20,251 matches
-
fata fugită, pe Calea Victoriei, unde cea din urmă practica o meserie utilă și nerecomandabilă, și fata a refuzat, răcnind și trântindu-se În mijlocul străzii, să se Întoarcă În sânul familiei, iar eu i-am dat, până la urmă, dreptate, Într-atât sânul acela mi s-a părut respingător, otrăvit, și nu numai mie, ci și unei bune părți din mulțimea care se adunase În jurul celor două. Din apa ieșită a unor ochi morți sau din aceea, urlătoare și amară, dar Înmiresmată, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
prezența ta, nimic altceva. Doar șansa, faptul de a fi cu tine”, răspunde tranșant partenera... Înșelatului („adevăratul” Înșelat, crede protagonista) i se oferă, totuși, cu eleganță, o prea puțin elegantă explicație: „La fel de bine, m-aș putea afla printre eschimoși, cu sânii lăsați și purtând pantaloni din piei de animale. Și să fiu Încântată de asta. La urma urmei, oare nu pot exista și alte feluri de oameni?”. Reîntoarsă din exotica expediție În terenurile lunecoase și mișcătoare ale propriei individualități, marcată și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
și când. Își spune să aibă răbdare, să-și perfecționeze talentele. E conștiență de schimbările trupului ei. Conștientă că acesta înflorește. Vede în oglindă că ochii îi devin mai strălucitori, că i se pârguiește silueta. Talia i se micșorează, în timp ce sânii îi înmuguresc. E convinsă că șansa ei e aproape. Noaptea, visează că lumina reflectoarelor o urmărește pe ea, doar pe ea. Îmi urmez bunicul și ne îndreptăm spre casă. Nu renunț la actorie. Nu mi s-a dat rolul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
de Dan. El o ține. Ea se zbate, îl împinge, dându-i ocazia de a o îmblânzi. El vine înapoi, îi imobilizează brațele la spate, înclinând-o spre podea. Ajung în poziția de final. Părul ei se desface spre spate, sânii i se lipesc de Dan. Vede cum machiajul lui s-a înmuiat din cauza traspirației și îi simte răsuflarea atingându-i buzele. Nora devine subiectul care face vâlvă în Shanghai. Subiectul care face furori în 1935. Lan Ping se lasă purtată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
că pielea mea nu îmbătrânește, a zis mai târziu Doamna Mao. Am fost prin locuri care sunt groaznice pentru pielea oricui, însă pielea mea rămâne neschimbată. Îmi amintesc cum își aprindea țigara, trăgea un fum și apoi sufla fumul în jurul sânilor mei. Precum un bătrân deșucheat, se lăsa apoi pe spate ca să urmărească fumul care se rotea în cercuri în jurul sânilor mei. Aha, zicea el. Aha, făcea el cu ochiul. Aha, râdeam eu, și mă ridicam ca să-i aduc ceaiul. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
oricui, însă pielea mea rămâne neschimbată. Îmi amintesc cum își aprindea țigara, trăgea un fum și apoi sufla fumul în jurul sânilor mei. Precum un bătrân deșucheat, se lăsa apoi pe spate ca să urmărească fumul care se rotea în cercuri în jurul sânilor mei. Aha, zicea el. Aha, făcea el cu ochiul. Aha, râdeam eu, și mă ridicam ca să-i aduc ceaiul. Mă foloseam de ocazie ca să mă etalez, știind că asta îi face plăcere. Stai, zicea el, stingându-și țigara în scrumieră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
stat trează și s-a gândit la Zi-zhen. Trupul ei e prins în lupta minții. Ai brațele subțiri ca un copil de treisprezece ani. Vine și o atinge ușor. Este uimitor că o femeie cu membre atât de subțiri are sâni atât de plini. Pe ea o podidesc lacrimile. O roagă să-i acorde prilejul de a-i înțelege tristețea. Ea zice că asta ar fi imposibil. Nimeni nu-mi poate lua dreptul de a fi educat. Îi șterge lacrimile. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Uită-te la Nah, zâmbește la tine. Haide, fetiță, du-te la mătușa Fairlynn. O, e caldă. Se mișcă precum un vierme. Ia uite la părul ăsta pufos. Miroși ca o aluat de pâine. Nah începe să se dea la sânii lui Fairlynn. Ora pentru lapte! râd eu. Jenată, Fairlynn mi-o dă înapoi pe Nah. Vrei să asculți noul meu roman, Jiang Ching? Se numește Noua Nora. E despre cum Nora pleacă din casa numărul unu și intră în casa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
să-i răspundă. Aș prefera să nu discut despre asta. Indiferent ce s-a spus sau se va spune, nu are nici un rost. Va fi o cerere nerezonabilă. Poate că tu și eu am devenit trecutul. Picioarele mele sunt pe sânul victoriei. În prezent, trăiesc mai intens decât am putut-o face vreodată în trecut. Nu am timp pentru nefericire. Ea clatină cu putere din cap. El dă din cap ca să o reducă la tăcere. Ea încearcă să-și stăpânească lacrimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
meu. De fapt, Mao vrea ca el „să nu mai fie alăptat de Jiang Ching”. Ăsta e jaf. Stau de vorbă cu Wang și pretind de la el loialitate. Însă Wang e un bărbat lipsit de onoare. Se duce unde e sânul mai mare. Îl rog pe Chun-qiao să-i spună lui Wang că, dacă va continua să fie neloial față de mine, voi „scurge” informațiile despre adevăratul lui trecut - nu e deloc talentat. S-a lăsat de școală în liceu, iar povestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
cea veselă își recuperă aparatul foto. —O să vă scot poze la amândoi. Îl mângâie pe Mark pe umăr. O să ne distrăm foarte bine, când o să te refaci sută la sută. El rânji și o cercetă. Apoi, o mână țâșni spre sânii ei acoperiți de pulover, în timp ce cu cealaltă își apucă sexul. Din gură îi picurau silabe: Furculiță, fuți o vulpe, sub sug pizdă eu... Ea chițăi, sări înapoi și-l lovi peste mână. Își acoperi pieptul și-și trase răsuflarea, tremurând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
accidentul, m-am întrebat: nu cumva suntem toți pe niște căi invizibile? Căi pe care ar trebui să le urmăm, fără să știm? Căi care duc într-adevăr undeva? El se încordă. Torenții răsuflării lui se prăvăleau în cascadă peste sânii ei. Nu știu, K.S. Vrei să spui că accidentul fratelui tău a fost menit să te conducă spre femeia asta? Nu pe mine. Pe el. Știi și tu cum era viața lui înainte. Uită-te la prietenii lui, pentru numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ținea acum la distanță. Vântul de iunie îi biciuia părul într-o duzină de sfori. Ea strânse din ochi. El nu e așa. Era iute. Brici. Un pic cam necioplit. Dar îi păsa de toată lumea... Stătea cu mâinile încrucișate peste sâni, cu fața roșie și răvășită, cu ochii umezi. El o prinse de cot și o conduse pe alee spre mașină. Un observator din afară ar fi presupus că vede o ceartă între îndrăgostiți. Weber se întoarse și-l văzu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
doi n-aveți serviciu? Sau ați devenit total de neangajat? Rupp făcu un pas spre Karin, care se retrase spre ușă. —Luna asta eu am dus acasă trei mii o sută de dolari. Dar tu? Karin își încrucișă brațele sub sâni și-și plecă privirea. Weber simți că între ei exista o poveste veche, neîncheiată. —Să muncim? spuse Duane. E duminică, pentru numele lui Dumnezeu. Din Mark se scurse un chicotit. —Nici măcar Dumnezeu nu s-a omorât cu munca tot timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Karin Schluter. Ceva se schimbase, își făcuse ceva la păr - îl tunsese și-l ondulase. Fard de pleoape albastru și buze de culoarea caisei. O pereche de blugi decolorați și un tricou prea strâmt, cu o lăbuță de pisică pe sâni, pe care scria Liceul Kearney, unde echipa Bearcats e acasă. Majoreta Karin, cea de dinainte de Karin Gotica. Weber îi dăduse un fir de speranță oribil, iar ea se agățase de el. Se năpusti în cameră cu brațele întinse, cu chipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
care restul lumii o desconsidera ca fiind pur imaginară - totul e în capul tău -, ca și cum ar mai fi existat și alt tip de durere. O persoană putea suferi dureri persistente în orice organ extirpat - buze, nas, urechi și mai ales sâni. Un bărbat continua să aibă senzația de erecție în penisul său amputat. Un altul i-a spus lui Weber că se bucura acum de orgasme mult mai intense, care reverberau în piciorul lui tăiat. Apoi mai existau și războaiele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
liberi; șaizeci de particularități numai în partea prefrontală. Toate formele alea de viață cu denumiri latinești: măslina, lintea, migdala. Căluțul-de-mare și cochilia, pânza de păianjen, melcul și viermele. Destule părți de rezervă ale corpului, cât să ajungă pentru altă ființă: sâni, fese, genunchi, dinți, cozi. Prea multe părți pentru ca să le poată țină minte creierul ei. Până și o parte care se numește „substanța fără nume“. Și toate au o minte a lor, fiecare se zbate ca să se audă mai tare decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
mocirlă și ca adevăratul motiv de amorțire să-și facă apariția. Cu siguranță, n-o făceau pentru sănătate- pradă zile în șir lapoviței mărunte care le intra pe sub piele. Nici din rațiuni economice. Doar o ispășire de nepătruns, agățată de sânul odinioară tânăr și verde al lumii noi. — Ascunși în obscuritatea aceea vastă de dincolo de oraș, îi spuse el lui Sylvie, la regimul necruțător de müsli și lapte de soia de la micul dejun. Unde câmpurile întunecoase ale republicii se desfășoară în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ce e infirmiera asta? O femeie atât de singură încât îl vrea până și pe el. Ea își vâră mâna pe sub gulerul hainei lui. El o atinge pe spate. Trasează amândoi conturul pielii, capcana dintre ei. Mâinile lui tremură pe sânii ei, iar ea e gata să-l lase, să-l îndrume mai departe, până la capăt, chiar aici, pe câmpul ăsta plin de păsări. Coastele ei îi presează palma. Orbecăie spre ceva care-i uluiește pe amândoi. Gurile lor se unesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
am exclamat eu, adăugând dintr-o răsuflare: „De când am avut ghinionul acela blestemat de la râu, acum un an, nu mai cred c-o să mi se împlinească visul vreodată.” „Nu spune asta. Fratele meu abia la nouăsprezece ani a văzut primii sâni. Înseamnă că mai avem ceva timp, nu-i așa?” „Du-te și adu binoclul”, i-am dat eu ghes. „Am o veste proastă, niet binoclu. Tata era beat criță și a adormit pe el”, a răspuns Dorin. „Pe binoclu?” „Ssst
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
avea paisprezece ani, eu am coborât privirea. Când am ridicat iarăși ochii, după un timp, privirea mi s-a oprit pe ceafa Annei. Era în fața mea, foarte aproape, cu pielea netedă ca hârtia. Brațele mele treceau pe la subsuorile ei, pe sub sâni, iar fundul mă durea de la șeaua motocicletei. Goneam pe străzi pustii și eu purtam în mine un mare dor. Dorul mă îndemna să-mi umplu palmele cu ce creștea acolo, sub bluză, și să mă gândesc acasă. Curentul de aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
ca frumoasa din pădurea adormită sub puterea vrăjii. Când mă dureau picioarele, mama mi le masa cu oțet, pe urmă le înfășura în prosoape calde. Pulpele Annei sfredeleau apa, aproape așteptam ca părul ei brun să se facă blond și sânii să-i crească încă o dată pe-atât. Atunci aș fi lăsat-o să mă strige Marcello, iar eu aș fi numit-o muiere. Muierile sunt acele ființe care îi înăbușă pe bărbații tineri cu sânii lor. Mamele nu sunt muieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
să se facă blond și sânii să-i crească încă o dată pe-atât. Atunci aș fi lăsat-o să mă strige Marcello, iar eu aș fi numit-o muiere. Muierile sunt acele ființe care îi înăbușă pe bărbații tineri cu sânii lor. Mamele nu sunt muieri. Anna mi-a dat o monedă micuță, ca s-o arunc peste umăr în apă. Mi-a spus că ea mă va aduce înapoi la Roma. Eu am aruncat moneda și în gând mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
ca să nu uite acel ceva. Și tata își amintise un lucru important în ziua aceea. De-o parte și de alta, la intrare, se aflau lipite afișe cu femei. Afișele erau pictate în culori țipătoare, iar femeile aveau câte doi sâni mari, dezgoliți. Femeile acelea nu erau mame. Mamele n-au asemenea sâni, chiar dacă par să aibă. Mamele îți mângâie obrazul cu degete moi și îți dau sărutarea de noapte bună. Urcam scara încet, în dreapta mă sprijineam de perete și în stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
în ziua aceea. De-o parte și de alta, la intrare, se aflau lipite afișe cu femei. Afișele erau pictate în culori țipătoare, iar femeile aveau câte doi sâni mari, dezgoliți. Femeile acelea nu erau mame. Mamele n-au asemenea sâni, chiar dacă par să aibă. Mamele îți mângâie obrazul cu degete moi și îți dau sărutarea de noapte bună. Urcam scara încet, în dreapta mă sprijineam de perete și în stânga de balustradă. Etajul trei. Pauză, ca să-mi trag răsuflarea. „Când nu vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]