19,069 matches
-
În cele din urmă În Statele Unite. Acolo, alte cortine, alte fierătanii, alte straturi de rugină. A supraviețuit, Încropindu-și mici trupe de jazz și de café-concert prin mai toate statele. Mai mult a zăbovit În California și-n Illinois. Îmi mărturisea că, din toată America, cel mai bine se simțise la Chicago, nu numai datorită culturii jazz sănătoase a publicului, ci și din pricina unui loc mai aparte unde muzicienii, după ce cîntau la concerte contractate, se retrăgeau pentru niște minunate jazz sessions
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
unii dintre ei limba și conștiința etnică și le arătase că „nu funcționează nici un motor pe pămînt și În aer În care să nu existe cel puțin o invenție a unui șvab: Daimler, Bosch, Porsche, Messerschmitt, Domier, Zeppelin“. Mi-a mărturisit că demonstrația asta cu inventatorii de mașini zburătoare și alergătoare o cucerise definitiv. Am hotărît atunci, mi-a mai spus ea, că trebuie să fac În viață două lucruri: să Învăț bine limba germană și să mă plimb cu zeppelinul
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și-a pierdut Într-adevăr capul În brațele tînărului cavaler, dezvăluind șiretli cul cu potcoavele Întoarse și cîte ceva din cele ce le știa despre secretele dru murilor pe sub pămînt. A doua zi Însă, cu prinsă de remușcări, i-a mărturisit tatălui ei totul. Acesta a scăpat ca prin minune de urmăritorii lui. A dispărut În ultima clipă Într-una dintre galerii, nu Înainte de a arunca asupra prințesei un blestem mare: să-și coasă Vilma cămașa de mi reasă, cu Îngăduința
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și cele 31 de zile ale lunilor sale, s-ar spune că greșesc. Prefer să rămîn Însă la adevărul astrelor. Vasăzică, număram trei ani trei luni trei săptămîni și trei zile, iar de barză trebuie că știam din vara dinainte... Mărturisesc că ținuta bățoasă a cocostîrcului Într-un picior pe marginea cuibarului de pe șură, precum și Înfățișarea verde și Înflorită a lumii le datorez, În mare parte, grădinii Emmei și a lui Matthias Geiger. Într-un aprilie, cînd locuiam deja la Sfatul
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
făcusem dragoste și a cărei față o văzusem cîndva. Fața de copil, e ade vărat, dar era unica. Iar imaginea ei de jucărie cu ochi albaștri contaminase sau chiar Înlocuise alte figuri nevăzute pe care apucasem să le Îmbrățișez. Am mărturisit totul... Precum că am Într-adevăr vise vizuale, uneori În culori, dar că plutesc de obicei Într-o vizualitate impură. Mă mișc prin spații de pete maronii și de penumbre de cenușă, altfel spus, tocmai printre repere reale, dar vagi
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ce-și aruncă umbra pe sol. Cred că am anesteziat-o cu acest limbaj, fiindcă nu scotea o vorbă, părea că mă urmărește vrăjită. Am trezit-o Însă cu observația că prieteni de ai mei, cu vederea pierdută În copilărie, mărturiseau că pentru ei chipul lumii se cam estompase, se ștergea odată cu trecerea timpului. — Înțeleg, dar dă-mi un exemplu, Îmi ceru ea. Aveam la Îndemînă melancolia ce-l Încerca pe Viorel Șerban cînd nu izbutea să reînvie amintirea albastrului decît
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
zărea chipul Maicii Domnului pe unul dintre vitralii, i se părea că dă să coboare din icoană. Satul Începea să se umple de nou-veniți. Intrau cu de la ei putere În curți, dădeau binețe, deshămau caii sau vacile de la car și mărturiseau că au venit să vadă Minunea și să se vindece, fie ei, fie vreun copil de-al lor ori vreo rudă. Niște moroșeni s-au rugat cu glas tare la icoană să-i sloboadă Maica Domnului pe frații lor din
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ridicase din pat vreo rubedenie stoarsă de mult de snagă sau prinsese a-i Învia cuiva vreo mînă uscată ori sucită. — Nu vreau să-l mînii pe Dumnezeu, minuni poate s-o făcut, dar io nu le-am văzut, Îmi mărturisea bunica Maria Costin, născută În 1907, la Hegewisch, Illinois. Aveam atunci cote de dat la stat, necazuri mari pe cap, mai spunea ea, nu ne ardea nouă de minuni! — Ori de cîte ori și-o arătat fața În biserică și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
atunci cote de dat la stat, necazuri mari pe cap, mai spunea ea, nu ne ardea nouă de minuni! — Ori de cîte ori și-o arătat fața În biserică și o scoborît din icoană, o am văzut pe Maica Sfîntă, mărturisea bunica Maria Ruba, născută la Pișcari În 1895. Iară cînd o tunat și o fulgerat de la altar și Măicuța Sfîntă s-o Înălțat și s-o uitat la credincioși de sus, din aer, am gîndit că nu m-oi mai
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
din gară În gară, pînă cînd, deodată, pe o tablă, Într-o haltă, Gheorghe a putut citi cuvîntul „Europa“. La un minut de mers hodorogit, pe dinaintea ferestrei vagonului s-a scurs o altă tablă cu inscripția „Asia“. „Am gîndit atunci, mărturisea el, am gîndit că ne-or duce jos de pe pămînt.“ N-au făcut rușii Întocmai, dar nici mult mai altminteri. Coborîndu-i din tren, i-au legat cu lanțuri unul de altul și i-au Îmbarcat pe niște șlepuri cărora le-
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
față de cea geografică (aia, se vede, are genunchiul ușor Îndoit), și dădeai În curtea propriu-zisă, largă cît un izlaz. Pe latura din fund, se Înșirau Încăperile locuinței adăugate parcă una cîte una la corpul principal din stînga, cu toate că istoria construcției mărturisea altceva. De impresia asta te convingea mica bucătărie de vară, improvizată În aripa din dreapta după cum te uitai la clădire și, În continuarea bucătărioarei, atelierul de croitorie al lui Sandu, locul din care au ieșit multe dintre fustele, pantalonii și șepcile
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Gogol, la toamnă, titlul fiind deocamdată secret. De asemenea, teatrul sibian va colabora cu viitoarele Capitale Culturale Europene. „Suntem în tratative cu Liverpool, Capitala Culturală Europeană 2008, pentru prezentarea a cinci spectacole, în vară, cel mai probabil în iulie“, a mărturisit Constantin Chiriac. Este vorba despre Balul, Electra, Viața cu un idiot, Așteptându-l pe Godot și Nasul. Teatrul din Sibiu are în acest moment 56 de titluri în repertoriu. (Veronica D. Niculescuă CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Dumnezeu în România Lucian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
du-te fă de te culcă / și lasă-mă în durerea mea.“ Cu o moarte care stă pe vine, viața poate să devină foarte veselă. Dar nu și poezia. Severul moralist Octavian Paler se declară însă cucerit de asemenea versuri, mărturisind că, în afară de Réne Char, Michaux și Rilke, îi place și Radu Herjeu, ale cărui texte i-au provocat „o emoție tulbure“. Să ne oprim cu comentariul aici, înainte de a ne lansa în tot felul de ironii, ca să nu tulburăm emoția
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
trupul ca o lamă de cuțit: „cu o plăcere sadică / reiau călătoria prin / trupul tău precum o / lamă de cuțit pe vena care / dă în clocot“. Dar nu este vorba numai de sadism, ci și de masochism. Autorul lugubrelor versuri mărturisește că el însuși este o victimă: „femeia care și-a înfipt colții în carnea mea/ mă va devora mai târziu“. Și, mai mult decât atât, chiar îi cere femeii să-l chinuiască: „ascunde-ți ghiarele în pielea mea“. Cu mare
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
dar nu reușește. „Sunt o bombă cu ceas, / O grenadă cu cuiul scos“, ne explică ea, dar noi, în afară de faptul că inițial ne speriem, nu simțim nici o emoție. „Îmi amintesc de vremea în care eram / Doar un stâlp de telegraf“, mărturisește apoi autoarea, în alt poem, dar nici această dezvăluire nu are efect. De ce ne-am mira? Mulți se cred azi stâlpi de telegraf. Singurele versuri care ne câștigă oarecum simpatia sunt următoarele: „Am să-mi adun toate gândurile astea / într-
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
de-a deschide acele cărți. Parcă și hârtia lor e mai mătăsoasă... Când a debutat cu un volum de versuri, Radu Vasile era prim-ministru. Lansarea volumului a fost, bineînțeles, fastuoasă. Au vorbit atunci oameni subțiri, ca Andrei Pleșu, care, mărturisind că nu citise versurile respective, le-a lăudat totuși cu convingere, bazându-se pe ceea ce-i spusese despre ele Mircea Dinescu. În 2000 a apărut și un roman al fostului prim ministru Radu Vasile, Fabricius, la Editura Polirom din Iași
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
întârziere, sunt responsabili de tulburările lui de vorbire, de articulare, de o afectare a auzului și de o proastă oxigenare a creierului datorată obstrucției căilor aeriene.“ În versurile din volumul Iubește viața!, apărut la Editura Domino din Târgoviște, Alex Vâlcu mărturisește că s-a îndrăgostit la o vârstă înaintată. În mod curios, la o vârstă înaintată fiind, el are o naivitate de elev de gimnaziu, ceea ce poate să placă femeilor, dar nu și iubitorilor de poezie. „Te rog să nu mai
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
a paraliziei. Opusul era activismul frenetic - aruncarea de bombe, războiul civil, un cult al violenței? Ați menționat asta. Oare Întotdeauna facem o treabă, Întotdeauna pînă la sentimentul nenorocirii? Persistăm până la epuizare? Poate. Uitați-vă la temperamentul meu, de exemplu. Vă mărturisesc, domnule Sammler (și ce bucuros sunt că ciudățeniile fiicei dumneavoastră ne-au adus Împreună - cred că vom fi prieteni) ... mărturisesc că sunt la bază - la bază, Înțelegeți - un caracter melancolic, depresiv. Când eram copil, nu sufeream să fiu despărțit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
facem o treabă, Întotdeauna pînă la sentimentul nenorocirii? Persistăm până la epuizare? Poate. Uitați-vă la temperamentul meu, de exemplu. Vă mărturisesc, domnule Sammler (și ce bucuros sunt că ciudățeniile fiicei dumneavoastră ne-au adus Împreună - cred că vom fi prieteni) ... mărturisesc că sunt la bază - la bază, Înțelegeți - un caracter melancolic, depresiv. Când eram copil, nu sufeream să fiu despărțit de mama. Nici, la o adică, de tata, care era, după cum am spus, profesor de franceză și matematici. Nici de casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
copii ai prietenilor „Am studiat pictura. Încă mi-e dragă, dar mi-am dat seama că aspectele ei strict «fizice» nu mi se potrivesc. Nu-mi place să lucrez în acest mediu... dezordonat. Prefer să lucrez «curat», cu un computer“, mărturisește artista. De altfel, pictura continuă să o influențeze prin operele unor Agnolo Bronzino, Diego Velázquez, Francisco de Goya sau Philipp Otto Runge. Știe cum va arăta o lucrare înainte chiar să înceapă. Preferă să dețină permanent controlul, are reguli stricte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
pe 16 martie, ar putea șoca un iubitor al operei lui Shakespeare, dacă acesta se așteaptă la o reprezentare clasică, tot pe atât pe cât îl va bucura pe spectatorul dornic de inovație și excentricități. Hamlet sparge șabloanele, căci funcționează, așa cum mărturisește regizorul, pe cupluri de antonime: tradiția își dă mâna cu modernul, viața cu moartea, realul cu visul. Situația conflictuală a poveștii este extinsă la nivel stilistic. Hamlet urban (Ciprian Scurtea) poartă adidași și pantaloni în carouri, este înarmat cu pistol
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
apărut în cea de-a treia ediție la Editura Polirom (prima ediție a apărut acum 15 aniă, va fi receptat de publicul de astăzi. O sută de ani de zile la Porțile Orientului este un roman parodic în care, așa cum mărturisește autorul, „am mers perfect pe structuri sadoveniene“. În Postmodernismul românesc, Mircea Cărtărescu definea romanul lui Groșan ca fiind o „reciclare parodică a romanului istoric“. Romanul istoric a reprezentat pentru scriitorii optzeciști o sursă de structuri narative și a avut, în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
Roma a fost descoperită peșterea în care ar fi fost alăptați Romulus și Remus. Sper să nu fie vorba de vreun Romulus Căpșună, care să aibă legătură cu dispariția Elodiei. Luis Lazarus, țara are nevoie de tine! Lupoaica trebuie să mărturisească! CREPUSCULUL CIVIL DE DIMINEAȚ| Emil BRUMARU Prefer să răspund pe fața zgrumțuroasă a filei... Prefer să răspund pe fața zgrumțuroasă a filei; asperitățile îmi deviază dulce, imprevizibil, gândurile. Acum câteva zile, parcă prevăzând întrebarea dumneavoastră referitoare la esența de lemn
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
voievodului. Nici una, nici alta nu erau Într-o dispoziție prea bună. Doamna Maria se retrăsese repede În camerele ei, pretextând o migrenă. Erina Înțelese că nu e momentul confesiunilor, chiar dacă, adeseori, Între ea și Doamnă se nășteau discuții interesante, care mărturiseau un Început de prietenie. Se retrase și ea În camerele căpitanului Oană, așteptând. Știa că și Doamna face același lucru, cu privirile pe fereastră. Așteaptă. Prima zi fusese cumplită. Zgomotele bătăliei nu se stingeau În memoria Erinei, așa cum nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
la Sfatul domnesc. Va fi o Întrunire festivă. Adu-o și pe domnița Erina. Dacă Îl cauți pe tatăl tău, se află În sală, unde a scos sufletul din mine vreme de un ceas. Dar, după optsprezece ani de domnie, mărturisesc că lecțiile de spadă ale prietenului meu Cosmin m-au ajutat În toate bătăliile. E un secret... - Am să-l păstrez cu sfințenie, măria ta, spuse Alexandru. Mulțumesc pentru invitație. Vom veni negreșit. Voievodul se Îndreptă spre spătăria mică, unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]