19,069 matches
-
trup, într-o poală mai lungă, din pricina unei sticle cu dopul de hârtie, ce-și scotea capul din buzunarul destrămat. Era o haină cu un singur nasture și cu gulerul plin de mătreață. A fost pe vremea declinului său, când mărturisea că e încolțit cu vicleșug de o boală a sângelui. Spre sfârșitul unei vieți mizere el ne-a citit într-o liniște de pioasă reculegere, deși nici un om din sală nu putea să prindă vreun cuvânt. Se vedea doar mișcarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
groase ca niște cârnați. Din cel mic și borcănat, Chiți și-a scos într-o zi inelul cu piatra de câteva carate. „E al tău”, miorlăise dânsa, cu nespusă dulceață... „Am simțit întotdeauna repulsie pentru trântorii întreținuți de femei, îmi mărturisi Rudolf cu toată onestitatea de care îl cred capabil. Însă inelul nu mai putea cuprinde butoiașul de carne al degetului ei. Chiți insistă cu aprindere, demonstrându-mi fenomenul cu o logică de fier. Dar vai, în clipa în care l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
prost încât să-l abandonez, apoi cu o undă de interes, în continuare cu din ce în ce mai mult entuziasm și în cele din urmă nevenindu-mi să cred: era imposibil să fie atât de bun. Nu voi cădea în ispita de a mărturisi ce anume m-a făcut mai întâi să casc gura, ca apoi să zâmbesc, să râd în hohote și să clatin din cap uluit. Mai bine las cititorul să descopere pe cont propriu. În fine, iată-l pe Ignatius Reilly
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
firimiturile. Cred că am să iau și o pricomigdală, două. Totdeauna am considerat nuca de cocos un aliment fibros bun. Își alese cu atenție o prăjitură din cutie. — Mie-mi place to’deauna să sfârșesc masa c-o prăjitură bună, mărturisi doamna Reilly barmanului, care-i întoarse spatele. — Pun pariu că gătești bine, nu-i așa? întrebă Darlene. — Mama nu gătește, afirmă Ignatius pedant. Ea arde. — Și eu găteam când eram măritată, le povesti Darlene. Da’ foloseam mai mult conserve. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
mei îmi spun: „Hei, mam’mare, iar ai pus prea mult usturoi.“ — Ce drăguț, spuse doamna Reilly, gândindu-se la nepoții cei mâncăcioși. Mie mi-au plăcut vinetele, spuse domnul Robichaux. — Nu-s fericită decât atunci când spăl podelele și gătesc, mărturisi Santa oaspeților ei. Îmi place să fac o oală mare cu perișoare sau ghiveci cu scoici. — Și mie-mi place să gătesc, spuse domnul Robichaux. O ajut uneori pe fiică-mea. — I-un mare ajutor. Un bărbat care gătește e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
facă vreun fel de confesiune. Avocatul lipsit de scrupule al lui Abelman îl putea șterge pe el, Gus Levy, de pe fața pământului. Nu trebuia să-i dea soției sale satisfacția de a vedea întâmplându-se acest lucru. Dacă Reilly va mărturisi că el a scris scrisoarea, dacă va reuși cumva să iasă cu fața curată, avea de gând să se schimbe. Jura să devină o altă persoană. Ar fi putut chiar să se ocupe puțin de fabrică. Era ceva înțelept și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
Mongoloidul de Mancuso.“ Deci el era totuși cel care scrisese scrisoarea. Domnul Levy se uită cu duioșie la mica acuzată care sforăia deasupra cutiei cu prăjituri olandeze. „Pentru binele general“, gândea el, „va trebui să fii declarată iresponsabilă și să mărturisești. Ești acuzată pe nedrept.“ Domnul Levy izbucni într-un hohot de râs. Cum de fusese domnișoara Trixie atât de gata să mărturisească? — Liniște, se răsti domnișoara Trixie, trezindu-se brusc. Trăsnitul de Reilly merita într-adevăr să fie salvat. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
deasupra cutiei cu prăjituri olandeze. „Pentru binele general“, gândea el, „va trebui să fii declarată iresponsabilă și să mărturisești. Ești acuzată pe nedrept.“ Domnul Levy izbucni într-un hohot de râs. Cum de fusese domnișoara Trixie atât de gata să mărturisească? — Liniște, se răsti domnișoara Trixie, trezindu-se brusc. Trăsnitul de Reilly merita într-adevăr să fie salvat. În felul lui nebunesc se salvase pe sine, pe domnișoara Trixie și pe domnul Levy. Și oricine ar fi fost Burma Jones, merita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
lucruri. Totuși, când era vorba de ea, trebuia să fie pregătit pentru ce-i mai rău. Chiar minciuna spusă de Battaglia era un motiv în sine de preocupare. În Statele Unite erai nevinovat până se dovedea contrariul. Poate că domnișoara Trixie mărturisise. Cum de nu mai telefonase domnul Levy? Ignatius nu era dispus să se lase aruncat într-o casă de nebuni atâta timp cât, în mod legal, era nevinovat în privința scrisorii. Lăsându-se pradă emoției, cum era tipic pentru dânsa, mama lui reacționase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
în volum. Un ieșean, de loc din comuna Andrieșeni, Pavel Coruț, provenit din pă rinți țărani de viță veche, obișnuit de mic cu munca organizată, prestată permanent și cu seriozitate, inclusiv sâmbăta ș i duminica, 12 14 ore pe zi, mărturisea recent că a scris și publ icat prima carte în 1992, la vârsta de 42 de ani, iar de atunci a d at cititorilor nu 2‐3 cărți pe an, ci mai mult de 7 titluri, în total 124 de
OMAGIU MAMEI by Ioan Costache Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1070]
-
mult zahăr. — N-o să scoatem nimic de la Hoitar În seara asta, domnule. E schizofrenic. Trebuie să-și ia medicamentele. Chiar și dacă am obține o mărturisire de la el, ar fi făcută bucăți la tribunal. Suspect bolnav mintal, tratament medicamentos refuzat, mărturisește după un interogatoriu de trei ore? Dumneavoastră ce-ați face? Insch suflă În paharul lui de plastic cu cafea și luă o gură de probă. Când vorbi În cele din urmă, vocea era cea a unui om foarte obosit. — Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
parte de cine știe ce priveliște, ci doar de cealaltă parte a aleii Înalte, cu granitul cenușiu ud și plicticos din pricina ploii reci ca gheața. — Așa, zise Miller, Împungând o boabă de mazăre. Ați reușit deja să-l faceți pe ticălos să mărturisească? Logan mesteca o Înghițitură zdravănă de carne de vită și aluat crocant, dorindu-și să fi luat și o halbă de bere cu care s-o ude și care să Îndepărteze ultimul rest de mahmureală. Dar a bea În timpul programului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Casetele din unitatea de Înregistrare se Învârteau fără rost, becul roșu al camerei de filmat clipea În colțul camerei. Insch se aplecă Înainte și afișă genul de zâmbet pe care crocodilii Îl păstrează pentru antilopele africane. Sigur nu vrei să mărturisești, domnule Nicholson? Întrebă. Ne-ai scuti pe toți de multă bătaie de cap. Scuipi tot și ne zici ce-ai făcut cu corpul lui Peter Lumley. Dar Nicholson Își trecu doar mâna peste capul ras, auzindu-se rojnăitul când Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
care foloseau hudița. Aceștia arătau că unii au împresurat-o. Vornicii de poartă trimiși să limpezească lucrurile au strâns “mahalagii și împregiurași” din “mahalaua Feredeilor cât și la Ulița Mare... și i-au întrebat pentru acea hudiță... Aceștie toți au mărturisit că din vechi au apucat hudița aceasta ce începe din Ulița Mare și merge pe lângă zidul Tre Sfetitelor, pe din sus, și alăture cu locul bisericii ungurești... pogoarî la vale în mahalaoa Feredeilor, spre Bahluiul, și zic că nu era
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
la mâna părintelui Antonie Mavro, prefectul de la biserica ungurească... Și noi... sântem oamini vechi de vârstă,... și n-am apucat nici de la părinții noștri,... ca să fie fost vreodată drum pentre zidul Tri Sfetitelor și pentre beserica ungurească. Și, după cum știm, mărturisim cu sufletele noastre înainte lui Dumnezeu și denainte ori la ce giudecată ar fi ceruți”. “Eu, Anița Măteiasă, fămei bătrână, ce țin minte de când au venit Cantemir beizade cu muscalii în Moldova, cu sufletul meu mărturisesc că n-am apucat
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
ungurească. Și, după cum știm, mărturisim cu sufletele noastre înainte lui Dumnezeu și denainte ori la ce giudecată ar fi ceruți”. “Eu, Anița Măteiasă, fămei bătrână, ce țin minte de când au venit Cantemir beizade cu muscalii în Moldova, cu sufletul meu mărturisesc că n-am apucat drum pintre zidul mănăstirii și pintre biserica ungurească”. --Măi, să fie! Asta-i mâna lui Antonie Mavro, cum te văd și cum mă vezi, sfințite. Cum necum, abia în octombrie 1783 se face o înțelegere între
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
au reușit s-o zidească doar “până la vârful ferestrelor”, iar desăvârșirea ei se datorește lui Vasile Lupu voievod. --Fiindcă a venit vorba de nefericitul voievod Miron Barnovschi, aș aminti că trupul său decapitat a fost adus de Vasile Lupu - după cum mărturisește Paul de Alep - și înmormântat în mănăstirea Barnovschi, unde se păstra și originalul Testamentului său din 1633. --Uite ce spune Ion Neculce cronicarul în “O samă de cuvinte” despre decapitarea - la Istanbul - a lui Miron Barnovschi vodă. “Când i-au
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
l-au convins pe teslar “a nu mai ceri nimică de la prefect”. --Să vedem, părinte, ce spune fostul pisar Ananii, acum “ispravnic de Suceavă”, la 16 octombrie 1775: “Eu, Ananii ce-am fost pisar mării sale Grigorii Ioan Calimah voevod, mărturisesc... că, după ce au arsu bisărica ungurească cu dughenile ce ave pe uliță preuții ungurești, vrând... ca să-și facă... dughenile... cele arsă... egumenul Tre Sfetitilor, puindu-să împotrivă ca să nu-i lase să-și facă dugheni pe undi fusăsă... cerând ca să fii
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
și înțelegi zece... Tu iei înțelesul care îți convine... --Adineauri nu încăpeai de popa Cozlea, egumenul de la mănăstirea Aroneanu. Acum uite că la 8 februarie 1676 (7184) găsim la aceeași mănăstire pe egumenul Cozma, care împreună cu soborul spune: “Scriem și mărturisim cu cestu zapis al nostru” precum “ne-am tocmit cu părintele egumen... de la Svânta mănăstire de la Dealul Mare (Hadâmbul n.n) de-am făcut schimbătură”. --Ce “schimbătură” puteau face două mănăstiri din afara Iașilor? --Aronenii le-au dat celor de la Dealul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
am vândut dumisale lui Păun vamășul cel mare”. Printre martori întâlnim mai mulți armeni și doi făclieri, ceea ce ar însemna că aceștia proveneau din rândul armenilor. --Iaca și doi frați, Toader și Gligorie, care la 17 martie 1683 (7191) spun: “mărturisim cu acest zapis... cum noi,... am vândut a noastre drepte dughene ce sântu în Cizmărie... trei dughene gata, cu casă cu tot și cu grajdiu și cu tot locul... Acele trei dughene... le-am vândut sfinției sale părintelui Ioanichie arhimandritul de
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
am răspuns, neluându-mi ochii de la minunăția ce o aveam în față. --Atunci hai să intrăm pe Ulița Bărboi. --Cu voia sfinției tale, am să spun că la 3 martie 1669 (7177) “Alexandru Vulpe săoariu” împreună cu nepotul său Toader scriu: “Mărturisim cu acest zapis” că “am vândut o pivniță gata și cu locu... în târgu în Iași, lângă sfânta mănăstire Bărboiu, din sus și de cătră uliță... am vândut-o lui Ilie Sturza stolnicul cel mare”. Tot lui Ilie Sturza stolnicul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
căpitan n.n). --Când e poruncă, cu plăcere, sfințite. Da’ ce i s-a întâmplat Măricuței? --Asta o aflăm din mărturia vornicilor de poartă Roșca și Dumitrașcu Verigă, făcută la 16 septembrie 1666 (7175). Uite ce spun ei: “Scriem și mărturisim cu această scrisoare a noastră cum au mărsu Măricuța fata lui Precup hotnogul înaintea mării sale lui Iliiaș vodă (Alexandru) și a tot Divanul... dzicând... că i să împresoară... două dughene de Ionașco popa Țâgănuș, ce sânt în Ulița Tărbujănească
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
doamnei Tudoscăi și sânt împresurate până acmu”. Vornicii adună megieșii și află că și “Ștefan armanul” care a “ședzut într-acele dughene de la Barnovschie vodă până în zilele lui Ștefan vodă și” că “au dat chirii tot Măricuții... Deci, precum au mărturisit înaintea noastră atâțiia oameni buni... așea mărturisim aceasta adevărată mărturie și noi”. --Nu-i pricină de cârcoteală, părinte, fiindcă popa Ionașco Țigănaș a primit dughenile de la doamna Tudosca... --Te-ai dat învins prea ușor, fiule. --De ce, părinte? --Fiindcă după vreo trei
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
Vornicii adună megieșii și află că și “Ștefan armanul” care a “ședzut într-acele dughene de la Barnovschie vodă până în zilele lui Ștefan vodă și” că “au dat chirii tot Măricuții... Deci, precum au mărturisit înaintea noastră atâțiia oameni buni... așea mărturisim aceasta adevărată mărturie și noi”. --Nu-i pricină de cârcoteală, părinte, fiindcă popa Ionașco Țigănaș a primit dughenile de la doamna Tudosca... --Te-ai dat învins prea ușor, fiule. --De ce, părinte? --Fiindcă după vreo trei ani, adică la 24 iunie 1669 (7177
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
căci în casa mea nu este nici pîine, nici haină: nu mă puneți căpetenie peste popor." 8. Se clatină Ierusalimul, se prăbușește Iuda, pentru că vorbele și faptele lor sunt îndreptate împotriva Domnului, înfruntînd privirile Lui mărețe. 9. Înfățișarea feței lor mărturisește împotriva lor, și, ca Sodomiții, își dau pe față nelegiuirea, fără s-o ascundă. Vai de sufletul lor, căci își pregătesc rele! 10. Bine de cel neprihănit! Lui îi va merge bine, căci se va bucura de rodul faptelor lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]