20,324 matches
-
alte fabule, prezentarea lui D. Caracostea în ipostaza de insectă permițând accentuarea laturii grotești a portretului: "ți-l imaginezi (porcin) ciulind urechile, privind stupid și cruciș". Jocul dintre ironia fină și tușa grotescă va continua și în restul textului: "insecta redactează irezistibil decrete, bule și ucazuri, cu nimic mai prejos decât hapul masiv și contagios al planetelor vândute de șoricei la colțurile de stradă"154. Tonul este destul de acid și nu putea rămâne fără urmări, mai ales că propunerea de interzicere
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
spune plecând de la premisa că notele puse pe seama lui Ion Caraion i-au și aparținut în întregime. Dacă unele sunt într-adevăr scrise de poet, altele sunt foi dactilografiate despre care nu se poate afirma cu certitudine dacă au fost redactate de el sau au făcut parte din campania de denigrare a scriitorului după refugiul acestuia în Elveția. În ceea ce privește activitatea literară, publicistică din deceniul al V-lea, observăm că își proiectează o aură protestatară asupra tinereții sale literare, prin mărturisirle despre
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
călătoriei acvatice care e trecere misterioasă spre alte zări se revine și în volumul Steaua Venerii, unde totul pare a se fluidiza și a-și căuta cursul spre neființă. Apărut târziu (1969), după moartea poetului, volumul Steaua Venerii e unul redactat tot în deceniul 5, căci la 10.11.1946, într-o scrisoare de adio adresată lui Vladimir Streinu, Tonegaru nota: "Proiectam ca ultimul meu volum cu poezii să se numească Steaua Venerii, după cum hotărâsem, de altfel, într-o dimineață, la
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Noi suntem frați și regi/ Între nebunii de jos", Câini), al refuzului ordinii. Actul este aproape sinucigaș, dar exprimă dorința de a-și croi propriul destin chiar dacă acesta poate fi unul al erorilor, al nefericirii. Contextul socio-politic în care sunt redactate astfel de poeme justifică încadrarea lor în sfera frondei, nu doar literare, ci și sociale. Omul este asemenea câinelui vagabond, rătăcitor prin lume, fără drepturi, fără o existență sigură, ceea ce îi rămâne este posibilitatea de a-și afirma libertatea prin
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Cărtărescu, Traian T. Coșovei, Florin Iaru și Alexandru Mușina) s-ar potrivi în mare parte și pentru a caracteriza poezia lui Geo Dumitrescu și Ion Caraion: "un spectacol al feeriei anodine, prozaice și convulsive, cu automatisme burlești și crispări comice, redactat în limbaj carnavalesc, iritat, melancolic, parodic, folosind procedeele pastișei, ale parafrazei, ale clișeului"242. În încercarea acesta de a identifica ecourile generației Albatros în poezia contemporană nu ne vom opri asupra ultimelor orientări în poezia contemporană (așa cum nu insistăm nici
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
aflându-se, mulți dintre ei, în faza acumulărilor și a distanțărilor poetice fără a avea o identitate foarte bine stabilită. Se vorbește astfel despre o generație 2000 (și recent se prefigurează chiar un postdouămiism), un reprezentant al acesteia, Adrian Urmanov, redactează chiar și un manifest, Poemul utilitar, în care încearcă o distanțare atât față de postmodernismul optzecist, cât și față de nouăzecism. Diferențele nu sunt atât de evidente în ceea ce privește producția poetică propriu-zisă. Manifestul fracturismului împrumută limbajul specific mișcărilor de avangardă "fracturismul desfide șoarecii
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
au considerat coautor sau chiar adevăratul autor al variantei păstrate. Opiniile acestora au fost susținute mult mai târziu de concluziile analizei lingvistico-stilistice întreprinse de N. A. Ursu, care stabilește ca unic autor al letopisețului consacrat pe S.D.: el și-ar fi redactat lucrarea pe scheletul unei cronici alcătuite de Ureche în limba slavonă, dar a folosit și alte izvoare, fiind, astfel, întemeietorul istoriografiei în limba română; lui i-ar reveni toate meritele atribuite de o tradiție nedreaptă lui Grigore Ureche. Dar, deși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289681_a_291010]
-
care ofițerul și sursa au un motiv aparent nevinovat de a comunica unul cu celălalt, dar bănuiesc că există posibilitatea ca scrisorile lor să fie deschise și citite de tabăra adversă. Pentru a folosi scrierea secretă, ofițerul sau sursa va redacta mai întâi o scrisoare aparent inofensivă. Folosind o hârtie de indigo, tratată special, va scrie apoi un mesaj secret deasupra scrisorii originale. Mesajul este invizibil ochiului liber și devine lizibil numai când hârtia este tratată cu un agent chimic special
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
de exemplu, cursuri de perfecționare sau furnizarea unor echipamente de comunicații ori asigurarea securității) unui guvern străin prieten, până la cele mai spectaculoase, cum ar fi asasinarea unui lider sau instigarea ori sprijinirea unei lovituri de stat. Este așadar dificil de redactat o listă completă a tipurilor de acțiuni secrete desfășurate de agențiile de informații. În plus, agențiile de informații din Statele Unite nu au dezvoltat o tipologie-standard a acțiunilor secrete și nu dispun de personal specializat care să analizeze această chestiune. În
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
acesta și, prin urmare, nu poate să-i nege autenticitatea. O încercare de acest gen, care a eșuat pentru că guvernul-țintă a făcut investigații, este descrisă de Ladislav Bittman, fost agent ceh de informații. Potrivit relatării sale, în 1977 sovieticii au redactat un memorandum contrafăcut, care ar fi fost, aparent, emis de Ambasada Statelor Unite la Teheran și au făcut în așa fel încât să fie trimis anonim la Ambasada Egiptului din Belgrad. Memorandumul, care purta mențiunea „Strict Secret”, prezenta un presupus complot
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
India Hide Its Nuclear Activity”, The New York Times, 25 mai 1998, p. A3. 31. Sherman Kent, Strategic Intelligence for American World Policy (Princeton University Press, Princeton, NJ, 1949; reeditare, 1966), pp. 12-13, oferă cuprinsul unei cărți referitoare la o țară de interes, redactată în Germania pentru a fi utilizată în timpul celui de-al Doilea Război Mondial: „I. Condiții generale. Locație. Frontiere. Zonă. Istorie. Structură guvernamentală și administrativă; II. Caracteristicile țării. Forme de relief. Soluri. Suprafața terenului. Climat. Aprovizionarea cu apă; III. Poporul. Naționalități
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
150-171. 37. Lucrurile nu au stat neapărat așa nici în cazul economiei sovietice, care permitea accesul analiștilor din serviciile secrete la date nepublicate, ce le-ar fi putut oferi un avantaj față de alți experți. De exemplu, în 1977, CIA a redactat o serie de studii privind industria petrolieră sovietică, anticipând că, până în 1985, producția va scădea la opt-zece milioane de barili pe zi, iar Uniunea Sovietică va importa între 3,5 și 4,5 mb/zi. Experții din mediul academic și
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
GLORIA ROMÂNIEI, publicație literar-culturală apărută la București, lunar, între aprilie 1921 și septembrie 1927, director proprietar fiind I. Marinescu. Redactată într-un stil atrăgător și beneficiind de o bogată ilustrație, revista se remarcă, de asemenea, prin câteva colaborări notabile. În primul an în paginile ei au apărut texte de Ioan Slavici și Al. Macedonski (două rondeluri, 9/1921), iar în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287300_a_288629]
-
s-a scris mult despre menirea presei literare (Enea Hodoș, Petru Corna, Septimiu Sever Secula). Colaboratorii obișnuiți sunt Ilarie Chendi (semna I. Ch.), care consacră articole unor chestiuni generale, cum ar fi întrebuințarea citatului în studiile literare, W. Rudow, care redactează notele bibliografice, rubricile „La vatră”, „Cronica săptămânii” și „Poșta redacției”, Lucian Bolcaș, autorul unor portrete satirice inspirate din viața mediilor românești orădene, scrise cu umor, cu spirit de observație și mărturisind înclinarea spre fantazare. Cu încercări literare se înscriu Septimiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287054_a_288383]
-
pe rând, să îl jefuiască și să îl umilească. Cariera sa de profesor și scriitor pare să fi ajuns într-un impas. Romanul folosește convențiile romanului epistolar într-un mod special: o bună parte a romanului îl prezintă pe protagonist redactând mental un număr de scrisori, ce nu se materializează, dar care sunt adresate unui număr de prieteni adevărați sau imaginari, din anii șaizeci și din toate timpurile și culturile, cu care scriitorul și profesorul are ceva în comun, sau ceva
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
american, contribuția SUA fiind însă substanțială, ca la mai toate organismele în care cea mai puternică economie este implicată (de comparat cu implicarea Germaniei în deciziile și politicile economice ale UE). Cele zece puncte ale Consensului de la Washington au fost redactate de fostul consilier FMI John Williamson, și constau, în mare, din garantarea disciplinei fiscale, reducerea deficitelor bugetare, reducerea cheltuielilor publice, liberalizarea financiară și comercială, promovarea investițiilor străine directe, dereglementarea economiei, protejarea proprietății private. Programele de ajustare structurală (structural adjustment programs
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
1912, Facultatea de Litere și Filosofie în 1918 și pe cea de Teologie în 1920. Șef al Biroului de translatură de pe lângă Directoratul General pentru Instrucțiunea Publică (după 1918), referent artistic pentru Bucovina în Ministerul Artelor (din 1920), calitate în care redactează revista bilingvă „Die Brücke - Podul” (1920-1922), ulterior va fi profesor suplinitor de română, latină și germană la Liceul „Ștefan cel Mare” din Suceava (1923-1930), la liceul din Roman (1930-1933) - unde a editat și revista „Analele Romanului” (1932-1933) -, la Cernăuți (1933-1934
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290620_a_291949]
-
mai multe suplimente de tiraj. Tradus în anul următor la București cu titlul În Bucegi, se citește până azi cu încântare, în ciuda unor dialoguri nefirești și pe alocuri a unor stângăcii de construcție cauzate, poate, și de faptul că fusese redactat în franceză. Dedicată lui André Theuriet, poet și romancier din operele căruia U. afirmă că deprinsese cultul naturii (probabil se referă în special la volumul Reine des bois din 1890), versiunea franceză utilizează, ca și cea românească, figura unui mentor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290373_a_291702]
-
S. Spartali, N. Țincu. Alături de ei figura și Mihai Eminescu. Poetul a și colaborat, la primele numere probabil, cu articole de politică generală semnate cu inițiale, în care există vagi referiri la literatură. De la 9 aprilie 1889 revista va fi redactată de Radu Popea și va avea o apariție neregulată. La 1 octombrie se formează un nou comitet de redacție, care scoate seria a doua până la sfârșitul anului. Stăruința cu care numele lui Eminescu este folosit de redactorii revistei a fost
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286950_a_288279]
-
român. Prima lucrare - Brevis historica notitia origines et progressu nationis daco-romanae (1778) - este cunoscută și citată de istoricii contemporani lui M. După câteva variante succinte și după un Răspuns la critica lui Iosif Carol Eder privind Suplica românilor din Transilvania (redactat în latină, tradus și publicat abia în 1971), alcătuiește, între 1800 și 1806, marea sa operă, Istoriia și lucrurile și întâmplările românilor, rămasă în patru volume manuscrise până în 1995, cu excepția a două fragmente tipărite în „Calendarul de la Buda” pe anii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288108_a_289437]
-
1909). A debutat la „Sămănătorul” (1905) și a mai colaborat la „Ramuri”, „Neamul românesc”, „Universul literar” ș.a. Între 1907 și 1908, apoi pentru câteva luni în 1916, a scos la Câmpulung și București revista literară „Muscelul”, iar la București a redactat periodicul „Căminul nostru” (1910-1911). Primele două volume - Casa din Muscel (1907) și Din satul nostru (1908) - conțin și povestiri care au determinat încadrarea în sămănătorism. Formula e a prozei descriptive, având în centru satul muscelean, cu personaje și obiceiuri specifice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285829_a_287158]
-
de pretențios și de fluid, C. dă una dintre cele mai bune sinteze de acest gen înfăptuite de cercetătorii români. Cartea este comparabilă, de altfel, chiar cu cele ale unor americani, pionieri și „legislatori” în materie de teoretizare a postmodernismului. Redactat în stilul universitar american, cu recurs masiv la o bibliografie amplă, cu exemple și citate numeroase, cu afirmații dense și lapidare totodată, studiul evită ipotezele și conjecturile hazardate, nicidecum însă enunțarea explicită, chiar dacă prudentă, a punctului de vedere personal. Volumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286373_a_287702]
-
ale administrației rusești locale atestă, la 1863, faptul că partida boierilor care năzuia să restabilească „națiunea moldovenească” În Basarabia, În eventualitatea unei situații care i-ar da dreptul de a cere unirea cu Moldova, a Împiedicat nobilimea basarabeană prorusă să redacteze o adresă Împăratului, cu prilejul evenimentelor din Polonia <ref id="4">4 L. Boga, Lupta pentru limba românească și ideea unirii, Chișinău, 1993, p. 218-219. </ref>. Guvernatorul general al Novorosiei și Basarabiei Îi scria guvernatorului civil al Basarabiei, I. Velio
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by ION VARTA () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1255]
-
Boga, Lupta pentru limba românească și ideea unirii, Chișinău, 1993, p. 218-219. </ref>. Guvernatorul general al Novorosiei și Basarabiei Îi scria guvernatorului civil al Basarabiei, I. Velio, la 28 mai 1863: „Am primit informația că nobilimea basarabeană, pregătindu-se a redacta o adresă Împăratului, cu prilejul evenimentelor din Polonia, este Împiedicată de opoziția partidului boierilor, care visează să restabilească În drepturi nația moldovenească din Basarabia, În scopul de a crea circumstanțe care să-i dea dreptul de a cere unirea cu
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by ION VARTA () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1255]
-
stiloul domniei sale este deprins, de multe decenii, să jongleze pe pagină ci și teme despre biodiversitate, despre resursele genetice vegetale dar și problematici cu caracter monografic, îndeosebi despre porumb. Conținutul științific al tuturor cărților sale este de actualitate, interesant și redactat într-un stil care este accesibil publicului larg, fără însă să se îndepărteze prea mult de stilul științific specific specialității sale, caracterizat prin sintagme inaccesibile publicului larg. Este un merit deosebit al său că a reușit să nu vulgarizeze prin
In honorem dr. ing. Mihai Cristea - membru titular al Academiei de Ştiinţe Agricole şi Silvice "Gh. Ionescu Şişeşti" by Dumitru Bodea, Silvia Străjeru, Marius Murariu () [Corola-publishinghouse/Science/1221_a_2384]