1,948 matches
-
puține lucruri. Dacă te gândeai la soția lui. — Intră, unchiule, și Închide ușa. Hai să stăm numai noi, tații. Nu vreau să văd copiii În seara asta. — Îți Înțeleg sentimentul, spuse Sammler. Și eu simt asta adeseori. — Păcat de Shula, sărmana femeie. Dar nu e decât sărită de pe fix. Fiică-mea e o ștoarfă nenorocită. — Altă generație, altă generație. Iar fii-meu, un retardat cu un IQ ridicat. — Poate se dă pe brazdă, Elya. — Doar nu crezi asta nici o clipă, unchiule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Horricker are o imagine așa de umflată despre sine. — Să ne Întoarcem la cealaltă chestiune. Ce altceva a mai făcut tipul, și-a scuturat chestia la dumneata? — Absolut deloc. Dar discuția devine neplăcută. Mă avertiza să nu-i iau apărarea sărmanlui bătrân pe care l-a jefuit. Să nu mă duc la poliție. Deja Încercasem să Îi informez. — Dumneata, firește, Îi compătimești pe cei pe care el Îi jefuiește. — E urât. Nu că aș avea o inimă așa de simțitoare. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
tatălui tău i s-a dat sarcina de a fi expresiv. Nu se poate spune că nu a avut un drum croit de mama ta. Cred că ar fi fost mai ușor să iubești o teoremă În geometrie decât pe sărmana ta mamă. Iartă-mă, Angela, că Îți vorbesc așa. Ea răspunse: — E ca și cum am sta pe marginea unei prăpastii, oricum, așa cum stăm și așteptăm aici. — Bine, Angela. Putem foarte bine să discutăm, În cazul ăsta. Nu că aș vrea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de la mine? Într-adevăr, ce voia? De la ea, cum stătea așezată acolo, cu sânii la vedere, Împrăștiind mirosuri femeiești, cu ochii mari, practic uniți; chinuită și, În acest moment, sâcâită În mod bizar de Cezar și tencteri, de idei. Lasă sărmana ființă În pace. În acea clipă pretindea că este o sărmană ființă. Și chiar era. Dar nu o putea lăsa În pace - nu Încă. — De obicei, anevrismele astea provoacă pe loc moartea, spuse el. În cazul lui Elya s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
acolo, cu sânii la vedere, Împrăștiind mirosuri femeiești, cu ochii mari, practic uniți; chinuită și, În acest moment, sâcâită În mod bizar de Cezar și tencteri, de idei. Lasă sărmana ființă În pace. În acea clipă pretindea că este o sărmană ființă. Și chiar era. Dar nu o putea lăsa În pace - nu Încă. — De obicei, anevrismele astea provoacă pe loc moartea, spuse el. În cazul lui Elya s-a produs o amânare, care oferă un prilej. — Un prilej? Ce vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
fi puterea Imperiului, nici un oștean nu va face un singur pas Înapoi. Că acolo, sus, În obcinele molcome ale Bucovinei, refugiații Țării de Jos sunt așteptați cu ușile deschise. Că se va găsi o bucată de pâine pentru fiecare copil sărman fugit din calea urgiei și că Domnul nostru Iisus Christos se va naște de Crăciun, chiar și În satele triste ale acestei țări frumoase. La aceste cuvinte, femeile izbucniseră În plâns, iar bătrânii Îngenuncheaseră. În sala tronului se făcuse liniște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ucis un balaur Înfricoșător, ori de nerecunoscătorul Si Tanggang, care părăsise satul lui de pescari și care, deși se trăgea din oameni simpli, cum suntem și noi, zicea Karl, ajuns bogat și vestit n-a mai vrut să știe de sărmana lui mamă. A aflat și de frumoasa Lara Djonggrang, preschimbată de pizmașul Bandung În statuie de piatră, după ce, printr-un șiretlic, izbutise să nu se mărite cu el. Pe când Karl Îi citea povești, Adam privea cum se retrag apele la
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
lui violente. Doamne sfinte, și-a zis Margaret, fata asta mă ia de sus. Nu ținea minte să-i mai fi vorbit cineva vreodată În felul ăsta. — Da, a continuat fata, e o idee bună să-l apărați pe acest sărman băiat deștept de la țară. Tot ce vrea el e să-și termine doctoratul și să dea Indoneziei o mână de ajutor pe calea justiției și a echității. Fabricând bombe. Ridicând În miez de noapte bărbații și femeile din casa lor
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
deși îi reușeau o mulțime de lucruri - putea să deseneze cu amândouă mâinile și izbutea să-și convingă flautul să producă sunete nemaiauzite -, la făcut bani îi lipsea orice talent. Și cu toate astea am reușit s-o sperii pe sărmana mea mamă cu numele său promițător, atunci când, la întrebările ei îngrijorate Ădin ce se gândea fiul ei să trăiască; artist fiind, din ce voiam să-mi cumpăr lună de lună abonamentul de tramvai: „Și din ce-ți cumperi tu, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
decât o trimitere vagă la Geldmacher și la iscusința lui în mânuirea culorilor pe hârtie: că noi reușeam cât ai bate din palme să producem fleacuri din astea atât de bine, încât să pară „adevărate“. Nu-i de mirare că sărmana mea mamă deriva de la numele prietenului tot ce putea fi mai rău: activitatea subterană a unui atelier de falsificat bani, în care nu-l vedea doar pe Geldmacher, ci și pe fiul ei, copilul-problemă, lucrând ca ajutor. Ea bănuia că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
pentru care îngrijea publicația Texte și semne scoasă de cunoscutul autor Alfred Andersch. Câteva dintre poeziile alese ar putea să apară mai întâi acolo și - „e de la sine înțeles“ - să fie la rândul lor plătite separat. Ah, ce bine că sărmana mea mamă mă învățase atât de devreme să fiu pragmatic când era vorba de bani. Dar atunci când, pe urmă, pentru ca basmul să se încheie, am semnat contractul, în care pentru concepția grafică a coperții îmi era asigurat un onorariu separat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
făcea ca Germania, văzută de la Paris, să se înnegrească de tot și, asemenea unui criminal în serie, să recidiveze neîntârziat. În timpul pauzelor de scris desenam călugărițe, cu predilecție vincențiene, ale căror bonete cu aripioare le aveam înaintea ochilor de la moartea sărmanei mele mame în spitalul Sankt Vinzent din Köln și pe care acum le schițam în metroul parizian sau în Jardin du Luxembourg. Iar acolo, aproape de caruselul lui Rilke, am reușit uneori să-l momesc pe Paul Celan afară din acele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
a celor care cumpără totul și a celor care câștigă, prin sudoarea frunții, totul. Am știut că o să fac parte din a doua categorie. Cine, și când ne face oameni și cât trebuie să plătească cineva pentru omenia din noi? Sărmane învățător care nu mi-ai lăsat amintiri plăcute în inimă! Cum te-am iubit ca pe o icoană atunci când mintea mea nu putea pătrunde în adâncurile omenești. Alergai mereu pe imaș și noi te priveam de acasă: eu, cu drag
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
de acolo. Omul meu tremura, sau tușea. Era întors cu spatele la mine, într-un colț al liftului. Nu-i vedeam decât spinarea tremurândă. Sau poate plângea. Mi s-a făcut milă de el. Ce vină avea săracul că se rătăcise acolo, sărman clochard cu părul încîlctt de la nespălat de-o viață? Am încercat să mă apropii de el, dar bariera de putoart nu mi-a îngăduit. Nici nu știu de ce doream acest lucru pentru de fapt îl uram din toată ființa mea
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
pînă la locul unde Ilinca se prăbușise pe o lespede, cu capul în palme, suspinînd. În urma lui alergă și Vlad. Ilinca!... răsună plină de duioșie întrebarea lui Virgil, te-ai lovit cumva? Și în imaginația lui o și vedea pe sărmana fată cu un deget zdrelit... ori cu o rană adîncă la picior... ori mușcată de o viperă... Dar imediat alungă din minte astfel de vedenii groaznice, ca nu cumva să izbucnească și el în plîns. Ce ai, Ilinca? mai întrebă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
desfăcut pămîntul în două. Zadarnic s-au chinuit însă să-i dea apă. Cum să dai apă cu sticla unui ied? Încercară să toarne în palmele lui Vlad și să-l apese pe ied cu botișorul acolo, dar tot degeaba. Sărmanul pui se uita cu ochii mari și speriați la fiecare, zbătîndu-se mereu să scape din brațele care-l încolăceau. Ce facem? Nu bea apă! Dacă moare de sete? se tîngui cu lacrimi în glas Ilinca. De,... ăsta-i pui... îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
nuntași?... Las' că-i dau eu de la crama asociației, cît îi trebuie pentru zece nunți. În aceeași clipă Matei se trezi înconjurat din trei părți de membrii expediției (Nuțu nu cunoștea încă asemenea practici), fără să scoată nimeni o vorbă. Sărmanul posesor al canistrei își dădu seama imediat că nu mai are nici o salvare și nu mai putu decît să dea din cap disperat și să întrebe: Unde vreți să-l bem? Hai cu noi în expediție, îi propuse doctorul. Ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
fără evidențe... Asta-i, fetelor! Toată lumea aspiră la mai bine, la un trai mai bun!.. * * * Să ai mare grijă de viața ta, Vasilico-fata mamei!.. Că lumea-i rea și pe tine n-are cine te apăra. Că noi suntem oameni sărmani și trăim numai din munca noastră și din ce ni se mai dă de la stat și de la cei avuți. Da' nu uita că avem și noi, așa săraci cum suntem, bogăția noastră care ne-a ajutat până acum să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
sufletul trece prin valuri de chin, Iar lacrima vie întunecă zarea, Mai este iubire, mai este senin, O rază de sus croiește cărarea. Ridică-te iarași chiar dacă-ai căzut, Nu pierde nădejdea la margini de drum, Lumina-i în tine, sărman chip de lut, Azi poți sa renaști din durere și scrum. În inimă zdrențe, cu duhul zdrobit, De vrei să învingi alege Viața, Căci Cel Ce te știe și-atăt te-a iubit, Dă aripi la zbor, să urce speranța.
Speran?a by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83354_a_84679]
-
a veșniciei omului. De aceea crima și holocaustul nu schimbă pe nimeni, cum nu-l schimbă pe om coșmarul. Starea de vis e prima dovadă a existenței îngerului iar științele sînt, de aceea, simple ordonări onirice. Vînează fantasme în certitudine. Sărmane himere trăind în viitor. Singurul lucru cert e că acolo-i doar pieirea. Speranța umană străvede într-un viitor, propriul neant.” „-Uite ce ciudățenie!”-exclamă Doctorul. „-Știi ce-ai spus acum atît de patetic? Că toți ne dăm seama că
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
te prefaci, rănind ici și colo moartea, așa cum faci tu. Un joc subtil de-a execuția și iertarea joci, ca noi toți și încrîncenat, devii centrul mobil al lumii silind-o pe aceasta să se apere, să graviteze în jurul tău.” Sărmane tînăr, din spital îți urmăresc alunecarea în hăul disperării și a propriului tău chin amplificat de ecou. Și tot ce pot să fac este să strig, să-mi manifest într-un fel revolta inutilă. Ce întristare: nașterea la gîndire e
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
În vecii vecilor. Dar pentru un om simplu, pentru un muritor de rând, această confruntare, această Întâlnire cu forțele malefice e foarte distrugătoare, cu atât mai mult cu cât au pătruns la nivelul instituțiilor de stat, la nivelul instituțiilor religioase. Sărmanul om nu mai știe cum să se roage, cum să revină Înapoi la Dumnezeu. Deci asta e problema-cheie cu care ne confruntăm acum pe Pământ: nu mai este siguranță, omul nu mai crede că este ascultat și auzit de Dumnezeu
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
sorb. Întreb, de gazdanevastă: mai merge una? Mai! Pune-i! Îi pune. O suflă. Dumneata?, fac, eu, spre bărbatu-său. Da, răspunde, el. Pune-i, mă, și lui; de ce-l lași să sufere, sărmanul de el?! Nu, că nu-s sărman; da... ia mai pune una! De colo, nevastă-sa: și mie, că tare-i gustoasă și plăcut mirositoare! Da’ repede, că ne grăbim. Hai, zic eu, mai punemi și mie, una, că, nu vezi ce poftă-mi este? Pun, dar
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
mărinimie pentru noi, lăzăriștii, a hotărât ca, în această noapte de pomină, care va rămâne probabil înscrisă în letopiseții Curții de Argeș, să ne călăuzească pașii cel mai reușit lampion chinezesc pe care l-a imaginat vreodată cineva: Luna, domnilor, sărmana bastardă a acestui moșneag cumsecade care e Pămîntul! Ei bine, în această noapte cu o lună așa de minunată, cum nu cred să fi admirat-o nici Julieta, când își trimetea din balcon gîndurile-i pline de dragoste către Romeo, care
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
la circ. Dar unde era, bată-l Dumnezeu să-l bată, vecinul lor Pancratie, cel care pe față te ungea cu lapte și miere și prin spate era mai parșiv ca un diavol!? Oare n-o schingiuise și el pe sărmana lui consoartă, Închizând-o chiar de săptămâna Patimilor În baia de aburi și chinuind-o ca pe Hristos!? Era atât de parșiv procletul, Încât, În loc s-o bată, o dezbrăca la piele și, Înarmat cu o pană de gâscă, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]