19,069 matches
-
Интервю: Възможно е ГЕРБ да изпревари БСП на финала. Партиите признаха, че с политика не могат да привличат хора, твърди Румяна Бъчварова от "Маркет линкс", Сега, 1.5.2007 ("Este posibil ca GERB să depășească BSP în finală. Partidele au mărturisit că nu prin politică vor câștiga alegători", interviu cu R. Butchvarova, Sega); "Интервю: Популизмът е истинската чалга в политиката, твърди Светлана Ломева", Сега, 16.5.2007 ("Populismul este adevărata "manea" a politicii", Sega) http://www.segabg.com/online/new/articlenew
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
minte momentul în care, trăgând un sertar dintr-un scrin vechi, a scos de acolo insigna de pilot militar al Aviației Regale Române, insigna pe care a purtat-o în Crimeea. Pentru ea, este mai prețioasă decât orice decorație. Și, mărturisesc, vulturul cu aripile desfăcute căpătase o patină nobilă și nu-și pierduse nimic din frumusețe! Pe nedrept, despre Stela Huțan-Palade s-a vorbit mai puțin. Am încercat să repar această situație, dedicându-i un capitol amplu, bogat ilustrat cu imagini
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
Drăgescu 2 s-a numărat printre primii medici trimiși în Dobrogea după anexarea acesteia în 1878. În arhiva familiei se păstrează și acum scrisorile de dragoste ale doctorului către frumoasa lui soție, în care, la mulți ani de la căsătorie, îi mărturisea aceeași pasiune ca la început. De la ea va fi moștenit Mariana tenacitatea îmbrăcată în catifea... Încă din adolescență, viitoarea aviatoare manifestă o atracție deosebită pentru sport: patinaj, înot, echitație, ski. Îmi povestește cum a trecut, la 16 ani, Dunărea înot
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
piele, căptușită. Pentru că avusese niște accidente, când s-a antrenat cu parașuta. A fost trântită de multe ori jos, și s-a lovit la cap, și a rămas cu nevralgii din astea teribile". Deși prietene apropiate, Smaranda nu i-a mărturisit niciodată să fi fost îndrăgostită de cineva, nu i se cunoaște nici un fel de pasiune de acest gen. O dată, i-a spus Marianei că se gândește să treacă la catolicism (era ortodoxă) și că la bătrânețe i-ar plăcea să
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
indirect cu realitatea războiului. Se logodește cu un tânăr elev al Școlii de ofițeri de la Sibiu, Constantin Cucu, care va cădea în bătălia pentru Leningrad. Viața continuă însă, iar ambiția și curajul poate și o doza de inconștiență, cum îmi mărturisește o împing spre front, spre marea aventură. "M-am dus la generalul Jienescu, ministrul Aerului, și i-am spus că doresc să mă înscriu în Escadrila Albă. "Bine, mi-a răspuns, mă voi gândi și am să te anunț în
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
biologici ai copilului pentru a obține consimțământul, iar în alt caz părinții adoptatori nu au găsit suportul necesar pentru adopție din partea membrilor familiei extinse. Cu toate dificultățile întâmpinate nu s-a înregistrat nici un caz de desfacerea adopției, mai mult părinții mărturisesc că nici nu s-au gândit vreodată la această posibilitate. În 84% dintre cazuri s-au raportat schimbări pozitive în familie după adopție. Într-un singur caz schimbările au fost evaluate ca fiind negative. De asemenea s-a înregistrat și
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
fi alterat în prea mare măsură forma cuvântului folosit de Bacalbașa: scrisoarei, ploaiei, închisoarei, privighetoarei, stradei ș.a., menținute deci ca atare în text. Notele explicative, ca și în cazul primului volum, poate supradimensionate (deși unii cititori mai răbdători ne-au mărturisit interesul cu care le-au parcurs) încearcă să răspundă exclusiv la problemele pe care le ridică textul lui Bacalbașa (nu lipsit - se va vedea - de numeroase erori sau de afirmații necontrolate), oferind informațiile - și corijările necesare - tuturor categoriilor de lectori
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
de la 1856, a fost un act de dreptate din partea Europei. Căci trunchierea de la 1812 nu putea să se îndreptățească nici prin faptul, nici prin dreptul de cucerire. La 1812 Basarabia făcea parte dintr-un principat a cărui autonomie fusese solemn mărturisită de toate tractatele ce se încheiaseră mai nainte între Imperiul Rus și Otoman. Mai cu seamă Tractatul de la Cuciuc-Cainardji recunoscuse domnilor Moldovei și Țării Românești calitatea de suverani și stabilise că Basarabia face parte din Moldova. Așadară, ea era o
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
autor, a fost revăzut de redacție în vederea acestei noi ediții. Editorul INTRODUCERE Aș dori să încep cu o rugăciune adresată Domnului pentru ca eu să pot, împreună cu voi și pentru voi, cunoaște Cuvântul Său, să-L pot proclama, să-L pot mărturisi, să pot consola pe fiecare în a asculta și a urma acest Cuvânt. Doamne, în Cuvântul căruia ne putem primi, Fă ca eu să pot fi doar un instrument umil al Cuvântului. Fă ca eu să nu zic nimic înafara
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
exclamării lui Ioan: „E Domnul!” Este exclamarea Pascală, este o expresie care conține totul. Sfântul Paul, în Scrisoarea către Romani, la capitolul 10, voind să ofere o sinteză a experienței vieții creștine, a întregii mărturisiri de credință, spune: „Dacă Îl mărturisești cu gura ta pe Domnul Isus și crezi în inima ta că Dumnezeu L-a înviat din morți, vei fi mântuit”. Expresia „Isus este Domnul” este sinteza a tot ceea ce omul recunoaște, obținând astfel mântuirea; este cuvântul care mântuiește, deoarece
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
prin urmarea legii, a folosit sabia. Cu toate că era un om căruia i s-a încredințat o mare responsabilitate, și-a pierdut capul în acel moment și nu a înțeles cum trebuia să reacționeze. În sfârșit, pus în situația de a mărturisi cine era Isus, și-a renegat în mod rușinos Maestrul, în circumstanțe de-a dreptul banale, meschine, unde nici nu era nevoie să o facă. Un ultim element foarte grav: nu a făcut tot posibilul pentru a-și salva Învățătorul
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
colocviu penitențial. Colocviul penitențial reprezintă mărturisirea ordonată, cu diferența, totuși, să căutăm să distingem aceleași lucruri ceva mai mult. Colocviul se poate descrie prin trei momente fundamentale: într-adevăr, cuvântul latin confessio nu înseamnă doar „a merge pentru a te mărturisi”, dar înseamnă „a lăuda”, „a recunoaște”, „a proclama”. - Primul moment îl numesc confessio laudis, mărturisirea laudei. În loc de a începe mărturisirea spunând „am păcătuit astfel sau altfel”, se poate spune „Doamne, îți mulțumesc”, și exprim înaintea lui Dumnezeu pentru ce Îi
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
spună despre tine și nu s-a spus? Relația mea cu critica literară e normală. Unii da, m-au citit bine, alții nu. Nimic altceva decât s-a spus n-aș fi vrut să se spună. Te aștepți cumva să mărturisesc că îmi doresc să se spună că sunt genial și că merit Premiul Nobel? Dacă da, am să te dezamăgesc: nu-mi doresc să se spună. Dorința mea este să scriu cărți valoroase, să scriu cărți care sunt vii. Restul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
în tabăra lor. De aceea-i recomandabil să fie plecat din țară sau să nu se întoarcă repede acasă. Cui a folosit (și cui mai folosește) fărâmițarea "generaționistă" și "promoționistă"? Un fost securist, care se ocupa pe vremuri de cultură, mărturisea că această împărțire pe "generații" și grupuscule literare era folosită în "procesul de urmărire", ajutându-i foarte mult pe cei care urmăreau "fenomenul" să-i aibă sub control, ca într-un insectar, pe scriitori...! Crezi că a premeditat cineva acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de ani. După aceea însă e caz clinic, caz de spital psihiatric (poate și literar) să mai rămâi acolo Cui a folosit (și cui mai folosește) fărâmițarea "generaționistă" și "promoționistă"? Un fost securist, care se ocupa pe vremuri de cultură, mărturisea că această împărțire pe "generații" și grupuscule literare era folosită în "procesul de urmărire" ajutându-i foarte mult pe cei care urmăreau "fenomenul" să-i aibă sub control, ca într-un insectar, pe scriitori...! Credeți că a premeditat cineva acest
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
o deviză care stă mereu în atenția mea. Cei care mă citesc sunt oameni de un anumit rafinament, cu un grad de receptivitate ridicat, chiar dacă adesea poezia mea îi șochează prin acel "șuvoi de angoase" de care pomeneai, așa cum o mărturisește recent într-un e-mail dna Elisabeta Pop, reputat secretar literar și critic de teatru de la Oradea, care îmi scria, pe scurt (sper să nu comit o indiscreție publicând aceste rînduri particulare în revista ta națională!): Dragă Domnule Nicolae Coande, vă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
De fapt, lucrurile ar trebui să stea mult mai simplu: dincolo de toate întrebările, ar trebui pur și simplu să trecem la fapte. Dar uite, deja vorbesc despre mine la persoana a II-a plural, semn al unei înstrăinări. Să-ți mărturisesc că la un moment dat Gheorghe Crăciun îmi spunea că mă vede îndreptățit să scriu o istorie a literaturii române pentru străini? Basil Munteanu, istoric literar pe nedrept uitat, a scris în 1938 o panoramă a ei. A ajuns până la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
istorie. Știi că se tot vorbește de neantul valah, de secolele acelea în care nu s-a întâmplat nimic cu noi. Firește, am supraviețuit, deci ceva s-a petrecut. În fond, ce spectaculos ar fi să descoperim ceva care să mărturisească asupra vieții pe aceste locuri în urmă cu o mie de ani. Or, dacă ar fi existat scribul, insul ăsta care dublează faptele cu o conștiință ordonatoare, care să noteze, să evalueze, să judece, să ipostazieze faptele, atunci uite, n-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și lui Alex. Ștefănescu. E ca și cum ai insista ca un jucător de șah să practice și săritura la înălțime! Clădit pe idee, propunându-și "să apropiu viața de idee, s-o modific pe ea în sensul ideii", magistrul de la Păltiniș mărturisea caracteristic: "Mi-am trăit viața în idee, fără rest'. Acest "rest" însemna și creația literară, care a ieșit treptat din atenția sa (Eminescu era mai curând un simbol), resimțită ca "impură", ca o simplă anecdotică a "devenirii întru ființă". Este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
trebuie să-l urce, cu mare trudă, din nou, în pisc. Poetul trăiește în metafizic, criticul îi aproximează contururile. Trăiește Gheorghe Grigurcu această dureroasă dedublare, această morală a unui joc de-a cine pierde câștigă? Lăsând gluma la o parte, mărturisesc că nu-mi joc "la noroc" o latură a scrisului meu în defavoarea alteia. Cu toate că scopul meu intim a fost (și este) poezia, critica alipindu-i-se ca o modalitate de prezență continuă, organizată și, dacă vreți, lucrativă în câmpul literaturii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
asigura izbânda prin simplul fapt că te-ai înscris în rândul membrilor săi. Or, generația e autofagă. Numai câțiva aleși scapă de lăcomia ei devoratoare. În ce mă privește, am ocolit mereu integrarea în generație, făcând o figură de "disident". Mărturisesc că nu mi-a fost tocmai ușor. Am căpătat însă un sentiment al libertății ce mi-a îngăduit să am o privire mai largă asupra scriitorilor din preajmă, o anume detașare temporală cred că favorabilă comentării lor. Iar poezia mea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Assisi spune: "Pe lumea asta am nevoie de puțin, iar de puținul acela și mai puțin". Adică un fel de "mainimic", nu-i așa? De ce nu ai rămas în Maramureșul care e un fel de buzunar secret al sufletului, după cum mărturisești undeva? Acolo, în Maramureș și "mainimicul" e cosmic, din câte am văzut...! Mi se pare că starea de nostalgie e însăși starea de "mainimic" iar ținta ei e tocmai lipsa țintei punctuale și plaja fără contur a melancoliei. Un ins
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Ce nu ai vrea să se știe despre tine? Ce vrei să se știe neapărat despre tine? Toți oamenii au turpitudinile lor. Unele sunt de nemărturisit. Așa pare. Important e să-ți găsești Confesorul. Dacă gândești astfel, totul poate fi mărturisit. Confesiunea e absoluție. Ce nu se va ști despre mine se datorează negăsirii confesorului. Însă viața mea și ceea ce merită să rămână din ea e cuprins în poemele scrise. Poemul e experiență fundamentală. O turpitudine vizionată de spiritul creator trece
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
copilărie, am citit tot ce citea tata, apoi am descoperit biblioteca sătească, apoi pe cea școlară, dar și pe cele ale unor persoane private. Nu vreau să dau o listă cu modele literare pentru că înșiruirea ar fi enormă, dar pot mărturisi că am citit din Dostoievski înainte de a citi din Eminescu și că, multă vreme, proza a ocupat locul întâi între preferințele mele. Poezia am început s-o descopăr în toată promițătoarea ei urieșenie după 15 ani și m-a cucerit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Sighet, mama a trăit o execuție simulată, într-un miez de noapte, mi-a povestit înainte de a muri că securiștii m-au prins de picioare în fața ei, simulând că îmi zdrobesc capul de pereții subsolului unde o torturau dacă nu mărturisește unde se ascund "partizanii". Ca să nu-și sacrifice familia, tata s-a predat împreună cu tot grupul, iar la trei zile l-au omorât în torturi bestiale, fiind singurul care a refuzat orice formă de colaborare cu torționarii. Pentru că l-au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]