2,183 matches
-
de autoturisme ARO în Cipru, recuperarea unor importante datorii în valută etc.). A inițiat colaborarea cu organizația ciprioților care au studiat în România, pe care a determinat-o să conlucreze la dezvoltarea relațiilor româno cipriote. În anul 1986, a fost rechemat în țară și, pe considerente politice, transferat din M.A.E. la Centrala de Prelucrare a Lemnului București Pipera (C.P.L.), unde a funcționat în calitate de inginer gradul III, în cadrul Serviciului Mecano Energetic. A revenit în M.A.E. în martie 1990
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
promovat, la excepțional, la gradul de Secretar III și trimis la Ambasada României din Atena, pe funcția de Atașat Cultural. In 1963, a fost promovat Secretar II și cooptat în departamentul politic al Ambasadei. In luna septembrie 1965, a fost rechemat în Centrala M.A.E. pentru a susține, în mod excepțional, examenul de Secretar I. În același an, a fost numit Director adjunct la Direcția Balcani. In aprilie 1967, a fost numit Director adjunct și, la scurt timp, Director ad-interim
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
gradul de Ministru-consilier, șef al Consiliului juridic și consilier al ministrului; decembrie 1990 octombrie 1993, acreditat Ambasador al României în Olanda și reprezentantul României în Consiliul administrativ al Curții Permanente de Arbitraj și la Conferința de drept internațional privat Haga; rechemat pe motiv de vârstă, iar în martie 1994, pensionat ca Ambasador, dar rămas în funcție, ca Ministru-consilier cu însărcinări speciale, până la 1 iulie 1996. Membru în Colegiul Ministerului Afacerilor Externe (1967 1969 și 1989 1990); membru examinator în comisii de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
participat 23 de țări (16 N.A.T.O. și 7 Tratatul de la Varșovia), cele două acțiuni desfășurându-se în paralel (1987 1989). Directorul Direcției Europa Occidentală, membru în Colegiul M.A.E. Șeful misiunii diplomatice în Maroc (1991), de unde a fost rechemat în același an, la Cabinetul Primului Ministru, în calitate de Consilier pentru probleme de politică externă și relații internaționale (1991 1994). În cei peste 30 de ani în M.A.E., D. Aninoiu a desfășurat o vastă activitate diplomatică, servind cu demnitate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
ziariști, cu conducători și personalități de vază maghiare, cu diplomați străini din Budapesta, diplomatul român s-a bucurat de prestigiu și respect ceea ce îi folosește la închegarea unor prietenii utile în activitatea sa diplomatică. În primăvara anului 1964, a fost rechemat în Centrala M.A.E. și avansat, la excepțional, la gradul de Consilier diplomatic, încredințându-i-se funcția de director adjunct apoi cea de director a.i. al Direcției I Relații pentru țări socialiste europene. Ca director, s-a preocupat cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
a fost decorat de Consiliul de Stat al R. Bulgaria cu "Ordinul Cavalerul de Madara clasa I", iar Consiliul Popular al orașului Ruse i-a acordat titlul de cetățean de onoare al acestui oraș. În aprilie 1973, ambasadorul a fost rechemat în Centrala M.A.E. încredințându-i-se funcția de director al Direcției Politice de Sinteză și coordonator al serviciului telegrame. În această calitate, a îndeplinit misiuni de ambasador itinerant în Grecia, Cipru și Turcia pe probleme de securitate europeană
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
necesitatea instituirii funcției de "Purtător de cuvânt" al M.A.E., această inițiativă fiind însă respinsă la vremea respectivă. În perioada 1980 1990, a fost transferat de la M.A.E. la Ministerul Economiei Naționale, unde a activat, în calitate de inspector general. Rechemat în M.A.E., în decembrie 1989, a fost numit, prin decret prezidențial, ambasador în cinci țări africane. Principala preocupare, în această calitate (1990 1994), pe lângă promovarea noii imagini a României, s-a referit la negocierea cadrului juridic bilateral adaptat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
domeniu, a constituit-o "munca pe teren", fiind trimis inclusiv în mină, "pentru a cunoaște spiritul muncitoresc". În decembrie 1989, a participat, împreună cu alți colegi, la manifestația din actuala Piață a Revoluției împotriva regimului comunist. În ianuarie 1990, a fost rechemat în Ministerul Afacerilor Externe și reîncadrat în gradul de Secretar I diplomatic, fiind avansat, prin concurs, la gradul de Consilier diplomatic, în mai 1990. În noiembrie 1990, este trimis în misiune permanentă la Ambasada României la Paris, cu gradul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
afaceri a.i. A fost numit Ambasador Extraordinar și Plenipotențiar al României în Brazilia, prin Decretul nr. 319 din 30 septembrie 1999, desfășurându-și activitatea în Republica Federativă a Braziliei din decembrie 1999 până la finele lunii octombrie 2002, când a fost rechemat pentru limită de vârstă, dar mai ales la insistențele serviciilor române de informații, deranjate de propunerile sale privind stabilirea de relații de cooperare cu serviciul similar brazilian și de rechemare în Centrala M.A.E. a unor diplomați incompetenți. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
al șefului de misiune. După evenimentele din Ungaria din toamna anului 1956, majoritatea personalului diplomatic al Ambasadei române din Budapesta a fost schimbat. Între anii 1957-1961, Ambasada a fost condusă succesiv de patru ambasadori. În luna septembrie 1961 a fost rechemat în Centrala M.A.E., iar în luna mai 1962 a fost numit Director la DR II. După doi ani, a fost numit director al Direcției Politice de Sinteză, nou înființată. Din activitatea de director la DR II, reține atenția
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
în domeniul relațiilor interumane un acord de desființare a vizelor de intrare și ieșire pentru cetățenii români și tunisieni. Această evoluție continuu ascendentă a relațiilor bilaterale a condus la numirea, în noiembrie 1969, a unui ambasador român rezident la Tunis. Rechemat în Centrală, în octombrie 1969, este numit director de relații cu țările din Africa și Orientul Mijlociu, calitate în care rămâne până la sfârșitul anului 1972. În acest interval, i se acordă și gradul de Consilier diplomatic. Pe lângă implicarea directă în desfășurarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
sus-menționate timp de 12 ani. În cadrul Secretariatului O.N.U., s-a bucurat, de asemenea, de aprecieri deosebite, în anul 1977 oferindu-i-se un post de o înaltă responsabilitate, dar pe care nu îl poate ocupa, întrucât a fost rechemat în țară. Toate acestea au făcut ca, în final de carieră, numele său să fie înscris în două lucrări de referință fundamentale editate la Cambridge, Marea Britanie, și anume, "Who's who în international law" și "Who's who of the
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
diplomatice directe anterioare fiind marcate, în ceea ce privește România, de două date 1 octombrie 1935, prin numirea lui Dimitrie Drăghicescu, ca trimis extraordinar și ministru plenipotențiar și 1 aprilie 1937, când, în locul acestuia a fost numit ca Însărcinat cu afaceri, Vintilă Petala, rechemat la București, la data de 15 octombrie 1940. În decembrie 1941, când guvernul antonescian a declarat război S.U.A. și Angliei, Mexicul a rupt relațiile diplomatice cu România. În puținii ani de reprezentare diplomatică antebelică a României în Mexic, datorită unor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
fost marcată, în mod special, de apariția și dezvoltarea rapidă a comunității românești din Spania, dimensiune nouă strategică pe termen lung. În martie 2000, este avansat la gradul diplomatic de Ambasador, prin decret prezidențial, iar o lună mai târziu, este rechemat în Centrala M.A.E. și numit secretar de stat. În ianuarie 2001, este eliberat din funcție, rămânând Ambasador în Centrala ministerului. În perioada ianuarie-mai 2001, se ocupă de elaborarea legislației pentru înființarea funcției de "consilier al ministrului", poziție ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
Consultările de la Helsinki pentru securitate și cooperare în Europa, 1972-1973. Membru al delegației României la Negocierile de la Viena pentru reducerea trupelor și armamentelor în Europa, 1973-1974. Ambasador în Maroc, 1974-1982. Îndepărtat din M.A.E. și reluat activitatea medicală, 1983-1990. Rechemat în M.A.E. și numit ambasador în Belgia și la N.A.T.O., 1990-1992. Senator și apoi șef al departamentului pentru Relații Parlamentare Externe al Senatului, 1992-2000. Autor a peste 200 de lucrări și articole publicate, din domeniul medicinii și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
a fost coautor și coordonator al volumului "Informatica Medicală", prima carte de acest gen editată în țară, la editura Medicală 1988, carte care, în 1991,a primit premiul Academiei. După evenimentele din decembrie 1989, la 15 februarie 1990, a fost rechemat în Ministerul de Externe și numit ambasador în Belgia, apoi și la N.A.T.O.. La Bruxelles, activitatea i-a fost umbrită de mineriada din iunie 1990; a reușit, totuși, prin acțiuni organizate perseverent, să influențeze, pozitiv, evoluția relațiilor româno-belgiene, în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
din Europa. După realizarea vizitei oficiale, în România, a lui Felipe Gonzales, premierul Spaniei, a fost numit directorul Direcției Relații cu Republica Moldova. În noiembrie 1996, a fost numit Ambasador Extraordinar și Plenipotențiar al României în Republica Cuba, de unde a fost rechemat, în mai 2000, pentru a intra în echipa specială a M.A.E. de pregătire a președinției României, din anul 2001, a Organizației pentru Securitate și Cooperare în Europa. În perioada 20012004, a fost detașat, în calitate de Consilier diplomatic, la Ministerul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
a reușit să obțină, spre exemplu de la guvernatorul Băncii Centrale a Ciprului, câte 16 burse pe an, pentru specializarea în sistemul financiar-bancar occidental, burse de care au beneficiat peste 50 de economiști români, inclusiv de la M.A.E. A fost rechemat de la post, la sfârșitul lunii septembrie 1993. În anul 1994, a pregătit și a participat la vizita în România a premierului spaniol, Felipe Gonzales, după care a fost numit director al Direcției relații cu Republica Moldova, fiind în același timp secretarul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
a chestiunii datoriilor cubaneze, după ce se reușise convenirea valorii acestei datorii. Din păcate, autoritățile de atunci de la București nu au acceptat propunerile ambasadorului de recuperare rezonabilă a acestei datorii, preferându-se cochetarea cu idei păguboase. În anul 2000, a fost rechemat în Centrala M.A.E., inclus în grupul de diplomați care au pregătit președinția României la O.S.C.E., ceea ce a prilejuit întoarcerea la "prima dragoste", reîntâlnirea, în deplasările efectuate în țările din zonele Caucaz și Asia Centrală, cu foști colegi de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
fost primită cu o anumită satisfacție și relaxare de către oficialitățile sovietice. La 6 ianuarie 1990, Eduard Șevardnadze, pe atunci ministrul de externe al U.R.S.S., a făcut o vizită fulger la București. În calitate de Însărcinat cu afaceri a.i. (Ambasadorul român fusese rechemat de la post) l-a salutat pe demnitarul sovietic la plecarea și la întoarcerea sa. După convorbirile de la București, ministrul sovietic și-a exprimat satisfacția pentru rezultatele vizitei și a formulat aprecieri elogioase despre noii lideri români. Procesele care au avut
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
negocierile cu partea congoleză pentru reeșalonarea și rambursarea creditelor firmelor românești, până la încheierea misiunii sale, obținându-se rambursarea a circa 7 milioane dolari S.U.A., din totalul de 14 milioane, existent la sosirea sa la post. În iulie 1982, a fost rechemat în țară și transferat din M.C.E.C.E.I., fiind trimis în producție fără drept de a ocupa funcții de conducere. S-a angajat ca inginer principal III la Centrala de Construcții Industriale București, care, între timp, îl promovează Inginer Șef la un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
din România (U.G.S.R.), ocupându-se de coordonarea investițiilor pentru întreținerea Caselor de Odihnă și Tratament și a Caselor de Cultură ale sindicatelor în funcțiune și de construcția altor noi obiective social-culturale de acest gen. În martie 1990, a fost rechemat în Ministerul Afacerilor Externe și reîncadrat în gradul diplomatic de Secretar I și trimis în misiune permanentă la Ambasada României de la Brazzaville, Republica Congo, fiind notificat Însărcinat cu afaceri en pied. La revenirea în țară, în iulie 1994, a fost
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
datoria lor să fie diminuată, în mod treptat, până la anularea ei completă de către Clubul de la Paris, constituit din cei mai puternici creditori ai acestora: Anglia, Austria, Belgia, Elveția, Franța, Germania, Japonia, Norvegia, Spania și S.U.A. În noiembrie 1997, a fost rechemat de la post și pensionat pentru limită de vârstă. Activitate didactică profesor de cooperare economică internațională la Școala Postliceală de Comerț Exterior din București (1975 1976); cadru didactic asociat, pentru conferințe și dezbateri privind activitatea de comerț exterior și cooperare economică
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
iar în 1990, Ministru-consilier. În perioada 1974 1982, a deținut funcția de Consilier diplomatic la Ambasada României la Londra; în 1986, a fost transferat la Administrația Asigurărilor de Stat, în funcția de consilier juridic șef. În ianuarie 1990, a fost rechemat în Centrala M.A.E. și trimis în funcția de Ministru-consilier la Londra, unde a preluat conducerea ambasadei, exercitând o perioadă de timp funcția de Însărcinat cu afaceri a.i. În 1995, a fost numit Consilier diplomatic la Ambasada României la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
mulți dintre colegii diplomați îndepărtați anterior din minister. În septembrie 1990, după promovarea examenului-concurs de Consilier diplomatic, a fost trimis în misiune la Ambasada României la Madrid, ca prim-colaborator, unde a lucrat până la sfârșitul anului 1993, când a fost rechemat în Centrala M.A.E. și numit șef de serviciu în cadrul Direcției Relațiilor Culturale. În noiembrie 1995, a fost numit director al Casei Americii Latine, instituție creată în 1991, pe lângă Ministerul Afacerilor Externe, pentru promovarea relațiilor cu țările latino-americane. Rezultatele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]