19,069 matches
-
să îmi imobilizeze mâinile. Mi-am eliberat brațul drept. —Eu sunt Peter van Pels, l-am avertizat, în timp ce pumnul meu se îndrepta spre falca lui. Am simțit ceva tare și dur în stomac. Eu sunt Peter van Pels, i-am mărturisit podelei de marmură, când am luat contact cu ea. Cine naiba e Peter van Pels? l-am auzit pe unul dintre gardieni întrebând înainte să mă lovesc cu capul de suprafața dură. „Fusese bătut de SS și spunea că își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
bufniță și mă întrebă ce mă adusese înapoi. Mă hotărâsem. De data asta îi voi spune adevărul. Nu era cineva pe care trebuia să îl protejez. Îi voi spune totul, sau aproape tot. Era ceva ce nu îmi permiteam să mărturisesc. Eram un cetățean american, un stâlp al comunității, dar asta nu însemna că nu puteam fi deportat sau exilat. Am început cu băiatul din jurnal. —Mă credeți? am întrebat după ce termină de notat. —De ce nu? —Otto Frank nu m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
vă fure povestea? Cum adică să îmi fure povestea? Își îndreptă scaunul, se ridică și se duse spre un dulap din colț. Rămânând cu spatele spre mine, trase sertarul și începu să caute. Omul chiar era un nenorocit. Eu îi mărturisesc ceva ce nu am mai spus nimănui. Recunosc că sunt un criminal. Și el decide să caute ceva prin dosare. Când se întoarse la birou, ținea în mână un dosar. Îl deschise, scotoci printre foile de hârtie și îmi întinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
iar prin afurisitul ăla de dosar și să îmi aducă aminte că i-am spus că eu nu visez. Dacă făcea asta, aveam de gând să mă ridic și să ies din cabinet. Trebuia să o fi făcut deja. Eu mărturisesc cea mai serioasă crimă pe care am comis-o și el îmi spune că nu sunt vinovat. Vă amintiți că ați omorât germanul pentru că ați vrut să îl omorâți. Dumneavoastră și mulți alții. Și când unul dintre voi a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
fără să fii acostat de vreun individ dornic să îți vândă droguri. „Începe să arate așa cum era pe vremuri“, spusese portarul în acea dimineață. Era prea tânăr ca să știe cum arăta pe vremuri și nici eu nu i-am zis. Mărturisisem copiilor și soției, familiei ei și partenerului meu, dar nu vedeam nici un motiv să mă confesez străinilor. Astăzi, victimele Holocaustului, cum suntem numiți, sunt celebritățile zilei. Am citit asta într-o revistă, după ce a apărut filmul Lista lui Schindler. Unii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
un rol capital în transformarea artelor vizuale românești dintr-o „mică afacere de familie“ într-un fenomen cultural cu impact semnificativ. În loc de o retrospectivă Victor Eskenasy Mi se cere să scriu un soi de retrospectivă sau bilanț al anului și, mărturisesc, o încerc fără nici un chef. Bobocii se numără toamnă, nu?, iar de Crăciun ar fi de preferat o vorbă bună despre muzică clasică. Or, dacă e să folosesc reclamă unui cvartet bucureștean dedat muzicii comerciale, e ca si cum mi s-ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
n’Roll, un spectacol lectură după ultima piesă a lui Tom Stoppard. Iar Mihai Măniuțiu își va vedea Trilogia evreiască montată integral, în premieră, într-o hală a centralei Simerom. „Iată-mă la capăt, și, de fapt, la început“, a mărturisit regizorul după prezentarea fiecărei părți pe scena teatrului sibian. „Visez la Simerom. Sper și cred că va fi un eveniment ieșit din comun“, spune Măniuțiu. Alte spectacole românești importante din festival sunt Viața cu un idiot și Othello?! în regia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
regizori. E și aici o problemă, că nu avem scenariști. Corneliu Porumboiu își scrie singur scenariile, și bine face. Eu, atunci când dădeam acea declarație, vorbeam însă despre dramaturgi. Între timp am făcut piese după Caraman, după Dumitru Crudu... Dumitru Crudu mărturisea recent că îl aduseserăți la exasperare la câte scenarii îi dădeați la coș... Nu i le-am aruncat la gunoi, dar am insistat foarte mult să scrie altceva. Și iată că Steaua fără Mihail Sebastian mi-a plăcut și am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
nu mai renunțe niciodată pentru un bărbat. Dar acum nu mai era vorba că renunța la ele, și-a spus ea sărutându-l pe Zach. Acum primea ceva în plus. Toți artiștii au o mare iubire pe care s-o mărturisească, o capodoperă care se naște din pasiune, nu din tehnică. Cum ar fi putut să nu se mărite cu un bărbat care s-a îndrăgostit de ea în același fel - care-a văzut-o și și-a și dat seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
avea să-i fie recompensată la final. Titlul n-a speriat-o; singura ei temere fusese aceea de a nu-și fi găsit nici un loc în carte. Ea nu avea secrete scandaloase și nici escapade sexuale pe care să le mărturisească la un pahar de vin. A cumpărat romanul și s-a băgat în pat să-l citească. Se făcuse deja miezul nopții când a realizat că fata bătrână și complet neatrăgătoare din poveste era chiar ea. Era ca și când și-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Jina a închis ochii. Nu. N-am apucat să-i spun. Mai târziu, Jina a ieșit pe hol și-a dat de Mike la masa din bucătărie. Broșura stătea împăturită în fața lui. Nu știu cum să fiu cu tine acum, i-a mărturisit Jina. Nu mai am nimic altceva de spus. Înțeleg. În felul ăsta o să avem amândoi timp să ne gândim. Poate c-ai avut dreptate. A, am avut dreptate, a răspuns Mike fără să se uite la ea. Jina a luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
câteva ori, până când coama i s-a dat pe-o parte. Zach nu era dispus să interpreteze gestul altfel decât era firesc, cu toate că inima îi bătea de să-i sară din piept. Auzea lucruri pe care nu le-ar fi mărturisit cu voce tare. Elanul și-a rotit un genunchi, s-a întors și-a părăsit luminișul, îndreptându-se către pinii din apropiere, cu țopăituri elongate. Ia uite, a exclamat Ellis cu un surâs care-i dezvelea din nou dinții, Elvis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
spre incendii, spre cabana Red Salmon. Jina știa că orice veste, în afara celei mai bune, avea să nu fie luată în considerare. Drew n-avea să abandoneze speranța. Din punctul ăsta de vedere, era un om superb. Sunt îngrozită, a mărturisit Mary. E minunat. Jina le-a luat pe amândouă în brațe. Era conștientă că clubul sushi se spărsese, că nimic n-avea să mai fie la fel, dar gândul ăsta a făcut să-i răsară în minte un șir de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
La facultate... cu băieții! Ce importa pe Rim virginitatea bunei Lina! . . . Cu demnitate se făcuse a nu fi auzit, necerîndu-i nici o explicație. Ce-i păsa lui de acea greșală! Dar o înregistrase și o speculase la ocazie. Secretul acela, "imprudent mărturisit", recunoștea Rim, făcând haz cu bunul său amic, "el însuși", făcuse din Lina roaba lui benevolă. Cu acel secret o ținea subt teroare fără osteneală. La ce bun să-1 aprofundeze! Totuși femeia asta nu avea recunoștința să recompenseze pe soțul
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
ale cărora nume magice doctorii i le plimbau pe dinainte ca pe niște lanterne fabuloase! El era bărbatul prințesei Ada și nu putea lipsi de la postul lui! Era o firmă pe care femeia o cumpărase scump și nu-și putea mărturisi falimentul! La gândurile acestea, un fior nou i se strecură din ceafă în sus, un fior ce se târa acum ca o reptilă spre munții focoși ai creierului și îl înturna de la baza bazinului sacru al plămânului. Era tocmai pe cale
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
acestuia, ai orașului acestuia, ai tuturor satelor și orașelor țării acesteia, precum și pentru toți oamenii în general“. Simion devine în final un fel de duhovnic al blocului, căci fiecare locatar ajunge, rând pe rând, la etajul opt pentru a-și mărturisi păcatele și pentru a cere sfaturi lui Simion, într-o sinceră spovedanie la ușa liftului. Simion îi ascultă pe toți și le spune pilde, iar liftul, această „cutie“ blestemată, care i-a făcut pe locatari să se izoleze unii de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
cei trei să răspundă așa de bine? Pentru că Minunata călătorie a lui Niels Holgersson prin Suedia scrisă în 1907 de blânda și nobelizata Selma Lagerlof e una din cărțile pe care ei nu le pot uita. Cel puțin așa au mărturisit. Dar ce m-a apucat s-o iau pe urmele unei gâște din poveste? Am două motive care m-au împins sâmbătă și duminică să recitesc cartea primită cadou de ziua mea în noiembrie 1961 de la Pruneș Violeta. Fiindcă eram
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
Theater sau Porcupine Tree. Și nici Bjork n-are atâția fani cât una dintre susținutele sistemului showbiz. Pentru că Bjork transmite, în timp ce restul doar arată! Oricât m-aș strădui, nu scap nici eu de ispita imaginilor frumoase. Uneori nici nu vreau. Mărturisesc: mai cu plăcere mă uit la Kylie decât la Patti Smith. Dar la ultima video-vedenie kyliotă (2 Hearts - single din albumul XĂ nu pot decât să râd. Imaginația scenografilor și stiliștilor e tragic de limitată: au făcut din Kylie o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
Ai văzut ce teme tratează? - Teme legate de chimie. - Altceva nici nu le predau, zise Grosvenor. Îmi concep secția ca pe-un centru de educație. Cei care intră cu forța aici primesc, cu sau fără voia lor, o anumită educație. - Mărturisesc că nu văd cum vei putea scăpa de ei în felul acesta, spuse Siedel. Totuși, voi fi bucuros să-i raportez domnului Kent despre acțiunile dumitale. Cred că n-ar putea avea nimic împotriva ca oamenii lui să învețe mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
pauză, am exprimat exact punctul dumneavoastră de vedere? - Aproape exact, domnule Grosvenor, îi răspunse Kent care-și recăpătase stăpânirea de sine. Dacă nu mai are nimeni nimic de spus, să punem la vot propunerea lui Gunlie. - O retrag! exclamă astronomul. Mărturisesc că nu mă gândisem la unele din neajunsurile legate de o debarcare prematură. Kent șovăi o clipă, apoi spuse: - Dacă vreunul dintre dumneavoastră dorește să susțină propunerea lui Gunlie... Cum, însă, nu se ridică nimeni, Kent continuă, pe un ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
cunoștințe prin această atitudine: "Dovedește-mi! Sunt deschis la minte, dar vorbele nu-s de ajuns ca să mă convingă!" - Voi, nexialiștii, vreți să spargeți tiparele teoriei ciclice a istoriei, asta ai în vedere? Grosvenor șovăi o clipă, înainte de a răspunde: - Mărturisesc că nu am fost niciodată prea convins de valoarea teoriei ciclice. Argumentele lui Korita, însă, mi-au produs o impresie puternică. Evident, teoria trebuie supusă unei revizuiri substanțiale. Termeni ca "rasă" sau "sânge" sunt lipsiți de sens, dar anumite fapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
anul 1817. Despre plagiat se vorbește prima dată În cadrul unui Îndemn „Către autori” scris de Ioan Penescu la traducerea intitulată Hoție din ideile unuia din Visurile lui Lebruin: „Furați, autori, furați! Furați de sînteți săraci și aveți gust bun; dar mărturisiți păcatul vostru Înaintea publicului, ca să scăpați de mustrarea cugetului și de Înfricoșata critică a Înaltului tribunal al literaților!“. În perioada pașoptistă semnarea textelor nu era obligatorie și devenea un motiv de mândrie, chiar dacă uneori, se făceau cu bună știință confuzii
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93351]
-
mîna, dar nu mai e la locul știut. Merg mai departe și genunchiul drept se lovește de un obiect metalic, gol și răsunător cînd Îl răstorn. E stropitoarea care, pe filmul meu accelerat dintr-odată, nu uită să rămînă verde. Mărturiseam adineauri că mi-a fost cumva teamă să Înfrunt Într-o carte tema lipsei vederii ca experiență trăită. „Este un mod de viață ca toate celelalte“, afirma pe bună dreptate Borges, numai că de aici pînă la Înțelegerea calmă a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
discuțiile lor din odăile din spatele prăvăliei, au Întors pe față și pe dos mica lor lume de pe Întinderea Întregului ținut, Weisz nici În ruptul capului nu a vrut să spună cine l-a ascuns la Moftinu Mare. A admis să mărturisească doar că l-au adăpostit nu numai În casă și În beciul de sub ea, ci și În șură și Într-o pivniță de sub podeaua grajdului. Auzea deasupra boii și vacile mugind, dînd din copite și pișîndu-se Îmbelșugat. — Domnu’ Weisz, Încerca
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Galiția, tatăl lui, cu numele tot de Ștefan Ruba, Îl luase și-l dusese cu căruța, alături de alte zeci de oameni, pînă la Alba Iulia. — Atîta Românie cîtă am văzut acolo, mă tem că n-oi mai vedea niciodată, Îmi mărturisea moșu’, tulburat pînă la lacrimi cînd Își amintea de neaua ce căzuse atunci din cer asupra mulțimii, ca o binecuvîntare din noaptea Sfîntului Andrei. Poate de la acel miracol al Unirii, poate de la Întîmplările primului război, căpătase un simț original al
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]