeau: îmi evocă, de
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
în 1953 și terminată în 1955, are formă de barcă și este în prezent sediul "Fundației Neruda". "La Sebastiana", din Cerro Florida din Valparaiso, a fost cumpărată de Neruda în 1961 și cu cele trei etaje ale sale oferă o priveliște superbă asupra orașului, portului și oceanului. Casa din Isla Negra, un sat de pescari, a fost cumpărată în 1939. E, după mine, cea mai minunată din cele patru, care sunt, fiecare în felul ei, minunate. Are în curte arbori uriași
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
un piedestal de 8 metri (care adăpostește o capelă ce poate primi 150 de persoane). De la ultima stație a trenulețului până la platforma unde se află statuia se urcă 220 de trepte, efort notabil, ținând cont și de climă, dar merită. Priveliștea de sus a orașului, a golfului Guanabara, a podului Niteroi, de 12 kilometri, a nesfârșitului ocean este de nedescris, Cristo Redentor fiind pe merit emblema unuia din cele mai frumoase și faimoase orașe din lume! (Recent, au fost date în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de 3 kilometri și căzând cu un zgomot năucitor de la 75 de metri înălțime. Interesant este că, deși două treimi din cascade se află în teritoriul argentinian, vederea cea mai atrăgătoare și mai impresionantă e din partea braziliană! Cea mai spectaculoasă priveliște este așa-numita "Garganta do Diablo" Gîtlejul diavolului unde se adună 14 cascade ale căror șuvoaie se prăbușesc de la o înălțime de 90 de metri, creionând în aer un curcubeu minunat. Râul Iguazu (cu o lungime totală de 750 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
romantice semn al unei cunoaș- teri farmaceutice a dozajului estetic, însă acest intertext romantic apare pentru a discredita maniera dincolo de deformările parodice. Iată formularea prozaică a refuzului minciunii romantice. „(...) dar plimbă-mă pe mare la vreme și cu socoteală. Toate priveliștile mării și toată banala d-tale ingeniozitate de a-mi compara chinul sufletului omenesc cu al talazurilor îți sunt gratuite, și mie chiar nule. Eu voi s-auz pocnetul paharului spart în capul lui Paul... Mă smulgi de lângă el printr-
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
în cabinele rapide și moderne ale Telefericului, sus la cabana «BâleaLac», ca mai apoi, odată ajuns pe malul lacului să vireze prin partea de vest a acestuia, să pătrundă în tunelul practicat în stânca șeii Paltinului de unde poate fi admirată priveliștea de dincolo, din partea de sud a țării, având și ea la rândul ei atâtea frumuseți de arătat drumețului. Transfăgărașanul nostru va coborî dincolo, unde Argeșul colectează apele tuturor văilor de pe versantul sudic al Făgărașului, în pante mai line, va întâlni
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Pilu lui Gheorghe Budac, fecior fain care cunoștea bine potecile muntelui pentru că ciobănea pe coastele Laitei, Bâlii și Doamnei de când avea treisprezece ani și care mai fusese de multe ori în munte iarna, după lemne pentru casă. Iar ca să admire priveliștea de sus, urcase numai acum o săptămână, chiar în ziua de crăciun, împreună cu alți flăcăi de-ai satului până sus la Iezer, dincolo de Șeaua Caprei, numai pentru a-și desfăta privirea cu priveliștea țării de dincolo și de dincoace de
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
după lemne pentru casă. Iar ca să admire priveliștea de sus, urcase numai acum o săptămână, chiar în ziua de crăciun, împreună cu alți flăcăi de-ai satului până sus la Iezer, dincolo de Șeaua Caprei, numai pentru a-și desfăta privirea cu priveliștea țării de dincolo și de dincoace de creastă. Mai făcuse pe călăuza și pentru alți drumeți, iar domnul Mock administratorul îi încredințase cheia cabanei pentru întreaga iarnă, imediat ce s-a așezat zăpada, tocmai pentru asemenea situații în care domni veniți
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
unui angajat la sala de jocuri. Pentru a încuraja acest lucru, s-a renunțat la scaunele din coridoarele hotelurilor. Care este reacția vizitatorilor? Stau cu toții posaci pe podea, zeci și zeci de ratați înșirați pe jos, cu mutre acre; Această priveliște nu seamănă deloc cu ambianța opulentă a sălilor de joc de la Monte Carlo. Bieții oameni au nevoie de scaune! În magazinele de haine, este inutil să spun că scaunele sunt necesare. Cât timp femeile fac cumpărături, bărbații așteaptă, și când
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
un supermagazin, ci într-un templu al culturii, muzeul Rodin din Philadelphia. Mă plimbam printre sculpturile mari de bron, pierdut în meditație estetică și brusc am auzit o voce exclamând: „Uite, mami, un funduleț!”. M-am întors și am văzut priveliștea: un îngeraș de țânc care înhățase cu strășnicie posteriorul lui Balzac. Apoi m-am uitat prin toată sala și am văzut că erau urme de mâini pe toate statuile, cam la aceeași înălțime de la care acest copil adorabil îl apucase
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
ministru de finanțe, care inspecta administrațiile financiare din Basarabia. După ce a terminat lucrul la administrația financiară și am luat masa de prînz la Gălățeanu, primarul orașului, l-am condus să vadă ruinele cetății Benderului, care domină malurile Nistrului și de unde priveliștea este foarte frumoasă. Vintilă Brătianu era mai puțin comunicativ decît fratele său Ion, dar tot atît de modest și simplu. Erau însă firi deosebite. Ion I.C. Brătianu era om de Stat, animat de marile idealuri ale generației de la 1848 și
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]