19,069 matches
-
mult timp. Își exprimă recunoștința față de bunăvoința de care dăduse dovadă regele Japoniei ocrotindu-i pe marinarii spanioli naufragiați și trimițându-i înapoi acasă, apoi îi felicită pe japonezi pentru că vasul lor ajunsese cu bine până în Nueva España și își mărturisi speranța că Japonia și Nueva España vor prospera împreună. După aceea, Hasekura se desprinse din rândul solilor, ridică plin de smerenie scrisorile Stăpânului deasupra capului său plecat și înaintă astfel până în fața guvernatorului. Amândoi erau nemaipomenit de gravi, fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
au băut vin și au cântat ca la nunta din Cana. Cântecele japonezilor ne păreau plicticoase și monotone, însă călugării care stăteau cu noi la masă spuneau că seamănă întrucâtva cu cântecele indienilor. La acest ospăț, japonezii, puțin chercheliți, au mărturisit pentru prima dată râzând că le-a fost greu să respire aerul subțiat de pe înălțimile orașului Mexico și că abia au îndurat uleiul de măsline și mirosul mâncărurilor ce le-au fost servite. Tanaka a băut vârtos, fără a fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
încredere aproape copilărească: „Tată, în mâinile Tale încredințez duhul Meu”. Cunosc toate acestea. Și așa aș vrea și eu să devin. Senior Velasco. Din gândurile mele mă întrerupse deodată Hasekura. Vorbele îi erau șovăitoare ca ale unui credincios ce-și mărturisește în fața preotului tainele întunecate ale sufletului. — Voiam de mult să vă întreb... Dacă dorințele noastre nu vor fi îndeplinite nici la Roma, dumneavoastră veți rămâne în Spania, senior Velasco? — Eu... mă voi întoarce și eu în Japonia împreună cu voi. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
zâmbetul amar al unui dascăl bătrân în fața unui copil mofturos. — Eminență, misionarul se deosebește de ostaș. Moartea unui ostaș poate fi zadarnică uneori, dar un misionar care moare în vreme de prigoană sădește o sămânță nevăzută ochiului omenesc. Sămânța care mărturisește slava lui Dumnezeu... — Ai dreptate. Petru, primul papă, a sădit și el în inimile oamenilor o sămânță nevăzută prin martiriul său în timpul prigoanei de la Roma. Nici Domnul nu s-a temut de moarte pe dealul Golgotei. Ai dreptate. Cardinalul repetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
pământ. Chipul său până atunci plin de încredere era acum schimonosit de amărăciune. Rămas fără cuvinte, încă mă mai îndoiam de adevărul sentimentelor cardinalului. Nu mi-am închipuit niciodată că un om atât de însemnat precum cardinalul poate să-și mărturisească suferința atât de limpede și de fățiș. — Știu că acest lucru înseamnă să ne îndepărtăm de învățăturile Domnului despre iubire. De aceea, poate că alți cardinali ar cârti împotriva acestei măsuri. Cu toate astea, eu n-am să-mi schimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
decât data trecută, așa că au băut vin și au mâncat din felurile fără gust. După ce s-a încheiat ospățul la capătul unul lung șir de întrebări și flecăreli mărunte, Tanaka a vorbit solemn în numele tuturor japonezilor prezentându-și recunoștința. A mărturisit deschis că deși nu-și îndepliniseră țelul, n-aveau nici o părere de rău, întrucât câștigaseră bucuria de a vedea multe țări și felurite ținuturi. La întoarcere, trăsura noastră s-a oprit în piața din apropierea mănăstirii. Aici trei oameni îmbrăcați în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cu Velasco? — Ne-am luat rămas bun la Manila. Ce făcea Velasco la Manila? stărui senior Tsumura asupra lui Velasco. A zis că se va mai întoarce în Japonia? Samuraiul clătină din cap cu tărie. Își amintea limpede ce-i mărturisise Velasco în Mexico și în Manila, dar socoti că nu trebuia să vorbească despre acest lucru acum. — Domeniul nostru nu mai are trebuință de Velasco. Edo a oprit venerarea credinței creștine pe tot cuprinsul Japoniei. Stăpânul nu mai îngăduie nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ei se ascundeau în peșteri și chiar și în nopțile petrecute în vreo casă de creștin stăteau ascunși într-un perete din două foi făcut pentru ei. — Am stat și eu peste noapte într-un astfel de perete, mi-a mărturisit părintele Vasquez. Dormeam până la lăsarea nopții, apoi ieșeam și mă duceam la următoarea casă, dar eram hotărât dinainte să nu petrec mai mult de o singură noapte într-o casă. Când mă duceam la casa unde eram chemat, mai întâi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
îi adăposteau în case ori ascunzători sau îi ajutau pe fugari erau, dimpotrivă, supuși la cele mai aspre pedepse. Cei descoperiți a fi creștini erau trecuți prin chinuri cumplite nu numai ca să se lepede de credința lor, ci și ca să mărturisească unde se aflau ascunzătorile misionarilor. — Cel mai greu a fost, zise părintele Vasquez, că nu mai puteam avea încredere nici măcar în credincioșii japonezi pe care îi păstoream noi înșine. Nu știai niciodată când un om în care aveam încredere avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Domnul a vorbit lui Moise și a zis: 6. "Spune copiilor lui Israel: Cînd un bărbat sau o femeie va păcătui împotriva aproapelui său, făcînd o călcare de lege față de Domnul, și se va face astfel vinovat, 7. să-și mărturisească păcatul, și să dea înapoi în întregime prețul lucrului cîștigat prin mijloace necinstite adăugînd a cincea parte; să-l dea aceluia față de care s-a făcut vinovat. 8. Dacă nu este nimeni care să aibă drept să ia înapoi lucrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
câteva referințe. 10 iunie 2012 Întâia duminică după Rusalii, consacrată de Biserica Ortodoxă prăznuirii Tuturor Sfinților. Părintele Ioan Popica a Încercat să decodifice semnificația sărbătorii, Îndemnându-ne să reflectăm la cuvintele Mântuitorului, care le-a zis ucenicilor Săi: Oricine va mărturisi pentru Mine Înaintea oamenilor, mărturisi-voi și Eu pentru el Înaintea Tatălui Meu, Care este În ceruri. Iar de cel care se va lepăda de Mine Înaintea oamenilor, și Eu mă voi lepăda de el Înaintea Tatălui Meu, Care este
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
Întâia duminică după Rusalii, consacrată de Biserica Ortodoxă prăznuirii Tuturor Sfinților. Părintele Ioan Popica a Încercat să decodifice semnificația sărbătorii, Îndemnându-ne să reflectăm la cuvintele Mântuitorului, care le-a zis ucenicilor Săi: Oricine va mărturisi pentru Mine Înaintea oamenilor, mărturisi-voi și Eu pentru el Înaintea Tatălui Meu, Care este În ceruri. Iar de cel care se va lepăda de Mine Înaintea oamenilor, și Eu mă voi lepăda de el Înaintea Tatălui Meu, Care este În ceruri. Va fi din ce În ce mai
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
te mântuiești trebuie să o spui cu toată convingerea, Întrucât numai cei gata să-și dea și viața pentru Domnul au șansa de a trece de vămile Judecății. Voi fi mai aproape de aceasta din septembrie, când nu numai că voi mărturisi cu Întreaga ființă, dar voi lua și crucea pentru a-I urma Mânduitorului. 11 iunie 2012 Vânzoleala electorală s-a Încheiat cu pacientul mort. Cel ce ne făcea guvizi a pierdut lamentabil, cu toată mizeria scuipată pe adversar din toate
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
pus În ghete și câteva daruri de la Părintele Casian, care până acum m-a copleșit cu bunătatea și dărnicia sa. Iar asta mă obligă, trebuind să mă străduiesc și mai mult pentru a nu-l face de băcănie În fața obștei. Mărturisindu-i păcatul duhovnicului În chiar timpul Liturghiei, m-am Împărtășit cu strângere de inimă, pentru că mă știu În continuare nevrednic, dar sper ca Bunul Dumnezeu să mă ierte și să mă lumineze, așa cum a făcut-o și azi, când, după
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
departe, am primit observație că nu am lăsat aseară telefonul pe pervazul din holul stăreției și am intrat În pământ de rușine, deși nu Îl folosisem decât pe post de deșteptător. E un semn de neascultare, pe care nu-l mărturisisem și nu-i exclus să fie și altele, pe care inconștientul de mine le fac, fie fără voie, fie În deplină cunoștință. Încheindu-se mâine anul, voi pune tocmai de aceea punct și acestor Însemnări, urmând ca din 2013 să
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
Ilie ce-ați mai auzit? Aceleași întrebări i le punea de fiecare dată și lui Constantin Chirilă. îi abonasem în acei ani pe părinții lui Ilie Ilașcu la “Literatura și Arta”, despre care, cum nu avea lumină, maica Natalia îi mărturisește lui Constantin Chirilă: „o citesc cu lumânarea”. Când au murit mai întâi tatăl, apoi mama lui Ilie nu i s-a permis să-i petreacă în ultimul lor drum. Constantin Chirilă a condus-o pe măicuța Natalia pe ultimul său
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
făcut de noi, pe jos, de la Iași la Chișinău, a fost plin de o mare încărcătură sufletească, pentru noi, cei patru călători. Pe tot parcursul aveam să constat o continuă neliniște a soților Valentina și Eugen Căldare. Ei ne-au mărturisit că spaima o au din copilărie, de când au fost deportați, împreună cu părinții lor, în Siberia, de către Stalin și slugile lui, pentru vina de a fi români. SIMPOZIONUL „ILIE ILAȘCU” -18-19, iulie 1998, Iași În vara anului 1998 s-a luat
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
ambii de la ziarul „Crai Nou” din Suceava, Mihai Vicol și șoferul mașinii, Costel Ungurașu. Am plecat spre Taxobeni cu Doina Boghean, Vasile Mărănduca și șoferul Costel Ungurașu, M. Vicol a rămas la Iași. în drum către Taxobeni ziarista Doina Boghian mărturisește: „Da!.. am emoții, am emoții foarte mari. Sunt pentru prima oară în Basarabia, dar emoțiile cele mai mari sunt datorate întâlnirii cu mama lui Ilie Ilașcu. Speranța mea se contopește cu speranța mamei Ilașcu, de a-l vedea pe fiul
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
unde eram așteptați de mulți preoți, în frunte cu îPS Pimen, arhiepiscop al Sucevei și Rădăuților. Acesta a afirmat: „Sunteți mama lui Ilie Ilașcu, cel care suferă pentru că el vrea să rămână român și vrea să trăiască în România și mărturisește adevărul istoriei poporului nostru. El este omul care este folosit și de unii și de alții. Deci, ne bucurăm de această vizită, dar cu lacrimi, cu mâhnire, pentru că, privind pe mama acestui erou al poporului nostru, luând aminte la suferințele
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
nu stătuse la masă și nici nu făcuse o baie. Da!... Nu făcuse o baie timp de 9 ani de zile. Nu i s-a permis să facă o baie. Acesta este raiul sovietic, bolșevic... în pușcărie, așa cum ne-a mărturisit, băile sale erau dintr-o sticlă de plastic de doi litri, pe care și-o turna peste corp. Ilie Ilașcu face prima baie adevărată, după 9 ani, la 5 mai 2001, orele 16,30. La orele 17,00, el apare
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
copii, cred că este fericit. Sunteți un om fericit, domnule Ioan Alexa.” La 2 septembrie 2004, am mers acasă la domnul Ioan Alexa și i-am pus caseta audio, să asculte înregistrarea cu domnul Nicolae Dabija. Domnul Alexa ne-a mărturisit următoarele sale gânduri: „în primul rând, mulțumesc pentru frumoasele cuvinte adresate mie, familiei mele, fiicei mele Elvira, de către marele om de cultură din Chișinău, domnul Nicolae Dabija, care este un mare luptător pentru dreptate și adevăr. Eu mă gândesc la
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
ei, mai rătăciți. Acesta este cel mai mare holocaust care poate fi înregistrat în istorie. Asta-i părerea mea și n-o spun doar eu. O spun toți oamenii de știință ai lumii, în frunte cu Eugen Coșeriu, care a mărturisit că este una din cele mai mari aberații. Ceea ce s-a întâmplat cu nația română nu s-a întâmplat cu nici o altă nație a lumii care au fost despărțite de stăpâniri străine, comuniste. în România dușmanul a reușit să separe
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
afecteze, astfel încât doamna profesoară Eugenia Cîmpeanu a rămas și după momentul pensionării din 1998 (urmat de încă un an de activitate, la Colegiul „Emil Racoviță”), aceeași persoană altruistă și înțelegătoare, care răspunde cu solicitudine, cu discreție și, după cum ne-a mărturisit, cu multă bucurie, la toate chemările pe care școala i le adresează ori de câte ori are nevoie de experiența domniei sale, aceeași persoană apropiată de elevii școlii, pe care continuă să-i ajute dezinteresat, eficient și oportun, așa cum o face de peste două decenii
S? facem din istorie o ?tiin?? vie! () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83587_a_84912]
-
din ceea ce am strâns într-o experiență de o viață petrecută în școală! Un profesor de istorie trebuie să știe foarte multe lucruri și de aceea este oricând util să ai cu cine să te sfătuiești asupra anumitor aspecte. Vă mărturisesc că și eu, la rândul meu, după ce am venit în Școala nr. 22, am învățat foarte multe de la doamna profesoară Maria Marin, cu ajutorul căreia am deprins mai repede felul în care te poți apropia de cei mici (până atunci eu
S? facem din istorie o ?tiin?? vie! () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83587_a_84912]
-
recurge la nici un mijloc coercitiv. Printre aceștia i-aș aminti pe profesorii: Țigănescu, Torouțiu, Galan, Socaciu, Precop, Viforeanu și alții, care ocupă și azi un loc luminos în memoria noastră. Păcat că nu mai sunt azi printre noi, ca să le mărturisim recunoștința. Dar să revenim la ștrengăriile noastre de adolescenți. Voi relata, pe cât a mai rămas după decenii, prin colțurile memoriei, vreo câteva, dintre ele.... La cireșe Câțiva dintre cei care locuiam la internat, am pus ochii pe un cireș falnic
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]