20,251 matches
-
23 1. Cuvîntul Domnului mi-a vorbit astfel: 2. "Fiul omului, erau două femei, fiice ale aceleiași mame. 3. Ele au curvit în Egipt, au curvit în tinerețea lor; acolo le-au fost strînse țîțele, acolo le-a fost atins sînul fecioresc. 4. Cea mai mare se chema Ohola, și sora ei Oholiba. Erau ale Mele, și au născut fii și fiice." Ohola este Samaria; Oholiba este Ierusalimul. 5. Ohola nu Mi-a fost credincioasă; s-a aprins de dragoste pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Asiriei, s-a spurcat cu toți aceia pentru care umblă nebună, s-a spurcat cu toți idolii lor. 8. Nu s-a lăsat nici de curviile ei din Egipt, căci aceștia se culcaseră cu ea în tinerețea ei, îi atinseseră sînul fecioresc, și își vărsaseră curviile peste ea. 9. De aceea, am dat-o în mîinile ibovnicilor ei, în mîinile copiilor Asiriei pentru care se aprinsese de dragoste. 10. Ei i-au descoperit goliciunea, i-au luat fiii și fiicele, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
țara Egiptului. 20. Ea s-a aprins după niște necurați, a căror carne era ca a măgarilor, și a căror apropiere era ca a armăsarilor. 21. Astfel, ți-ai înoit iarăși nelegiuirile tinereții tale, cînd Egiptenii îți strîngeau țîțele, din pricina sînului tău fecioresc. 22. De aceea, Oholiba, așa vorbește Domnul, Dumnezeu: "Iată că ațîț împotriva ta pe ibovnicii tăi, de care ți-ai înstrăinat inima, și-i aduc din toate părțile împotriva ta: 23. pe Babiloneni și pe toți Haldeii căpitani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
frumusețea Ei nu era naturală: Se înfățișa ca o priveliște din visul unui opioman... Ea făcea să urce în mine ardoarea dragostei pe care o împrăștie mandragora. Cu silueta Ei zveltă, cu liniile suave alunecând de-a lungul umerilor, brațelor, sânilor, pieptului, coapselor, pulpelor, părea abia smulsă din îmbrățișarea perechii Sale: ca mandragora-femelă separată de mascul. Purta haine negre chinezești, uzate, care I se lipeau de corp. În timp ce O priveam, Ea părea că vrea să sară peste pârâul care O despărțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
am mângâiat cârlionții, mereu lipiți de tâmple. Apoi mi-am înfundat degetele în părul Ei. Părul Îi era rece și umed, rece, foarte rece, ca și când Ea murise acum câteva zile. Era moartă, fără nici o îndoială! I-am pus mâna pe sân, în dreptul inimii - nu se simțea nici cea mai mică bătaie. Am adus o oglindă și I-am ținut-o în dreptul gurii. Nici cea mai mică urmă de viață. Am vrut să O încălzesc cu căldura trupului meu, să-I comunic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
estompă și se întunecă. Mi se păru că întreaga mea ființă atârnă de un mic cârlig, în fundul unei fântâni adânci și tenebroase. Apoi, m-am desprins. Alunecam, mă îndepărtam, fără să întâlnesc nici un obstacol. Era un abis fără limite, în sânul unei nopți eterne. În sfârșit, voaluri vagi, imprecise, se succedară prin fața ochilor mei. O clipă am traversat uitarea absolută. Când mi-am revenit, mă aflam din nou într-o cameră strâmtă. Mă mențineam într-o stare deosebită, care mi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
îndrăgosti de o baiaderă, dansatoare în templul Lingam pe nume Bugam Dasi. Rolul ei consta din executarea dansurilor ritualice în fața marii statui a zeului și din a se ocupa de serviciul sanctuarului. Era o fată sociabilă, cu tenul măsliniu, cu sânii în formă de lămâie, cu ochii mari turcmeni și sprâncenele subțiri aproape împreunându-se, între care își punea o aluniță artificială roșie. Mi-o reprezint destul de bine pe baiaderă, mama mea, în sari de mătase colorată, brodat cu aur, fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
juca teatru cu mine și cât de stângaci o făceau! Credeau că eu nu știam! Și, totuși, de ce îmi arăta femeia asta atâta afecțiune? De ce se simțea obligată să participe la suferințele mele? Odată, pentru bani, îmi băgase în gură sânii ei negri și flaști, asemănători cu burduful din piele de capră. Ah! De i-ar fi ros un șancru! Acum înfățișarea lor, lăsând la o parte ideea că odată am supt cu lăcomie sucul vieții acestei femele și trupurile noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
copiii Și maica-mi unde doarme... O, pământ dulce, de-aș putea Să te sărut, etern lăcaș al păcii, Mult mai ușor decât coroana mea... În van copilul ș-a întinde mâna {EminescuOpVIII 51} Cea mică pe al mamei tânăr sân Și va-ntreba-o: "Unde m-am născut? Și unde este tatăl meu... și unde E țara mea... și unde se vorbește Limba ce tu-mi vorbești, căci n-o aud?... Străină-i țara care îmi dă lapte, Străin pământul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ție și mie mamă! Doamne Și tu-i vedea într-însul al tău urmaș pe tron... Și îl vom crește bine, va fi frumos ca ziua Căci sânt o vrăjitoare și mi-oi iubi copilul.... Nu cu cuvinte blânde și sân fără de lapte... Cu sângele din pieptu-mi îmi voi hrăni copilul Și drag mi-a fi ca ochii din cap... SAS Bogdană, scumpo, Femeie ce c-un singur cuvânt mă faci un demon. Bogdano, te iubesc! BOGDANA Dar ce negru ți-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
lui SAS și se așează pe scaunele în semicerc ). UN CRAINIC M[ăria] Sa! (toți se dau în lături) (Intră Dragul Voievod galbin la față, cu pași nesiguri, rezimat de umărul fiu-său Bogdan. Se așază în scaun. Scoate din sân o cheie și i-o dă lui Bogdan, acesta deschide un scrin de fier, scoate coroana, îngenunche înainte-i, Dragul i-o pune-n cap. DRAGU[L] Ușor trecea odată Domniei Noastre vremea, Pe-a bucuriei pasuri ne număram noi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
îți scoți odată ochii. DRAGUL Destul Bodei... Puține sânt clipele vieții-mi, Stau rău cu craiul Ludvic și și mai rău cu papa, Nu-i vreme să se strângă a țării Direptate, Se poate ca chiar astăzi să fim în sânul morții... Și trebuie să fie un om care să-mpace Stăpâni așa puternici precum e craiul Ludvic, Și fața noastră pare un obrazar de ceară: De mi-aș închide ochii, un popă cam cu chef E-n stare să mă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tată! (iese) [DRAGUL] Să nu mă simtă numa. Mi-e frig, mi-e frig de moarte, ca și atuncea, iarna, Pe când cu craiul Ludvig împresurarăm Varna, Și eu, rănit de moarte și despoiat de hoți, Simțeam cum îmi îngheață în sân rărunchii toți... Era un ger... și lupii urlau flămânzi în câmp, Deasupra mea în aer auzeam într-un răstîmp Cum cloncăneau în stoluri corbi negri, uli sălbateci, Zăpadă, alt nimica pe câmpii singurateci. Simțeam cum mă întunec, îngheț ca într-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
el mamă îmi va spune... Și tu-i vedea într-însul al tău urmaș pe tron Și îl voi crește bine, va fi frumos ca ziua, Căci sânt o vrăjitoare și mi-aș iubi copilul Nu cu cuvinte blânde, cu sân far[ă] de lapte, Cu sângele din pieptu-mi eu aș hrăni copilul Și drag mi-a fi ca ochii din cap. MIHNEA Irina! Scumpă! Femeie ce cu-n singur cuvânt mă faci un demon, Trezești în al meu suflet și
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
c-avea zale de aur și lumină, Ai vrea să fie-un rege cu-ncoronată frunte, Un rege trist și palid din vremile cărunte, Cu o regină dulce și blândă ca o steauă, Cu-n păr de raze negre, c-un sân de albă neauă, Și să domnească-n lume ca legea aspră vie, Averea lui un caos și viața-i o vecie. O! în bătrân și-n tânăr ruina înfierbîntă Un dor fără otară sau o durere sântă. Numai pentru un
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
aduc aminte cum inima mea jună Zbura pin lumea albă ca gelița nebună Ce-neacă a ei suflet în suflete de flori Și-n visuri aurite aripele-i răcori! Pîn-te-am văzut, o, Mira... pân te-am văzut în față, Înger cu sân de piatră, cu diadem de gheață, Și de-atunci sânt întocmai c-araba vijelie Ce-și mână a ei suflet pin volburi din pustie, Pin volburi de arenă, prin un nisip de foc Ce ard suflarea-ntrînsa dar nu o țin
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
stinge-n drumul său, Vis al lumei umed, rău. Cupa-n spume mă-nsenină Cum revarsă luna plină Mândră mare de lumină Peste lume, peste șoapte, Peste stânci pierdute-n noapte. Astfel cupa ce-arde-n spume Mi-nsenină trista lume Ce domnește-n sânul meu Ca o mare într-un hău Cu de gânduri unde reci {EminescuOpVIII 185} D-ale grijei stînce seci. Închinați, boieri, cu bine, Să-mi scald gîndurile-n bine, Închinați, boieri, mereu, Să-nsenin sufletul meu. Boieri mari, boieri de rând, Împleți
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
-l turbez, Să-mbăt sufletul din mine; Să-mi scald gîndurile-n bine, Să strig marelui cupar: Toarnă-mi ziuă în pahar Să-nec inima-mi din sin, Sufletul să-mi însenin. Vinul e lumină vie Care inima învie, Ochiul arde, sânul crește, Inima ți-o-nveselește. A muierii negre stele Ard în cerul vieței mele, A muierii mândre flori [I]mi duc inima-n fiori. Vă văd veseli, dragi boieri, Numai hatmanul cel mare Stă-mi cu capu-n [î]ntristare
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
muierii mândre flori [I]mi duc inima-n fiori. Vă văd veseli, dragi boieri, Numai hatmanul cel mare Stă-mi cu capu-n [î]ntristare Și cu grija de-a spinare. Hatmane, boier bătrân, Ce stai trist cu grija-n sîn? Lasă grija-n hătmănie. Când îmi vii la masă mie. Te-ai urât de hătmănit Or nu-s bun eu de domnit De îmi stai posomorit Și cu ochiul trist și crunt, Parc-ai vrea să numeri prunt Unde-i
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tare ca o stâncă Ochi afund, privire-adîncă Barba lungă, fruntea ninsă Și-ntr-un cerc de aur prinsă. Era noapte, era lună, El cu capii împreună Sta la masă-n voie bună. Și în curtea adunărei Îmi fierbea ca-n sânul mărei Oastea multă, oastea țărei. Miazănoaptea-n tuci de-aramă De-al ei zbor da lumei seamă Când din scaunu-i de fală Ștefan marele se scoală Și, în mână cupa plină, El boierilor închină; Și boierii se scula Și el astfel
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
hori Și flăcăii beau la toartă Chiuind în danțul lor, Flori și bete-n pălărie, Cămăși albe, fețe vii, Doruri dulci, doruri pustii Mestecate-n veselie, Înecate în beții. Iată ziua ce-azi-întinde A ei raze pe pământ, Ce aduce-n sânul sânt Viitoruri surâzânde Pentru îngeru-mi plăpând, Pentru scumpa mea copilă, Pentru Mira. 10 2254 Marea jos muge-n durere Norul sus rumpe-a lui poală Și prin umbra-i mormântală Fuge-un șerpe roș de foc Ce izbind o stâncă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Te-am căutat, el e mort, tu ești a mea. Atunci când vrea să puie mâna pe ea, s-o ia-n brațe, ea scoate pumnalul, se repede la el, dar, limpezită, îl scapă și se repede c-un țipăt pe sânul lui." Eu nu te-am iubit [decît] pe tine". Ea cade moartă. - Lira și cununa de lauri - În momentul ce intră solii cu perina cu ornatele, el pune mâna dreaptă pe sceptru și scapă din mâna stângă cununa uscată de
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
mic am învățat a blăstăma pe tatăl meu precum un copil învață prima sa rugăciune. Căutam adevărul acolo unde nu-l găsești neciodată și, în loc să dau peste adevărul sec și osos, am dat peste o minciună întrupată care purta în sânul ei un roi de vise, în ochi o mie de-nșelăciuni... Am dat peste o femeie... m-am aninat de acea femeie, de acea minciună sfântă, cum sângele unui șarpe pătează o cruce de aur, cum Mesalina desfrânată pune, beată
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
după cum zicea un filozof grec. Îți voi deschide nemărginirile sufletului. Acest cap atât de mărginit încît îl poți cuprinde cu frumoasele tale mâini, această inimă pe care-o poți simți bătând coprinde [infinitul]. // Pentru că infinitul n-ar[e] nimic în sânul său decât numai pe mine care să-ți poată spune puterea amorului meu, de aceea viu eu singur, palid înger al cerului, să-ngenunchi, cîntînd: te iubesc. Cum o jumătate a nemărginirei nu poate să esiste fără cealaltă jumătate, cum nu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
mele s-ar putea soarbe într-o picătură de aur. 2 2254 Să scald gândurile mele printre sufletele valurilor mării. 3 2258 Am rupt inima mea și-am pus-o-n sînu-i - și p-a lui am pus-o-n sânul meu. {EminescuOpVIII 254} 4 2254 Nunta mea - seacă spumă de valuri. IV. MATERIAL REZIDUAL 1 2254 Munți cu părul de zăpadă și cu fața sură și cu corpu-n haină verde și uscatele lor picioare de piatră în râu 2 2258
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]