17,249 matches
-
constată că: "leur morale flexible de Parisiennes n'aurait pas tenu longtemps devant la certitude du secret" [Maupassant, Bel-Ami, p.72]. Cele care nu se adaptează noii morale, cum este doamna de Walter, apar ridicole și isterice. Dotate cu o inteligență reală, ele sunt viclene și calculate. Olivier Bertin are despre Parizienele mondene o părere preconceputa: "Leș femmes du monde l'inquiétaient un peu, car îl ne leș connaissait guère. Îl leș supposait en même temps rouées et niaises, hypocrites et
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
peut comprendre cette machine à longue portée et à retardement qu'est la politique" [Giraudoux, 1951, p.134]. De aceea se poate înțelege rezistență de sistem a francezilor față de dispariția rolului tradițional al femeii. Totul poate fi permis femeii: talentul, inteligență sau creativitatea, cu condiția ca ea să fie limitată în teritoriu și dependența de bărbat. Această discriminare foarte subtilă este una dintre trăsăturile specifice naționale ale francezilor. Văzută din exterior, lumea franceză proiectează imaginea unei societăți virile, în care femeia
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
și politice. Spre deosebire de nuvelele lui Maupassant despre funcționarii de la ministere, în care medaliile soților sunt datorate adulterului feminin, Madeleine Forestier este un personaj nou, care reușește să-și promoveze soțul nu doar datorită farmecelor sale, ci mai ales datorită profesionalismului. Inteligență și abila, ea manipulează personaje bogate și influențe că Vaudrec și ministrul Laroche-Matieu209. Prefăcându-se docila, Clorinde spionează de fapt informații și concepte de guvernare de la Rougon: "La politique l'amusait plus qu'un român, disait-elle. (...) Pour lui, elle avait
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Pariziana. Atunci când este totuși în această situație, Pariziana Clotilde de Marelle, tulburata și înlăcrimata, își păstrează demnitatea. "Alors, elle fit un effort, un grand effort pour être digne et fière..." [Maupassant, Bel-Ami, p.167]. Mai mult decât atât, ea are inteligență, forța și capacitatea de a recunoaște că, în linii mari, Duroy face ceea ce trebuie. Aptitudinile actoricești o fac să apară în această scenă într-o manieră mai puțin melodramatica, ba adoptând chiar poză unei femei puternice 335. Cauzele despărțirii pot
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
altul, viața ei se reduce la propriul orizont și imagine. Majoritatea Parizienelor dau dovadă de curaj, nu dau înapoi înaintea pericolelor. Obstacolele, reale sau imaginare, nu o descurajează ușor, ci, mai curând, asigura continuitatea ambițiilor sale. Fire independența și destul de inteligență, ea nu se lasă prinsă în capcana cuiva. Femeia pariziana este sensibilă, dar nu-și face iluzii deșarte. Pariziana este gata să înfrunte situații neprevăzute, pentru care găsește soluții la fel de inedite și neașteptate. Putem spune, în acest sens, că este
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Zola, Son Excellence Eugène Rougon, p.30]. "Elle se fit blonde pendant deux mois, au grand étonnement de Risler, tout étonné qu'on lui eût changé să poupée" [Daudet, Fromont jeune et Risler aîné, p.158]. 118 Aflăm și despre inteligența relativă a doamnei de Marelle "De temps en temps, elle faisait une remarque qui éveillait toujours un sourire sur leș lèvres" [Maupassant, Bel-Ami, p.28]. Comentariile feminine nu sunt lipsite de interes, ca cele ale doamnei de Burne: "Îl demanda
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
urmare, s-a ajuns la anumite feluri de tipuri de infractori, la o tipologie criminologic. A. O prima delimitare pune în evidență diferențele dintre infractorii organizați și infractorii dezorganizați. Astfel, infractorii organizați (cei care își premeditează acțiunea) au, de obicei, inteligența peste medie, metodic și viclean, iar crimele lui sunt bine gândite și cu atenție pregătite. Crima este, de obicei, comisă în afara zonei unde locuiește sau lucrează, autorul dispune și dovedește o crescută mobilitate, călătorind mai mulți kilometri decât o persoană
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
dispune de o imagine mai completă asupra acestei tipologii infracționale, propunem în continuare analiza comparativă asupra profilului comportamental specific la celor care "operează" ad-hoc, respectiv cei care dezvoltă adevărate strategii în vederea atingerii unui profit maxim. Organizat Neorganizat Scor ridicat al inteligenței Scor scăzut al inteligenței Competență socială Inadecvat social Calificare profesională Necalificat Competență sexuală Incompetent sexual Statut social ridicat Statut social scăzut Loc de muncă stabil (tatăl) Fără loc de muncă (tatăl) Educație inconsecventă în copilărie Educație dură în copilărie Tip
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
mai completă asupra acestei tipologii infracționale, propunem în continuare analiza comparativă asupra profilului comportamental specific la celor care "operează" ad-hoc, respectiv cei care dezvoltă adevărate strategii în vederea atingerii unui profit maxim. Organizat Neorganizat Scor ridicat al inteligenței Scor scăzut al inteligenței Competență socială Inadecvat social Calificare profesională Necalificat Competență sexuală Incompetent sexual Statut social ridicat Statut social scăzut Loc de muncă stabil (tatăl) Fără loc de muncă (tatăl) Educație inconsecventă în copilărie Educație dură în copilărie Tip controlat în timpul comiterii faptei
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
profesional pentru acesta actul infracțional reprezintă sursa de existență. Aici întâlnim două categorii: a) Criminalul profesional pasiv reprezintă acel individ care comite aleator diferite acte infracționale, fără să se pregătească sau să muncească. Se caracterizează printr-un nivelul scăzut de inteligență, o capacitatea deficitară de rezolvare a dificultăților zilnice. b) Criminalul profesional activ este un individ cu un nivel normal de dezvoltare, uneori chiar peste medie și comite acțiuni cu un risc crescut pentru victimă, dar și pentru societate: trafic de
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
Este de semnalat faptul că la începutul veacului nostru, această problemă era formulată și în alte spații filosofice. Iată ce scria H. Bergson, în 1915, într-o lucrare despre filosofia franceză: "Remarcăm faptul că o idee este un element al inteligenței noastre și că inteligența noastră însăși este un element al realității: cum deci o idee, care nu este decât o parte a unei părți, ar putea să îmbrățișeze Totul?"15 A doua problemă kantiană însușită de Rădulescu-Motru în reconstrucția filosofică
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
că la începutul veacului nostru, această problemă era formulată și în alte spații filosofice. Iată ce scria H. Bergson, în 1915, într-o lucrare despre filosofia franceză: "Remarcăm faptul că o idee este un element al inteligenței noastre și că inteligența noastră însăși este un element al realității: cum deci o idee, care nu este decât o parte a unei părți, ar putea să îmbrățișeze Totul?"15 A doua problemă kantiană însușită de Rădulescu-Motru în reconstrucția filosofică personalist energetică este, cum
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
naturii, fără a le determina prin cunoaștere și, prin urmare, fără a le explica. Structura formală a conceptului kantian al finalității poate fi judecată numai în măsura în care sunt determinate aceste operații logice. Ca atare, admiterea în schema finalității a ideii unei Inteligențe a cărei rațiune suficientă, în privința planului ei, nu poate fi pătrunsă, anulează posibilitatea unei structuri formale omogene a acestui concept. Conceptul însuși ar fi anulat, dacă ființa rațională nu ar fi și ființă morală (liberă) și, prin aceasta, scop final
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
nu ar fi și ființă morală (liberă) și, prin aceasta, scop final al creației (al existenței lumii), în alte cuvinte, dacă ar fi doar existență naturală, primind ca scop natural fericirea, deci un scop condiționat de natura însăși și de Inteligența creatoare, Inteligență care nu ar gândi finalitatea obiectelor decât în măsura corespondenței lor cu acest scop condiționat (relativ). E drept, nu s-ar întâmpla astfel dacă Inteligența și-ar dezvălui temeiurile planului său, adică rațiunea suficientă care îl face posibil
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
fi și ființă morală (liberă) și, prin aceasta, scop final al creației (al existenței lumii), în alte cuvinte, dacă ar fi doar existență naturală, primind ca scop natural fericirea, deci un scop condiționat de natura însăși și de Inteligența creatoare, Inteligență care nu ar gândi finalitatea obiectelor decât în măsura corespondenței lor cu acest scop condiționat (relativ). E drept, nu s-ar întâmpla astfel dacă Inteligența și-ar dezvălui temeiurile planului său, adică rațiunea suficientă care îl face posibil și, apoi
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
ca scop natural fericirea, deci un scop condiționat de natura însăși și de Inteligența creatoare, Inteligență care nu ar gândi finalitatea obiectelor decât în măsura corespondenței lor cu acest scop condiționat (relativ). E drept, nu s-ar întâmpla astfel dacă Inteligența și-ar dezvălui temeiurile planului său, adică rațiunea suficientă care îl face posibil și, apoi, activ în lume. Dar o asemenea dezvăluire este imposibilă. Așadar structura formală este legată de operațiile și "formele" logice care activează și modelează un conținut
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
alte probleme, chiar dacă El ar fi conceput ca simplă subzistență, iar obiectele naturii nu ca efecte ale unui plan, ci ca accidente ale acesteia. Astfel, ar trebui concepută unitatea naturii, fără de care nu putem face saltul dincolo de natură, către o Inteligență ca fundament al finalității. Or, unitatea naturii nu poate fi dată nici ca lege a naturii (neexistând nici un concept al intelectului care să o sprijine), nici ca experiență posibilă (ceea ce, în fond, înseamnă imposibilitatea de a fi lege a naturii
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
facultate a ființei raționale necesară ea însăși în arhitectonica acesteia din urmă. Conceptul kantian al finalității dezvăluie faptul că determinarea relației finale se face a priori, împreună cu legea ei; așa încât, relația finală este necesară, fără a fi nevoie de o Inteligență exterioară care să pună un sens al evoluției lumii. Finalitatea dezvăluie și faptul că relația finală se referă la noi, oamenii, ca "ființe ale lumii" legate de obiectele naturii pe care le apreciem ca scopuri sau la care ne raportăm
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
Binele Suveran (ca sinteză între moralitatea desăvârșită și fericirea împlinită). Așadar, finalitatea nu include în structura ei nici o putere în afara omului și a facultăților sale ca ființă rațională. S-ar putea ca înlănțuirea teleologică a naturii să stea sub ordinea Inteligenței supreme, dar, din perspectiva cunoașterii, o asemenea supoziție nu are rațiune suficientă; iar din unghiul moralității, ea poate fi doar gândită (nu cunoscută). Analogia dintre rațiunea pură ("teoretică" și "practică") și facultatea de judecare reflexivă (schițată mai devreme) ne îngăduie
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
al creației trebuie păstrată atunci când gândim structura finalității kantiene, pentru că ea dă sens extinderii asupra naturii a unui principiu al facultății de judecare reflexive și pentru că semnalează, în modul cel mai direct, absența din această structură a ideii acțiunii unei Inteligențe supreme care își realizează scopurile în lume. Structura formală a finalității kantiene (formală, deoarece este posibilă exclusiv pe temeiul unei facultăți a ființei raționale și pe baza unor operații logic-formale ale acesteia), dincolo de orice condiționare din perspectiva cunoașterii, face posibilă
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
a omului (ca "știință" a personalității): a. Eul este unitate sufletească. Această determinare așază în el un accent de finalitate; el este asemenea organismului (din filosofia kantiană) "în care părțile alcătuiesc un tot armonios 'ca și cum' ar fi întocmite de o inteligență în vederea realizării unui ideal și a conservării acestui tip specific"133. Cu adaosul că eul tematizat de personalismului energetic este moment prim în procesul personalizării și că el reface întreaga ordine a formelor de actualizare a energiei, dându-i, de
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
cele viitoare, determinate ca forme ale personalității. Homo divinans, specific societății primitive, are o personalitate amorfă, în care cristalizarea dispozițiilor sufletești nu a hotărât un gen de muncă în stare să producă maximum de energie; "urmele trecerii de la instinct la inteligență" sunt încă vii; din această cauză, el crede că poate schimba faptele naturii "prin puterea dorințelor" și efuziune emoțională, minunea fiind pentru el "în ordinea firească a lucrurilor"181. Instabilitatea lui sufletească (mai degrabă emoțională) nu-i neagă, totuși, posibilitățile
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
intrene, subiective"264. Monismul energetic este afirmat aici direct. Existența, cu toate formele sale, își are temeiul, principiul, în energie. De asemenea, C. Rădulescu-Motru face din cauzalitate lege universală a existenței. "Singura realitate necondiționată de dispozițiile noastre vremelnice, pe care inteligența noastră o poate prinde și reține cu succes este aceea a înlănțuirii cauzale dintre fenomene"265. E drept că energia sufletească și cea socială sunt ordonate în "serii istorice" și că legătura între aceste fenomene este mai intimă. Dar și
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
orânduire finalistă este complet străină lucrurilor și aparține numai contingent acestora"; 3) "există deci o cauză sublimă și înțeleaptă (sau mai multe) care trebuie să fie cauza lumii, nu numai ca natură atotputernică, acționând orbește prin fecunditatea ei, ci ca inteligență, acționând prin libertate; 4) "unitatea acestei cauze poate fi conchisă din unitatea relației reciproce a părților lumii, ca elemente ale unei construcții arhitectonice artistice ...". Imm. Kant, Critica ratiunii pure, p. 474. 84 "Condițiile formale ale experienței nu sunt numai și
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
a putea fi formulate analitic ori subsumate unui program. Ludica Dilema, inițiată sub semnul „extremismului de centru” (ca să preiau titlul rubricii lui Radu Cosașu, potrivit pentru întreaga publicație), a fost multă vreme blocată în acel spirit, deși atingea adesea cu inteligență și talent chestiuni publice preocupante, dar nu întotdeauna suficient pentru a contribui la dezbateri publice serioase, excepție făcând câțiva autori valoroși - în primul rând Andrei Pleșu -, mai curând inclasabili. Titlul Dilema Veche, ales la refondarea publicației după o scurtă criză
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]