20,251 matches
-
Ei, unde le-a ascuns?” a întrebat Sorin. Nu e nici o plăcere să ai veri mai mari decât tine. Știu totul și sunt mereu cu un pas înaintea ta. Deci am dat jos revistele. Dar abia începuserăm noi să admirăm sânii mari ai frumoaselor din America și să exersăm pronunțarea vocalelor - aaah, ooooh, uuuuh - când tata a deschis furtunos ușa, căci mă cunoștea prea bine. Am primit o palmă răsunătoare. Pe urmă tata a pus revistele la locul lor și s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
apărau viața cu sabia. Ca să-și arate reciproc că au gânduri pașnice și nu poartă vreo armă, ei au inventat strângerea de mână.” Apoi doamna s-a așezat, punând un picior peste altul. A tras aer adânc în piept și sânii i s-au mișcat sub bluză. Tarhuna și-a înfipt cotul în coasta lui Vuia. Cu toții ne dădeam în vânt după picioarele doamnei. Ce era mai sus de ele, n-aveam habar, însă Tarhuna zicea că e ceva negru, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
asta, se înroșea mereu doar pe spate. În albia râului, apa scăzuse. Erau totuși în mijlocul ei câteva locuri unde eu și Dorin ne puteam cufunda până la nas. Acolo stăteam aproape tot timpul, îmboldiți de dorința de a vedea în sfârșit sâni goi. Cei din clasele mari ne împuiaseră capul cu descrierea lor - culoare, greutate și formă - încât aveam impresia că îi văsuserăm de o veșnicie. Firește, ne erau cunoscute revistele cu femei ale tatei și filmele iugoslavilor, dar ele nu ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
o veșnicie. Firește, ne erau cunoscute revistele cu femei ale tatei și filmele iugoslavilor, dar ele nu ne foloseau decât ca să ne masturbăm o singură dată. Nu erau adevărate. În ultimul an, colegelor noastre de clasă începuseră să le crească sânii, însă nici asta nu ne era de ajuns. Stăteam așadar cu capul pe jumătate în apă, urmărind din ochi malul, mai exact femeile de pe mal. Trăgeam nădejde ca vreuneia dintre ele să i se întâmple un mic accident, astfel încât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
grijă. Ca să ne alungăm plictiseala așteptării în apă, ne-am istorisit mai întâi povești de groază, după aceea întâmplări cu extratereștri. Dar, pe măsură ce trecea timpul, extratereștrii ni se păreau tot mai puțin importanți, în schimb ne interesau tot mai mult sânii. Ei luau dimensiuni gigantice în închipuirea noastră. Apoi am schimbat subiectul și am discutat pe larg despre corpul femeii, așa cum auziserăm de la alții. Dorin era avantajat de faptul că avea un frate mai mare. Acela știa totul în amănunt. Discuția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
iar în apă. Atâta a fost să fie. Cineva a ajutat-o pe Lea să-și recapete sutienul, un altul a alungat vacile, iar noi am rămas în ascunziș, înjurând. Câți ani vor mai trece, până să sosească momentul? Până când sânii din capul nostru vor deveni unii adevărați, după care nu trebuie decât să întindem mâna? Când am ieșit din apă, într-un târziu, se muiase pielea pe noi ca o rufă. Mama ne-a atras atenția că e nesănătos ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
lui. Eu și Dorin a trebuit să-l păzim și, drept răsplată, ni s-a dat voie să bem câte sucuri ne poftea inima. Dar cu distracția la plajă se terminase, la fel și cu speranța noastră de a vedea sâni goi. Ne-am așezat pe marginea drumului. După ce tata l-a liniștit pe proprietarul grădinii, iar mătușa l-a făcut cu ou și cu oțet pe birtașul care îi vânduse unchiului atâta amar de bere, adulții s-au dus înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
o invitam la o înghețată, la cafeneaua Flora. Prezența ei îmi dădea sentimentul că deja sunt bărbat, deși ea își începea mereu frazele cu „Ei, frățioare”. Avea spatele zvelt și puternic și, când mergea, se ridica ușor pe vârful picioarelor. Sânii i se ghiceau tari sub bluză, povestind despre lumi care nu se chemau America. Precis că era așa de frumos, că aș fi îndrăznit să călătoresc într-acolo și fără tata. Nu știam dacă Lea avea un drăguț și cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
mama în joc, după cum urmează. Fermoarul mi se stricase și mama îl prinsese sus cu un ac mare de siguranță. Acum, în pantalonii mei era foc și pară, cu o mână bâjbâiam, încercând să deschid fermoarul, cealaltă era ocupată cu sânii și între timp o și sărutam pe Lea, așa cum credeam eu că se face. Ea îmi permitea mângâierile sau răspundea la ele, nu-mi dădeam seama exact. Și totul îmi devenise indiferent, iar ce nu-mi era indiferent tresărea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
în urma mea, m-am simțit ca după examen, ușurat și puțin tulbure. Acasă l-am rugat pe tata să-mi dreagă fermoarul. În ziua aceea descoperisem că picioarele, brațele și burta unei femei nu sunt cu nimic mai prejos decât sânii. În zilele următoare am fost foarte neliniștit și am căutat-o pe Lea în tot orașul. Mergeam prin piață, miroseam peștele și căpșunele și aș fi dorit mai curând s-o miros pe Lea, să-i privesc pulpele și călcâiele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
și căpșunele și aș fi dorit mai curând s-o miros pe Lea, să-i privesc pulpele și călcâiele cum se ridicau brusc în mers, ca pe arcuri, trimițând toată greutatea în degete. Și aș fi dorit să simt sfârcurile sânilor ei în gură, căci băieții din clasele mari povesteau că e o senzație foarte plăcută. Spuneau că uneori sfârcurile se întăresc. Am mers de-a lungul canalului înspre turnul de apă și apoi am intrat în piață. Pe alocuri pământul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
și resturi de legume zăceau pretutindeni. Țărăncile și țiganii mâncau semințe de floarea soarelui, puneau sâmburele între dinții din față și-i spărgeau coaja, pe care apoi o scuipau pe jos. O țigancă îi dădea să sugă unui copil mic, sânul îi atârna afară din rochie, vedeam rețeaua de vinișoare albastre, ca un fluviu cu multe brațe și micuțul sugea cu ochii închiși. Călcâiele țărăncilor erau vânjoase și negre de la țărână, iar genunchii rotunzi și cărnoși, ca roșiile și pepenii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
dansat cu femeia asta ori cu cealaltă și fiecare dans din seara aceea purta numele câte unei femei. Când le întâlneai din nou, după mai multe săptămâni, îți aminteai dacă șoldurile fuseseră suple și spatele mlădios și cum îi simțiseși sânii când îi lipise de pieptul tău. De-acum ești mare, putem spune lucrurilor pe nume. Oricum, era altfel ca astăzi. Voi dansați ca smintiții, cu ochii rătăcind pe pereți și a doua zi dimineață cădeți din picioare de oboseală, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
invitații și mi-am pregătit locuința pentru musafirii care aveau s-o ia cu asalt. Cei dintâi au sosit cu câteva ceasuri mai devreme, unele femei se vopsiseră blonde, pentru că aflaseră că actrița din rolul principal era blondă, însă cu sânii nu se putea face nimic, mărimea lor nu putea fi schimbată de pe o zi pe alta. De aceea femeile au preferat să-și acopere sânii, căci faima sânilor lui Eckberg ajunsese la noi cu mult înaintea filmului. Au mâncat toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
femei se vopsiseră blonde, pentru că aflaseră că actrița din rolul principal era blondă, însă cu sânii nu se putea face nimic, mărimea lor nu putea fi schimbată de pe o zi pe alta. De aceea femeile au preferat să-și acopere sânii, căci faima sânilor lui Eckberg ajunsese la noi cu mult înaintea filmului. Au mâncat toți niște sandvișuri, care au fost exact așa cum pot fi sandvișurile pregătite de un burlac. Când au dat drumul la film, seara târziu, în mica mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
blonde, pentru că aflaseră că actrița din rolul principal era blondă, însă cu sânii nu se putea face nimic, mărimea lor nu putea fi schimbată de pe o zi pe alta. De aceea femeile au preferat să-și acopere sânii, căci faima sânilor lui Eckberg ajunsese la noi cu mult înaintea filmului. Au mâncat toți niște sandvișuri, care au fost exact așa cum pot fi sandvișurile pregătite de un burlac. Când au dat drumul la film, seara târziu, în mica mea sufragerie n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
dat drumul la film, seara târziu, în mica mea sufragerie n-ai fi avut unde să arunci un ac, căci din păcate arhitecții noștri socialiști nu-i luaseră în calcul pe italieni și filmele lor, nici pe actrițele blonde cu sânii mari. Cei mai mulți dintre oaspeți ședeau pe podea, câțiva își găsiseră loc pe balcon, stăteau sprijiniți de pervaz și priveau prin ferestrele deschise. Un ssst a trecut printre rânduri. Filmul nu și-a ținut promisiunile, dar seara nu m-a dezamăgit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
trecut printre rânduri. Filmul nu și-a ținut promisiunile, dar seara nu m-a dezamăgit. Eu rămăsesem în prag, aveam grijă să torn în pahare și în același timp făceam eforturi să pricep acțiunea filmului, când deodată am simțit niște sâni în spatele meu, cum să-i spun, era ca la dans, dar de data asta în spate. În fine, ca să nu mai lungesc povestea, zgomotul din sufragerie creștea mereu, căci musafirii se întrebau unii pe alții ce-și vorbesc personajele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
alții ce-și vorbesc personajele și fiecare avea o presupunere sau o idee. Însă eu și femeia aceea am avut o seară veselă împreună, n-am să-ți spun unde și cum, dar atâta să știi, că o fată cu sânii mici în brațele tale e mai bună decât una cu sânii mari la televizor. Singurul strop de amărăciune în toată întâmplarea e că mă numea întruna Marcello. Dar acum du-te să te culci, altfel vine mama acasă și trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
o idee. Însă eu și femeia aceea am avut o seară veselă împreună, n-am să-ți spun unde și cum, dar atâta să știi, că o fată cu sânii mici în brațele tale e mai bună decât una cu sânii mari la televizor. Singurul strop de amărăciune în toată întâmplarea e că mă numea întruna Marcello. Dar acum du-te să te culci, altfel vine mama acasă și trebuie să născocim la repezeală niște minciuni, ca să-i explicăm de ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
răsărit în spatele meu și n-am mai avut răgaz să-mi iau poziția de Paul Newman. M-a prins nepregătit - zăceam acolo în iarbă, lățit ca o balegă, ceea ce pe ea n-a părut s-o deranjeze. I-am privit sânii. N-am putut altfel, oricât de tare m-am străduit. Erau plini și frumoși și din când în când mi se părea că bănuiesc forma sfârcurilor. Dedesubt, pântecele-i era neted, iar buricul, ca o mică monedă din colecția mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
de Piatigorsk, orașe și locuri străine pentru el. Nu făcuse războiul ca toată lumea, stătuse mai la coadă, era paznic la o fabrică de piei Împreună cu unul Bitancu, care Își lăsase nevasta și a plecat pe front cu un șarpe În sân. Când fabrica s-a făcut praf și pulbere a trecut la cai, iubea caii și cât era ziua de lungă și de Înfricoșătoare el le cânta la vioară. Pe urmă au fost lupte grele, iar el s-a trezit Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
și În țipetele care sunt ale tale și ale casei tale vii pe această lume, la Început pur ca un Înger și prin urletul tău Începi să păcătuiești la 2 septembrie 1947. Incestuos vei suge prima lacrimă de lapte din sânul mamei, apă din apa casei tale părăsite. Și intri În cea de a doua veșnicie, cea de om, suflet bun la Dumnezeu. Într-o cetate veche din Ardeal cântă păsările toamnei prin Dumbravă. Maici neștiute În vecernie, la Păltiniș. Huruie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
spate să scrii și despre bătălia de la Poitiers și că l-au luat pe rege și pe fiul lui prizonieri. Dar n-ai reținut cum Îl cheamă pe rege. Stai În fața colii albe de hârtie. E goală. Te uiți la sânii lui Bădilă și la gleznele ei. Ea scrie de zor. Sânii ei sunt frumoși. Deasupra tablei negre stau cei șapte. Prezidiul P.M.R. Te privesc când duios, când ironic. Cei mai duioși sunt Alexandru Bârlădeanu și Alexandru Drăghici. Pe amândoi Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
au luat pe rege și pe fiul lui prizonieri. Dar n-ai reținut cum Îl cheamă pe rege. Stai În fața colii albe de hârtie. E goală. Te uiți la sânii lui Bădilă și la gleznele ei. Ea scrie de zor. Sânii ei sunt frumoși. Deasupra tablei negre stau cei șapte. Prezidiul P.M.R. Te privesc când duios, când ironic. Cei mai duioși sunt Alexandru Bârlădeanu și Alexandru Drăghici. Pe amândoi Îi cheamă Sandu. Ei nu știu de ce te uiți la Bădilă. Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]