19,069 matches
-
este una foarte importantă, cercetările în această privință făcându-se de către Vasile Diacon, cel care, stulpicănean ca și Nectarie Cotlarciuc, se simțea dator să scoată la iveală această chestiune, pentru ca, „consăteanul” său să își poată dormi somnul în pace. Acesta mărturisește că în aprilie 1992 a fost pentru prima dată în „capitala istorică a Bucovinei - Cernăuții lui Aron Pumnul”, unde a vizitat fostul palat mitropolitan, iar mai târziu, voind să scrie despre acest mitropolit, a mai întreprins o călătorie acolo, regretând
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
care să îmbunătățească situația. Sunt enumerați mari predicatori din lumea apuseană și protestantă, încercând prin aceasta să tragă un semnal de alarmă asupra rămânerii în urmă a predicatorilor noștri. Vorbind despre cauzele lipsei de succes a cuvântării bisericești, mitropolitul Nectarie mărturisește că primul vinovat este predicatorul, dar o mare parte din vină o are și auditoriul. Când toți îl acuză numai pe preot că ar fi singurul vinovat în eșecul unei predici, Nectarie îl apără, pentru că „nu am voit însă să
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
el la ședință, a exclamat că unul ca acesta trebuie excomunicat, Nectarie prezentând în continuare scrisoarea pastorală care i-a adresat-o acuzatorului, îndemnându-l să se teamă de Dumnezeu și să nu mai continue cu tulburarea în Biserică, și mărturisește că el l-a tratat cu blândețe și iubire, iertându-i toate. Apoi continuă, luând punct cu punct acuzele care i s-au adus și combătându-le pe toate. La faptul că alegerea lui a fost fraudată, Nectarie răspunde că
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
condus nici o adunare eparhială în care s-ar fi petrecut un lucru ca acesta”. În ceea ce privește apartenența la un partid politic, căci și de acest lucru era acuzat spunându-i-se că un mitropolit nu poate fi mitropolitul unui partid, Nectarie mărturisește că a făcut parte din Partidul Democrat al Unirii, dar în momentul în care a ajuns episcop la Cetatea Albă, a renunțat la activitatea din partid, lucru care poate fi demonstrat și cercetat. Ca o concluzie la această lungă cuvântare
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
băteau să cumpere site-ul. Peste jumătate de an, la sfârșitul lui 2004, avea să aibă un milion de utilizatori, iar acesta nu era decât începutul. Pe atunci, Zuckerberg nici măcar nu era convins că ceea ce crease avea să ajungă departe. Mărturisea că nu-și petrece timpul făcând „lucruri mari“. și l petrecea „făcând lucruri mici“, iar apoi, când venea timpul, le aduna la un loc - ceea ce constituie, în principiu, sistemul după care e construit Facebook: diverse funcționalități puse laolaltă. „Sunt ca
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
de Facebook“, jurnalistul Ionuț Stănescu scria că și-a lichidat contul; „«socializarea» de tip Facebook sporește senzația de inutilitate și provincialism - amestecul lamentabil de autocontemplație, suficiență, vorbe de clacă și paradă deri zorie a unor vieți particulare“, conchidea jurnalistul. Apoi, mărturisea că la puțin timp după aceea și-a deschis un alt cont, de data aceasta fără fotografii și fără prieteni, cu date biografice false, pe care îl folosește pentru a urmări fluxurile transmise prin Facebook de instituții interesante - ONG-uri
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
seamănă între ele în timp ce acele nefericite își trăiesc nenorocirile fiecare în felul lor, nu-și mai găsește echivalentul perfect când urmărești destinul dramatic al zecilor de mii de refugiați din Basarabia și Bucovina de nord, din martie 1944, destin tragic mărturisit de fiecare din colaboratorii acestui volum alcătuit de supraviețuitorii dramaticelor evenimente dar mai ales de urmașii lor, atunci la vârsta copilăriei sau adolescenței. Dincolo de experiențele fiecăruia din aceștia, de nevoie dezrădăcinați, simți ralierea lor unitară la același numitor al suferințelor
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
esse Mariam credimus de qua Marcus septem daemonia eiecta fuisse testatur. Et quid septem daemonia, nisi uniuersa uitia designantur? („Aceasta, pe care Luca o numește o femeie păcătoasă, iar Ioan, Maria, noi credem că este acea Marie despre care Marcu mărturisește că i-au fost scoși afară șapte demoni. și ce înseamnă șapte demoni, dacă nu toate viciile la un loc?”) Pe de o parte, Grigore suprapune personajele, pe de altă parte, el interpretează în cheie morală, mai precis imorală, posedarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
de cadavrul soției, aceasta se trezește ca din mrejele unui somn adânc. Rugăciunile Mariei Magdalena o susținuseră doi ani de zile, iar pruncul crescuse și se înzdrăvenise sugând lapte proaspăt de la sânul unei moarte. Mai mult decât atât, femeia îi mărturisește soțului că parcursese împreună cu el și cu apostolul Petru toate etapele pelerinajului palestinian. După acest miracol, Maria Magdalena se retrage într-un loc pustiu de lângă Aix, unde zilnic, la ceasul al șaptelea, îngerii o ridicau de la pământ, hrănind-o cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
de către Isus în tradiția gnostică. Opoziția dintre ortodoxie (fără sensul confesional de azi) și gnosticism se reflectă în opoziția dintre apostolul Petru și Maria Magdalena. În Evanghelia Mariei, Petru are un complice, pe apostolul Andrei, care, la capătul revelației Mariei, mărturisește că nu crede o iotă din spusele acesteia. Petru, „politicos”, reia aserțiunea fratelui său: „Oare șDomnulț să fi vorbit în taină unei femei fără ca noi să știm nimic?” Conflictul dintre Petru și Andrei, pe de o parte, și Maria Magdalena
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
răstignire, apoi la punerea în mormânt și la înviere. Aflându-se în apropierea crucii, ea vede sânge amestecat cu apă țâșnind din coasta lui Isus, sânge ca dar al iubirii, iar apă ca simbol al Duhului Sfânt. În Sinoptice, ea mărturisește despre reala îngropare a Domnului; aici, mărturia ei capătă adâncime, referindu-se la sensul mistic al morții. Din punctul de vedere al lui De Boer, e normal ca mărturia ei să fie subliniată, dat fiind că este vorba despre mărturia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
spălare înfige iar cuțitul în rană: Veți semăna cu Mine, dar nu toți, fiindcă, zice Psalmul: „Cel ce mănâncă pâinea cu Mine a ridicat călcâiul împotriva Mea” (Ps. 40,10, după LXX). În fine, urmează lovitura de grație. Isus le mărturisește apostolilor că unul dintre ei Îl va preda. Aceștia încep să se privească nedumeriți, ca în Marcu și Matei. Dar imediat scenariul se schimbă: la pieptul lui Isus stă misteriosul ucenic „pe care Isus îl iubea”. Petru îi transmite acestuia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
fixa”. În NT, enochos are sensuri speciale: „expus la”, „pasibil de” (Evr. 2,15); sau „vinovat față de”, ca în fragmentul nostru. ¦ hamartolos: în manuscrisele vechi există alte variante. În loc de hamartolos: kriseos, krimatos („judecată”), kolaseos („osândă”). Luca 12,8-10 „Oricine va mărturisi șcă esteț cu Mine”: exact, „oricine va mărturisi în Mine”. Ebraism cu sensul: „va mărturisi că este cu mine, de partea mea”. La fel și pentru „cu el” de mai jos. τ „împotriva Fiului”: exact, „la adresa Fiului”, dar negativ, cuvânt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
la”, „pasibil de” (Evr. 2,15); sau „vinovat față de”, ca în fragmentul nostru. ¦ hamartolos: în manuscrisele vechi există alte variante. În loc de hamartolos: kriseos, krimatos („judecată”), kolaseos („osândă”). Luca 12,8-10 „Oricine va mărturisi șcă esteț cu Mine”: exact, „oricine va mărturisi în Mine”. Ebraism cu sensul: „va mărturisi că este cu mine, de partea mea”. La fel și pentru „cu el” de mai jos. τ „împotriva Fiului”: exact, „la adresa Fiului”, dar negativ, cuvânt de hulă. La fel pentru „împotriva Sfântului Duh
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
vinovat față de”, ca în fragmentul nostru. ¦ hamartolos: în manuscrisele vechi există alte variante. În loc de hamartolos: kriseos, krimatos („judecată”), kolaseos („osândă”). Luca 12,8-10 „Oricine va mărturisi șcă esteț cu Mine”: exact, „oricine va mărturisi în Mine”. Ebraism cu sensul: „va mărturisi că este cu mine, de partea mea”. La fel și pentru „cu el” de mai jos. τ „împotriva Fiului”: exact, „la adresa Fiului”, dar negativ, cuvânt de hulă. La fel pentru „împotriva Sfântului Duh”. * Fragmentele au ca tematică principală păcatul și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
Ioan n-a avut o soartă mai favorabilă, dintr-un motiv similar, a patra evanghelie fiind unul dintre textele preferate de gnostici. Evanghelia lui Petru, multă vreme aflată pe listele canonice, a dispărut din ele din cauza interpolărilor docetiste tardive, așa cum mărturisește Serapion, episcop al Antiohiei, la începutul secolului al III-lea. Prin urmare, într-o perioadă când încă nu exista un canon cert al Noului Testament, unele dintre scrierile numite astăzi „apocrife” nu deranjau pe nimeni, ba chiar puteau sta alături de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
măcar să le cunoaștem fragmentar. Nimeni nu ne obligă să citim teologie budistă ori medievală occidentală. Dar merită să ne întrebăm cu toată sinceritatea: nu pierdem oare ceva important ignorând asemenea texte? Un bun prieten, cercetător la Institutul Sources chrétiennes, îmi mărturisea la un moment dat că el nu citește absolut nimic în afara preocupărilor „de specialitate”: patristică, ecdotică, istoria creștinismului antic și atât. Restul e distracție inutilă pentru dânsul. M-am îngrozit, dar, în fața unei asemenea decizii radicale și ferme, orice argument
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
din Cartea lui Daniel 7,9): „El va dezlega legăturile celor puternici și va măcina (sic!) dinții celor păcătoși, îi va alunga pe regi de pe tronurile și din împărățiile lor, întrucât aceștia nu-i aduc slavă și laudă și nu mărturisesc de la cine au căpătat împărăția” (XLVI, 4-5). Fiul Omului există dinaintea creaturilor, dar nu se va revela oamenilor decât la sfârșitul zilelor, ca să judece, altfel spus, să-i aleagă pe drepți de păcătoși, pe buni de răi. „Atunci munții vor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
acum foarte rapid privind edițiile moderne. Prima ediție a fost publicată în Poliglota Complutensis, apărută la Alcalá începând cu 1514. Cea mai importantă rămâne însă ediția numită sixtină (după numele Papei Sixt Quintul), publicată la Roma în 1587, cu intenția mărturisită de a sluji studierii adâncite a Părinților Bisericii. Ediția sixtină consacră într-un fel codicele Vaticanus. Acesta devine manuscrisul de referință pentru toate edițiile ulterioare, până la cea mai recentă, în curs de realizare la Göttingen. Amintind doar numele lui Homes
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
lui Gheorghe Drăgulin însuși, conform căreia sub numele de Dionisie Areopagitul s-ar ascunde, în realitate, un alt Dionisie, cunoscut de tradiția creștină ca Dionisie „cel Mic” (Exiguus), prietenul lui Cassiodor, marele traducător al Părinților greci în latină 206. Stăniloae mărturisește în răspunsul său că, sufletește, ar fi înclinat către această ipoteză - din patriotism, fiindcă Dionisie cel Mic era născut pe teritoriul actual al României -, însă „dragostea de adevăr” îl obligă să-l situeze pe Dionisie către sfârșitul secolului I d.Hr
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
toți evreii au trădat. Dacă ne simțim solidari cu evreii în a denunța crima organizată nazistă nu înseamnă automat că Iuda nu a trădat. Altfel picăm într-o logică perversă. M.G.: Ai publicat și în România o serie de apocrife. Mărturisesc că nu le-am citit pentru că nu cred că sunt pregătită. Explică-mi, pe scurt, raportul dintre canonice și apocrife. C.B.: Din nou trebuie denunțat un amalgam. Am publicat prima ediție a Evangheliilor apocrife acum zece ani. În acest volum
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
expresia „arca lui Noe”; n-am auzit pe nimeni spunând „chivotul lui Noe”. Sună deplasat. Am mai auzit, dar nu foarte des, „corabia lui Noe”. Dar „corabia” este banal. Problema ridicată aici de traducere se află în altă parte și mărturisesc că am avut câteva nopți nedormite din pricina ei. De ce? Pentru că „arcă”, în greacă, este kibotos, strămoșul românescului „chivot”. Tot kibotos este folosit și de traducătorul Exodului pentru a numi „chivotul legământului”. Aceasta este o caracteristică a LXX, de a folosi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
precizez foarte clar că nu avem o luptă cu cineva anume, lupta noastră e cu noi înșine.” 292 Cătălin Vraciu vrea să marcheze în fiecare meci Golgeterul FCM-ului, Cătălin Vraciu, autor a 13 goluri în turul de campionat, a mărturisit că obiectivul său este acela de a înscrie în fiecare meci. Este de remarcat faptul că vârful băcăuan a fost utilizat atât pe postul său de bază, dar și ca mijlocaș de bandă. Întrebat unde se simte mai bine în
ANUL SPORTIV BĂCĂUAN 2010 by Costin Alexandrescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/283_a_1236]
-
născut la Adjud, într-o familie modestă. Tatăl, mecanic de tren, mama casnică. „Nu-mi mai aduc aminte momentul când am început să cânt, eram prea mică probabil. Cânt dintotdeauna. Am cântat tot felul de muzică, dar mai ales operă”, mărturisea, în- tr-un interviu, soprana. A absolvit Academia de Muzică din București în 1990, iar vocea neasemuită și prezența scenică cuceritoare au impus-o rapid ca o stea de operă strălucitoare. În 1992, a debutat la Covent Garden din Londra, unde
Agenda2003-21-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281053_a_282382]
-
eveniment însemnat și unic prezența celei mai mari soprane a lumii din acest moment la Timișoara, cu atât mai mult cu cât Angela Gheorghiu nu a mai susținut un astfel de concert în România de aproape zece ani și vă mărturisesc că visam și dincolo de această primă întâlnire a orchestrei noastre cu ea, la realizarea unui CD împreună”, ne-a mărturisit maestrul Ioan Fernbach, directorul Filarmonicii „Banatul“. Binecuvântare de la ÎPS Nicolae Angela Gheorghiu e un om cu credință în Dumnezeu, iar
Agenda2003-21-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281053_a_282382]