4,413 matches
-
lucrurilor, și au gustat din fructul pomului cunoașterii și s-au văzut goi, și au decăzut în mizerie și de acolo ne-au venit nouă toate relele, între care, primul și cel mai grav dintre toate, este ceea ce numim progres. Tentație continuă, căci sunt complet convins că tot acest transformism nu este mai mult decât un truc pus cu divină șiretenie în mintea noastră pentru a vedea dacă aceasta se lasă sedusă și crede mai mult în ea însăși decât în
by Miguel de Unamuno; [Corola-publishinghouse/Science/1089_a_2597]
-
tranșanți 43. Distincția se face pornind, am spune, mai degrabă de la declarațiile, de la manifestele grupărilor și mai puțin de la textele poetice. Pentru că la o analiză atentă se poate constata că cele două grupări nu sunt fundamental diferite, că există o tentație a frondei și în cadrul cerchiștilor, că există o alunecare spre neoromantism - e drept, dublată adesea de o tratare parodică sau autoparodică - și în cazul albatrosiștilor. Expresia care devine incantatorie câteodată, mitologizarea existenței, alteori exacerbarea eului sunt trăsături care apropie, de
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
și cea pentru mase. Mihail Cosma trece de la o astfel de lirică personală, metaforică (Geode, 1944) la Pâinea pădurii (1946), o poezie în care interesul umanității primează. În cazul altora, schimbarea de perspectivă asupra literarului se produce treptat, inițial existând tentația de a scrie o poezie a războiului. Victor Tulbure, de exemplu, pleacă dinspre tradiționalism, cu nuanțe mesianice, scrie poezie de război și, în cele din urmă, texte cu evidente conotații politice. Și Nina Cassian trece de la poezia de influență suprarealistă
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
dar va conduce și spre afirmarea preferinței clare pentru reportaj și pentru cronica de orice fel. 3.3. Sfere de interes - o abordare structurală Ca multe dintre publicațiile vremii, Cadran nu este o revistă strict literară (nici măcar strict culturală), existând tentația de a urma structura cotidienelor ale căror articole sunt câteodată și sursa unor răspunsuri polemice. Așa se explică și faptul că un loc important între speciile abordate îl vor ocupa cronica și reportajul, eseul, critica literară fiind în plan secund
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Tonegaru nu ar fi vorba de o căutare a exoticului, de "un instinct al migrației"209, ci de autoiluzionare, de punerea la îndoială a realului, oarecum în linia lui Macedonski. Se mai identifică drept trăsături distinctive ale liricii lui Tonegaru tentația de a banaliza viziunile, care "vine din satisfacția poetului de a se ști stăpânul absolut al lor și nu atât din neîncrederea în literatură", evocarea nu e nostalgică, ci ironică, Tonegaru construiește, de asemenea, o "mitologie a anorganicului", iar "lirismul
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
obsesiv. Eul poetic se proiectează în ipostaza unei "păsări salbatice a Timpului" pe care neantul poate să o zdrobească (dorul de dispariție este mai mult decât un simplu reflex bacovian, pentru că ezitările, aspirație către un ținut al eternității, dar și tentația disoluției creează impresia unei trăiri autentice). Regele Fără-Timp reprezintă tocmai reușita distanțării de civilizația supusă degradării temporale, dar izolarea într-un tărâm al veșniciei echivalează cu moartea, cu durerea și cu întunericul, zorile sunt aici mai palide, soarele coboară doar
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
sintetizează în lungile sale enumerări trăsăturile principale ale spațiului citadin ("Atât:/ cenușiu, moarte, urât,/ sârme, opac..."), ale universului cotidian căruia i se circumscrie și existența poetului. Deși "moartea" este cel de-al doilea termen al acestei enumerații, putem distinge aici tentația unei gradații, pentru că se pornește de la un simbol coloristic al sufocării, al monotoniei, moartea este doar un fapt comun, banal, cuvântul "urât" însă reprezintă sinteza finalului de vers. Se pune astfel existența umană sub semnul "urâtului", al suferinței și al
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
poemului în care asocierea oximoronică este mult mai evidentă: "lasă-mă, insulă albă,/ în marea ta neagră"). Eul poetic se dovedește a fi însă ezitant, există atracția de a se pierde, de a se dizolva în acest univers, dar și tentația de a-și asuma statutul unei divinități creatoare capabile să sfârâme, să despartă această unitate. Tensiunea lirică este asigurată însă de frângerea avântului căutătorului de ideal: "Încolo nu mai e nimic" (Eumene). Poemul, atât de citat, Înger vagabond, în care
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
niciuna dintre aceste două categorii. Nu se optează niciodată aici pentru un refuz al divinității și o acceptare a demonicului. Ambele categorii conviețuiesc. E mai aproape de viziunea din poemele lui Lucian Blaga, fără să existe la Tonegaru nici intenția, nici tentația de a proiecta totul într-un univers mitologic sau mitologizant. Tentația demonică, dacă se poate presupune că e reprezentată de această "Sonată a Diavolului", este derizorie și neluată în seamă. Tocmai descriptivul acesta sec aproape e poate mai impresionant decât
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
un refuz al divinității și o acceptare a demonicului. Ambele categorii conviețuiesc. E mai aproape de viziunea din poemele lui Lucian Blaga, fără să existe la Tonegaru nici intenția, nici tentația de a proiecta totul într-un univers mitologic sau mitologizant. Tentația demonică, dacă se poate presupune că e reprezentată de această "Sonată a Diavolului", este derizorie și neluată în seamă. Tocmai descriptivul acesta sec aproape e poate mai impresionant decât orice retorisme. "Acum sub Luna lipsită de-un obraz/ ce se
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
numai șoapte". Lumea e o jucărie în mâinile unor copii mai mult sau mai puțin îndemnatici. Ideea de joc este oarecum indirect abordată, masa de biliard este folosită drept ascunzătoare. Nu se urmăresc regulile unui joc anume, se fuge de tentația jocului propriu-zis pentru că acesta înseamnă a miza pe propriul destin, a face un pact cu moartea. Destinul e prezent prin imaginea mâinii, echivalate în a doua parte a textului cu moartea. Adverbul "târziu", ca de atâtea ori în literatură, implică
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
poate ceea ce rămâne în conștiința vizitatorilor nefamiliarizați cu universul liric al lui Poe. În Morții, ironia se folosește și de alte procedee. Apare aici o secvență inițială, un fel de indicație scenică, "se recită în acordurile marșului funebru de Chopin". Tentația dialogismului, a confruntării cu poezia simbolismului decadent se opune textelor fad funeste. Se prezintă imaginea morților în război, iar, dincolo de aplicarea aceleiași tehnici, a amestecului ludic de elemente, textul are un tragism aparte: "Tăcuți așteptam orizontali Cuvântul de sus/ să
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
de insistența pe oboseală, pe căldură, ca-n După-amiază, sau de folosirea constantă a imperfectului pentru a surprinde o anumită încremenire în timp a imaginii) apare și aici, totul este cuprins de moleșeală, plictiseala este una dintre coordonatele lumii descrise. Tentația pozei, atitudinea sfidătoare este atribuită de astă dată sufletului, imagine boemă a propriului eu, "Stătea picior peste picior și fuma o țigară/ scuturând scrumul blazat de atâta monotonie,/ ultimele roșcove atârnau ca niște limbi de dulăi/ plictisiți c-au fost
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
ultimele roșcove atârnau ca niște limbi de dulăi/ plictisiți c-au fost prost imprimați pe vreo litografie". Literatura tinde și ea să fie la fel, textele sunt de multe ori voit aluzive, alăturările de imagini aparent incompatibile fac parte din tentația bravării, din dorința de a produce un șoc, au rolul de a întrerupe ritmul textului, de a crea o anumită discontinuitate care să mărească tensiunea acestuia și să implice cititorul bulversându-l. Totodată funcționalitatea acestor fragmente nu poate fi redusă
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
recreării unui limbaj cu trup și suflet... Avertizând. De aici înainte, putând propune, convingător, toată poetica rescrierii."252 Desigur poezia generației Albatros nu merge cu experimentul, cu recrearea textului poetic atât de departe, dar regăsim o serie de tehnici interesante, tentația jocului dramatic, a intrării în dialog cu lumea sau cu literatura. Tentația dramaticului revine la Geo Dumitrescu care reușește să situeze creatorul și lumea ideală (trată la modul derizoriu) pe o scenă: "Părea că se ține acolo un dialog cu
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
propune, convingător, toată poetica rescrierii."252 Desigur poezia generației Albatros nu merge cu experimentul, cu recrearea textului poetic atât de departe, dar regăsim o serie de tehnici interesante, tentația jocului dramatic, a intrării în dialog cu lumea sau cu literatura. Tentația dramaticului revine la Geo Dumitrescu care reușește să situeze creatorul și lumea ideală (trată la modul derizoriu) pe o scenă: "Părea că se ține acolo un dialog cu calmă disperare;/ îmi venea să strig ca de la galerie:/ - Mai tare, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
pe alte căi./ Semnele trecerii se încrustau/ pe trunchiul arborilor-piatră de hotar” (No Man’s Land). Desigur, se află în Plângeri destule neîmpliniri expresive, o alcătuire zgrunțuroasă a metaforei, o oarecare discursivitate, alteori se regăsesc ecouri, tonalități din Radu Gyr (Tentație are ceva din pretextul baladelor acestuia), Dan Botta, Tudor Arghezi (cel din psalmi) sau Nichifor Crainic. Autenticitatea trăirii dă însă acestei poezii ce se crispează sub bătaia de aripă a neantului o vibrație aparte. SCRIERI: Plângeri, 1967; Scrieri din diaspora
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286608_a_287937]
-
umane ale PÎRA 241 6.3. Legăturile cu alte organizații 242 XIII O poveste de succes: Irlanda în Comunitatea Europeană 247 XIV Emigrația irlandeză 269 XV La periferie sau în centru? Cultură irlandeză și Europa 278 XVI Scriitorii irlandezi și tentația politicului 288 XVII James Joyce și ideea de Europa în românul Ulysses 303 1. Europa antică 306 2. Raportul cu Europa contemporană 309 3. Leopold Bloom 312 4. Stephen Dedalus și imaginea să asupra Europei 313 5. Concluzii 314 XVIII
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
rezolva dilemele identitare cele mai aprige și explozive, culturale, lingvistice sau politice. În afara integrării tehnice atît de fade și de ezoterice, Europa viitorului nu se poate realiza decît printr-o asemenea îmbinare fericită a diversității culturale. XVI Scriitorii irlandezi și tentația politicului Scriitorii irlandezi au fost dintotdeauna implicați în realitatea complexă a insulei lor, iar secolul al XX-lea, cu tot cortegiul sau de violențe, înfruntări intestine, războaie coloniale și războaie civile, confruntări convenționale și guerile sîngeroase, a reprezentat vîrful icebergului
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
făcută de președintele Obama la 9 martie 2011, prilejuită de încetarea din viață a lui Broder, confirmă statura celui mai remarcabil jurnalist politic al generației sale (Obama 3, vezi bibliografia), dar activitatea sa arată atât provocările, cât și pericolele și tentațiile ce pot marca itinerarul unui profesionist în arta comunicării jurnalistice. David Selzer Broder s-a născut și a petrecut anii de formare la Chicago, unde a început activitatea jurnalistică. În 1955 a sosit la Washington, D.C., unde a ajuns să
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
unui alt erou de la The Washington Post al campaniilor Watergate, Bob Woodward. Cel ce atrage atenția asupra acestor activități incompatibile cu deontologia jurnalismului este Ken Silverstein, de la Harper's Magazine (vezi bibliografia). Cei interesați de problematică și de pericolele și tentațiile ce pândesc pe jurnaliștii considerați a avea mare impact, și deci foarte atractivi pentru diferite grupuri de interese ce se pot folosi de numele lor pentru a-și promova imaginea, pot pleca de la seria de articole ale lui Silverstein despre
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
constituționale. Executivul poate să își exercite dreptul de veto asupra unor proiecte propuse de legislativ, dar acesta din urmă poate avea, dacă perseverează, ultimul cuvânt, ce poate duce până la impeachment (vezi). În situații de criză (11 septembrie 2001) a existat tentația de a acționa împotriva principiilor legate de checks and balances, invocând necesitatea unor puteri sporite pentru ramura executivă, care în SUA este controlată de administrația prezidențială (vezi IMPERIAL PRESIDENT). CHEERLEADING Sensul cuvântului compus cheerleader este apropiat de cel de lider
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
în care trăiește. Bell este veteran al celui de-al Doilea Război Mondial, un om cu principii, dar și cu o vină tragică, venind din trecutul său combatant. Moss este omul obișnuit, care are probleme și care cade pradă ușor tentației de a păstra pentru el o mare sumă de bani găsită la locul unei confruntări sângeroase între două grupuri de traficanți de heroină. Ceea ce îl va duce spre moarte este și faptul că, intrând în acest joc crud, încă își
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
vor cumpăra produse, vor investi, își vor folosi averea dobândită, care apoi se va scurge (trickle down) și la cei mai puțin înstăriți, în primul rând prin stimularea creșterii economice. Pentru cei de orientare republicană, precum comentatorul politic Hugh Hewitt, tentația de a folosi termenul de Obamanomics pentru a defini o orientare economică diferită a actualului președinte se vede în articolul său "Obamanomics and Irene", postat și pe blogul personal (Hewitt). Procesul de creare de noi cuvinte pe tiparele consacrate de
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
despre motivele pentru care unele obiecte picturale sunt considerate narațiuni, altele cvasi-narațiuni și altele nu sunt considerate nici una, nici alta. Sunt formulate întrebări despre prejudecățile care consideră că narațiunile trebuie înțelese ca artefacte exclusiv verbale, despre cum poate fi depășită tentația categorizărilor picturale consacrate și despre narativitatea din portrete, autoportrete, naturi statice sau peisaje. Mai toate întrebările acestei cercetări rămân însă, într-o anume măsură, deschise, pentru că orice discurs îndreptat spre un obiect narativ pictural îl află deja numit de altcineva
Construcţii narative în pictură by Jana Gavriliu () [Corola-publishinghouse/Science/626_a_1333]