2,141 matches
-
fiu bebeluș!”.Visătorul diurn regretă acea securitate a spațiului copilăriei și se recunoaște nepregătit pentru lumea În care Marea Scadență nu mai e un joc de păpuși... Am mai reținut, de asemenea, din carte, analiza vîrstelor teatrului ionescian (3), tema tiraniei obiectelor - minuțios dezvoltată, rîsul cu neliniște și comparația cu 197 Sebastian „Înainte de Întîlnirea cu Eleva, precum și spre sfîrșit, se aude trecînd prin fața casei Profesorului [din Lecția ], un tren. Să fi fost acceleratul din Steaua fără nume? Căci și-n acel
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
revoluțiunea română. Și cînd e vorba de onoarea mea de familist... Eu am ambiț. Dă-mi o revoluție! Nu-mi tebuie mai mult ca să fac o republică! EFIMIȚA (uimită): Peste poate! LEONIDA (revoltat): Cum cocoana?? S-a săturat poporul de tiranie! EFIMIȚA: Adică... să mă ierți... zic și eu... poate ți s-a părut... Ce procopseală ar fi și cu republica? Eu nu pricep. N-am avut care va să zică Revoluție? LEONIDA (ironic): Parol? EFIMIȚA: Zău! LEONIDA: Ei aș! Ce'ești copil? Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
64... adică nu exagerațiuni... EFIMIȚA: Stai. Stai mă rog! Și eu sunt tată de familie! Nu toate mamele sînt devotate ceea ce ar trebui să le fie tot ce e mai sacru. Poate de aia nu merge. Poate ar trebui o tirania ca-n Rusia. LEONIDA: Ba pardon! M-am stenahorisit. (bate cu mina în gazeta și se cufundă în ea) Se afundă fiecare în lectura cîte unei gazete. 5. Intră Grupul în tăcere și se așaza cu fața la spectatori. Intră Rică ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
că trebuie să pui boii înaintea carului" proclamă el în discursul triumfal; cîștigă o bătălie dar nu cîștigă războiul; pînă la urmă este închis într-un cufăr ("Dar deschideți lada, vreți să mă-năbuș? Asta e o lovitură de stat!"; tirania e înlăturată, imperiul e salvat (și i se va spune republică); se adoptă limba vulgară (Gagaț, găozium, tipicu, bășidum. Jos limba aristocrației!" strigă toți, "Limba noastră-i o comoară! Pentru filologi însă. Vă propun să învățați vulgara. E mai directă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Mann (ce a produs succesul de la Bulandra, în regia lui Alexandru Darie), aceste texte exploatează procedee la care au fost eficient experimentate în acel inedit discurs asupra totalitarismului. Reversibilitatea rolurilor de victimă și călău, demagogia placată infatigabil ;,sur du vivant", tirania formelor ce provoacă fonduri aberante (vezi sărbătorirea "Zilei Europei" în Rigor Mortis) ori dulcea și imbecila ipocrizie a bărbatului politic se regăsesc aici descrise cu un spor semnificativ de detalii, tinzînd la epuizarea temelor. Evident, se păstrează atmosfera tipică a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Când un prieten te părăsește în nenorocirea lui, îți dă tot atâta dovadă că nu ți-a fost prieten adevărat, ca și când te părăsește în nenorocirea ta. Deosebirea dintre dominarea femeii de către bărbat și dominarea bărbatului de către femeie este deosebirea dintre tiranie și dictatura sclavilor. Când nu domină nici unul, nici altul, e război civil. Dacă ai îndoieli asupra ta, nu le da pe față, ca să nu dai prostiei dreptul de a-și permite cu tine aceeași atitudine, împru-mutînd-o de la tine. Când un
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
de însușiri externe; O iubire acordată ca un premiu pentru calități estetice, morale și intelectuale, o iubire pe care o poți justifica nu este iubire. 15. ... amorul nu este entuziasm estetic și moral. Sublimitățile astea clorotice n-ar putea explica tirania și demența lui. El este cu totul altceva. Este faptul fundamental al existenței, voința de a trăi sau, mai bine, de a nu muri (ceea ce, deși pare același lucru, e cu totul altceva). 16. În strigătul de iubire, bărbatul cere
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
trebuie apoi să înflorească arborele, floarea să lege, pentru ca să ai fructul. 16. Anotimpul obosiților e toamna. Din cele 24 de ceasuri alezilei, timpul care se potrivește mai bine cu sufletul lor e amurgul și noaptea. 17. Ordinea, întemeiată chiar pe tiranie, trebuie preferată anarhiei. Iar ordinea e acea stare în care ești prevenit ce trebuie și ce nu trebuie să faci, în care știi mai dinainte binele sau răul care va urma, pentru tine, pentru faptele tale. 18. Fiecare țară, fiecare
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
natură; ori de "comuniunea dintre suflete", cum susurează androginii și ginandrii (traducere liberă: "Scumpă amică, sufletele noastre comuniază. Așadar, dezbracă-te!"), salvarea ar fi posibilă. Dar amorul nu este entuziasm estetic și moral. Sublimitățile astea clorotice n-ar putea explica tirania și demența lui. El este cu totul altceva. Este faptul fundamental al existenței, voința de a trăi sau, mai bine, de a nu muri (ceea ce, deși pare același lucru, e cu totul altceva). În strigătul de iubire, bărbatul cere femeii
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
defensivă a Adelei ("Adică bun de * Distincția dintre cele două noțiuni apare și în cartea lui Roland Barthes Fragments d'un discours amoureux, ed. du Seuil, 1977. pus la muzeu?"), iritată de excesele profesorale ale partenerului, de mania analitică, de tirania "observației" ce o transformă în obiect inert, o expune. Cel de-al doilea răspuns, ocolind și el "cuvîntul teribil", definește ceva mai precis sentimentul: "o nesfârșită prietenie pasionată". Emil cântărește greutatea cuvintelor, precizează nuanțele, evită prin diluare condensarea excesivă. Oricum
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
pick-up și magnetofon, cu mașină de scris pe birou, cu tot acest blindaj prin care nu trecea nimic din viforul de afară (așa am supraviețuit cu toții), și în intimitatea micului apartament în care am fost atât de fericit uneori în ciuda tiraniei, și aici începeam să tremur de nervi citind "Demonii", citind despre Șigaliov, cel care, la ședința posedaților, vine cu un manuscris uriaș și spune că acolo este totul: șigaliovismul, ca orice variantă a socialismului, pornește de la premisa libertății absolute ca să
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
a acestui sistem artificial, bazat pe premise etice false, e o premoniție sumbră a ceea ce s-a făcut pe scară largă, pe viu, de către alții, începînd cu călăuzitorul popoarelor și continuând cu copiile lui perfecte răspândite în lume. Ideea că tirania se naște din democrație este însă de origine platonică. Aici, în "Republica", precum într-un joc masochist, Socrate imaginează pentru prima dată "cetatea ideală", cea mai bună dintre lumile posibile. Ghetto-ul socialist avânt la lettre se naște astfel, deloc întîmplător
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
niște vicioși ai libertății și nu se mai preocupă de nimic altceva. Profitând de haosul din cetate, un singur om poate prelua cu ușurință 71 întreaga putere. în aceste condiții, Socrate conchide triumfător: "E probabil deci - am spus eu - că tirania nu se înjghebează din alt regim politic decât din democrație, din suprema libertate ivindu-se cea mai cuprinzătoare și mai desăvârșită robie." Și iată, aproape literal, șigaliovismul. O democrație adevărată nu va cădea însă niciodată în anarhie, întrucît, conștientă de
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
balului, privatele mustind de zoaie unde se fac confesiunile amoroase, unde se schimbă costumele și unde damele republicane își amestecă lacrimile, târgoveții și bulgarii care dau năvală la bal, conțopiștii care se țin de farse copilărești, politicianul care cere "o tiranie ca-n Rusia" acolo unde nu poate fi nici democrație, nici tiranie, acolo unde e doar boborul viermuitor și inconștient - totul e jalnic și disperat. Un demon al încremenirii domină această lume. Nimic nu poate fi 260 schimbat. Totul e
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
schimbă costumele și unde damele republicane își amestecă lacrimile, târgoveții și bulgarii care dau năvală la bal, conțopiștii care se țin de farse copilărești, politicianul care cere "o tiranie ca-n Rusia" acolo unde nu poate fi nici democrație, nici tiranie, acolo unde e doar boborul viermuitor și inconștient - totul e jalnic și disperat. Un demon al încremenirii domină această lume. Nimic nu poate fi 260 schimbat. Totul e-n zadar. Scapă cine poate. Carnavalescul lui Bahtin poate descrie, dar nu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
adevărat este faptul că nevoia de spectacol creează spectacolul, deci nevoia de a depăși limitele condiției umane l-a făcut pe om să creeze teatrul. Căci ce poate fi mai aproape de țintă decât iluzia care te ajută să scapi de sub tirania ei? A vindeca răul prin "rău", a vindeca minciuna prin plăsmuire este o homeopatie socială ce poate lumina destine. De ce a ales Emil Botta să se exprime prin teatru? De ce acest joc, în toată biografia lui, între exterioritatea scenei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Personajul grotesc și trist de pe scenă depinde de o lume pe care nu și-o dorește. Efortul lui este acela de a-și câștiga independența față de ea. Se simte cutremurat de singurătate, dar își dorește să fie mult mai singur. Tirania iluziei, dominația noii lumi create prin reverberări spațiale, prin jocuri de lumini și confeti se dovedește a fi mai puternică decât legătura, atât de problematică și fragilă, cu universul din care a provenit. Cu toate acestea, nu găsim nicăieri un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
peste tot. Dacă se Întâmpla ca o secție de miliție să bată pasul pe loc din lipsă de probe, lua În primire dosarul confecționând atâtea probe Încât nefericitul se alegea cu ani grei de Închisoare. Extrem de periculos acest produs al tiraniei comuniste...!! Își mai aprinse o țigară aruncând neglijent pachetul În mijlocul mesei, făcând semn ospătarului să se apropie. „Doresc o Înghețată asortată cu frișcă și dulceață de smeură În care să domine fisticul...! Voi mâncați Îngețată...? De ce nu, pe căldura asta
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
unui tribunal!! Nu mai vorbim de cei peste două sute de arestați din camera unde Tony Pavone le era Șef, se Îngrămădiră În jurul lui asaltându-l cu Întrebările, minunându-se de libertatea opținută fiecare comentând după experiența anilor petrecuți În Închisorile Tiraniei Comuniste...! Generos, Tony Pavone disribui Îmbrăcămintea și lengeria de corp personală, unora ce aveau de executat Închisoare pe termen lung mergând până acolo Încât se desbrăcă de Îmbrăcămintea oferită de penetenciar care era aproape nouă și o primise de curând
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ar constitui altceva decît gestul cel mai frumos, totodată purificator, și nu văd altă cinste mai de preț decât aceea de a ne da viața trupească Întru izbăvirea Țării și a poporului nostru de cea mai Îndelungată și mai cumplită tiranie. Numai astfel ne-am Învrednici cu prisosință de cel mai Înalt titlu cetățenesc, acela de autentic patriot. Deși sînt ferm Încredințat că am fost destul de explicit, totuși voi accentua, spunînd că un adevărat patriot nu este cetățeanul care, posedând din
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
În toate domeniile de activitate (perestroika) Înseamnă că, măcar la Începutul acestui proces din cale-afară de complex și plin de riscuri, de pericole, deci În perioada tranzitorie, ar trebui să năzuim nu la eradicarea din temelii a Întregului sistem de tiranie absolută, ceea ce, practic, s-ar dovedi o soluție pe cât de imposibilă pe atât de pernicioasă, ci la eliminrea lui treptată prin democratizare și alegeri parlamentare cu adevărat libere. Fii sigur că am fost receptiv la sfaturile tale Înțelepte. Sper ca
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
arhitipăritură - adevărata carte, salvată din dezastru - pentru a aplica epurareaă. Așa ajunge eroul nostru, din eventual disident, membru al unei mezalianțe. De la vânjos consumator de șoareci se transformă în gâscă îndopată cu piroști, se îngrașă și... citește. Ca în orice tiranie respectabilă, cenzorul-șef deține cel mai mare depozit de materiale interzise. Benedikt se îndoapă cu cărți, reviste (citește orice, fără discernământă, almanahuri, își neglijează nevasta, familia, mâncarea până când termină biblioteca. Aici se desparte Tolstaia de Orwell sau Bradbury: libertatea pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
vedem lucrul respectiv. (...Ă Pictez, construiesc, compun cu ajutorul luminii. Lumina este o baghetă magică“. „A ghost sonata of sexual frustration“ Raportul lui Robert Wilson cu textul dramatic este unul cu totul particular și stă de obicei sub semnul „revoltei împotriva tiraniei cuvintelor“, în pofida unei întregi tradiții teatrale occidentale (de la Aristotel încoaceă care cultivă tocmai opusul acestei viziuni. Iată de ce Wilson preferă să pună verbalul sub semnul întrebării prin ceea ce el numește „tăcere structurată“ (structured silenceă, așa cum o face și în Quartett
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
în Monged (Studioul Casandra, regia Vera Ion), până la tatăl asaltat de ce are de făcut într-un ritm dement, în MADE IN CHINA. Torentul de produse din text e vizualizat sub forma deversării de pungi, sticle și cutii, care induc permanent tirania dependenței de marcă, de marfă, de mască a unui bine îngurgitat haotic. Spectacolul Ioanei Păun propune un coșmar-cros al familiei supermarket-izate. Soțul tastează țăcănitor într-o corporație în care orice mișcare este monitorizată. Fiecare clipă - regizoarea alege să prelungească inspirat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
un instinct bolnav”, după cum mărturisește peronajul. „Luciditatea - ea există totuși - constă în aceea că el este conștient de forța destructivă și de caracterul pernicios al acestei manii, că o analizează și o condamnă, fără însă a se putea elibera de sub tirania ei: o luciditate sterilă, lipsită de perspective, înăbușind elanurile vitale în loc să le stimuleze, adâncind și mai mult impasul în loc să-l înlăture. Personajul lui Holban experimentează o lentă și chinuitoare sinucidere morală; or luciditatea este, în cazul său, o armă ajunsă
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]