12,522 matches
-
mi-a intrat adânc în măduva oaselor de prea mult timp - o simt în fiecare dimineață când mă trezesc și apoi în fiecare seară când mă chinui să adorm tristețea mea de joi seara nu este nici măcar a mea este tristețea omului postmodern de pretutindeni pe care o aud o simt și o miros în orice atom de materie și particulă de praf oriunde fug prin lume încercând să tot scap de ea atât de plictisit din cauza rutinei ... Citește mai mult
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/adrian_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/376428_a_377757]
-
omului postmodern de pretutindeni pe care o aud o simt și o miros în orice atom de materie și particulă de praf oriunde fug prin lume încercând să tot scap de ea atât de plictisit din cauza rutinei ... Citește mai mult tristețea mea de joi searami-a intrat adâncîn măduva oaselorde prea mult timp -o simt în fiecare dimineațăcând mă trezescși apoi în fiecare searăcând mă chinui să adormtristețea mea de joi searanu este nici măcara meaeste tristețea omuluipostmodernde pretutindenipe care o audo
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/adrian_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/376428_a_377757]
-
din cauza rutinei ... Citește mai mult tristețea mea de joi searami-a intrat adâncîn măduva oaselorde prea mult timp -o simt în fiecare dimineațăcând mă trezescși apoi în fiecare searăcând mă chinui să adormtristețea mea de joi searanu este nici măcara meaeste tristețea omuluipostmodernde pretutindenipe care o audo simtși o mirosîn orice atom de materieși particulă de praforiunde fug prin lumeîncercând să tot scap de eaatât de plictisitdin cauza rutinei... III. O BALADĂ MODERNĂ A MORȚII CERȘETORULUI DE SUB POD, de Adrian Crețu , publicat
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/adrian_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/376428_a_377757]
-
încoronează opera, printr-o povestire filosofică, gara reprezentând un univers aparte în viața unei comunități. Gara e locul despărțirilor uneori definitive, gara e un spațiu multicultural, al unor voci multicolore, gara e locul întâlnirilor emoționante, locul lacrimilor... Iar trenul cară tristeți și despărțiri,dialoguri deșuchiate, experiențe sexuale efemere, vise, destine... Gara e totul...Bunăoară, un țigan zice: „Știi cum îl facem pe Dumnezeu să râdă? Povestindu-i planurile noastre de viitor!” Parafrazându-l pe țigan, eu aș spune: „Mă gândesc cât
ABSURDUL TÂRZIU AL LUI GEORGE TERZIU de GEORGE TERZIU în ediţia nr. 1696 din 23 august 2015 by http://confluente.ro/george_terziu_1440340640.html [Corola-blog/BlogPost/373646_a_374975]
-
ceață Și cască hibernal o floare-n glastră, Iar Luna gulerată o răsfață. Deschide-ți sufletul frumos Și lasă iarna să te-alinte, Rănit de dor un albatros Se ascunde între cuvinte Ești ninsă stea rămasă în rondel Născută-n tristeți adolescentine. Vreodată stelele n-au fost la fel, Eu cânt o stea ce miroase a tine. Deschide-ți sufletul frumos Și lasă iernile să intre, Rănit de dor un albatros Se ascunde între cuvinte 05-02-12 Timid pe ramuri de gând
SUB GERUL AMINTIRILOR de STELIAN PLATON în ediţia nr. 417 din 21 februarie 2012 by http://confluente.ro/Sub_gerul_amintirilor_stelian_platon_1329810138.html [Corola-blog/BlogPost/346806_a_348135]
-
norii, Peste noi țipă cocorii de spaimă - Numai un puț numără călătorii Și rugăciuni adânci singur îngaimă. ----------------------------------------------- Publicată în „DRUM”, anul II, nr. 4 - 5 din 1 ianuarie 1937 ANII MEI Anii mei ca merele toamnei trec Cu dragostea, cu tristețea, cu bucuria; Peste calendar, peste zile m-aplec Și-mi plac colindele și Sântamaria. Visez ades la biserica din copilărie, Bătrână, cu denie, cu joc, cu prohod; La bâlciuri o fată, o menajerie Și eu evoluând, între ele, Irod. Drumuri
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
în „DRUM”, anul III, nr. 3 din 27 noiembrie 1937 MELANCOLIE Stăm așa gravi, timpul ne plouă, Cu destinul alături îmbătrânim; Altă lumină, aer, lume nouă Și călătorim etern către țintirim. Scocul nădejdii sec, gândul coclit, Prin sânge trece cornul tristeții: Plânge, aripa ruptă, vag infinit În care coboară pâraiele vieții. La răsărit zările pară, Alămuri ruginite țipă strident, Vrerea uitată, surdă, amară, Și cortina lăsată funebru, atent. Poate mai știi idila de an, de zece, Crește-n noi amintirea cenușie
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
ni se culcă greerii în țastă. Același basm urît e împrejur cu aripa de plumb și coiful rupt, deasupra cerul pus în abajur și îngerii ce visele ne-au supt. În ăst peisaj călătorim mereu dealung de ani și veștede tristeți, halucinați cătăm un empireu ce nu se mai ivește’n dimineți. Zădărnicia stă cu noi la cot și’n suflete ne urlă când și când. Măcar să bem cotnarul lumii tot învinși, nemîngîiați și fluierînd. ----------------------------------------------- Publicată în „DRUM”, an VI nr.
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
1940 SAHARA Degeaba strigi Domnule cu șapte covrigi. Hulubăria e încuiată pentru orice rimă, pentru orice fată. Bate la cer cu toiag de fier, bate la pădure cu armură de mure. Poate acolo o mai trăi Apolo. La noi e tristețe. Au murit bietele precupețe. Caișii au îngenuncheat peste marele hat și alungat cu resteul a fugit curcubeul. ----------------------------------------------- Publicată în „DRUM”, anul I, nr. 11 și în „PREPOEM”, ambele din mai 1940 PANORAMĂ Vraciule înfricoșat surd, olog și gușat arată-mi
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
de timp. Burghezi mărunți, ei nu duc în spinare Nici besne mari, nici țăndări din Olimp. Încătușat pe-o rână în restriște A amuțit și parcul ca un gând. Pe bănci nu’ncearcă nimeni să mai riște Să-i gâtuie tristețile, râzând. Și totuși câtă pulbere subțire Nu se cernea din soare pe aici. O! burgul meu frumos din amintire Azi parcă din cavouri te ridici! ----------------------------------------------- Publicată în „UNIVERSUL LITERAR”, an I, nr. 25, din 20 iunie 1942 CĂTRE DON QUIJOTE
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
fie prof.dr. la Universitatea Bar Ilan din Israel. O boală necruțătoare însă, i-a răpit viața prea devreme, la doar 58 de ani (1971). Mizzi Locker, rămânând văduvă, nu a mai avut puterea sufletescă de a mai cânta pe scenă, tristețea și-a pus amprenta pe sufletul ei pentru tot restul vieții. E și mai trist că, după îmbolnăvirea din lagăr, n-a avut parte de ceea ce și-ar fi dorit cel mai mult, de copii. Cred că din cei 13
DE ZIUA HOLOCAUSTULUI, 9 OCTOMBRIE 2009 de LUCREŢIA BERZINŢU în ediţia nr. 17 din 17 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/De_ziua_holocaustului_9_octombrie_2009.html [Corola-blog/BlogPost/344942_a_346271]
-
țăranii în trecere pe aici. Interzis? Prostie! Nemții și lituanienii abia așteaptă să fie mituiți. Am văzut o femeie tânără, cu un prunc în brațe, născut în grajd cu două săptămâni în urmă. - Într-o zi, spuse ea, privind cu tristețe pruncul, nemții mi-l vor lua. Un nor de praf se apropie, în timp ce un zgomot din ce în ce mai mare ne lovește auzul. Convoiul. Bărbați și femei, în grupuri separate, escortate de santinele, s-au oprit în fața gardului. Erau poate trei sute de oameni
DE ZIUA HOLOCAUSTULUI, 9 OCTOMBRIE 2009 de LUCREŢIA BERZINŢU în ediţia nr. 17 din 17 ianuarie 2011 by http://confluente.ro/De_ziua_holocaustului_9_octombrie_2009.html [Corola-blog/BlogPost/344942_a_346271]
-
ca un imn închinat durerii următoarele cuvinte ale cunoscutului poet austriac, printre altele, al „Toamnei însinguratului”: „Amară zăpadă și lună./ Un lup roșcat pe care-l sugrumă un înger. Picioarele tale scrâșnesc în umblet ca gheața albastră și, plin de tristețe și trufie, un zâmbet îți împietrește chipul și fruntea pălește în voluptatea gerului;/ sau se-nclină-n tăcere peste somnul unui paznic prăbușit în coliba-i de lemn./ Ger și fum. O albă cămașă-nstelată îți arde umerii împovărați și
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
abia rostită a stihului metamorfozat cu inteligență și delicatețe în silaba increată, parcă, a unei ode divine semnate de un înger cu aripi țesute din Lumină. În genere, se spune că psalmul „scoate lacrimă și din inimă de piatră”, născând „tristețea cea după Dumnezeu”. Sfântul Vasile cel Mare a explicat cel mai bine acest lucru în a lucrarea sa intitulată „Tâlcuire duhovnicească la psalmi”. Mergând pe firul acestei firești analogii aici conturate, despre LEOPOLDINA BĂLĂNUȚĂ se poate afirma incontestabil că, în
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
îmi năștea în suflet o tăcere extrem de greu de suportat interioricește, de care doream să mă desprind cu orice preț spre a nu mai reveni niciodată pe pământ printre oameni ... „Ce este fericirea?”, se întreba cu o retorică scăldată în tristețea unei lumi pierdute în neputință și alienare LEOPOLDINA BĂLĂNUȚĂ, prin modulațiile distincte al glasului său încărcat de o sensibilitate ieșită din comun și dublată în permanență de accentele grave ale unei meditații personale profunde. Fericirea este „Tot ce nu am
FIINŢĂ DIN FIINŢA POEZIEI NEMAIROSTITE AZI ... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 718 din 18 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_leopoldina_balanuta_magdalena_albu_1355900076.html [Corola-blog/BlogPost/341432_a_342761]
-
Acasa > Poezie > Delectare > MAI SIMT TRĂDAREA Autor: Florica Gomboș Publicat în: Ediția nr. 1993 din 15 iunie 2016 Toate Articolele Autorului MAI SIMT TRĂDAREA Mai simt trădarea... luni și ani de-aci încolo vor fi tristeți și țipătul e prea târziu, e-un cuvânt într-o mică variație... ignoranță crescută ce denaturează inimile. Nu-i niciun deranj în casă... e doar o mare ruină peste rana trădării. Flori Gomboș**** Referință Bibliografică: MAI SIMT TRĂDAREA / Florica Gomboș
MAI SIMT TRĂDAREA de FLORICA GOMBOȘ în ediţia nr. 1993 din 15 iunie 2016 by http://confluente.ro/florica_gombos_1466020869.html [Corola-blog/BlogPost/369983_a_371312]
-
prea curând copilăria, așezând-o ca pe-o jucărie pe raftul amintirilor, așa cum mărturisește. Cu toate acestea, ea nu s-a despărțit de ea pentru totdeauna, ci revine atunci când îi e dor de ea: „Am promis / să o caut, / la tristețe, / la bucurie, / oricând / dorul de ea / mă apasă” (Amintiri). Poate că e nedrept ca un copil de 14 ani să-și pună copilăria pe raftul amintirilor. Dar în graba ei de a trece în altă etapă a existenței, să prindă
O PASĂRE MĂIASTRĂ. RECENZIE LA CREBELĂARTEA ANEI MARIA GÎBU CAFEA CU ZÂMBET DE REBELĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 289 din 16 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Sub_streasina_de_suflet_o_pasare_maiastra_recenzie_la_crebelaartea_anei_maria_gibu_cafea_cu_zambet_de_rebela_.html [Corola-blog/BlogPost/342518_a_343847]
-
toată viața lor și își cunosc... rostul vieții. Dar ce este cu omul? Ce menire avem noi pe acest Pământ și oare, existența noastră pe această lume ne face fericiți? Câtă fericire strângem în suflete într-o viață de om? Tristețea și dezamăgirile întrec oare intensitatea fericirii...? In minte mi se perindă mii de gânduri, mii de întrebări și încerc să găsesc răspunsurile la ele dar de fiecare dată când găsesc un răspuns, îmi vin alte întrebări la care nu le
O LUME...IREALĂ de DOINA THEISS în ediţia nr. 1016 din 12 octombrie 2013 by http://confluente.ro/O_lumeireala_doina_theiss_1381576924.html [Corola-blog/BlogPost/352426_a_353755]
-
nu găsirea fericirii e o problemă, ci căutarea ei permanentă; drumul către atingerea fericirii, constitue dialectica zborului său, căci nemulțumirea de sine - și nu numai! - interioară poetului (condiție a evoluției, a progresului, a existenței adevărate) nemulțumirea aceasta, dincolo de bucurii și tristeți diurne, este parte din pulsul invizibil al lui G.R. Și astfel găsim chiar în deschiderea cărții, un excelent poem, care trebuie citat pentru decantarea rafinată a sentimentelor și ideilor, exprimate simplu, calm, omenește. Vom vedea cum viața pătrunde în poezie
UN CLOCOT DE CARTE: „CAUTÂND INSULA FERICIRII” de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1103 din 07 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_un_clocot_d_roni_caciularu_1389096283.html [Corola-blog/BlogPost/363824_a_365153]
-
copleșit de imensități infinite. Dimpotrivă. Condiția umană plutește calm și înțelept. Mi-aș permite, în acest context să observ la George Roca un - cum aș putea să-l denumesc? - sentiment mioritic. Un aer senin învăluie și ascunse, depărtate, arome de tristețe... (Da, „arome”, căci în poezie, între polul pozitiv si cel negativ, se află excepționalul suflet al artistului, care transfigurează după chipul și asemănarea sa...). Filosofia aceasta a existenței o întâlnim în poeme precum „Micul univers” (spre a da doar un
UN CLOCOT DE CARTE: „CAUTÂND INSULA FERICIRII” de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1103 din 07 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_un_clocot_d_roni_caciularu_1389096283.html [Corola-blog/BlogPost/363824_a_365153]
-
excepționalul suflet al artistului, care transfigurează după chipul și asemănarea sa...). Filosofia aceasta a existenței o întâlnim în poeme precum „Micul univers” (spre a da doar un singur exemplu!). Citindu-l pe G.R. sufletul tău se delectează cu grandoare și tristețe, cu joc și evoluție, cu dragoste și izbândă, cu vis și cu resemnare...Și asta - echlibrat, esențial și frumos. Numai o astfel de magnitudine a gândirii și sensibilității, îl poate face pe poet să treacă cu bine printr-o lume
UN CLOCOT DE CARTE: „CAUTÂND INSULA FERICIRII” de RONI CĂCIULARU în ediţia nr. 1103 din 07 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Roni_caciularu_un_clocot_d_roni_caciularu_1389096283.html [Corola-blog/BlogPost/363824_a_365153]
-
13 iunie 2013. mi-e sete doar setea pătrunde în trupul celulei când fierbe țip dinspre lumină mi-e foame doar foamea respiră pântecul de sânge zbier dinspre pădurile gândului mi-e frig doar frigul mă ține în viață dinspre tristețea mea singură nu îmi este nimic fără tine ... Citește mai mult strig dinspre aermi-e setedoar setea pătrunde în trupul celuleicând fierbețip dinspre luminămi-e foamedoar foamea respiră pânteculde sângezbier dinspre pădurile gânduluimi-e frigdoar frigul mă țineîn viațădinspre tristețea mea singurănu îmi
GEORGE ADRIAN POPESCU by http://confluente.ro/articole/george_adrian_popescu/canal [Corola-blog/BlogPost/351953_a_353282]
-
în viață dinspre tristețea mea singură nu îmi este nimic fără tine ... Citește mai mult strig dinspre aermi-e setedoar setea pătrunde în trupul celuleicând fierbețip dinspre luminămi-e foamedoar foamea respiră pânteculde sângezbier dinspre pădurile gânduluimi-e frigdoar frigul mă țineîn viațădinspre tristețea mea singurănu îmi este nimicfără tine... X. MAI EU DE ATÂT NU SE POATE ..., de George Adrian Popescu , publicat în Ediția nr. 887 din 05 iunie 2013. mai eu de atât nu se poate vulturii albi înfipți în călăul gândului
GEORGE ADRIAN POPESCU by http://confluente.ro/articole/george_adrian_popescu/canal [Corola-blog/BlogPost/351953_a_353282]
-
mi-am așezat-o grijuliu pe cap ; mă însăngerează ,dar mi-e dragă . Din luminile și umbrele vieții tale ,ale pașilor și surăsurile tale pierdute mi-am făurit căteva rondeluri și o sabie cu care mă apăr de grelele ,abisalele tristeți ,de lume,de singurătate ,de cruda realitate ; mă apăr de tine , de actualitatea eului meu derizoriu ,de amintirea ta mult prea frumoasă ; apoi încet-încet mi-o împlănt direct în inimă ,o simt pătrunzănd adănc ,cu săngele-o frămănt ; mi.e dragă
POEMUL DURERII de ALEXANDRU MAIER în ediţia nr. 1743 din 09 octombrie 2015 by http://confluente.ro/alexandru_maier_1444380093.html [Corola-blog/BlogPost/343208_a_344537]
-
de a ajuta, dar și cei care „au nevoie cu adevărat de protecția noastră și sunt demni de ea” au de suferit în urma acestor fapte. Încredere și determinare Și în discursul de anul nou al cancelarei s-a simțit că tristețea pentru victimele acestor atentate rămâne mare. În ciuda acestui sentiment, se simte însă și o încredere aparte, a spus Angela Merkel. „Într-o determinare fermă de a opune urii teroriștilor umanismul și solidaritatea noastră.” În mare, cancelara federală și șefă a
Merkel: „Suntem mai puternici decât terorismul” by http://uzp.org.ro/merkel-suntem-mai-puternici-decat-terorismul/ [Corola-blog/BlogPost/94363_a_95655]